Ladies, mijn onlangs 1 jaar geworden zoontje is een geweldig jochie. Vrolijk, nieuwsgierig en enorm actief. Slapen en naar bed brengen is al een jaar een drama. Vanaf het moment dat hij geboren is was hij zo alert en altijd aan het bewegen. Zijn lichaam handjes en beentjes staan echt nooit stil. De eerste maanden van zijn leven sliep hij overdag bijna niet. Soms de hele dag tot s avonds laat drie kwartier, verspreid over de hele dag. "S nachts is altijd rampzalig geweest. Hij werd letterlijk iedere drie kwartier wakker en is tot op heden altijd tussen 5 en 6u wakker. "S nachts schreeuwde hij soms uren. Na alles geprobeerd te hebben kwam op een gegeven moment de kinderarts erachter dat zijn oren niet goed waren. Met 10 maanden heeft hij buisjes gekregen. Superzielig natuurlijk dat ie pijn had. Het schreeuwen s nachts doet hij nu alleen nog als ie weer eens oorontsteking heeft. Die heeft ie helaas na de buisjes nog wel s maar het is wel verbeterd. Het slechte slapen is alleen gebleven helaas... Hij slaapt tussen mijn man en mij in. Af en toe lukt het om m in zn eigen bed te leggen maar dan slaapt ie hooguit twee uur achter elkaar en kan ik de hele nacht heen en weer lopen. Als ik m wakker in zn bed leg of er naast ga zitten gaat hij staan in zn bed en als ie alleen is schreeuwen tot hij moet spugen en volkomen bezweet is. Ik ben er inmiddels aan gewend dat hij tussen ons ligt maar.ook dan.slaapt hij niet door. Nog nooit gedaan. Hij slaapt inmiddels overdag goed. S morgens slaapt ie ca. 1.5 uur en s middags ook. Hem langer wakker houden s morgens werkt niet. Hij ligt s avonds bijna nooit voor 21u in bed. We zijn soms een kwartier bezig m in slaap te krijgen maar vaak ook wel 1.5uur. Probleem is dat ik moe ben. Man en ik krijgen s nachts vaak ruzie als we weer eens wakker worden gemaakt. Pure frustratie. Ik zit vaak als n zombie op mn werk en mn seksleven is ver te zoeken want ik heb geen.fut en zoon ligt altijd in mn bed. Ik probeer op mn vrije dagen altijd mee te pitten als zoontje overdag slaapt. Dat kan inmiddels en is superfijn. Maar ik zou zo.graag s nachts willen slapen. Er is altijd wel wat. Speen kwijt, water willen, luier nat. Ik kan me niet voorstellen dat er babies zijn die zomaar in slaap vallen, in eigen bed. Of babies die je de hele nacht niet hoort. Ik wil heel.graag een broertje of zusje voor hem er bij maar merk dat ik zo bang ben dat ik weer zo"n slechte slaper krijg. Ik weet niet of ik dat nog een keer trek.. zoon liep met 11 maanden en is enorm actief. Je zou denken dat hij wel s moe.wordt maar hij houdt net zo lang vol tot hij omvalt, letterlijk. Komt dit ooit nog goed met het slapen, help!
Veel sterkte! Hier gewoon een slechte slaper en soms helemaal drama. Niet leuk en inderdaad krijgen man en ik midden in de nacht ook wel eens woorden..pfff En mijn zoontje heeft ook nog eens last van nachtangst:x Hij is nu 1,5jaar en ik blijf maar in mezelf herhalenoit gaat het beter Groetjes
Wij hebben het nu ook met de tweede. Onze dochter was al een slechte slaper, maar viel altijd rustig in mijn armen in slaap. Geleidelijk heeft ze geleerd in haar eigen bed te slapen en zelf in slaap te vallen. Ze heeft tot 2,5 jaar een bedje op onze kamer gehad. Ons zoontje is nog erger. Die wil nooit slapen. Krijst en bijt als hij moe is en verzet zich zo tegen de slaap. Als ik hem in bed leg, krijst hij onophoudelijk, maar is ook niet rustig als ik hem vasthou, naast hem lig, met hem wandel etc. Gelukkig valt hij wel 's avonds in slaap met de fles en kan ik hem even laten slapen in de cosleeper (staat laag ivm kruipen) en na een uur of 2 wordt hij weer wakker en ga ik maar samen met hem slapen. Volgende week gaat hij voor het eerst naar het KDV, dus ik hou mijn hart vast. Maar het wordt natuurlijk steeds beter. Probeer het in kleine stappen, zoals van slapen in jullie bed, slapen in een bedje naast jullie bed. Wat bij mijn dochter goed hielp om op haar eigen kamertje te slapen, was het open laten van het ledikantje. Dan kon ze er zelf uit en naar ons toe komen 's nachts.
Hier 1,5 en een beetje hetzelfde verhaal. Ooit zal het beter worden. Accepteren werkt hier het beste anders blijf je in de irritatie zitten. Maar het is inderdaad niet leuk en doodvermoeiend!
Hier net een jaar geworden en ook al sinds geboorte een drama met slapen. Ik heb me er bij neergelegd en kijk vol plezier uit naar de dag dat hij uitzich zelf gaat slapen zonder dat uk uren bezig ben met hem . En hij uiteindelijk toch tussenin beland. Mijn mantra is fase fase fase fase het is een erg lange fasee
Oh wat verschrikkelijk! Mijn zoon sliep bij 12 weken door. Jammer genoeg was dat maar voor 4 weken want toen werd hij ziek en heeft ie niet meer doorgeslapen. Iets van 4 maanden lang werd hij 1 tot 15 keer per nacht wakker omdat hij een speen wilde. We zaten op een gegeven moment elk moment met hem te oefenen hoe hij z'n speen kon pakken. Dat lukte gelukkig en na een tijdje was het snachts weer rustig. In die periode heb ik me ook zo hulpeloos en gefrustreerd gevoeld. Ik zat er helemaal door en had al contact met CB wat ik nog kon doen. Ik reageerde dat af of hem of op m'n man terwijl zij er niks aan kunnen doen. Bij mij ging het om 4 maanden, dus respect dat jij dit al een jaar zo volhoudt! Helaas valt er weinig aan te doen ben ik bang. Het een fase en je zoontje lijkt nu eenmaal een wat slechtere slaper te zijn.
Jeetje! Alvast sterkte! Ik denk dat je in elk geval eens hulptroepen in moet gaan schakelen om je relatie weer goed te krijgen want jij moet rusten en sexen en geen ruzie maken in bed! Kan je kindje niet een nachtje uit logeren? Of dat er iemand in jouw huis slaapt en jullie een nachtje weggaan? Kan je partner een nachtdienstje van je overnemen (dat laat ik ook af en toe doen en ik rust er niet echt van uit maar het helpt wel wat betreft begrip)
Hier ook een slechte slaper. Hetzelfde verhaal zo'n beetje (minus de oorontstekingen). Na 2 jaar was ik het echt zat en heb ik bedtijd afgeschaft, ik kon er niet meer tegen, zo gefrustreerd dat ik uit zijn slaapkamer kwam. Voor mij niet leuk, maar ook niet voor hem. Dus maanden heb ik hem gewoon in slaap laten vallen op de bank terwijl we een film aan het kijken waren en dan overgebracht naar bed. Nu sinds een week (afkloppen) zegt hij het zowaar zelf als hij moe is en dat hij naar bed wil!! Dat kan in tijden verschillen, soms 7 uur, meestal rond een uur of 9. Hij wordt weliswaar nog steeds vaak wakker 's nachts, maar ik lig met hem in een bed, dus daar kan ik mee leven, hij slaapt altijd vrij snel weer in. Maar wat heerlijk dat ik die frustratie van bedtijd niet meer heb, dit is zoveel relaxter Veel succes in ieder geval, ik weet hoe rot het is.
Dames wat een fijne reacties! Doet me goed ik breng m wel eens bij mn ouders maar die wonen 2 uur rijden hier vandaan dus dat kan doordeweeks niet. En ik vind het zelf heel lastig om iemand anders "op te zadelen" met het slaapdrama. Ik word daar zelf heel gestresst van. Laatst waren mn man en ik een weekend weg en ik kan dan zelf pas beetje rust krijgen als ik weet dat hij slaapt. Het is een beetje een obsessie geworden. Slapen en avonden waren voor mij altijd een heerlijkheid maar het is nu iets heel negatiefs geworden. Ik heb verder niemand in de buurt waar hij heen kan. Ik wil graag een oppas zoeken in de buurt voor als we een keer een avondje weg willen maar ja ik kan toch moeilijk een oppas.vragen of ze er bezwaar tegen heeft om naast m in ons bed te gaan liggen en een worsteling van een uur mee te maken voordat ie slaapt?
Wat een herkenning! Hier een dametje van 11 maanden, ook met oorproblemen. Ze komt in aanmerking voor buisjes, maar we willen het zo lang mogelijk uitstellen. Mede omdat ze geen pijn meer lijkt te hebben en ook geen oorontsteking. Ze was een echte huilbaby en slaapt nooit door. Ze krijgt nog bv en elke nacht voed ik d'r maar. Anders blijft ze gewoon wakker en blijft ze huilen. De laatste tijd jengelt ze aanzienlijk meer en slaapt weer weinig overdag. De nachten zijn nog onrustiger geworden. Als dit zo blijft, zit ik toch over die buisjes na te denken. Wat erg zwaar voor je. Ik hoop dat hij snel beter gaat slapen. Is een co sleeper geen idee? Als tussenoplossing? En dan kunnen je partner en jij de dienst wisselen? Dus elk aan zijn kant slapen, om de nacht?
T lijkt mijn verhaal wel.... Maar t word anders, t word beter, t duurt/duurde hier lang. Wij hebben gekozen uiteindelijk voor de weg van de minste weerstand. Ikzelf was op een gegeven moment gewoon gesloopt,kind niet happy, ik hartstikke moe en weinig puf om dingen te ondernemen. Onze zoon heeft heel lang in ons bed geslapen en valt daar nu nog steeds in slaap. Zijn bedje staat op onze kamer en daar leggen we hem in als wij naar bed gaan. Nee, eenvoudig is het niet. In de omgeving ook kindjes die makkelijk alleen gaan slapen en lang slapen. Het werd voor ons zelf makkelijker door niet 'te moeilijk' te doen. S avonds niet kunnen slapen, na een half uur gewoon weer mee naar beneden. S nachts tussenin, soms uren wakker, dan ook maar even naar beneden zodat mn partner kon slapen. S middags slaap ik vaak een dutje mee.... Ben dan voor niemand bereikbaar. Het is een moeilijke periode, maar als je het een stukje kan accepteren word t draaglijk Kan je kindje eens logeren ergens? En dan samen met je partner bijv uit eten en een nachtje lekker slapen. Dat van je sexleven herken ik ook... Dat kan ook op andere plekken als t bed,maar je kiest liever voor een extra poosje slaap als nouja... Mijn zoon is nu twee geweest en slaapt soms nachten door, van bijv 21 tot 6. Dus het kan wel, maar zal denk geen langslaper worden. Succes, je bent niet de enige!
Shandy, fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. Dat voelt namelijk wel zo voor me. Iedereen om me heen lijkt een kind te hebben dat al snel doorsliep. Een vriendin heeft een zoontje van 3 maanden wat nu al doorslaapt en dat maakt me zo moedeloos. Mijn zoontje is 10 maanden ouder en heeft nog nooit een nacht doorgeslapen. Vannacht weer een drama. Elk uur wakker en dan ligt hij nog tussen ons in ook. Zijn eigen bed is altijd drama. Dan slaapt ie hooguit een uur en in z'n eigen bed in slaap vallen lukt nooit. Hij wil alleen maar staan, zelfs met een slaapzak aan. Ik weet het echt niet meer, ben bang dat ik de komende jaren in deze staat van continu doodmoe zijn zal moeten blijven. En het maakt me geen leuker mens We gaan binnenkort naar een festival en dan zijn we 2 nachten weg. Mijn vader gaat oppassen en ik zie daar nu al zoooooo tegenop.
oh wat herkenbaar!! van die oorproblemen gelukkig niet maar we hebben wel de eerste 2 jaar van z'n leven werkelijk elke nacht drama gehad... (zoontje wordt in september 2,5) toen hij 2 jaar werd ging dat over naar om de nacht drama....en sinds een maand of 2 slaapt meneer iedere nacht door.... wel wordt ie bijna elke nacht 1x wakker omdat ie moet plassen, maar gaat daarna keurig weer slapen dus ik tel dat niet mee..... heb helaas geen tips voor je.... alleen maar herkenning!! ik wil je heeeel veel sterkte wensen want ik weet hoe ontzettend zwaar het is.... en dan mensen die met opmerkingen komen als: 'tja je wilde een kind toch....hoort er allemaal bij hè!?' grrrrrrrrr nogmaals veel sterkte !!!
Uk is 15 maanden en wanneer we midden in de nacht wakker is en binnen een half uur op bed liggen noemen we het een goede nacht. Nu hebben we al een paar maanden dat hij meerdere keren in de week 2 tot 2.5 uur wakker is. Wanneer we niet voor 9 uur slapen duurt onze nacht maar 4 a5 uur. We proberen zoveel mogelijk samen te doen of anders om de beurt. Erg zwaar maar ben al lang blij dat hij in zijn eigen bed ligt. (Had verborgen reflux dus altijd veel bij me gehad)
Fijne reacties weer! (hoewel het natuurlijk niet leuk is om een kind met slaapproblemen te hebben) Ik vind het 's nachts meerdere malen wakker worden niet eens meer zo'n punt, daar raak je wel aan gewend. Ik vind het naar bed brengen het allerergste. Het is echt altijd een enorme strijd, elke avond opnieuw. Ik ben al zo enorm moe 's avonds en dan denk ik ooooo shit nu komt het vermoeiendste van allemaal nog; het slaapritueel. Hoewel, een ritueel zit er niet echt in, alleen een vast gegeven dat het altijd een zware strijd is die soms een half uur, soms anderhalf uur duurt. Zucht En overdag is ie zo vrolijk! Ik vraag me zo vaak af wat wij verkeerd doen, ben bang dat het aan mij ligt maar toch fijn om te lezen dat het vaker voor komt. Ik hou me er altijd maar aan vast dat het ooit beter zal gaan. Ik vind het wel erg dat dit me er zo van weerhoudt om voor een 2e te gaan. Ik ben bang dat ik 9 maanden bang zal zijn dat ik weer een kindje krijg met enorme slaapproblemen. Ik weet niet of ik dat nog een keer trek....
Fijn hee, herkenning. Denk niet dat je wat verkeerd doet hoor! Ik denk dat mijn zoontje bijvoorbeeld ook heel gevoelig is...hij voelt mij aan, de omgeving. Hij 'weet' als ik werken moet en mn wekker vroeg gaat. Waaraan? Geen idee, zoek mn uniform pas op als hij eindelijk slaapt. Bij mn ouders of schoonouder slaapt hij vaak tussenin, is praktisch niet wakker, en als hij wel wakker is, slaapt hij snel weer..... Misschien gaat t gewoon goed bij je vader!
Onze derde is/was een enorm slechte slaper, Eerst een goede, wel wakker in de nacht maar ging na een knuffel gewoon weer slapen, Vanaf juni 2014 was het opeens niet meer zo, ze begon langer te jammeren en dat jammeren werd huilen en het huilen werd krijsen, Van 22.00 tot 00.00 en 02.00 tot 06.00 De oudsten lagen 20.00 uur in bed en in de zomervakantie met de warmte natuurlijk nog later, zelf eerder naar bed was dus geen optie Na de zomervakantie wanneer ze 20.00 uur in bed lagen dan leg je kleren klaar ruim je beneden op etc etc, dus even slapen was bijna niet te doen. Om 06.00 kon ik niet meer terug naar bed want om 07.00 moesten de kinderen eruit om zich klaar te maken voor school 08.00 uur voor ik ze weg bracht werd de jongste weer wakker en eerder slapen als 12. 00 uur deed ze dan niet en dat was weer de tijd waarop de andere kinderen van en naar school moest halen en brengen zelf even rusten zat er dus niet bij Ze bleek astma te hebben, keel neus en oorontsteking en in december 2014 heeft ze met 14 maanden buisjes gekregen en zijn haar neus amandelen verwijderd, dit hielp niet voor een betere nachtrust want ze had nog continu oorpijn want ze had zovaak en zoveel een loopoor dat het buisje elke keer verstopt zat waardoor het erachter alsnog Ging ophopen en dus alsnog oorpijn, en natuurlijk nog keel ontstekingen, elke week en soms 2 keer per week Moesten we naar de kno om de buisjes schoon te zuigen Keel amandelen doen ze pas als ze twee jaar word in oktober en zelfs dan kijken ze of ze het tot 2,5 jaar kunnen rekken Vanaf 6 april tot 29 mei 2015 heeft ze 4 kuurtjes kregen dus zo goed als alleen maar ab kuur in die tijd, maar het heeft wel geholpen, Sinds juni slaapt ze na ruim een jaar weer redelijk ! Wel laat pas slapen en vroeg weer wakker en af en toe nog krijsen in de nacht maar over het algemeen gaat het goed, Nu begint ze weer af en toe wakker te worden en krijgt ze weer last van haar oortjes en de astma Het is enorm zwaar maar het zal echt beter gaan worden ( weet ik uit ervaring van mijn andere dochter die word over 2 Dagen 5 jaar, zij had hetzelfde als mijn jongste alleen dan geen astma erbij zij slaapt nu enorm goed, maar heeft wel geduurd tot 3 jaar omdat ze haar toen pas hielpen aan haar problemen Ze heeft er wel een knauw van gehad, erg slecht leren praten alles kwam verkeerd binnen dingen die zij verkeerd begreep en anderen die haar niet begrijpen dat heeft haar onzeker gemaakt en nu nog worstelt ze met zichzelf maar het gaat goedkomen )
Helaas herkenbaar. Wat keken wij uit naar de buisjes... hij kreeg ze een paar dagen na zijn eerste verjaardag. Het slapen is wel verbeterd sindsdien maar nog altijd geen groot succes. voor de buisjes kreeg ik hem na een uur in slaap, en werd hij rond tien uur weer wakker. Hij sliep dan alleen weer in bij mij in bed, en dan nog duurde dat soms een uur terwijl hij verwoed op zijn duim zoog omdat hij zo moe was. Na de buisjes slaapt hij makkelijker in (ik klets wat met zijn zus - ze delen de kamer, en dan slaapt hij in), en wordt hij rond of na twaalf uur pas wakker om bij ons te komen. Ik heb dus weer een soort normale avond. En sinds een maand of twee... hebben we het campingbedje in onze slaapkamer. Daar gaat hij in als hij 's nachts niet verder wil in zijn eigen bed (en zijn zus dus wakker schreeuwt). Dat was een nachtje een beetje onrustig maar sindsdien gaat het wel een stuk beter: wij hebben een stuk van de nacht onze eigen kamer, en daarna behouden we ons eigen bed. Hij ligt ook geen uren meer wakker 's nachts. Ideaal is het nog niet, en de hele enkele keer dat hij een nacht in zijn eigen bed slaapt hopen we gelijk dat het een keerpunt is maar helaas nog niet. Maar we komen van ver (huilbaby, maanden ook 's nachts op mijn borst geslapen) en dit is voor nu acceptabel. Sterkte en succes. 'Fijn' te lezen dat we niet de enigen zijn, want om ons heen alleen maar goede slapers...
Je verhaal over is herkenbaar, bij ons ging het na de buisjes steeds beter. Pas met 2 jaar werd ze een goede slaper. Huilbaby, reflux, niet willen of kunnen eten en oorpijn maakte het haar niet echt makkelijk. Maar inmiddels slaapt ze met 3 en een half jaar van 20uur tot 7.30uur en wordt weinig wakker. Ze slaapt in haar eigen bed en mag niet bij ons slapen. Alleen s morgens mag ze lekker bij ons kruipen na 7 uur. Wat hebben wij allemaal geprobeerd: campingbedje, s avonds in bad, groot bed, slaapzak, nachtlampje, logeren, doorzetten met huilen, flesje geven, heel veel speentjes in bed. Misschien een heel gek idee, maar wij gaven wel eens een zetpilletje om dieper in slaap te vallen (achteraf gezien dus met minder pijn). Ik werd er helemaal gek van, een jankende baby, een kapotte relatie (welke weer goed is gekomen) en zelf een zombie van vermoeidheid. Onze dochter ging regelmatig pas om 11 uur naar bed, we namen haar gewoon s avonds mee op stap in de wagen om te wandelen. Hadden we in ieder geval een fijne avond buiten. Inmiddels is er een broertje bij gekomen, ondanks dat ik zei : nooit meer een baby! Nummer 2 was ook een huiler reflux en slaapt niet door, maaaaar.... lang niet zo erg als de eerste. Nu na 7 mnd 1x per nacht eruit en slapen in eigen kamer. Wel ben ik blij dat de oudste eerst goed sliep voordat de tweede kwam. heel veel succes, het komt vast goed.