Ik praat zelf niet eens echt tegen mijn buik/kindje... En papa heeft hooguit een of twee keer gezegd: Joehoe ik ben het, je vader... That's it .
Mijn vriend zou ik zeker zwaar irriteren als ik hem zou gaan dwingen/aanmoedigen om tegen m'n buik te praten. Is naar mijn idee ook lichtelijk overdreven en zie niet in dat dit zou bijdragen aan een betere ontwikkeling van je baby of betere band met je baby na de geboorte. Dus als ie niet wil, vooral niet pushen.
Ik zou m lekker laten. Hier nooit tegen de buik gepraat en m'n kindjes hebben een goede band met hun papa hoor De meeste mannen zijn hier te nuchter voor denk ik.
Mijn vriend zegt weleens; Hallo wie is daar? Tegen mijn buik maar thats it. Mijn moeder zat gisteren de kleine op zijn/haar kop te geven omdat het me zo een pijn deed terwijl ik zat te eten Van mij hoeft het niet zo nodig en zie ook het nut er niet van
Heel eerlijk? Ik denk dat ik in mijn broek zou plassen van het lachen (ja hoor, bij een derde zwangerschap kan dat best haha) mocht mijn vriend conversaties voeren tegen mn buik. Maar goed, ik ben dan ook wel eerder het nuchtere type.
Hier ook zo'n nuchtere manlief haha! Maar ik praat dan ook eigenlijk zelf ook niet tegen m'n buik. Bij m'n vorige zsen heeft m'n man wel gevoeld, maar idd niet langer geduld dan 2 minuten, of hij was al in slaap gevallen haha! Bij Norah heeft hij een keer een koptelefoon met klassieke muziek op m'n buik gezet, want dat had hij ergens gelezen maar dat was meer even voor de fun. Ik denk ook dat de meeste mannen er niet zo veel mee hebben, pas als beeb er 'echt' is.
Hoi hoi, hier net bevallen middels keizersnede (vanmorgen) van ons eerste kindje. deze pappa smeerde elke avond buiken crème op mijn buik en borsten. (vooral de borsten vond hij leuk of als ze terug schopte) hij kletste dan ook met de baby over huis tuin en keuken zaken. Ging beetje, hallo Sarah. Pappa hier, ga jij ook lekker slapen zo, dan kunnen mamma en pappa dat ook. Pappa heeft hard gewerkt (lulde hij wat over zijn werk) al met al 5 minuutjes. Maargoed nu het succes verhaal. Onze dochter is toch opgenomen op kinderafdeling in couveuse. Verzorging vind ze niet leuk en gaat dan huilen. Maar als "onhandige " pappa het doet is ze helemaal rustig. eerste luiers verschonen en ze geeft geen kick. Tijdens het verschonen kletst hij lekker met der. Geweldig om te zien hoe ze reageert op zijn stem. Ben super trots op mijn vriend, en hij vind het ook heel gaaf dat ze zo relaxed in zijn handen is vergeleken met de verpleging op de kinderafdeling. Dat komt echt van het praten kangoeroeen had hij nog niet gedaan.
Haha ik moest gelijk denken aan Friends, dat Rachel zwanger is en Ross tegen haar buik moet praten Man deed dit ook niet, wel bewegingen voelen of me insmeren. En af en toe een opmerking als heey papa is er weer Wanneer hij aan mijn buik zat. Meestal viel ze dan stil haha. Maar mijn dochtertje daarentegen wel, hele verhalen heb ik aan gehoord.
Mijn man praat vaak tegen mijn buik. Ik vind het super lief maar ook een beetje gek Zelf vinden we het wel belangrijk om nu al contact te hebben met de baby maar dat is ieder voor zich natuurlijk! Hij/zij went toch wel aan je stem
Misschien komt dat nog als je buik groter wordt Mijn man praat niet honderduit tegen mijn buik, en ik ook niet. Wel eens een opmerking, ons kindje reageert altijd op hem als hij zijn hand op mijn buik legt, en dan zegt manlief "ja daar is papa he"
Ik denk dat je het allemaal wat te romantisch voorstelt. Als het niet in hem zit laat hem dan gewoon doen. Eens het kindje geboren is zal hij er wel genoeg mee bezig zijn!
Mijn man smeert elke avond mijn buik in, zingt even voor de kleine en kletst wat. De baby laat vaak van zich voelen en ik vind het helemaal leuk. Ik voel zo veel in de buik en om dit te delen vind ik alleen maar heel erg fijn.
Wat een leuke verschillende meningen!! Bedankt! Heel grappig om te lezen hoe mensen hier zo anders over denken!! Ik ben zelf al een type dat kletst tegen alles wat beweegt dus voor mmij voelt het super logisch en fijn om tegen de kleine te kletsen, te zingen of voor te lezen. Het is zo uniek dus koester ik die komentjes van ons samen. Dwingen of pushen doe ik zeker niet. Mijn man is ook niet het type dat zich laat pushen of dwingen hoor haha! En natuurlijk hoort de kleine papa zijn stem zat, maar die persoonlijke momenten die ik met de kleine heb gun ik hem ook. Maar snap ook wel dat hij daar minder mee heeft en het voor hem een stuk abstracter is, zo'n baby in de buik van je vrouw! Dan maar lekker zelf doorkletsen en papa zijn eigen weg laten volgen
Hier hetzelfde. Vind het heerlijk om op die manier de bewegingen in m'n buik te delen met m'n man. Hij praat ook over van alles of speelt met voetje die af en toe uitsteekt.
Mijn vriend zegt af en toe tegen mijn buik: Ja je moeder is weer vervelend, ik ben lief hoor! Zodra hij dat doet lig ik echt in een deuk
Dit! Mannen beleven een zwangerschap nu eenmaal anders dn wij. Vind Nirt d st je van hem kunt verwachten dat ie dat gaat doen.
Mijn man praatte bij de eerste regelmatig tegen mijn buik maar nu helemaal niet, komt wel als de baby er is.. voor een vrouw is het toch anders.
Ik zou hem niet pushen en het laten voor wat het is Mijn man vind het heel leuk om mijn buik in te smeren of er aan te zitten/naar te kijken, maar er tegen praten of zingen vind hij heel ongemakkelijk. En als de baby niet snel genoeg schopt is hij er ook klaar mee. Hun tijd komt wel na de geboorte Als vrouw word je er bij elke keer dat je langs de spiegel loopt, naar beneden kijkt of iets voelt aan herinnert dat je zwanger bent. Voor een man is dat anders.