Hallo, Ik zou graag jullie advies willen hebben... Ik ga proberen om het kort te omschrijven... We hebben en dochter van 17 maanden (bijna 18 maanden).. en 3 weken geleden van ik bevallen van ons zoontje. Gelukkig compleet, compleet gelukkig. De kleine doet het super goed... maar nu heeft onze dochter haar kuren. Tijdens de laatste weken van mn zwangerschap hebben we onze dochter (met pijn en verdriet) met regelmaat naar de opa's en oma's gebracht. Dit omdat ik lichamelijk door klachten niet meer mobiel was... en haar toch nog een leuke dag/zomer wilde geven.. ipv hele dag binnen te zitten voor de televisie. 22 juli ben ik gelukkig bevallen van onze zoon, dit pakte onze dochter van toen 17 maanden en 2 dagen erg goed op. Baby hier baby daar.. knuffelen, kroelen, kusjes geven.. en ze wilde het liefste heel de dag de baby (Timo) vasthouden.. De eerste week ging PERFECT! Daarna begon onze dochter kuren te krijgen, ze wilde overdag niet meer slapen.. wilde heel de dag mijn (mama's) hand vasthouden. Hele dag aan mijn been hangen.. hele dag op getild worden.. etc.. Ik kan niet eens naar het toilet op mn gemak. Wij dachten eigenlijk dat het kwam doordat er allemaal visite over de vloer kwam.. (kraamhulp... en heel de dag was het in en uit loop van mensen...) misschien te druk voor haar? Diezelfde nacht begon het snachts ook.. hartverscheurend krijsen... huilen... paniek aanvallen.. (dit zijn wij TOTAAL NIET gewend van haar)beetje op internet gelezen en het zou kunnen komen door de 17 maanden sprong? Nu 2 weken verder.. breekt het ons echt op.. we slapen gemiddeld 1,5 a 2 uur per nacht.. en kunnen overdag ook niet bijtanken omdat ze de overdag ook niet wil slapen. Het is geestelijk en emotioneel echt slopend!! Of het nu ligt aan de 17 maanden sprong, aandacht te kort of.....? dat weet ik niet... maar ik weet wel dat het emotioneel niet te hendelen is Nu hebben we sinds 4 nachten een beetje kunnen bijslapen.. dit omdat we haar (ja, ik weet het is niet de goede manier.. maar we waren radeloos! & wilde dolgraag slapen....) handje vastpakken en rustig slaapliedjes zingen..zodat ze in slaap valt.. als ze diep genoeg slaapt sluipen we de kamer af... (misschien, als ze minder hysterisch in slaapt valt dat ze wel de nacht doorslaapt?) dit helpt.. GELUKKIG!.. alleen nu treffen wij onze dochter al 4 dagen/nachten nat in haar bedje aan.. haar haren helemaal nat (net of ze uit bad komt) en heel haar knuffel(s) en bed zelf zijn ook doorweekt. Dit terwijl ze helemaal niet huilt (voorheen wel hysterisch.. dan kan ik het nog begrijpen.. maar nu..?) Kan dit kwaad?? Zouden jullie er actie mee ondernemen (huisarts) of gewoon afwachten... en iemand nog advies voor het slapen? Alvast super bedankt!
Jeetje wat vervelend. Mijn dochter is even oud en wij verwachten de tweede over 2 maanden. Ik kan je dus niet heel goed advies geven. Maar ik denk dat je dochter heel erg moet wennen aan de nieuwe situatie en het delen van mama. Bij ons is de kleine er nog niet en ze hangt al de hele dag aan mij. Het gaat goed, maar zodra ik in de buurt ben is het mama mama. Daarbij vond ik de 17 maandensprong wel een lastige. Hij is hier net voorbij gelukkig. (mijn dochter is van 24 februari). Veel sprongen zijn ongemerkt voorbij gegaan, maar deze was bij vlagen echt wel vermoeiend. Momenteel heeft ze trouwens weer een lastige week met slapen. Gelukkig is het wel zo, dat als ze eenmaal slaapt, dan gaat het goed en wordt ze niet ontroostbaar wakker. Inslapen is nu een lastige. Uitleggen is nu ook lastig. Ze snappen veel, maar dit nog niet het. Misschien helpt het als je heel duidelijk momentjes voor haar inbouwt in de dag (voor zover je dat niet al doet). In de ochtend en late middag zal de kleine vast slapen denk ik? Gebruik die tijd om met haar te besteden. Succes en ik ben erg benieuwd naar de andere antwoorden. Ik blijf je even volgen.
Oh en slapen. In principe zeggen wij niet tussen in. Maar als het helpt en het is ook voor je eigen rust nu even belangrijk, dan maar een tijdelijke status quo. Bij ons gaat zo'n periode vaak vanzelf weer over. En dat duurt dan geen weken, maar slechts een paar dagen.
Jemig, dat nachtzweten is wel heftig. Zou haar wat koeler kleden? of daar idd even huisarts over bellen, vragen of dat iets kan zijn. Voor de rest kan ik me voorstellen dat het erg ingrijpend is voor zo'n kleintje. (Dl is al van slag als neefje mee mag naar 'haar' dierentuin, laat staan dat er een nieuw kindje in huis komt.) Ik heb geen ervaring, maar zou zelf proberen haar zoveel mogelijk te steunen. Slaapt de baby bij jullie op de kamer? Dan wil zij misschien ook tijdelijk daar slapen. Etc. Sterkte
Alvast bedankt voor jullie reacties Ik heb het ook al (het slaapgedrag) besproken op het CB .. (dit omdat die toch langs kwamen voor Timo) Ze konden mij niet echt advies geven.. misschien is het inderdaad dat ze van te voren vaak weg geweest is, misschien is het wennen aan de nieuwe situatie... misschien is het de 17 maanden sprong.. misschien.... pff.. misschien heb ik niets aan maar goed.. we blijven proberen en uitvogelen wat wel helpt. Wij hebben er bewust niet voor gekozen om haar tussen ons in te leggen omdat we dat bij de kinderen van mijnn zus wel zien dat dat moeilijk af te leren valt. Timo heeft de eerste week bij ons gelegen en lag na precies 1 week oud te zijn in zijn eigen bedje. (ook bewust gedaan omdat wij dachten dat dat het probleem zou zijn, niet dus) Momentjes op de dag inplannen met haar.. doe ik al zoveel mogelijk.. heb zelfs het idee dat ik Timo "te vaak" weg leg in de box terwijl die ook zijn aandacht wil (zover hij dat begrijpt, zal meer zijn gevoel zijn) dus dat doen we al... Qua slapen denk ik dat het met VEEEEEEEEL doorzettingsvermogen wel goed komt... alleen t zweten.. maakt me zorgen.. ik zag op internet iets dat ze dan hartklachten , schildklier problemen kunnen hebben?? Koeler aankleden is geen optie, ze ligt onder een lakentje (waar ze vaak niet eens onder ligt) heeft een rompertje met spaghettibandjes aan.. en alleen een slaapzakje.. dus ja.. geloof niet dat dat te warm is? moeilijk he.... pfff
Ik snap het. Mijn dochter heeft in haar leventjes denk ik 5x tussen in gelegen hoor en als jij je rust daardoor krijgt. Je doet het dan een keer niet voor haar, maar voor jezelf he. Wat betreft het slapen. Ik leg ze deze week in een rompertje met een kort mouwtje, zonder slaapzakje en wel met lakentje. Meestal ligt ze dus alleen in d'r romper. Zou dat zweten misschien kunnen komen van eng dromen misschien? Het is lastig, ik wens je heel veel succes en doorzettingsvermogen toe.
Heftig! In een toch al zware periode van 2 kleine kindjes ... Een combi van peuterpuberteit (geen makkelijke leeftijd...) en zeer ingrijpende gebeurtenis (baby in huis) kunnen het heel moeilijk maken. Ik lees ook duidelijk verlatingsangst, die vooral ook in de nacht tot flinke drama's kan leiden (mijn broer heeft weken naast zijn tweelingdochters op de grond geslapen zodat ze allemaal tenminste nog een beetje slaap kregen ). En niet om je te ontmoedigen, maar het wennen kan echt nog vele weken duren... Mijn oudste sliep zo ontzettend slecht toen zijn eerste zusje geboren werd. Ik moest er 2 keer uit voor mijn pasgeboren baby, maar 6-10 keer voor mijn peutertje ... Heeft (helaas) maanden geduurd (maar dat heeft ook wel met zijn beperkingen te maken gehad). Wat zweten betreft zou ik vooral denken (gezien weer) aan te veel warmte? Of anders misschien iets van nachtangst (google maar eens)? Veel sterkte! Hopelijk gaat het snel beter.
Hey, jij hier ook Heftig zeg met vajen hoop dat het snel beter gaat want niet slapen breekt echt op. Heb verder geen tips maar voor het zweten misschien toch huisarts bellen. Gaat het met jou al iets beter?
Ik weet niet hoe het daar bij jou zit, maar hier is het de laatste dagen echt klam 's nachts. Ik zweet mee te pletter, en dochter is ook vaak nat van het zweet. Te warm op haar kamer?
Heb je een romper met lange mouw? Mijn dochter sliep in de zomer dat mn zoon geboren is, in een pyjama pakje met lange mouwen en lange broekspijpen, maar dan verder geen deken of laken of slaapzak. Dus 1 laagje helemaal bedekt. En ik denk juist dat jullie het WEL goed doen door haar 's nachts gerust te stellen, handje vast te houden, haar toe te zingen.... Ze is erg van slag, is uit haar ritme en is haar veilige plekje als enigs kind kwijt. Jullie geven haar nu juist die veiligheid die ze zoekt...
Gelukkig vannacht goed geslapen en nu vandaag (toeval?) ging ze goed naar bed.. We zijn gisteren met vayen een stickerblad gaan knutselen... dat als ze goed slaapt dat ze sticker mag plakken... Wedachten dat ze met haar 17 maanden er nog erg jong voor was/zou zijn... maar niets is minder waar.. ze showt aan iedereen haar stickerblad, staat er de hele dag naar te kijken.. en verteld er hele verhalen tegen.. (tjah je kunt maar iets doen he..) We hebben beloofd dat ze iets mag kiezen als ze veel stickertjes heeft... Mevrouw wil oorbelletjes.. dus afgesproken dat ze die krijgt na HEEEEEL VEEEEL stickertjes haha... Zou het toeval zijn, of zou een kind van 17 maanden een stickersysteem echt begrijpen? al 1 nacht en nu de middag goed geslapen... terwijl we het blad gisteren misschien hebben gemaakt.. ben echt super trots (maar ik roep nog niet al te hard...) Het zweten, we hebben rolluiken en die zijn hele dag dicht (vanwege zon op haar raam hele dag) .. dus lekker koel.. voor ze naar bed gaat ventilator aan.. ga nu proberen zonder slaapzak.. maar ben bang dat ze dan uit der ledikantje klimt.. (zon vlotte slimmerik is t wel)
Tja, een slaapzak bij dit weer lijkt me eigenlijk wel een beetje te veel. Dochter slaapt enkel met een shirt, en dan dus nog zweten.