Remifentanil of ruggenprik?

Bij de eerste heb ik een pompje gehad toen ik na drie uur nog steeds maar 7 cm ontsluiting had. Was niks bijgekomen. Ik was al twee nachten bezig en doodmoe. Ik vond dat pompje helemaal niks. Viel weg tussen de weeën, mijn man moest me eraan herinneren om adem te halen. Voelde de weeën voor mijn gevoel nog even erg. Had echt het gevoel dat ik vanaf de tv naar mezelf zat te kijken, heel gek. Mijn dochter werd ook helemaal blauw geboren en ademde niet. Werd meteen weggehaald. Ze zeggen dat dat er niets mee te maken heeft gehad, maar ik geloof dat niet helemaal.
Ik heb bij mijn tweede bevalling gekozen om het zonder pijnstilling te doen. Bevalling is ingeleid met gel en na het strippen nam m'n lichaam het zelf over. Het was pijnlijk, maar beter te managen dan mijn eerste bevalling en ik heb het ook bewuster meegemaakt.
De bevalling van deze frummel ga ik over hopelijk een paar maanden ook doen zonder pijnstilling. Maar ik sluit een andere vorm van pijnstilling niet uit. Je weet namelijk nooit hoe je bevalling gaat lopen

 

Hier ben ik het mee eens! Bevallingen lopen zelden 'volgens plan'. Kijk hoe het gaat en laat je op het moment zelf adviseren zou ik zeggen.

 

Vinden jullie een ruggenprik niet eng? Ik zei dat gelijk bij binnenkomst al geen ruggenprik hoor dat durf ik niet

Bij de eerste heb ik een spuit in mijn been gehad en daardoor veel van de bevalling gemist dit wilde ik niet nog een keer... De 2de bevalling ook helemaal zonder pijnstilling gedaan en veel bewuster meegemaakt gelukkig

 

Die reacties lees ik helemaal niet! Wel een paar (inclusief mijn eigen) van vrouwen die het juist wel fijn vonden (persoonlijke mening) om nog iets te voelen, maar geen oordelen over jou en over of je wel een echte vrouw bent als je bevalt volgens jouw wens...

 

Hier een pomp je gehad. Ideaal! Had alleen rugweeën en moest op bed blijven vanwege allemaal toeters en bellen aan, op en in mij en vanwege risico's die ik persoonlijk liep. Niks gerelateerd aan het bevallen!
Op een gegeven moment kon ik niet meer en wilde ik zelfs een ruggenprik. In mijn bevalplan stond dat juist als een NO GO.
Dus gaven ze mij als alternatief het pompje. Dat mocht ik een half uurtje proberen. Was dat niks, dan alsnog een ruggenprik.

Ik vond het heerlijk. In het begin inderdaad wat dizzy en raar, maar na een tien minuten was dat over. Daarna enigszins controle door het knopje. Ik kon tussen de weeën ook echt rusten en telkens even kort "slapen".

Toen ik moest persen, duurde het wel even voordat alles uitgewerkt was en kon ik eerst ook niet goed persen en mijn benen vasthouden, maar daarna ging het prima.

 

2 weken geleden bevallen en ik kreeg met 4 cm een ruggenprik en ik heb er niks van gevoeld! Ik bleef de weeën gewoon even pijnlijk voelen en zelfs na 3 keer een extra spuit te hebben gekregen werkte de ruggenprik gewoon niet. Ik ga echt nooit meer voor een ruggenprik kiezen.

 

Hier eigenlijk net zo!

 

Ja, ik vond het wel eng, en wilde het alleen als het niet anders kon. Nou, als je niet verder komt dan 3 cm ontsluiting en barst van de ween, dan is het wel fijn

 

Mijn ervaring met remifentanil was niet zo goed. Het hielp bij mij totaal niet voor de heftige rugweeën die ik had (waarschijnlijk had een ruggenprik ook niet geholpen, maar dat terzijde), wel kon ik tussen de weeën door iets meer ontspannen. En helaas kwamen de weeën sneller achter elkaar dan die 2 minuten dat het pompje geblokkeerd staat... (Je kunt max 1x een dosis krijgen elke 2 minuten dmv een druk op de knop.)
Maar door deze vorm van pijnstilling werd ik zo 'ontspannen' dat ik regelmatig vergat adem te halen en er dus vaak een alarm af ging. Daarnaast was ik erg suf en misselijk (incl overgeven) en ik heb het grootste gedeelte van de bevalling niet bewust meegemaakt. Ik las ergens bij de andere reacties dat het suffe weg zou zijn bij het persen, en daarna, maar ik heb er persoonlijk toch nog wel lang last van gehad. Ik kon na de bevalling niet zelfstandig naar de wc, ik trilde heel erg en kon nauwelijks op mijn benen staan. Hierdoor er ook voor gekozen om 's avonds niet meer naar huis te gaan, maar in het ziekenhuis te blijven. Het duurde bij mij dus wel een paar uurtjes voordat dit spul uit mijn lijf was, maar grote kans dat ik er gewoon gevoelig voor was (mijn moeder kan bijvoorbeeld slecht tegen morfine).

 

Kijk daar is pijnstilling heel goed voor. Als de bevalling staakt dan kan dat slecht zijn voor een kleine. Vaak bij pijnstilling word er meer ontspannen en dan gaat het ook sneller.

Dat ik geen pijnstilling had heeft me voor mijn gevoel niet helderder gemaakt. Van pijn raakte ik in een soort trans, de pijn was zo overheersend dat ik de omgeving niet meer mee maakte. Slechts flarden. En achteraf was ik zo uitgeput (na slechts een bevalling van 5 uur) dat ik bijna de hele eerste dag nog niet helemaal doorhad dat ik een kleine had.

 

Ik heb bij de oudste een ruggenprik gehad omdat ik al een hele nacht en ochtend op 1-2 cm hing. Daarna ging het als een tierelier en ben ik 4 uur later na 20 min persen bevallen. Wel moeten blijven ivm lichte verhoging bij mij.

Tweede kindje zonder iets gedaan. Die kwam.veel sneller dus was het niet nodig.

 

Ik heb een pompje gehad.
Het hielp mij goed genoeg en fijn dat t gelijk weer uit je blief us.
Ik begreep wel dat er een paar keer flink iets mis is gegaan waardoor nu standaard eerst een half uur de vk erbij moest zijn en daarna een vp. Ademstilstand komt heel soms voor.

 

Ik zou sowieso niet van tevoren al vragen om pijnbestrijding. Of er uberhaupt over nadenken. Als het tenminste je eerste is. Maar zelfs bij een tweede niet. Elke bevalling loopt anders. Je kunt je er niet op voorbereiden.

Ik kreeg een pompje. Ik wilde eigenlijk echt geen pijnbestrijding en het voelt voor mij nog steeds een beetje als zwak (slaat nergens op, ik weet het). Maar ik MOEST tot rust komen en heb heerlijk kunnen slapen.

Uiteindelijk werd het een keizersnede na een uur persen.

Nu ga ik weer voor een natuurlijke bevalling en het liefst zonder pijnbestrijding Maar ik zie het tijdens de bevalling wel. Ik zou niet snel voor een ruggenprik gaan. Mij lijkt het gek om zeg maar niks te voelen. Het is pijnlijk, maar bijzonder om een bevalling te ervaren.

 

Het is overigens écht onzin dat je met een ruggenprik niks voelt. ...ja in Amerika zie je dat maar hier voel je echt gewoon alles nog hoor alleen doet het niet allemaal zo'n pijn meer. ..
De echte geboorte van je kind en de ring van vuur als het hoofdje staat voel je net zo want dan is ie al uitgezet als het goed is. .. (Hier iig gewoon net zo pijnlijk als bij de tweede hahaha)

 

Dit klopt niet helemaal , een bevalling stopt niet dat kan niet. Ik noem het in de cursus een rustmoment, als je als vrouw dat moment weer even wat extra ontspant en natuurlijke manieren gebruikt om weeën op te wekken dan gaat t vaak vanzelf weer verder, zolang je niet in paniek bent, niet steeds in dezelfde houding blijft liggen is er eigenlijk niks aan de hand met je kindje.

Ts ik zou hypnobirthing doen, de meest natuurlijke manier van bevallen met zo min mogelijk pijn nu een beetje laat voor je maar wellicht een badbevalling? Ik zou sowieso niet van te voren al pijnstilling gaan kiezen je weet nooit hoe het loopt

 

Ik voelde echt helemaal niks meer hoor, met de ruggenprik. Idd wel toen ie uit werd gezet omdat ik mocht persen.

 

Hier goede ervaring met de ruggeprik. Heb deze na 9 uur volop weeën gekregen omdat in de laatste 5 uur de weeën voor nog geen 1 cm ontsluiting had gezorgd en ik had hele heftige buik, been en rug weeën. Hierna kreeg ik gelukkig rust maar heeft het nog wel 10 uur geduurd voor ik volledige ontsluiting had. Ik had voelde mijn weeën met de ruggeprik echt niet. Na volledige ontsluiting is de ruggeprik uitgezet, heb ik weeenopwekkers gekregen omdat bin het proefpersen dl niet goed genoeg zakte. Na een uur ben ik gaan persen en ik had absoluut geen persdrang. Alleen wel een continue rugwee. Uiteindelijk 2.15 uur geperst en dl is geboren via de vacuüm.
Bij een volgende zou ik weer voor een ruggeprik kiezen, heb behalve het niet hebben van persdrang geen enkel nadeel ervaren. En het hebben van persdrang heeft niet iedere vrouw. Mijn moeder heeft geen pijnbestrijding gehad maar ook geen persdrang bij haar 2 bevallingen.
Laat je goed informeren door je vk en bij het ziekenhuis waar je wilt bevallen. Wat zijn de opties en hou je uiteindelijk niet teveel aan het een of het andere vast. Vriendin wilde geen pijnbestrijding (absoluut geen ruggeprik) en als het echt niet anders ging een pompje maar heeft uiteindelijk gesmeekt om een ruggeprik (niet gekregen omdat de ontsluiting heel snel ging).

 

Ik sluit hier ook even aan met mijn ervaring, terwijl ik me na het lezen van een aantal reacties hier weer verwonder over het gehakketak over het onderwerp an sich..In mijn ogen middeleeuws.

Ik heb op voorhand al aangegeven dat ik pijnstilling wilde bij de bevalling. Inderdaad, niemand weet van tevoren hoe haar bevalling zal lopen, maar een ding is duidelijk: het doet pijn. Die gradatie van pijn, die verschilt per persoon, maar er is niemand die een pijnloze bevalling ervaart. Ik zag als een berg op tegen de bevalling en besprak dit met mijn gynaecologe die me op de ruggenprik wees.

Ik kwam met 3 cm ontsluiting het ziekenhuis binnen, kreeg de prik en kreeg binnen 6 uur volledige ontsluiting. Tijdens het persen mocht de prik aanblijven omdat ik mijn persweeen goed voelde, en binnen een uur was onze dochter er. Kerngezond met meteen perfecte Apgar-scores. Allebei geen nadelige effecten van de prik ervaren.

Kies voor jezelf en laat je niet opjutten door de meningen van anderen. Als jij nu al weet dat je pijnstilling wil, leg het dan nu al vast. Er is nauwelijks iemand die zich bij de tandarts niet laat verdoven bij een ingreep, waarom dan wel bevallen zonder pijnstilling? Van het pompje heb ik van vriendinnen gehoord dat ze er groggy van werden en dat de pijn uiteindelijk niet erg gestild werd, alleen leek het 'verder weg'. De ruggenprik zorgde voor mij voor een geweldig mooie bevalling, die ik heel bewust heb mee gemaakt.