Onze kleine meid heeft sinds drie weken ineens erg de behoefte om bij mama te hangen nu is dat opzich niet erg maar het is nu wel zo dat ik niet toekom aan mijn dagelijkse dingen. Al veel dingen uitgeprobeerd zoals ander speelgoed , even erbij zitten om te laten weten dat ik er ben enz enz ze kon haar zelf altijd prima vermaken maar nu is dat hoogstens tien minuten en komt me dan opzoeken of gaat huilen. Herkent iemand dit.?
Inderdaad heel herkenbaar. Bij ons is het geen fase maar eigenlijk altijd al zo geweest. Je komt inderdaad aan weinig dingen toe als de kleine wakker is. Ik neem hem naar de ruimte waar ik op dat moment wat wil doen en dan vermaakt hij zich even met de wasmand stofzuiger of zoiets maar een half uur zichzelf met speelgoed vermaken ho maar. Als ik erbij zit lukt het hem wel om te pelen maar zodra ik opsta komt hij me achterna. Helaas geen tips wel herkenning. Ik lees mee!
Onze zoon word over 2 weken pas 1, maar heeft dit ook al een poosje.. pff soms word ik er doodmoe van.. dan hangt hij de hele dag aan me rok. Ik denk dat het een fase is, en misschien ook wel dat hij last heeft van zijn tandjes! hopelijk snel voorbij. wat hier het meest helpt is, als ik bij hem ga zitten en mee ga spelen. zodra ik wegloop is het meestal huilen
Hier ook vanaf de 11/12 maanden, inmiddels gaat het steeds wat beter en kan hij zich steeds weer wat langer vermaken. Behalve met koken, dan hangt hij nog steeds het liefst om/aan mn benen, dus dan kijkt hij vaak even tv of speelt met papa.
Bij onze oudste werd dit zo rond 15/16 maanden veel beter. Ineens kon ze wel gewoon zelf spelen, terwijl ze dit hiervoor nooit heeft gekund. De jongste kon altijd heel goed zelf spelen, maar sinds twee weken plakt ze ook non-stop aan me. Als ik vlak bij haar zit kan ze nog wel zelf spelen, maar zodra ik meer dan 1,5 meter verderop ga zitten komt ze weer naar me toe. Ze is dan zo afgeleid van haar spel dat ze helaas niet meer verder speelt. Ik ga er maar vanuit dat bij haar dit ook zo rond de 15/16 maanden zal veranderen en probeer er maar van te genieten. Ik weet dat het soms lastig is, maar als de oudste van bijna 4 soms weer eens iets zegt van "laat me nu maar even met rust- ik wil liever even alleen spelen", ben ik ineens weer heel blij met mn benenplakbaby .
Haha ja hopen dat het een fase is. Ik kan er wel van genieten maar als ik dan naar me wasmand kijk vind ik het wat minder leuk ze maakt op dit moment ook enorme sprongen. Trap op klimmen en vanochtend zat mevrouw pontificaal op tafel met de onderzetters te gooien ik ben erg opgeruimd dus ren me de hele dag rond maar heb me er inmiddels bij neer gelegd dat dat helemaal geen zin heeft met de kleine spruit haha
Ja herkenbaar, ik noem dr mn zijspan omdat ik dr vaker op mn heup mee draag op het moment dan dat ze zelf op de grond speelt. Ook wil ze aan mn handen lopen en komt dus steeds naar me toe om zich op te trekken aan mn handen en dan te gaan lopen. Blij als ze zelf loopt dus
Hier hetzelfde. Mijn vraag aan jullie: hoe gaat dat op de creche? Krijg, de laatste weken, steeds opmerkingen van de juf dat hij momenteel veel aandacht wil. Snap dat ze niet constant alleen hem aandacht kunnen geven maar wordt onderhand een beetjemoe van die opmerking steeds.
Heel herkenbaar! Vlak na haar eerste verjaardag is mijn dochter ook ineens super aanhankelijk geworden, terwijl ze dat daarvoor nooit echt is geweest. Ik ben toen ook maar gezwicht met de toiletdeur open laten, anders was het krijsen nu is ze ruim 14 maand en het wordt steeds beter, ze scharrelt weer zelf door het huis en kan weer een tijdje iets voor zichzelf doen. Het schijnt erbij te horen rond 1 jaar. Ik heb er maar aan toegegeven... Ik heb geen ervaring met de crèche, maar kan me voorstellen dat kindjes daar dezelfde behoefte aan aandacht hebben als thuis en in zo'n fase zal dus die behoefte daar ook groter zijn? Snap niet zo goed wat ze wil met die opmerkingen, want ze zouden dat bij een crèche toch gewend moeten zijn? Gewoon langs je heen laten gaan!
Ja idd ik laat het ook langs me heen gaan. En de ene juf heeft het er steeds over, maar zijn andere juf zegt steeds dat ie zo lekker makkelijk is. Lekker tegenstrijdig dus. Misschien is die ene juf gewoon een beetje een zeikerd hihi
Pffff hebben wij ook gehad. Het was toen hij wel zelf kon staan, langs de tafel lopen en kruipen, maar niet zelf lopen. Nu hij los kan lopen (vanaf 13 mnd). was het gelijk minder!