Haha komt mij bekend voor! Zelf ben ik nota bene verpleegkundige maar vertik het om mijn vriend te verzorgen als hij zo loopt te piepen
Mijn man zit sinds een aantal dagen in het gips ivm een afgescheurde achillespees en ik zit me nu al rot te irriteren aan dat gestrompel en gemiep. Komt ook mede omdat we net terug van vakantie zijn en dan zit je al continue op elkaars lip. Hebben nog heel wat weken te gaan pff
Pfff vréselijk die kerels! Weet je wat hier ook vaak gebeurd? Dan zit ie te zeuren dat hij zich niet lekker voelt en dan zeg ik: pak je een paracetamol, glas water en ga in bed liggen. Wat ie dan vervolgens doet. Staat ie op een gegeven moment beneden en met zo'n dramatische zucht. Dan zeg ik: en, wat is er? (Gewoon weten dat hij dat extra doet, dat zuchten) en dan zeggen ik kan niet rusten. Ik hoor de kinderen etc etc. En dan zeg ik: tsja, ik kan ze moeilijk de mondjes dicht tapen ofzo he? En dan is ie zó geïrriteerd dat meneer niet kan rusten dat hij het zo laat lijken alsof t mijn schuld is. Grrrr... Dan kan ik m echt de nek omdraaien!!
Hahaha zooo herkenbaar! God, wat zijn zieke mannen irritant Ik weet nog goed dat ik was bevallen van mijn oudste zoon en ik lag echt helemaal in de kreukels. De dag erna begint man te kreunen en te steunen, zegt zelfs dat ie zich voelt alsof hij door een trein is overreden Lieve schat, ik heb er net een mens uitgeperst, dat was alsof er een trein uitkwam. Dus sta op en zorg voor ons!! Ik denk dat ik me er ook vooral aan irriteer omdat het altijd op een rot moment komt, maar ook omdat ik nooit eens ziek kan zijn. Als hij ziek is gaat hij op de bank liggen emmeren en moeten wij ons aanpassen. In bed wil hij dan niet liggen, want dat is zo eenzaam en dan kan ik minder makkelijk voor hem zorgen. Dus dan probeer ik de kinderen zoveel mogelijk bij hem weg te houden en hem te ontzien. Maar als ik zie ben, lopen de kinderen over mijn hoofd en gaat hij gewoon naar z'n werk. Want tja, zijn baas rekent op hem grrr! Dus daarom mag hij van mij ook niet ziek zijn
Heeeel herkenbaar ook dit! Ik kan nooit eens uitzieken, want tsja, mama moet wel voor de kinderen zorgen. Toen ik van de jongste was bevallen was ie vet hard aan het klagen want híj zat niet lekker in zijn vel, moest ook nog vanalles voor me doen (lijkt me logisch) en ál dat bezoek (nodigde hij zelf uit) en maar klagen: 'wie houdt er nou rekening met mij? Ik zit thuis met een reden' jaja, je was al thuis met overspannenheid. We weten het wel. Nu heb ik er net een baby uitgeperst en mag ik wéér alles zelf gaan draaien. Zag de bui al hangen. En zo was t ook. Zucht. Verder is ie heel lief hoor
Wahahaha!! Kots m'n chocola bijna weer uit.. Geweldig 😂😂 zie het al helemaal voor me. Mijn man is echt nooit ziek.. Gelukkig maar zo te lezen 😄
Erg he! En na mn eerste bevalling ging alle aandacht ook al naar meneer, omdat ie flauwviel omdat hij zo nodig over het scherm (ook een ks) wilde kijken. Toen we later een ks op tv zagen, zei hij heel stoer 'jaaa, en dat heb ik gewoon gezien he' niks over mijn buik waarin het allemaal gebeurde!
Zo herkenbaar! Echt mannen zijn het zwakke geslacht haha. Hier ook hoor, ik al 2 jaar gebroken nachten, druk met de kinderen, huishouden enz. Hij dan 1 of 2 nachten even wakker, normaal slaapt hij overal doorheen, en dan is het leven zoooo zwaar hahaha.
Oh wat erg! Hahaha echt ik had 'm wat gedaan geloof ik Ik zag laatst een foto voorbij komen van een man die in het zkh bed lag met de baby in z'n armen en de vrouw ernaast. Zou je aan je man voor kunnen stellen om de volgende keer te doen
Ik vind het altijd ook best wel zielig als mijn man ziek is. Hij kan er ja niks aan doen dat die zo aangelegd is.
Trouwens nog zo'n leuke, ik lag in bad te bevallen van de jongste. En ik vond het fijn dat hij bekertjes water over mn buik heen gooide, omdat mijn buik uit het water stak Na een uur ofzo bevindt ie een beetje te zuchten en verwisselt steeds van arm. Dus ik kijk hem aan zegt ie: ja, krijg hier een lamme arm van! Ik keek hem even heel vies aan en toen schoten we allebei in de lach, waarna er meteen weer een wee kwam en het lachen mij wel verging
Herken het helemaal niet! Mijn man is vrijwel nooit ziek eigenlijk, maar als hij wat heeft houdt hij zich zo sterk en gaat hij gewoon door met werken enz. Dan moet ik hem echt even waarschuwen dat hij rustig aan moet doen en even "uitzieken" zodat zijn lichaam tot rust komt... anders drinkt hij gewoon een paracetamolletje en gaat gewoon verder.
Mag ik mij hier ook even aanmelden; wat een herkenning! Als ie ziek is, wordt er hier dagen geslapen en gekreund, laptop kijken, op de bank lezen.... Als ik ziek ben sta ik te koken, kinderen te verzorgen en wordt het huis steeds meer een bende.... Ach.....tja, ik heb dit lot toch ook maar geaccepteerd. Scheelt me wel weer wat energie.
Ooohh, hier ook zo'n man! Zielig hoesten, kuchen, heel duidelijk z'n neus ophalen en snuiten. Ik negeer het maar. Hij hoeft ook echt niet bij me te komen om te vragen of ik dat of dat wil brengen. Zolang jij gewoon gaat werken en niet op tijd naar bed gaat als je 'ziek' bent, ga ik geen verpleegster spelen.
Het is niet voor niks zo geregeld dat wij vrouwen zwanger raken en de kinderen mogen baren. Onze mannen zouden het nooit overleven.
hahaha wat herkenbaar! mijne ook hoor die ligt als die '' ziek'' is diep onder de wol met alleen nog een heeeeel zielig hoofd boven de dekens en dan zegt die ik ben zoooo ziek ( meestal een verkoudheidje ) of ik water en medicijnen wil halen enz. en vooral heel zielig kijken... o wat erg!!
Deed mijn man eerst ook altijd, todat ik een keer vroeg of hij dacht dat hij het niet ging redden. Heel sneu pratend: ik ben heel ziek, het gaat heel slecht! Mijn antwoord: ga dan aub naast het bed op de grond liggen, heb geen zin in een lijk in bed. Nou sindsdien nooit meer last van m! Hij slikt ibu en paracetamol en gewoon doorgaan en anders niet zeuren en het bed in. Ik weet het, het was een groffe actie, maar was dr zo klaar mee.