Thja nu ik het al typ komen de tranen, het gaat om de hond bij oma, 12 jarige teef, met een kwaadaardige tumor, morgen vervolgconsult, operatie wordt ivm de leefdtijd afgeraden, en de hond is in 2 wkn tijd veel afgevallen, maar verder gedraagd zich als een jonge hond, al gaat t niet meer zo soepeltjes.Morgen is het bespreken van de opties, thja en al kan het nog bij wijze van nog een jaar duren, de keuze afscheid nenen hoort daar ook bij.. Nu de vraag, dl komt gemiddeld 2 x per week bij oma, en deze hond noemt ze vaak ook " haar hond" altijd knuffelen spelen sanen hondjes uitlaten noem maar op. Als het moment zo ver is om afscheid te nemen hoe leg ik dit haar uit, zijn er boekjes oid voor? En hoe moet ik dat doen dan zonder er zelf teveel verdriet te tonen ( de honden van oma voor mij zijn heel bijzonder omdat ze gekomen zijn in een heel moeilijk moment int leven) of maakt dit niks uit.. Iemand tips???
Ik zou het heel simpel uitleggen, dat hond erg ziek is, niks meer aan te doen, en dat alleen dokter hond nog kan helpen. Lijkt me juist goed als ze ziet dat je zelf ook verdriet hebt, en hoe je daarmee omgaat. Er zijn zeker boekjes voor (ook over dieren). Kinderboeken over de dood Sterkte.
Laat zeker wel je eigen emoties zien he! Leg uit dat je verdrietig bent en waarom, het is voor een kind ook heel verwarrend als hij/zij zich ergens boos of verdrietig over voelt en moeder of vader lijkt het niks te deren. Ik zou er dus over praten. Vertel gewoon wat er aan de hand is, zeg dat de hond ziek is, dat ze oud is etc. En mocht het dan zover zijn dat er echt afscheid genomen moet worden, zeg dat dan ook. Wees ook niet bang het over 'dood' te hebben en over wat dat is, dat de hond dan bv niet meer ademt, niet meer kan lopen, etc. Mijn dochter is er ook erg mee bezig nu, en bij haar zeggen we bewust niet dat iemand die dood is 'slaapt'. Mijn man is op jonge leeftijd zijn moeder verloren en mensen legden het hem uit als 'het is alsof ze slaapt', maar dat vond hij juist heel naar; ze sliep helemaal niet! En wat als hij gaat slapen? Gaat hij dan ook dood? Wij zeggen dus dat iemand die dood is, stopt met ademen, stopt met bewegen en praten. Iemand die dood is, is er niet meer, alleen zijn lichaam nog.
Wij zijn hier altijd vrij nuchter in, maar ik lees al wel dat dat bij jou niet lukt qua emoties. Gewoon aangeven dat hondje heel oud is, evt ziek is of pijn heeft en binnenkort dood gaat. Kan niet meer beter worden. Hier was het met m'n oma duidelijk genoeg voor de kids, dochter zegt nu zelf ook als je heel oud bent dan ga je soms dood he? Ja. Klopt.
Hier paar maanden terug onze berner moeten laten inslapen, hij was al 3 weken ziek en is ze ook meegeweest bij bezoeken aan dierenarts. Na het inslapen vroeg ze direct waar is Max?? We hebben uitgelegd dat Max te ziek was en niet meer kon lopen en nu dood is. Heel soms begint ze erover als we bijvoorbeeld andere hond aaien, legt ze heel wijs uit dat onze Max ziek was en dood is. Ze gaat er eigenlijk heel simpel mee om.. Veel sterkte!
Wij zijn laatst gewoon eerlijk geweest. Nergens omheen gedraaid. Ik heb wel eens gehuild waar ze bij was. Dan legde ik uit waarom ik even verdrietig was. Ze leek het gewoon te constateren en noemt er nu ook niet veel over. Ik zou alles eerlijk benoemen en het verhaal ook niet te groot maken om het maar zo te zeggen. Voor peuters is dood een heel abstract begrip. Elk kind gaat hier anders mee om. Sterkte
Bah wat naar joh. Ik denk dat het juist prima is, om te laten zien dat je verdrietig bent / mag zijn. Verder zou ik 't niet al te moeilijk maken. Kinderen nemen vaak genoegen met een simpele uitleg en als ze nog vragen hebben, komen ze daar zelf vaak mee. Ik zou uitleggen dat "naam" al een heel oude oma hond is en erg moe en ziek (ofzo) en dat "naam" dus dood gaat (zoals alle mensen en beesten eens doodgaan). Dat dit heel verdrietig is en mag zijn voor jullie, maar dat het eigenlijk "niet naar" is voor de hond.