6 weken geleden heb ik m'n werk gebeld omdat ik veel last heb van m'n bekken. Met de teamleider afgesproken dat ik 5x 4 uur zou werken. Ik merkte dat 4 uur al zwaar waren en dat ik vaak met harde buiken naar huis ging. Na twee weken kreeg ik een oproep van de arboarts. Deze vond dat ik mijn contracteren gewoon kan werken(28) maar geen zorgtaken uitvoeren (ik werk in de zorg pg). Met de teamleider is toen afgesproken dat ik 4x 6 uur zou werken. Eerst had ik vakantie en vorige week ben ik weer begonnen. In mijn vakantie merkte ik dat ik steeds meer pijn krijg. Lopen, zitten, liggen en staan alles doet pijn. Harde buiken als ik loop. Snel benauwd doordat de baby erg hoog ligt en al bijna niet meer hoger kan. Hierdoor ga ik sneller hyperventileren. Dit heb ik allemaal met de teamleider besproken. Deze vind dat ik toch moet proberen om die 4x 6 uur te werken. Vorige week woensdag en donderdag geprobeerd om 6 uur te werken. Dit is niet gelukt. Ben alleen maar bezig om te zien hoe ik het volhoud. Donderdag heeft collega me naar huis gestuurd en gezegd nou meld je je maar ziek, dit is niet te doen. Voor mij net dat zetje om me daadwerkelijk ziek te melden. Vrijdag ziek gemeld bij vervangende teamleider. Vandaag werd ik gebeld door m'n eigen teamleider. Deze zegt dat hij niet zo goed weet wat te doen. Hij vind dat ik gewoon kan komen omdat ik geen zorgtaken heb en ook thuis moet ik een houding vinden die comfortabel is, dus kan dat ook op de werkvloer. Ik heb hem gezegd dat ik ook thuis geen houding weet te vinden. Hij zou contact opnemen met de personeelsadviseur en dan zou hij terug bellen. Ik heb nog niks gehoord. Morgen zou ik weer moeten werken om 13 uur. Moet ik morgen zelf bellen, of gaan werken of nog ziek thuis blijven als ik niks gehoord heb?? Wie heeft raad.
Pfff wat een draak van een leidinggevende!!! Ik zou toch voet bij stuk houden en thuis blijven. De afspraak was dat hij jou zou bellen en ik zou wachten tot hij dit doet. Mocht je eind van de week niks gehoord hebben kan je altijd zelf nog even bellen. Maar als het niet gaat dan is het simpel, dan moet je thuis blijven. Zelf zit ik ook al vanaf week 13 thuis ( Ic verpleegkundige) ivm harde buiken. Nou hebben wij een vroeggeboorte in de voorgeschiedenis waardoor iedereen heel voorzichtig met ons is, dus bij ons geen problemen. Maar een ander kan voor jou niet bepalen wat gaat en wat niet. Je Arbo arts zou je hierin moeten steunen . Sterkte ermee!
Wat een rot situatie! Je moet aan jezelf en je baby denken, wat niet gaat gaat niet. Ik ben ook op dat termijn minder gaan werken, dat hielp. Maar als dat bij jou niet helpt zou ik voet bij stuk houden en ziek melden. Ik weet niet of je nog meer kids thuis hebt rond lopen, dat maakt t allemaal nog een tiikeltje zwaarder. Moet niet zo zijn dat je op je werk zo 'kapot' bent en dan thuis nog een huishouden moet runnen. Dan vind ik dat thuis voor gaat op werk. Ga je al naar fysio? En bespreek het met de verloskundige. Misschien kunnen die iets voor je betekenen. Sterkte ermee.
Wat een stomme houding van je teamleider. Hij weet helemaal niet hoe jij je voelt (laat staan dat hij weet hoe het is om zwanger te zijn, maar dat terzijde ). Als je je morgen goed voelt, zou ik zeker gaan werken. En dan gewoon weer stoppen als het niet gaat. Dan laat je iig zien dat de wil er is. Je kunt ook altijd een extra afspraak aanvragen met je arbo-arts en/of verklaring van je verloskundige. Ik kan me van de laatste sowieso al niet voorstellen dat zij adviseert om volle dagen te blijven werken als je zoveel last hebt van harde buiken. Sterkte!
Ik heb thuis nog drie meiden rondrennen. Vk heeft afgelopen vrijdag gezegd dat ik zelf aanvoel wat ik wel en niet kan. Als teamleider er niet mee akkoord wil gaan als ik zeg dat het niet gaat kon ik bellen en zouden ze een brief met uitleg meegeven. Volgende afspraak met de arboarts zou in september zijn ivm vakantie maar dit zal nu vervroegd gaan worden en dan met een andere arts. Mijn man is hier heel hard in omdat ik niet naar m'n lichaam luister en die zegt je blijft thuis. Ben strax even snel baar de winkel geweest voor een paar dingetjes en ik stond alleen maar te hijgen en te puffen.
Je man heeft wel een beetje gelijk.. Luister alsjeblieft naar het advies van de vk. Als je nu door blijft gaan heb je kans dat je straks veel langer last houdt. Het is even niet anders, kies voor jezelf!
Ik zou thuis blijven als je er echt zo veel last van hebt. Snap dat het vervelend voor hun is maar als je wel doorgaat ben je straks nog verder van huis.. neehoor gewoon aan jezelf en de baby denken. Ik deed dat bij mijn eerste niet en heb daar wel van geleerd.
Ik snap je teamleider wel! Die volgt namelijk t advies van de arboarts... Lijkt me goed om zsm terug te gaan naar je arboarts en meteen brief van je verloskundige mee te nemen..
Bah vervelend teamleider die niet echt meeleeft... Nog eens gesprek aanvragen met arbo arts en aangeven dat het echt niet gaat ondanks aangepast werk en dat ze ook eens met je verloskundige praten... Bij ons mag verloskundige niks op papier zetten maar mag de arboarts wel met hun bellen.. En bij ons weet ik ook als je aangeeft dat je last hebt van harde buiken dat de arbo arts dan met jou mee gaat en dat niet op zijn geweten wilt hebben.. Zelf met 30 weken gestopt ook in zorg werkzaam pg afdeling aangegeven dat het werk te zwaar was (op minimale bezetting draaien) en zij konden (of wilden) mij niet tegemoet komen... Vond het moeilijk maar achteraf beste keuze eigenlijk eerder naar lichaam moeten luisteren.. Ben niet meer naar de arbo arts gestuurd daar het nog maar 4 weken tot verlof was.. Loop je ook bij een fysio of manuele therapeute? Zij kunnen adviezen en oefeningen geven wat misschien voor jouzelf ook prettiger is en misschien minder pijnlijk en wat verlichting.. Veel sterkte!!
Kun je geen brief van de verloskundige regelen? Dat je niet meer mag werken? Je werk wil jou over je grenzen laten gaan, maar jij beslist uiteindelijk he. En als dat zelf lastig te regelen is, werkt het misschien om het aan de verloskundige voor te leggen en haar de knoop door te laten hakken. Ik moest ook al vroeg stoppen, waarbij ik een paar uurtjes thuis zou werken, dat werden er dubbel zo veel, ik in de stress en maar pleasen. Maar uiteindelijk ben ik ( met gezin) degenen die het verdriet hebben als het misgaat, niet mijn leidinggevenden. Gelukkig is het trouwens goed gekomen, door alle rust.
eer aan jezelf houden, bellen, ziek melden, afspraak vragen bij arbo-arts en dan idd met brief van de vk. betersvhap!
Heel gauw hiermee stoppen! Je maakt je bekken echt kapot meis! Mocht de Arbo arts je niet tegemoet komen kan je altijd het UWV bellen. Zij betalen de uitkering bij zwangerschapsverlof en ziekte door zwangerschap. Zelf nu 21weken en werk ook in de zorg en heb de werkzaamheden flink moeten aanpassen en dat is net haalbaar. Idd net wat je zegt ook thuis moet je je ding kunnen doen, wat al niet gaat! Je werk is er mog wel, maar je hebt maar 1 lichaam! Denk aan jezelf en je kleine uk, als je niet kan werken ben je gewoon ziek!!