Ja lijkt mij ook lastig om m te sparen, vooral als hij geknapt is lijkt me het vrij onmogelijk. Heb je de operatie als zwaar ervaren? Ben je ook flauwgevallen? Lijkt me zo eng!!!
Dit wil ik dan inderdaad morgen wel gaan vragen! Heb ze net ook een mail gestuurd waarin ik mijn zorgen uitspreek. Vind dat afwachten maar niets!
Nee ik heb geen last gehad van de operatie zelf, ben ook niet flauw gevallen. Emotioneel is het wel erg zwaar geweest.
Wat een vervelende situatie meis! Ik heb het ook gehad. Ik had steeds rechts onderin buikpijn. Toen kreeg ik licht bloedverlies en werd ik door de vk doorgestuurd naar het zkh. Daar zagen ze niets in mijn bm. Wel iets rechts er van. Ds t was op een vrijdag. Toen moest ik elke 48u hcg prikken. Op dinsdag terug voor een echo.. kreeg steeds meer pijn. Toen was duidelijk met een stijging van hcg dat er iets in mijn eileider zat. Op woensdag nog een keer hcg geprikt en ok klaar gemaakt voor de zekerheid. De gyn kwam terug met de boodschap dat het een forse stijging was en ik naar de ok gebracht werd. Ondertussen koorts gekregen. Ze zeiden dat ze mijn eileider zouden verwijderen. Echter toen ik wakker werd zeiden ze dat mijn eileider nog in tact was en kon blijven zitten. Heb later ook de opname terug mogen kijken van de operatie. Mijn klachten waren: buikpijn, geen eetlust en bloedverlies. Emotioneel vond ik het zwaar en het heeft een tijdje geduurd voordat ik er weer voor durfden te gaan. Nu wel een mooie baby. Ik wens je veel sterkte en kracht toe! Dikke knuffel!
Ik had 2 dagen heel licht bloedverlies. Toen een dag niks. Maandags begon ik pijn rechts onder mijn ribben te krijgen. Ik had drang om te poepen maar er kwam niks, alleen maar pijnlijke steken vanuit de anus... Ik kreeg van de huisarts zakjes voor de ontlasting ondanks dat ik zei/voelde dat er iets anders gaande was. Dagen erna kon ik niet meer liggen, constante druk ribben, pijn vanuit mijn nek naar schouder, niet meer kunnen lopen/zitten. Uiteindelijk donderdags geschreeuwd dat ik vond dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had (gelezen op internet) 2 uur later in de OK, zwaar aan het hallucineren en ruim 1,5 liter bloed in mijn buik. HCG waardes van 60.000 dus bij mij was er geen redden meer aan... Lichamelijk was ik een wrak, geestelijk had ik er snel vrede mee. Maar dat is bij iedereen anders.
Ik begrijp je volkomen yasmijn! Wat naar voor je dat je ook in deze onzekerheid zit. Ik heb vorig jaar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad in Linker eileider. Deze is ook verwijderd. Ik had bruinachtig bloedverlies en steken links die Door trokken na mijn lies en onder rug. Nu kreeg ik vrijdag 14/8 weer bruinachtig bloedverlies. een positieve zwangerschapstest gekregen, in zh zeiden ze dat mijn hcg 111 was en ik rond 5weken zwanger zou zijn. Op de echo was echter nog geen vruchtje of iets te zien enkel het baarmoederslijmvlies dat zich aan het opbouwen was. Maandag moest ik terug. Ze had de uitslag van het bloed nog niet binnen en deed eerst de echo. Weer niets te zien maar ze zei dat kan omdat het nog te vroeg is het ziet et wel allemaal goed uit. Ondertussen dat ik me aankleedde had ze de uitalag binnen en stond mijn hcg op 149 dit was niet voldoende gestegen en ze denken dat het toch een miskraam word of dat het nog gaat stijgen. Als het toch nog gaat stijgen is er een kans op een 2e buitenbaarmoederlijke zwangerschap als ze het nu vrijdag nog altijd niet zouden zien. Als het gedaald is dan zou het duiden op een miskraam. Maar ik heb toch ook nog wel een beetje hoop dat het gewoon goed zit maar ben erg bang dat het mis is. Die onzekerheid is verschrikkelijk hè meis weet precies hoe je je voelt. Ik wens je heel veel succes, sterkte en kracht toe! Hoop dat alles toch goed zit voor je! xx
Wat verdrietig allemaal. Allereerst wil ik je veel sterkte wensen.... Hoewel ze bij mij nooit iets hebben gezien, is er wel een vermoeden geweest van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Toen ik zelf 6 weken zwanger was had ik enorme pijn in mijn buik. Ik had dit al een paar dagen, en ook opgezocht of dit normaal was. Met 6 weken en 2 dagen kreeg ik oud-bloedverlies. In combinatie met de heftige buikpijn vertrouwde de arts het niet en verweest mij door naar het ziekenhuis voor een echo. Op de echo was er niks te zien, ook niet in een eileider. Bloed geprikt en hcg kwam overeen met 5 weken. Dit kan natuurlijk maar moest wel elke 2/3 dagen terugkomen om bloed te prikken en een echo te laten maken. Hcg steeg wel, maar verdubbelde niet, en buikpijn was soms zo heftig, dat ik in elkaar gedoken in een hoekje van de kamer zat. Ik ben zo steeds gemonitord door de gynaecoloog, en met 7 weken is er een spontane miskraam op gang gekomen, operatie is gelukkig nooit nodig geweest. Hcg ging vanaf dat miment ook dalen, en halveerde netjes. Hcg is overigens nooit erg hoog gekomen. (533 op z'n top). Intussen wacht ik nu weer op een eerste normale menstruatie. Ik heb over een paar weken wel nog een nacontrole staan (6 weken na einde miskraam en hcg op 2). Op mijn verzoek zal er dan ook een hsg worden gepland, want ik wil zelf weten hoe het staat met de doorgang van mijn eileiders en evt littekenweefsel.
Wat naar, vreselijk voor je! Ik heb het helaas ook mee moeten maken. Ik kwam erachter toen ik ruim 6 weken was. Ik bleef bruinverlies houden en HCG liep op. Ze zagen bij mijn linker eierstok iets zitten. Ik mocht kiezen voor een operatie of een kortdurende chemo behandeling van 2 weken (methotrexaat). Omdat ik mijn eileider wilde behouden heb ik voor chemo gekozen. Mocht daarna 3 maanden niet zwanger worden, wel op eigen risico weer starten. Chemo vond ik erg zwaar, veel pijn gehad. Van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap zelf merkte ik met name een drukkend gevoel op mijn anus en aanhoudend bruin- en roodverlies. Heel veel sterkte!!
Geen ervaring, wel een MA gehad in April. Maar ik wil je via deze weg even een hele dikke digi knuffel geven, vind het zo erg om te lezen dat je dit meemaakt
Ik had bruinverlies en vertrouwde het niet. Daarnaast buikpijn en steken. Ik bleek tijdens de operatie ook te bloeden in mijn buik. Mijn HCG was tegen de 9000 aan (zo uit mijn hoofd). Het was heel heftig. Vooral het emotioneel herstellen is zwaar. Nu ik maar niet (weer) zwanger raak komt het iedere kaar naar boven
Sorry voor de late reactie! Bedankt voor het delen van jullie ervaringen. Ben nu net weer thuis van het ziekenhuis. Woensdag na de echo was ik meteen opgenomen en hebben ze mijn laatste eileider verwijderd. Ze zeiden dat daar de zwangerschap zat. Ik bloedde voor de operatie gelukkig nog maar een klein beetje, alles is (in zoverre) goed verlopen. hopefaith Wow wat heb je er nog lang mee rond gelopen. Hadden ze een opname gemaakt? Hoe was dat om te zien? Blij te horen dat je nu een mooi en gezond kindje hebt. rae Je hebt je eigen leven dus gered door erop te staan dat je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had. Wat een hel moet dat zijn geweest! Ik bloedde nog maar een beetje en vond het al vrij onprettig aanvoelen. meliiszaa Hoe voel jij je nu? Denk je dat je waardes omhoog zijn gegaan? Ik ga zo hard voor je duimen! Succes appelboompje Dat is ook niet niks, goed dat ze je zo in de gaten houden! Oef een hsg.. ik vond dat een vrij onprettig onderzoek, maar het brengt wel veel duidelijkheid. Ik heb het idee dat mijn MK hiervoor ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is geweest, want dat verliep bijna hetzelfde als deze alleen stopte dat, net als bij jou, met groeien. Sterkte en ik hoop dat je hsg goed gaat! dpbovenkamp Die chemo lijkt mij ook enorm zwaar ja. Ik kon niet kiezen, omdat ze er al vanuit gingen dat mijn eileider beschadigd zou zijn. Hij is ook al eerder een keer open gemaakt en denk dat hij ook niet meer te redden was. Rannie Wat lief van je! Naar om te horen dat je een MK hebt gehad. Knuffel terug! annneliesje Dat herken ik wel ja, ik vind het emotioneel gezien ook wel moeilijk te accepteren dat ik geen eileiders meer heb, maar vooral het idee dat als deze kleine een paar centimeter was doorgeschoven we nu misschien en fijne zwangerschap hadden gehad.
Heel veel sterkte met het herstellen van de operatie YasmijnN. Natuurlijk ook met het verlies van deze zwangerschap.
Lieve Yasmijn en Yasmijnman, heel veel sterkte met het dubbele verlies. Het verlies van jullie kleintje en het verlies van de natuurlijke kans op zwangerschap. Zoals je weet is het mij ook gebeurd en in april stonden wij waar jullie nu staan. Mochten jullie vragen hebben of behoefte om jullie hart te luchten, mijn inbox staat wagenwijd open voor jullie.
Heel veel sterkte meis!! Ja ik verbaas me er ook over dat ze me zolang lieten lopen.. gelukkig dat ze wel bleven prikken enzo. Via een camera in mij navel hebben ze het opgenomen. Het is heel bijzonder om te zien.. hoe ze het open zijn en leeg halen. Blij dat ik het gezien heb achteraf voor de verwerking! Hoop dat je niet al te veel pijn hebt! En hoop dat je wel gauw een mooi kindje mag krijgen. Knuffel!!!
wat een kl*te zooi YasmijnN! ik vind het zo rot voor jullie, maar wat koop je daar nou voor he?! Heel veel sterkte!!!