Ze slaapt in de wieg die tegen ons bed aan staat. Aan de kant van mijn man trouwens, anders slaap ik helemaal niet. Hij heeft wat minder last van het gepruttel
Niets zo veel dingen waar ik op terug ben gekomen, als sinds ik kinderen heb. Voor ik mama was had ik ook allerlei meningen... ik zou dit nooiiiit en dat ook zeker niet. Onze oudste was voorbeeldig, sliep al heel snel door. Onze jongste had een wat moeilijkere start na de bevalling en wilde alleen maar bij mij liggen. Heeft heel wat nachten tussen ons in gelegen op het aankleedkussen. Eindelijk konden wij ook weer even slapen. Want van weinig slaap (lees; na de bevalling 2 nachten helemaal niet geslapen) wordt ik echt niet leuker... Nu slaapt hij overigens fantastisch, nooit problemen meer gehad hierna. Helemaal prima toch dan!
Was er van overtuigd om haar gelijk in haar eigen kamertje te laten slapen, maar van die mening ben ik terug gekomen. Hebben een simpel houten wiegje aangeschaft. Die komt aan mijn kant van het bed te staan. Ben benieuwd hoe het straks zal gaan.
Hier tot 6 maanden bij ons op de slaapkamer, ledikant naast ons bed. In bed genomen heb ik nooit gedaan, was veel te bang dat hij niet meer anders zou willen haha.
weet nog niet of het gaat werken zoals gepland, maar het idee is; 's nachts in de co-sleeper naast ons bed, en overdag in het ledikantje in zijn eigen kamertje. Dit zodat hij aan beide bedjes went en de overgang naar 's nachts in het eigen kamertje slapen makkelijker zal gaan en ik in de eerste periode niet zo vaak mijn bed uit hoef 's nachts we gaan het zien!
Ik zeg telkens gelijk op z'n eigen kamertje maar als ik zo jullie reacties lees, ga ik toch twijfelen. Vooral als de kans op wiegendood kleiner is als de kleine bij je op de kamer slaapt. En ik wil borstvoeding geven dus dat is misschien ook makkelijker. Maar een ledikantje past niet naast het bed, hoe ga ik dat dan oplossen?
Onze kleine man slaapt in een wiegje bij ons in de slaapkamer. Erg fijn, want hij huilt niet als hij honger heeft maar maakt smakgeluiden. Dat hoor je niet als hij in zijn eigen kamertje ligt. Ook kun je hem snel kalmeren als het moet. En voor onze eigen gemoedsrust is het ook erg fijn In de ochtend leg ik hem meestal tussen ons in, dan wordt hij wat onrustiger. We maken hierbij gebruik van een 'baby cocoon' (zie oa bol.com). Ideaal! Voor ons is de cocoon echt onmisbaar gebleken. We gebruiken hem nml ook veel overdag in de box. De kleine man voelt zich er heel comfortabel en geborgen in. En in bed hoeven we niet bang te zijn dat we op hem rollen oid. De randen van de cocoon zijn zacht maar stevig. Het midden van ons dekbed doen we onder de cocoon zodat we niet per ongeluk de deken over hem kunnen heen trekken.
Wij wilden sowieso 'rooming in' in het begin. Uiteindelijk heeft mn zoontje de eerste 3 maanden bij ons in zijn wieg geslapen. S nachts maakten we de eerste weken in overleg met de kraamhulp soms van ons voedingskussen met een speciale hoes een bedje waarmee hij tussen ons in kon liggen en wel veilig hoog onder eigen dekentje lag. Met bv vond ik het heel fijn hem gewoon bij ons te hebben. Uiteindelijk is hij ook wel eens op mijn buik gaan slapen en toen we wat meer vertrouwen hadden gewoon tussen ons in. Ideaal, hij drinken en ik ng even dutten. Met 3 maanden zijn we overdag gaan oefenen met in zijn eigen kamer slapen en met 7 maanden is hij ook s nachts in zijn eigen kamer gaan slapen. Hij is vanaf 8 weken Door gaan slapen (met soms een onrustige periode tussendoor ). Je kunt het van tevoren toch niet voorspellen hoe het zal gaan. Wij zijn vooral af gegaan op wat werkte voor ons en ons zoontje en ons gevoel daarin gevolgd. Dat werkte voor ons het beste.
Zowel mijn man als ikzelf sliepen als baby al na 4 weken door snachts! En we waren beiden heel rustige baby's! Geen garantie natuurlijk, maar hoop dat onze baby dat heeft geërfd! Ons 'probleem' is het volgende: Onze slaapkamer is beneden, de babykamer is boven. Als ik in de eerste weken/maanden vaak snachts moet opstaan, moet ik telkens die steile trap op! Dan ben ik ook klaarwakker (door kou en licht) dat ik moeilijker in slaap zal vallen... Daarom wil ik onze baby in het begin in eigen bedje op onze kamer. Nadien verhuist het bedje dan naar boven. Voor overdag hebben we ook een park in de living staan waarin ze kan slapen als het bedje boven staat. MAAR we hebben boven nog 2 lege slaapkamers, dus wij zouden natuurlijk ook zelf boven kunnen slapen... Dat is misschien een tussenweg? De baby bij ons in bed, dat is sowieso geen discussiepunt voor mijn man en mezelf! Dat willen we beiden niet! dan slaap ik helemaal niet!
Ik zei eerst heel stoer "ze gaat lekker naar dr eigen kamertje". Maar des te dichter ik bij de uitgerekend datum kwam des te meer buikpijn ik kreeg over het feit dat ze op dr eigen kamertje ging. We wonen in een appartement en hebben niet heel veel plaats, maar sinds vorige week hebben we toch het ledikantje op onze kamer staan. Vraag niet hoeveel ruimte er nog is voor te lopen ect. Maar ik moest en zou het bedje op onze kamer hebben staan. Ik vond het ineens zo zielig zn klein meisje helemaal alleen op een grote kamer. Nu ben ik veel geruster..ben benieuwd hoe het gaat straks als ze er eindelijk is....
Ik ook niet maar soms kom je wel in zo'n situatie. Mijn oudste dochter sliep gewoon niet, was heel erg onrustig, huilde voornamelijk en enkel op mijn buik sliep ze even. Dan kun je wel stoer vol blijven houden dat dat geen optie is, maar als je al 2 weken lang op 3 uur onderbroken slaap rondjes loopt kun je op een gegeven moment niet meer. Al hoop ik natuurlijk op een rustige baby voor je!
Ehm, als je haar bij je wilt houden totdat ze 's nachts geen voeding meer nodig heeft kan dat ook gerust 9 maanden tot een jaar duren hoor. Met 2 of 3 maanden doorslapen terwijl je bv geeft is wel vroeg.
Ons mannerje heeft ongeveer 2 maanden bij ons op de kamer in een wieg gelegen. Terwijl ik geen borstvoeding gaf/geef.
Kan wel hoor! Hier beide dochters bv gegeven en ze sliepen beide rond 7 weken de hele nacht door! Hier hebben ze een paar weken bij ons op de kamer geslapen en daarna in het eigen kamertje. Op een gegeven moment werd ik wakker van elk zuchtje en geluidje, dus sliep iedereen beter in zn eigen kamer
In de wieg op onze slaapkamer, later in de co sleeper in onze slaapkamer. Maar ook heel veel bij ons in bed, de baby zocht echt geborgenheid en ik had een keizersnee gehad dus kon niet zo soepel mn bed uit. Maar tot je baby doorslaapt. Dan zal ik je even laten schrikken. Mn zoon is nu 3 maar die slaapt echt zelden een nacht door hoor! Het voelt nu alleen relaxter omdat hij nu zelf naar ons toe loopt als hij wakker is dus ik er niet meer elke nacht uit moet, maar met 3 is hier bijna elke nacht nog wel een keer wakker.
Er zijn natuurlijk altijd kinderen die niet doorslapen... Maar als mijn kindje na 3 jaar nog niet doorslaapt, zou ik toch eens naar een dokter gaan. Lijkt me niet gezond?! En met doorslapen bedoel ik: dat ik niet 5 keer per nacht die trap op moet. 1 keer is geen probleem uiteraard. En ik wil echt geen baby in ons bed! daar kan niemand me vanaf brengen... Ik denk dat ik het gewoon ga doen zoals ik eerst in gedachte had. Enkele maanden n eigen bedje in onze kamer en dan in eigen kamer. Daar voel ik me het beste bij. Maar bedankt allemaal voor jullie ervaringen en tips! Leuk om te horen wat anderen doen!
Hihi tot hij doorslaapt kan ook 8 maanden zijn 😜 Hier 14 weken bij ons op de kamer. Vanaf 12 weken wel overdag de slaapjes op kamertje (uh voorzover dat lukte als hij in een bedje ging slapen. En toen op z'n kamertje. Toen was ik ook van BV over na kV dus moest ik toch m'n bed uit. Met BV vond ik dat wiegje naast me heel handig: plug en play en lekker in bed blijven 😉
Eens. Ik was vooraf heel stellig nooit van m'n leven! Maar ja een huilbaby zou ik ook niet krijgen en die babies die niet doorsliepen nee joh ik niet. Helaas helaas voor mij! Al ben ik alsnog geen voorstander van bij me in bed het is wel eens gebeurd. Ik zou kiezen voor eerst ff wiegje ts en dan gewoon kijken wat je er dan van vindt voor hoelang!