Ik ben van '88. Ik vind het lastig, ik ben er als kind in gegroeid zeg maar. Wij doen nog steeds leuke bord spelletjes, ik zie mijn vrienden/vriendinnen/familie nog steeds en heb dan nog steeds gespreksstof. Ik denk dat het heel erg aan jezelf ligt hoe om te gaan met social media.
Nou ik ben ook van 86 en weet nog heel goed hoe het was voordat we een mobiel en internet thuis kregen. Een heeel stuk rustiger. Maar toch ook zeker socialer gezien het face to face praten met zowel buren als familie. Maar ook gewoon een telefoongesprek van een uur of 2 was niet ongewoon, minimaal 1 keer per maand. En meer frisse lucht in je longen. Tegenwoordig zie ik niet veel kids meer echt buiten spelen, de meesten zitten binnen op de bank met hun nieuwerwetse spul een spelletje te spelen. En ja, ik maak me ook schuldig aan het hebben van een fb/twitter enzovoorts account, maar heb een prepaid kaart en gebruik de telefoon zo min mogelijk. Evenals dat ik een tijdje terug las dat laptops op school een verplichting zijn tegenwoordig. Dan vraag ik me toch echt af van hoe leren die kids normaal schrijven dan? Met pen op papier? Ik zet mijn hele leven in ieder geval niet op social media. Willen ze iets weten, dan vragen ze mn nummer maar en bellen ze me maar. Zo, wat zo een vraag allemaal teweeg brengt haha.
Ik ben van '69 . Het is een supergroot verschil! Het is inderdaad minder gezellig. Enig voordeel in deze tijd is dat je altijd informatie bij de hand hebt, je bent altijd op de hoogte van de laatste nieuws. De encyclopedie die je toen bij elkaar moest sparen, was nooit 'up to date'. Als ik terug denk aan mijn oudste twee, was een filmpje kijken nog spannend, maar nu kan ik downloaden wat ik maar wil, ze hoeven nergens meer op te wachten. Ik maak me er zelf ook schuldig aan hoor, ik ben met de tijd mee gegaan.
Aan beide. Want zonder al die social media zouden ze geen telefoon gebruiken tijdens het eten. Aan de andere ligt het ook aan hun fatsoen of hun gebrek daar van. Maar wat ik opsomde betekent niet gelijk dat alles mijn eigen ervaring is. Het is wel iets wat ik vaak zie of hoor en zelf constateer.
Ik ben van 84 en doe niet aan social media. Ik vind het fake en hou niet van oppervlakkige vriendschappen. Mijn beste vriendinnen en man hebben ook geen social media (meer). Ik mis niks, krijg nog steeds veel kaartjes per post met mijn verjaardag en we zorgen dat er van elke plek ter wereld kaartjes naar huis worden gestuurd. Heb wel een smartphone, handig voor app en mail. Ik ben ervan overtuigd dat social media ook weer een keer gaan afnemen. Er lijken steeds meer mensen te zien dat het er niet om het gezellige leven gaat maar vaak om schone schijn.
Jemig wat een negatieve kijk op de dingen! Ik vind het heerlijk om met mijn vriend een film te kijken. Beetje bij elkaar hangen, samen lachen of dingen irritant vinden. Lekker nakletsen over de film.
Ja ik vind dat ook heerlijk! En maak echt geen overlast voor andere bezoekers hoor, elkaars hand vast houden, een knuffel, een kusje. het zijn nu echt hele normale dingen.. weet dat het vroeger anders was en je als vrouw netjes achter je man moest lopen, maar vind dit toch echt wel gezelliger!
Ik vind de tijd ervoor beter. Als je iemand wilde spreken dan belde je elkaar of ging je langs dat vind ik veel persoonlijker en gezeliger. Ik doe wel aan whatss app maar niet aan FB. Ik vind het maar niets om mijn priveleven op internet te zetten en in andermans leven te koekeloeren. Ik begrijp dat het voor sommige mensen een handige manier is om oude contacten te vinden en "op de hoogte" te blijven maar ik heb zelf zoiets van: als mensen oprecht in mij geinteresseerd zijn dan vind ik bellen, appen of langskomen een stuk gezelliger. Bovendien vind ik het ook niet netjes en sociaal staan om constant op social media te zitten in het bijzijn van anderen. Maar ieder zn ding hoor.
Ben ik niet met je eens. Ik heb iets van 600 facebookvrienden, maar dat het op facebook 'vrienden' genoemd wordt, betekent niet dat het mijn echte vrienden zijn, tuurlijk niet. Het zijn 600 connecties. Ik heb een hele grote familie (ruim 40 neven/nichten + dan nog aanhang), maar die wonen niet in de buurt, op deze manier houd ik hun leven nog bij. Daarnaast veel collega's, oud-collega's, studiegenootjes, oude klasgenoten van de middelbare school, veel echte vrienden (ik heb in het echte leven meer dan 3 vrienden, maar dat is per persoon verschillend), oude buren, oude kennissen, mensen die ik ken van sporten, een vereniging etc. Ik heb geen Linkedin, maar gebruik facebook juist wel eens om te netwerken. Ik vind het een heel handig iets. Als ik een leuk event zie, nodig ik mensen uit waarvan ik denk dat zij het leuk vinden om mee te gaan. Zie ik een interessant artikel, gooi ik dat in een groep. Nu moet ik zeggen dat ik weinig op facebook zet hoor, soms wat foto's van een feestje oid, maar ik vertel niemand dat ik op vakantie ga of dat mijn dochter kan kruipen. Juist niet omdat ik zoveel connecties heb op facebook, maar ik vind het een reuze interessant medium. Als ik iets nodig heb of wil, stel ik de vraag en bereikt die vraag wel ruim 600 mensen. Hoe handig is dat? Altijd wel iemand die me kan helpen Ik verpest het topic nu haha, wat ik wilde zeggen: met die facebookvrienden wordt natuurlijk geen echte vrienden bedoeld, neem aan dat iedereen dat wel begrijpt. Niemand heeft 300 of 600 vrienden.
Wat asociaal. Wat zeggen ze dan als je daar wat van zegt? Ik zou ook balen, maar het zou voor mij dan ook de laatste keer zijn dat ik mee ging. Vind het ongelofelijk puberaal om zo te doen tijdens een etentje. Als je je telefoon interessanter vindt dan mij, spreek je toch lekker niet meer met mij af Maar snap dat dat niet voor iedereen zo makkelijk is. Ik herken het gelukkig niet van mijn omgeving, maar begrijp dan wel waar dat 'ongezellige' vandaan komt wat in dit topic zoveel genoemd wordt. En als je zelf belt, wat gebeurt er dan eigenlijk? Hangen ze gewoon op om verder te appen? Ik bel nog hoor, vind het wel relaxed
Ik ben voor social media. Maar dat is ook omdat het mijn werk is. De mogelijkheden zijn eindeloos en de trends ook. Bovendien heb ik al 3 keer mijn baan via linkedin gevonden dus het heeft ook resultaat. Facebook vind ik gewoon leuk. Ik lees blogs, volg mode trends en blijf wat op de hoogte van mensen die ik leuk vindt om te volgen maar simpelweg de tijd niet meer voor heb: kind, man, werk , sport familie vrienden en huishouden vullen mijn tijd goed in dus met iedereen die ik in de loop de jaren heb leren kennen contact houden is moeilijk maar ik vind het wel leuk om die mensen te volgen. Wel Facebook prive en ik denk na wat ik erop zet. Verder stuur ik wel gewoon kaarten. Gaat mijn mobiel in de bios, in een restaurant of bij een feestje grotendeels in m'n tas (behalve voor foto's of een app naar de oppas 😜 Ik ben er mee opgegroeid en heb zonder geleefd. Ik vind het handiger. Ook niet ongezelliger. Infornatie is altijd in de buurt! Mijn vrienden doen hetzelfde. ik zie mijn vrienden gewoon nog met grote regelmaat en spreek ze persoonlijk. Het een sluit het ander niet uit! Ik zie het gewoon als een aanvulling. Overigens zie ik social media niet verdwijnen. Het veranderd alleen en het internetgedrag ook. Enne: uiteraard vroeger was alles beter! Dat is gewoon een tendens van onze klaagcultuur!