Ik koop wat ik leuk vind. Als het om feestkleding gaat, hou ik wel rekening met zijn mening. Echter moet ik me er wel fijn in voelen.
Ik vind het leuk als mijn man mijn kleding leuk vind maar als hij het een keer niet mooi vind is dat jammer maar ga het dan niet ineens niet dragen of niet kopen. Uiteindelijk moet ik er mee lopen. Mijn man draagt ook wel is shirts waarvan ik denk,oke maar dat moet ook kunnen vind ik. Zolang je draagt waar je jezelf goed in voelt maakt het ook niet uit wat een ander vind. Het heeft verder niks met mijn persoonlijk te maken
Ik koop wat ik mooi vind. En wat me staat. Meestal redelijk zijn smaak, dus mooi meegenomen. Niet mooi? Pech. 😝
Mijn man heeft eigenlijk nooit commentaar, hij kijkt wel uit haha. Ik neem hem ook nooit mee shoppen, hij sjokt altijd heel verveeld achter me aan. Andersom mag hij niet shoppen zonder mij, want dan zou hij met zn moeder en zus gaan en die hebben een verschrikkelijk ouwelijke smaak.
Hier zegt hij er nooit wat over, dus ik denk dat het hem a. niet interesseert en b. hij wel uit kijkt met er iets over te zeggen. Ik ben gek genoeg om direct een webwinkel op te zoeken en opnieuw te gaan shoppen Maar volgens mij vindtie het allemaal wel best. Hij ziet me liever zonder
Wij kopen onze kleding allebei apart van elkaar. We zijn super gek op elkaar maar kleding kopen samen dat gaat niet. Maar over het algemeen vind mijn man de kleding die ik koop mooi en omgekeerd net zo, en als hij het een keer niet mooi vind en ik wel dan heeft hij lekker pech
Mijn man vind dat ik er altijd mooi en verzorgd uit zie. Ik draag eigenlijk alleen maar jurkjes. Nieuwe dingen laat ik altijd zien en als hij iets echt stom vindt (komt zelden voor), dan heeft hij meestal ook wel gelijk en gaat het retour.
Mijn man vindt wat ik op internet bestel 9 van de 10 niet leuk, tot ik het aantrek. Hij let niet op welke kleur mij flatteert, welke stoffen mooi vallen en welk dessin en pasvorm mooi staat. Aangezien ik dat inmiddels wel vaak weet valt het altijd mee als ik het aantrek. Ik zou eens met je man praten of hij jou minder mooi vindt in die kleren (dat je dikker, bleker, etc. lijkt) of dat hij gewoon wil dat je iets anders uitstraalt dan jij uit wil stralen. Dat eerste kan je wat mee en dat tweede niet wat mij betreft.
Nee hoor, mijn man heeft gelukkig bijna nooit commentaar op mijn kledingstijl, hij weet ook dat ik een vrij uitgesproken mening heb wat dat betreft. Shoppen ga ik liever alleen of met een vriendin, samen met hem bijna nooit, het is ook niet erg praktisch om samen te gaan met kleine kinderen. Heel af een toe draag ik kleding in vintage stijl, zoals wijde rokken over de knie, parels, clip oorbellen en dat zegt hij af en toe iets ervan, vooral parels vindt hij vreeslijk, hij zegt dat ik op een oude vrouw lijk Voor de rest niet echt, hij is juist blij dat ik aandacht besteed aan mijn uiterlijk en dat ik de moeite doe om verzorgd uit te zien.
Ik ga alleen shoppen en soms met mijn moeder of zus. Ik ga niet met mijn man. Hij heeft geen smaak. Of laat ik dat politiek correcter zeggen: onze smaken liggen mijlenver uit elkaar. Hij vindt mij te uitbundig en kleurrijk; ik vind hem ouderwets en stijf. Tja, het zij zo. Als puntje bij paaltje komt, vindt hij wel altijd dat ik er mooi uit zie, dus zo veel maakt wat ik aan heb blijkbaar ook niet uit!
Wij zijn vreselijk klef haha.. en kleding beslissing we altijd samen eigenlijk... als hij het niets vind zal ik het niet zo snel kopen en andersom ook niet. Ik hecht veel waarde aan zijn mening. En meestal weet hij wel te beredeneren waarom hij iets niet vind staan ( zit te ruim daar of schijnt zus een beetje door etc ) Ik ga zelden de deur uit zonder me te laten " keuren" " Kan dit wel zo ?? " Gelukkig is het antwoord meestal: " ja staat super leuk zo " Nu klink ik wel erg afhankelijk en dat valt eigenlijk reuze mee, maar wat kleding betreft ben ik nog wel eens onzeker
Ik ben altijd blij met mijn man,altijd als we samen gaan shoppen komt hij met de leukste dingen aan voor me.echt dingen waar ik langs loop maar hij er wel tussenuit vist en nog harstikke leuk ook! Maar goed als ik iets leuk vond en hij niet is dat ook jammer de bammer want ik moet het dragen en niet hij.
Ik ben als persoon alles behalve afhankelijk, maar de mening van mijn man over mijn uiterlijk is de enige mening (over mijn uiterlijk dus) die telt. Hij vindt het heerlijk om mee te gaan shoppen, en vindt vaak leuke dingetjes voor me. Het was zelfs 1 van zijn eerste versiertrucs bij mij, we waren gewoon vrienden en hij ging uren met me door de stad slenteren, droeg mijn tassen, en keek me vol bewondering aan als ik uit het pashokje kwam. Ik smolt gewoon haha
Ik koop het gewoon, ik ga toch geen toestemming vragen? Mijn geld, mijn kleding, mijn keuze. Maar over het algemeen vindt vriend het meeste (2 op 3) wel heel leuk, dus dat scheelt. Misschien eens samen gaan winkelen, zodat je een beetje weet wat zijn smaak is? Aan de andere kant: als jullie smaak totaal uit elkaar ligt, zou ik me zeker niet aan gaan passen. Jij moet het aan, niet hij.
Mijn man vind kleding leuk die ik onmogelijk met mijn decolleté pas.. Heel leuk z'n jumpsuit maar die zijn altijd op kleine borstcup gemaakt. Zelfs maatje 52 (ik heb 42/44) . Jasjes,bloesjes hetzelfde (koop ze alleen die open kunnen blijven). Ik hecht waarde aan zijn mening, maar soms doe ik er ook niets mee. Verder vind hij het bijna altijd wel prima zolang ik me maar prettig erin voel. Andersom hetzelfde
Mijn man interesseert zich er niet zo veel voor. Te ordinair vindt hij vreselijk (maar ik ook, dus dat scheelt) en vrouwelijke jurkjes en rokjes vindt hij het mooist, maar als ik er gewoon keurig verzorgd bij loop in een spijkerbroek en shirt is dat wat hem betreft ook prima. En dat is fijn voor hem, want ik trek toch echt aan wat ik zelf prettig vind Als hij iets niet mooi vindt of onflatteus vindt staan dsn zegt hij het overigens wel, en dat neem ik dan ook serieus, want dat is niet vaak. Ik ruk de kleren niet gelijk van m'n lijf, maar neem het wel nog eens goed onder de loep.
Ik winkel vaak met mijn vriend of moeder. Hij is altijd eerlijk, van de week nog een leuk jurkje gekocht. Gisteren aangedaan maar ik twijfelde over de schoenen. Dus in zo'n grote spiegel een foto gemaakt thuis en naar hem geappt wat hij er van vond. Kon prima zei hij. Dus wat dat aan gaat vind ik zijn mening wel leuk/belangrijk
Hij gaat nooit mee dus als hij iets niet mooi vind heeft hij sowieso pech. En als ik iets echt wel mooi vind en hij niet ook. Ik heb het aan en k moet mij er prettig in voelen. Tuurlijk zijn er grenzen binnen wat acceptabel is. Ik vraag dus geen toestemming. En zal het ook niet terug brengen.
Ik houd weinig rekening met zijn mening. Want als ik dat moest doen liep ik in te kleine, simpele jurkjes rond die enkel passen voor een maatje 38 maar ik ben wel wat zwaarder en heb nogal veel rondingen... Dus ga ik alleen shoppen of met mijn moeder. Ik hou bijvoorbeeld van lange dikke kettingen en lange oorbellen. Vind hij niet leuk, hij zou liever hebben dat ik kleine knopjes draag en een simpel gouden kettinkje. Nou, niet dus.