Oudste had vandaag het afscheid bij het kinderdagverblijf en ze vond het heel erg! Hoe enthousiast ze na haar oefenmiddag was , zo negatief is ze nu. Ze wil in het klasje blijven, ze wilde dat ze weer 3 was. Natuurlijk begeleiden we haar zo goed mogelijk en lezen we elke avond het voorbereidingsboekje van de school voor. Ze vindt het gewoon super spannend! Hoe reageren jullie kids?
Zoon telt af naar volgende week, dan begint de school hier. Ben benieuwd wat hij na de eerste week zegt, of hij dan nog zo enthousiast is of dat hij terug naar de vertrouwde opvang wil. Blijft toch spannend voor de kids en voor de papa's en mama's
Hier andersom... oudste vraagt elke dag of ze nu dan al een keer 4 is en naar de echte school mag. Ze vindt de psz saai zegt ze want daar zitten allemaal kleine kindjes haha. Mevrouw wordt in februari pas 4 dus we hebben nog even.. Hopelijk draait je dochter bij als de school eenmaal begonnen is!
Aiden heeft op de PSZ gezeten, maar wilde absoluut niet naar school. In de zomervakantie was het steeds: ik hoef niet naar school hè? Ik wil niet naar de grote school! Terwijl zijn beste vriendje (welke ook bij hem in de groep zit) erg veel zin had om naar school te gaan. Dus wij als papa en mama een beetje in de zenuwen, want het werd vast drama als hij naar school zou moeten.... Vorige week maandag moest hij beginnen. En inderdaad, er vloeiden traantjes. Maar dinsdag ging het al beter en hij komt elke dag breedlachend uit school: het was leuk op school! Gistermorgen en vanmorgen zei hij toen ik hem naar het klaslokaal had gebracht zelfs met een big smile op zijn gezicht:"mama, ik ben blij op school! " Dus je kind kan ook als een berg tegen school opzien.....en het uiteindelijk reuzeleuk vinden! Aiden heeft een continurooster en heeft na school zelfs nog energie voor 10. Had ik niet verwacht trouwens.
Hier heeft ze bij de eerste dag op de psz na de vakantie aan haar juf gemeld dat ze bijna 4 is en weg gaat. Vervolgens hoor ik dit van de juf haha.
Onze oudste gaat in september wennen. Eerst was hij super enthousiat maar nu het dichterbij komt, begint hij terug te krabbelen. Zegt dat hij het toch best eng vindt... Ik ben blij dat hij het aangeeft, dat zeg ik ook tegen hem. Het is een rustig mannetje, niet haantje de voorste, dus ik snap best dat het spannend is voor hem. Is het voor ons ook...
Het rare is dat ze al heel lang wilde gaan! We komen heel vaak langs de school en ze kon toen ook niet wachten! Ik denk misschien het vertrouwde wat ze los moet laten en het onbekende van het nieuwe!
Komt helemaal goed!! Zal wel even wennen zijn, met tranen erbij. Maar even "streng" zijn voor haar en jezelf 😉
We lezen nu dagelijks boekjes van Hoera naar school en Liselotje naar groep 1. Alleen nam in dat boekje de personage haar knuffel mee.... Zou dat mogen? Dat was de vraag van mijn dochter. Of is dat not done?
Als ze echt bang is, het spannend vindt, zal dat denk ik niet zo'n probleem zijn. Afgelopen maandag was er ook een jongetje bij Aiden in de groep voor het eerst. Hij was helemaal overstuur toen zijn ouders afscheid van hem namen. Had zo met hem te doen . Ik zie hem nog zo voor me...zijn armpjes om zijn knuffelolifantje geklemd.
Hier hadden we een beetje hetzelfde. Mijn dochter zei vaak dat ze geen 4 jaar wilde worden, omdat ze niet naar school wilde! Toen het eenmaal zover was, waren de eerste 2 weekjes wel een beetje moeilijk (vooral het afscheid), maar eigenlijk vindt ze het vanaf het begin al erg leuk op school! Nu gaat ze er met veel plezier naar toe. Gewoon even de tijd geven, komt vast helemaal goed!
Dit is wel vaker zo. Het is iets heel groots en vaak is de werkelijkheid anders dan de verwachting. En daarbij is het ineens heel spannend. Ik zou haar gevoel erkennen en verder niet te veel aandacht aan geven, want het zal toch 'moeten'. Een knuffel mee, moet je even overleggen. Succes...!
Ik heb de juf gemaild en de knuffel mag de eerste dagen mee. Daarna als ze gewend is moet deze thuis blijven. Heb het aan haar zo verteld en ze vond het fijn!