Ja hoor, 5 maanden na de bevalling van onze tweeling weer gestart met IVF. Nog geen resultaat helaas.
Ja ook hier gelijk geroepen dat ik een tweede wilde,zeker toen m'n vriendin bevallen was , anderhalve maand na mij. Hier wachten we voorlopig ook nog wel even ivm zware zwangerschap en bevalling.
Wij willen er wel weer voor gaan, maar nu nog even niet.. Het kriebelt dus wel bij mij, maar ik kan en wil graag nog wel wachten.. Ben momenteel nog heel erg moe van de afgelopen periode..Dat speelt ook mee
Heel erg herkenbaar. Ookal ben ik bevallen van 3 tegelijk, ik wilde zo graag weer snel zwanger zijn. Nu zijn ze bijna een jaar en het gevoel wordt wel steeds minder.
Hier absoluut niet... Maar ik geef ook de PPD de schuld daarvan die gelukkig voorbij is maar het gevoel om snel aan een tweede te beginnen? Nee echt niet. Maar ik weet niet hoe ik over een tijdje erover denk.... We shall see
Ja zeker wel herkenbaar. Toen mijn oudste een paar maanden oud was alweer kriebels. We wilden wachten tot ze 1 werd. Vanwege andere redenen met 9.5 mnd met de pil gestopt, het plan was een paar maanden condooms te gebruiken, maar goed, dat is er nooit van gekomen . Onder meer door twee miskramen wel tot ronde 15 moeten wachten voor ik weer goed zwanger was, dus uiteindelijk alsnog 2.5jr leegtijdverschil, en daar ben ik nu alleen maar dankbaar voor! Toen de jongste net geboren was ook kriebels als een dolle voor nog een. De laatste tijd ebt dat gevoel wat weg, ook omdat ik mijn handen meer dan vol heb met deze twee icm werken, en nieuw werk zoeken, etc. Toch kan ik me niet voorstellen dat 'dit het is', dat er geen nieuwe zwangerschap komt. Dat lijkt zo definitief. Sowieso niet de komende tijd, want ik wil zeker 2.5jr leeftijdverschil. Liever nog wat meer. Overigens wil mijn man sowieso geen derde, dus waarschijnlijk blijft het dus bij 2. Omdat ik ook niet nú wil is dat op dit moment niet belangrijk, we willen allebei nu niet. En hopelijk zitten we over twee jaar op 1 lijn, welke lijn dat dan ook is. Misschien blijven mijn kriebels wel wat meer weg nu, en dat is natuurlijk ook goed!
Nou ja precies dit. (Ook om het financieel houdbaar te hebben voor de eventuele studie, tegen die tijd hebben ze financiële steun nodig en sparen nu albas)
Hier absoluut niet... Maar ik geef ook de PPD de schuld daarvan die gelukkig voorbij is maar het gevoel om snel aan een tweede te beginnen? Nee echt niet. Maar ik weet niet hoe ik over een tijdje erover denk.... We shall see
Wat een hoop reacties. Wij gaan zeker wachten tot de kleine een jaar is en daarna zien we weer verder.
Hier ook op terug gekomen, toen ze paar weken oud was dacht ik al van 'oooh, dit wil ik nog een keer!'. Ben alleenstaande mama en werk 4 dagen/week en iedereen zei van dat is zeker wel zwaar, maar vond het allemaal appeltje eitje toen. Maar de periode tussen 8 - 14 mnd heb ik echt als zwaar ervaren, ze kon zichzelf toen nog geen 10 seconde zelf vermaken, hing de hele dag aan mijn benen schoot op/af/op. Toen ben ik er wel op teruggekomen. Want wie weet is een tweede kindje wel een medisch zorgenkindje of eentje die de eerste 3 jaar niet doorslaapt. Nee, dan ben ik blij met mijn mooie lieve meisje en hoe goed het nu gaat, en de vrijheid die je steeds weer een beetje meer terugkrijgt
Mijn hemel, nee echt niet. Ik wil uiteindelijk nog wel een kindje en mijn vriend ook. Maar eerst even de helse bevalling van onze dochter zien te verwerken.
Nee, ik heb dit helemaal niet! Ik wilde altijd wel moeder worden en dacht altijd aan 1 of 2 kinderen. Maar sinds de geboorte van onze zoon heb ik heel sterk het gevoel dat ik het bij 1 laat. Ik ben ontzettend gek met ons mannetje, maar je bent er maar druk mee, haha! Voor mij is dit genoeg. En daarnaast, die bevalling! Ik heb 28 uur over de bevalling gedaan en vond het echt heel zwaar. Ook door de zwangerschap heb ik een flinke optater gehad. Ongelofelijk veel vocht vastgehouden e.d. Ik vond mezelf eruitzien als een opgeblazen pop of iemand die te lang aan de Prednison zat, pff. Veel pijn aan gewrichten, ook nu nog. Maar goed, allemaal redenen voor mij om liever niet aan een tweede te beginnen
Ja hoor dat had ik ook tot ze 6 dagen geleden geboren was)))))))))))) Niet dat het zwaar is of in die zin maar ik denk continu aan van: mijn oudste krijgt minder nu, moet indelen, delen, bedenken, oplossen hoe ze in hetzelfde ritme en wennigheud blijft en hoe baby daar ik kan aanpassen.. Ik merk dat ik nu mij vooral zorgen maak om het "mijzelf" niet verliezen. Tot die tijd dochter op kdv ik kon doen werk en winkelen etc of met dochter auto instappen en gaan ergens. Nu dus kan dat niet en dat maakt mij bang. Maar wellicht komt het door keizersnede dat ik mij niet fit voel gewoon en door ontzwangeren) Maarjahoor ik zei idereen gelijk dat ondanks huilbaby, probleembaby Kind die nooit doorslaapt...etc wil ik zsm tweede)))
Na de geboorte van m'n eerste dacht ik na 6 maanden al Jaaaaa een 2e. Nu inmiddels een 2e sinds een paar weken en nu denk ik oei oei wat zwaar! Zeker geen kriebels oid voor een 3e
Nog gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter!!! Laat je je oudste dochter wel gewoon naar het kdv gaan tijdens je kraam en zwangerschapsverlof? Ik deed dat destijds wel bij ons tweede kind. Zat krap 2 jaar tussen en ik vond die dagen dat de oudste naar de creche ging echt heerlijk. Ik hoefde me niet schuldig te voelen wanneer ik dochter aan het voeden was en met haar bezig was omdat ze lag te huilen van de krampen oid. Ik kon haar op het gemak in bad doen zonder dat er een peuter huilend aan mijn benen hing. Ik vond het ook een hectische tijd maar het went straks echt om er wat meer ritme en regelmaat in te krijgen. Ik had het na de geboorte van de oudste ook redelijk vlot dat ik nog wel een kindje wilde maar gingen er pas voor toen hij 1 jaar was. Zaten midden in een verhuizing en had toen echt geen zin in een zwangerschap haha
Dankje! Ja ze blijft 1x per week naar kdv gaan en 1 ochtend psz en we staan in de wacht voor 2e ochtend.. Dat zou ik ook heerlijk vinden!! Nu is echt nog lastig voorstellen ik begin nu pas het herinneren: flesjes, luiers..kraampjes.. Zorgen van of ze gezond is/blijft.. Hoepelose hummeltje die zal niet redden nu zonder mama.. Maakt mij wel even bang in gedachten omdar ik zo al aan zelfstandigheid van mijn oudste ben gewent! Het komt ook goed en oudste dochter is echt dol op zusje en (tot nu toe) voorbeeldig gedrag maar toch blijf ik in gedachte hangen van: o nee weer babyfase;() Ik was van 2e (miskraam) erg gewenst zwanger maar wel ook snel dochter was niet eens 1 jaar... En dan miskraam en kwam dus 1000x meer wens voor snel zwanger worden. Nu denk ik van: waar was ik met mijn hoofd)) Maar ik heb groepje van zwanger cursus en alle andere meiden zagen mij voor gek toen ik 2mnd oud baby had zei: o heb zin nu nog eentje te krijgen) de andere zijn nog echt niet aantoe dat zeggen ze ook van.. Dus ik denk dat het per persoon gewoon afhankelijk of je 1 of 5 hebt kinderen hoe "zwaar" je het ervaart.. Maar ik heb geluk dat beide dochters gewoon gezond zijn zonder echt problemen (nou ja eczeem en doorslapen..) maar bij nieuwe baby hebben we nu meer ervaring en hebben het gelijk goed aangepakt met osteopaat bijvoorbeeld en andere kleine dingetjes die iets helpen om minder zorgen en meer slaap)))
Ik moet er ook nog niet aan denken. Buiten dat het bij ons niet van leien dakje gaat heb ik nu nog teveel andere dingen aan mijn hoofd. De ambitie om ze kort op elkaar te krijgen heb ik nooit gehad en nog steeds niet. In het begin lijkt het makkelijk maar als ze ouder worden, worden ze pittiger. We zien volgend jaar wel keer verder wat we beslissen voor nu zijn we zielsgelukkig met onze dochter en moet ik echt niet aan een baby denken laat staat zwanger worden/zijn
Ja ik herken het heel erg. We zijn ook vrij snel voor een tweede gegaan. Maar nu, ik ben 13 weken. Kan je me van de vloer vegen! Ik ben zooo moe. Ik krijg niet het hele huishouden gedaan enzo. oh oh. Niet dat ik echte spijt heb ofzo. Maar ik heb gewoon de puf voor een dagje uit niet meer. Over 3 weken weten we misschien of we een jongen of meisje krijgen. Als het een jongen word dan hoef ik gelukkig alleen een bedje te regelen en dan ben ik klaar. Al dat geshop als bij de eerste hoeft van mij echt niet
Dat kan ik me wel goed voorstellen, ik zou het denk ik ook hebben. Jongenskleertjes shoppen als het hier een jongen zou worden, dat zou ik wel leuk vinden voor een paar setjes, maar verder niet. Gelukkig hebben we vrij veel spul dat ook voor een jongetje kan, haha!