Ons meisje wordt volgende week 1. De laatste weken komt steeds meer het besef dat ze al echt groot wordt maar tegelijkertijd ook nog zo klein is. Wordt emotioneel als ik denk aan vorig jaar, mijn dikke buik, de bevalling en de eerste dagen met ons meisje. Vandaag mijn eigen verjaardag gevierd en dan zie ik ons meisje achter de grotere kindjes aanlopen, met ze meespelen en dan zie je het echt, onze baby is een dreumes (mama pinkt ondertussen een traantje weg). Het blijft zo bijzonder om een kindje wat niets kan te zien veranderen in een meisje wat best goed weet wat ze wilt en vooral een ontzettend lieve boef is Zo dat moest ik even kwijt, en voor de pas mama's; geniet ervan,voor je het weet ben je een jaar verder en heb je het idee dat je een paar maanden hebt gemist omdat ze zo snel zijn gegaan.
O zo herkenbaar! Het gaat zo snel, hier eentje van 1,5 en ze kletst de oren van je kop. Heel leuk dat ze vlot is, maar soms denk ik ah was je nog maar onze kleine baby. Dat ze zo ontzettend groot is voor haar leeftijd helpt ook niet mee. Stop de tijd!
Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel herkenbaar. Bij mijn zoon had ik het ook maar ik wilde toen heel graag een 2e, normaal zou ik het nog eens meemaken. Nu mijn dochter word ook precies over 1 week 1 En ik ben al 2 maanden in tranen 's avonds hihi. Ze is sowiezo al groot voor haar leeftijd. Maar of er ooit een 3e komt is de vraag. Dus misschien was dit wel mijn laatste baby. ik heb zo genoten van de zwangerschappen, bevallingen en babytijd. Snik........
Grappig om te lezen. En hoewel ik begrijp wat je bedoeld, sta ik er weer heel anders is. Mijn zoon wordt ook bijna 1. EINDELIJK hihi. Ik heb hem groot gekéken!!! Ben zó blij dat die babytijd voorbij is (en hij was geen huilbaby ofzo hoor). Hier dus geen emotionele tranen, enkel gejuich haha.
Ik kan het me voorstellen. Zo'n kleine baby is heel cute. Maar ben zelf blij dat mijn ventje steeds minder hulpeloos wordt. En kan niet wachten tot hij kan vertellen wat er is als hij verdrietig is. Ik vind het dus wel prima als hij 1 wordt
Herkenbaar! Hier is het ook dubbel; ik vind het zo leuk dat ze echt een dreumesje is, zo schattig hoe ze rond stapt... maar mijn babytje is weg, awww!
Hihi leuk om te lezen dat de gevoelens verschillend zijn. Ik vind het ook super leuk om te zien hoe ze zich ontwikkeld en ben ook heel trots dat ze al zo groot is en veel kan hoor maar gisteravond overheerste toch even het sentimentele gevoel . O en dat vertellen wat haar dwars zit... Daar kijk ik wel naar uit!
De baby tijd was inderdaad, hoeveel ik ook van mijn dochter houd, niet mijn ding. Vind het zoveel leuker worden nu ze een dreumes is, dus was echt blij toen ze 1 jaar werd haha. Maar de emoties herken ik zeer zeker. De week voor haar verjaardag heb ik ook heel wat tranen gelaten, het afgelopen jaar speelde zich even in een jaar opnieuw af. Het besef dat ik toen nog zwanger van haar was, de geboorte, haar ontwikkeling etc. Dus ja heel herkenbaar die tranen
Herkenbaar! Hier wordt onze uk over een week ook al 1!! Hoewel ik vooral het eerste half jaar hoopte dat hij snel groot zou worden vind ik het nu wel dubbel. Mijn kleine baby'tje! Jaar geleden was ik hoogzwanger, bevalling , kraamtijd... Gaat zo hard!
Herkenbaar! En dan is het hier over anderhalve maand pas zover.. Ik ben steeds bezig met al het filmmateriaal van het afgelopen jaar in korte stukjes te knippen en aan elkaar te plakken, met muziek eronder. Zit elke keer te janken Ze worden zo snel groot..
Zeker herkenbaar! Er verandert gewoon zo veel in zo'n snelle tijd, dat ik constant het gevoel heb ik dat ik niet optimaal heb genoten van de vorige "fase", die dan alweer voorbij is. Ik wordt er bijna een beetje neurotisch van.... Maareh afhankelijk van welke classificatie systeem je gebruikt is je baby pas met 13 of 14 maanden officieel een dreumes. Dus je mag haar toch nog lekker even baby blijven noemen . Hoewel het échte baby gevoel bij zo'n lopend, pratend, eigenwijs minimensje er natuurlijk wel een beetje vanaf gaat.
Hihi dan blijft het gewoon nog baby . Mijn beste vriendinnetje is 3 weken geleden bevallen. Dat speelt nog extra mee dat dochter nu zo groot lijkt denk ik. Maar ach, alle fases zijn leuk toch
Ik was ook blij toen de eerste 2 kinderen 1 werden. Maar dat eerste jaar was bij beiden een rampenfonds van reflux en allergieën. Maar nu, nog 2 weken en we hebben geen baby meer in huis. Nooit meer Dat is een hele bewuste keuze, maar nu wel heel gek om te beseffen. We hebben dubbel en dwars genoten van dit eerste jaar, zonder reflux en allergieen Wat een cadeautje was dit jaar, dus deze keer ben ik wel een beetje verdrietig op zijn verjaardag.