Ik herken het wel!! Vrienden van mn vriend negeren me sinds ik zwanger ben. Geef ik ze de echo foto's om te laten zien dan kijken ze er niet eens in maar leggen het gewoon weer op tafel neer Ook een vriendin laat niks meer van zich horen sinds ze weet dat ik zwanger ben. Die mensen zijn jaloers of gewoon zwaar egeoistisch!!! Zo leer je wel je echt vrienden kennen,dat is 1 ding dat zeker is!! Leuk is het niet maar je leert mensen zo wel echt kennen
Pluk, ik raakte helemaal ontroerd door je verhaal. Ik zat bijna te janken achter de pc. Wat geweldig voor jullie!
Hier ook niet zo'n al te beste reactie . Maar dan van de ouders van mijn vriend... Geen proficiat van mijn schoonvader en mijn schoonmoeder moest even slikken tot dat ze aan een proficiat kwam... We zijn nu ondertussen al twee weken verder en nog altijd niets op verbeterd. Het doet ons alle twee geen goed. Een simpel woordje kan toch wonderen doen he... ach ja. Hun probleem zeker he. Ik laat ze maar doen. Het heeft geen zin er woorden aan vuil te maken. Het is ons leven !!!!
Hier qua vriendinnen positieve reacties, schoonmoeder ook, die heeft zelfs denk het hardste gejuicht... (terwijl het haar 8e kleinkind word)... Mijn moeder ook wonder boven wonder enthousiast met vragen etc, terwijl ze de maand ervoor mij en me vriend wel kon slaan als ik zwanger zou zijn.. maar toch blij, haar nieuwe vriend reuze blij( hij heeft zelf geen kids en beschouwd ons als de zijne...) Maar nu geen contact meer om een dom iets maja... Wel hoor je natuurlijk regelmatig omdat je jong bent, is het wel gepland, wil je het wel, vind je je zelf niet een beetje jong.. ga je het houden... Soms erg hele lullige vragen... maja het hoort er denk ik bij... Mijn zus heeft een tijd geleden daarintegen al wat gekocht voor kleine vertelde ze haha, moet het alleen nog krijgen, maar zal wel komen met geboorte... en terwijl dat de enige zus is zonder kids die een miskraam heeft gehad... rare situaties soms
hallo, ja, klinkt bekent. ik was als eerste in mijn vriendenclub. dan begrijpen veel mensen nog niet wat voor impact het heeft op je leven. langzaam uit elkaar gegroeit, nog wel vrienden, maar niet meer zo intens met iedereen... verder waren ze bij mijn 2e zwangerschap ook niet blij: geen geld, geen ruimte, gezondheid, bla bla bla... ga nu dus nog even wachten met vertellen... ze kunnen toch ook gewoon blij voor je zijn zou je toch denken???? maar je krijgt er weer veel voor terug, ook andere vrienden... groetjes, lidwina
Ik vind sommige vragen echt irritant! In het begin vroegen ze me; Ga je het houden? Antwoord; ja natuurlijk wat denk je dan, ga me kind niet vermoorden. Is het wel gepland? Antwoord; nee, maar wel SUPER gewenst. En dan de laatste en meest irritantste die mensen me blijven vragen: Is de vader nog wel aanwezig?? Antwoord; Ja, je denkt toch niet dat ik met slappelingen omga! Waarom zou me vriend zoiets doen????
Gelukkig heb ik tot nu toe alleen maar hele leuke positieve reacties!! Terwijl ons kindje niet gepland was maar wel hartstikke welkom is! Alleen zijn we nu bang voor reacties van mijn schoonouders. Toevallig kreeg mijn vriend vorige week te horen toen hij bij zijn ouders was: Begin maar niet aan kinderen, veel te duur en jullie zijn nog veel te jong... Persoonlijke vind ik dat een hele vervelende opmerking (over het te jong zijn.) Mijn schoonmoeder was zelf 16 toen de eerste werd geboren en 20 toen mijn vriend werd geboren... Omdat zij toendertijd er spijt van heeft gehad wil nog niet zeggen dat wij er ook spijt van krijgen! En ook al waren het vroeger andere tijden, vind ik toch dat je niet kan bepalen voor iemand anders of hij of zij zich te jong voelt voor moeder of vader te worden. Ik ben zelf 23 en mijn vriend 24, we wonen in een eensgezinswoning en werken allebei. We hebben als je het zo bekijkt alles op orde ook al was dit niet gepland! Spannend word het voor ons dus over hoe we het de ouders van mijn vriend moeten gaan vertellen... Waarschijnlijk wachten we nog een paar weekjes! (Mijn ouders zijn trouwens dolgelukkig dat ze opa en oma gaan worden )