Ik slik nu 3 jaar paroxetine, met sinds een een jaar quitiapine erbij. Zal de paroxetine waarschijnlijk altijd moeten blijven slikken.
Ik lees even mee.. Heb op dit moment erg last van angstklachten. Ik heb therapie, maar ik ben bang dat ik extra hulp nodig ga hebben. Ik durf gewoon niet zo goed, ben zo bang dat ik een zombie word en niet meer voor mijn kinderen kan zorgen of mijn werk niet kan doen. Maar dit is ook niets zo..
2 wk na mijn bevalling was ik alle zw-kilo's kwijt...zo blij... Nu van 58kg naar 70kg gegaan, ik krijg er opmerkingen over. Maar ik zeg het niet tegen mensen dat ik dit gebruik. Ik schaam me. Omdat ik tijdens mijn zwangerschap al "emotioneel flexibel " was en bijna slaande ruzie met een collega heb gehad. Alleen mijn baas (huisarts, veel bezig met dieten enz, zij vroeg mij rechtstreeks of ik medicatie gebruikte die mij dikker maken, toen heb ik het haar gezegd). Inderdaad, omdat ik geen andere bijwerkingen heb vind ik het lastig om over te stappen. Het slaat wel aan nu, want ik slaap er goed mee. Ik heb 15jr geleden Paroxetine gehad, werd ik heel misselijk van. Mediteren is niet mijn ding, daar heb ik echt geen rust en concentratie voor
Ik had een milde depressie. Kon na twee maanden al gaan afbouwen. Had de antidepressiva als duwtje om weer positiever in het leven te kunnen staan en door een paar grote veranderingen die ik maakte in m'n leven kon ik weer zonder. Fijn. Want ook ik was heel veel aangekomen. Vreselijke bijwerking.
Hier weten mensen het wel. Ik maak er geen geheim van. Ik heb pas een operatie gehad, best heftig enerzijds, maar ik voelde me opvallend rustig. En dat geef ik ook aan bij anderen. Want mensen zeggen telkens 'ja, en emotioneel is het natuurlijk ook wel zwaar en spannend he, al die stress' - en dan geef ik wel eens 'nou eigenlijk niet, het valt me zó ontzettend mee! Maar ik slik natuurlijk antidepressiva he - misschien is dit dan nu een positief effect!' Ik voel op zoveel gebieden voordeel - en me zekerder, sterker etc. Dat ik dat soms wel eens in een gesprekje aangeef. het kan zijn dat dit de eerste dagen zo is, in de opbouwperiode, maar veel mensen geven hier in mijn omgeving ook aan, dat ik verder niet veranderd ben, ik ben emotioneel niet helemaal afgevlakt ofzo, niet duidelijk 'een gebruiker' . Als dat zo is, dan heb je te veel medicatie of je reageert er echt te heftig op. En heeeeeel soms is dat nodig omdat het zó slecht met je gaat, maar meestal niet hoor.
Dank je wel Athina.. Ik heb vandaag samen met mijn huisarts besloten om er toch mee te beginnen. Ik vind het fijn om te lezen wat je geschreven hebt.
Knap van je moontje, het is een grote stap he. Heb je last van de bijwerkingen? Ik gebruik het nu 2,5 week maar merk nog weinig verschil helaas, weet dat ik geduld moet hebben..