Onze middelste is nu 2 jaar en 5 maanden. Ze heeft echt een ongelooflijk grote woordenschat. Maakt zinnen van 7,8,9 woorden, zingt liedjes op melodie etc, alleen... Het is bijna niet te verstaan! Verder klopt alles aan haar zinnen. Het aantal woorden, het aantal lettergrepen... Soms een woord dat wij inmiddels herkennen of wat we kunnen herleiden door te kijken waar ze mee bezig is. Maar voor een buitenstaander zijn er maar een paar woorden die ze verstaanbaar kan zeggen. Voor sommige woorden heeft ze ook een heel andere klank. 'Open' is bv 'bawah'. 'Pap' is 'kra' en meer van dat soort dingen. We zijn nu twee keer bij een logopedist geweest. Niet voor behandeling, maar meer om te testen hoe ver ze achterloopt. Hier kwam uit wat we al wisten: woordenschat en taalbegrip is boven gemiddeld, maar de uitspraak is heel slecht. Aan ons de keus of we er nu al iets mee willen. We zitten in dubio. Ze is natuurlijk nog wel heel jong. We willen geen ouders zijn die vinden dat hun kind vooraan moet lopen in alles. Sommige dingen hebben ook gewoon tijd nodig en elk kind ontwikkelt zich anders. Aan de andere kant willen we als ouders ook de kop niet in het zand steken. Heeft hier iemand vergelijkbare ervaringen? Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Ik had het zelf als kind. Mijn ouders verstonden mij op de duur, maar al de rest ... Hier is er logo aan te pas gekomen, maar wel pas toen ik 5 was. Omdat ze eerst wilden afwachten of het vanzelf goed kwam. Voor 4 jaar starten ze hier in België bijna nooit.
Onze dochter ( oudste) haar woordenschat was ook heel groot, net als haar begrip, maar de uitspraak was niet goed, dit kwam door keel neus en oor problemen, Schoen verstond zij koen, poesjes was koetjes drinken was titten De klanken kwamen bij haar compleet anders binnen, En toen ze wel goed binnen kwamen dmv buisjes kon ze niet goed praten door de pijn in de keel, Onze dochter heeft er echt moeite mee gehad, toen haar zusje geboren werd en ze heel trots vertelde tit its mijn kutje.... Tja iedereen haar uitlachen natuurlijk want niemand begreep dat ze zei dit is mijn zusje. Wij hebben met 2,5 jaar wel gekozen voor logopedie, nu is ze 5 jaar en ze is al zo enorm veel opgeschoten, ze is er nog niet helemaal maar dat komt door de onzekerheid ze praat nog erg binnen monds tegen vreemde mensen omdat ze vaak en veel is uitgelachen waardoor ze dubbel klapt en dus niet goed meer durft, de logopedie verwacht dat ze nog 1 jaartje logopedie nodig heeft niet zozeer voor de uitspraak maar net wat meer vertrouwen kweken dat ze het nu echt wel kan. Wij waren er erg blij mee dat ze met 2,5 al naar logopedie kon, het heeft haar echt geholpen.
Persoonlijk zou ik er denk ik wel voor kiezen, vooral omdat ik mij in kan denken dat het voor een 2,5 jarige erg frustrerend gaat worden dat men je niet begrijpt (terwijl jij het wel gewoon begrijpt). Normaal ben ik vrij lang van 'komt wel goed en zien we wel', maar als ik naar mijn 2,5 jarige kijk en hoe gefrustreerd die is als ik eens 1 dingetje niet begrijp: oei! Dan lijkt het mij gewoon heel lastig en frustrerend als de woordenschat en het taalbegrip zo voorloopt, maar men je niet kan verstaan/begrijpen. En is het nu niet dan misschien volgende maand of over een halfjaar wel. Natuurlijk kan het in die tijd ook heel erg verbeteren, maar persoonlijk zou ik dus wel voor iets ondersteuning kiezen (denk ik!).
Wij zijn naar de logopedie gegaan toen ons zoontje 21 maanden was. Dit vanwege langdurige gedragsproblemen omdat hij zich niet kon uiten. Hij zei slechts 3 of 4 woordjes, zelfs geen mama of papa. Maar hij begreep letterlijk alles wat we zeiden of vroegen. Logopediste bevestigde door middel van testjes ons vermoeden, zijn taalbegrip lag extreem hoog en zijn taal productie zeer laag waardoor hij erg gefrustreerd was. Ongeveer 8 behandelingen gehad en toen leerde hij ja en nee zeggen en steeds meer klanken. Omdat het toen in ontwikkeling kwam konden we stoppen. Op dit moment praat hij de oren van je kop af, nog niet alle letters komen er goed uit, maar wel steeds meer. Tis een heel ander kind, veel zoeter en liever. Veel mensen vonden het raar dat we met hem naar de logopedie gingen terwijl hij nog zo jong was, komt vanzelf wel zeiden ze, hij is gewoon later met praten. Maar we zijn erg blij dat we op ons gevoel zijn afgegaan en hebben echt een ander kind nu. Niet meer zo gefrustreerd de hele dag, maar gewone peuter buien. Dus als je vraagt is het te vroeg met 2,5, nee, dat vind ik niet te vroeg .
Wij gaa binnenkort wel naar logopedie. Zoonlief kletst ook heel veel, heeft grote woordenschat, kletst hele verhalen tijdens het spelen, zingt liedjes, maar is voor buitenstaanders niet te verstaan. En voor ons vaak ook niet. Hij raakt inmiddels gefrustreerd van het vaak "Wat zeg je?" dat we toch een verwijzing gevraagd hebben.
Wel naar logopedie gaan, onze zoon had/heeft hetzelfde snapt alles, maar was niet verstaanbaar, met logopedie is dat verbeterd, Hier wel uiteindelijk in combinatie van behandelgroep en nu sbo. Maar Logopedie is een goede 1e stap
Goed om jullie ervaringen te lezen! Ook fijn om te lezen dat het vaker voorkomt: grote woordenschat, hele verhalen, maar onverstaanbaar. Misschien moeten we dan toch maar gaan.
Ik zou wel gaan. Het zekere voor het onzekere. Mijn zoontje is net twee, begon met 15 mnd enthousiast en goed te praten, maar stopte met 16 mnd. Uiteindelijk bleken dit oorklachten te zijn en hoorde hij niet meer goed. Eind mei buisjes gekregen en nu lijkt hij in een flinke ontwikkeling te zitten. Hij snapte altijd al precies hoe en wat, maar kreeg het er zelf niet uit. Wij zijn gebaren gaan gebruiken en zo kan hij alles vertellen en duidelijk maken. Nu brabbelt hij steeds meer, maar echte woorden horen we nog niet. Eind oktober hebben we weer controle, als het dan niet beter gaat krijgen wij een doorverwijzing voor een audiologisch centrum. Vroeg? Misschien wel, maar ik neem liever het zekere voor het onzekere.
Onze dochter van nu net 3 jaar praatte tot een aantal maanden geleden ook nog zeer onduidelijk en dit gaf ook regelmatig frustraties bij haar. Nu sinds een aantal weken heeft ze echt grote sprongen gemaakt en kan ze alles verwoorden en is ze ook voor omstanders duidelijk verstaanbaar.Soms ook weleens minder maar dat mag op deze leeftijd. Ik heb zelf nooit overwogen om naar logopedie te gaan omdat het doorgaans toch wel weer op zijn pootjes terecht komt. Alleen wanneer er duidelijk sprake is van een ontwikkelingsachterstand dan zou je het zeker kunnen overwegen.
Dl (2) praat ook vrij onduidelijk. Soms heeft ze duidelijk lol met haar eigen koeterwaals. Maar als je doet alsof je haar niet begrijpt dan gaat ze perfect praten. Met hele lang-za-me let-ter-gre-pen, alsof je heel dom bent Misschien kan je haar een beetje uitlokken? Tenzij ze helemaal niks duidelijk uitspreekt, dan zou ik logopedie ook gewoon eens proberen.
Ik zou het gewoon gaan proberen. Onze jongste heeft een prima woordenschat, maar praat ook onduidelijk. Hij was 3,5 jaar toen we bij de logopediste kwamen. We begonnen ermee, maar zijn na een paar keer gestopt. Hij zei gewoon bij alles, kan ik niet of wil ik niet. :x Toen werd hij aangemeld voor het VVE project bij de peuterspeelzaal. Daardoor gaat hij nu 4 dagdelen naar de psz. Er wordt daar nu extra aandacht aan hem besteed. Maar ik weet van andere kinderen dat zij wel al jong naar logopedie zijn gegaan en waarbij het wel goed gaat. Dus proberen kan altijd.