Joost Zwagerman overleden door zelfmoord De Nederlandse schrijver Joost Zwagerman heeft dinsdag na een periode van depressies zelfmoord gepleegd in zijn woonplaats Haarlem. Dat heeft zijn uitgeverij De Arbeiderspers vanavond bekend gemaakt. Meer nieuws volgt. Bron: Volkskrant
Die zag ik niet aankomen, geen idee dat hij aan een depressie leed. Wat is dat toch een vreselijke ziekte.
Ik had dit ook niet zien aankomen. Ik zag 'm nog niet zo lang geleden in een programma. Daar was hij nog volop aan het praten over aankomend werk.
Soms is de schijn ophouden vrij makkelijk of is er slecht doorheen te prikken (weet ik uit eigen ervaring ). Vreselijk voor alle nabestaanden.
Weet ik wel maar toch schrik je dan even. Het kwam als push-bericht van nu.nl op mijn mobiel en ik moest echt even 2x kijken of ik het wel goed gelezen had.
Heftig... Wat is depressie inderdaad toch een vreselijke rotziekte!! En vooral omdat je hem aan de buitenkant ( vaak) niet ziet
Jee..., dat is verrassend nieuws, die had ik ook niet aan zien komen. Verdrietig hoor, als iemand zich zo beroerd voelt dat er voor hem/haar nog maar 1 uitweg is.
Verschrikkelijk zeg Ik kan me (gelukkig) gewoon werkelijk geen voorstelling maken van depressies,dat je leven zo uitzichtloos is geworden dat het lijden wordt,en je jezelf dan van kant maakt... Vreselijke ziekte!
Snik mijn jeugdheld....toen ik studeerde en zijn boeken las, opende hij een hele nieuwe wereld voor me 😥 Wat verdrietig voor Joost en zijn nabestaanden
Ik ben eigenlijk een beetje verbaasd dat er zo veel mensen schrijven dat ze dit totaal niet hadden zien aankomen / geen idee hadden dat hij zo zwaar leed. Toen ik de kop las "Joost Zwagerman overleden", dacht ik meteen "die heeft zelfmoord gepleegd". Hij was er namelijk juist heel open over dat hij manisch depressief was, zowel in een aantal van zijn werken als in interviews. Hier bijvoorbeeld. Ervaringsdeskundigen - Depressie Vereniging Doet niet af aan het feit dat het vreselijk tragedisch is.
Hij hielp juist nabestaanden van mensen die zelfmoord hebben gepleegd.En zijn vader had een zelfmoordpoging gedaan. Hij moet als geen ander het verdriet weten wat je je nabestaanden aandoet. Ik vond het best opmerkelijk dat hij ook voor deze uitweg 'koos' . Al weet ik dus niet hoe het voelt om (zwaar) depressief te zijn,sommige mensen zeggen dat het 'geen keuze' meer is als je heel erg depressief bent
Ik weet dat hij ook nabestaanden hielp van mensen die zelfmoord hebben gepleegd, dat zijn vader een zelfmoordpoging heeft gedaan en dat hij daardoor geweten zal hebben van het verdriet voor nabestaanden. Je hebt grote kans dat dat de reden is dat hij het nog zo lang heeft volgehouden. Maar als je zo enorm lijdt en elke dag een strijd is, is dat op een gegeven moment niet genoeg meer. Je kunt dan niet tot in het oneindige blijven leven voor je omgeving. Edit: En over of het wel of geen keuze is: m.i. verlies je op een gegeven moment je vermogen om een afweging te maken. Natuurlijk kies je nog steeds zelf, maar je bent niet meer in staat om alles te overzien, je bent eigenlijk soort van verminderd toerekeningsvatbaar.
Het risico is vooral als mensen uit het ergste stuk van hun depressie komen. Dan beseffen ze hoe zwart hun wereld was en slaat de angst toe om dat nogmaals mee te maken en dan besluiten ze zelfmoord te plegen. Op het diepst van hun depressie hebben ze (cru gezegd) vaak niet eens de fut om zelfmoord te plegen. Verschrikkelijk voor zijn nabestaanden. Manisch-depressiviteit is echt vreselijk.
Vreselijk. Een van mijn beste vriendinnen is ook uit het leven gestapt. Je kan je niet voorstellen hoe een mens zich toch moet voelen, dat dit nog de enige uitweg is. Wat een vreselijke ziekte is het toch
Het blijft altijd moeilijk als je depressies hebt! En ik lees er vaak bewust over heen. Hier in de afgelopen tijd veel gebeurt en begin nu pas wat tot rust te komen. Met daarbij depressieve gevoelens en gedachten. Terwijl ik juist zo sterk was. Actief vrolijk een regel tante, Kom je tot rust dan is het oppassen geblazen. Nu geen zorgen maken om mij hoor maar kan het mij zo goed voorstellen. En het is ook denk ik waar aan mij zul je het niet zien. Geef ik een glimp van mijn binnenkant dan kom je pas er achter wat voor warboel het soms kan zijn. De pijn niet laten zien maar van binnen ga je kapot. Zo ervaar ik mijn depressieve periode en klachten. Elke keer woord je sterker elke keer krabbel je weer op. Hier heb ik mijn kinderen om voor door te vechten en toch heel soms. Kan je een gevoel krijgen het hoeft allemaal niet meer. Rust zacht! En hopelijk heb je de rust gevonden waar naar je op zoek was.
Klopt helemaal wat je zegt, weet ik helaas uit ervaring. Het is misschien wel de ergste ziekte die je kan hebben. RIP Joost ik hoop dat je je rust hebt gevonden nu. Heel veel sterkte voor al zijn dierbaren. 🌹🌹