Moet er niet aan denken. Is het zo maak je er natuurlijk het beste van maar het lijkt mij vooral ontzettend zwaar, zowel tijdens als na de zwangerschap! en even heel lullig gezegd maar niet zo bedoeld: wees maar gewoon blij als het überhaupt lukt om weer zwanger te worden en je deze doorloopt zonder al te veel complicaties
Hoi dames, Wat fijn om zoveel reacties te zien. En ook om ervaringen van aanstaande moeders van tweelingen te lezen enz.. IK ben mij er bewust van dat het risicos's met zich mee kan brengen al heb ik waarschijnlijk nog teveel een bepaalde droombeeld hierbij...Ik heb zelf niet echt tweelingen in de familie, ook niet in mijn schoonfamilie. Mijn vader heeft wel nichten die tweeling zijn, maar maakt dat de kans voor mij groter om een tweeling te mogen krijgen? Ik heb uiteraard liever 1 gezond kind dan 2 kinderen waarbij iets mis mee is of dat een overlijdt..Dat lijkt me vreselijk en hartverscheurend. Ik hoop ook dat ik nog een kind mag krijgen, want het blijft een geschenk..maar ik kan niet ontkennen dat het toch ontzettend kriebelt bij mij dat ik graag een tweeling wil (zonder complicaties uiteraard) Jammer dat ik geen mensen in mijn omgeving heb die mij meer erover kunnen vertellen. Misschien helpt het ook, dat mijn 2e kindje zooo rustig is en ik van hem echt makkelijk 2 zou aan kunnen. De oudste is wel stukken drukker en telt voor 10 haha. Bedankt voor de reacties tot zover en meer reacties zijn welkom echt leuk om te lezen! En dames, heel veel succes met de zwangerschap verder! dat jullie het nog goed zullen doorstaan en dat de kleintjes gezond ter wereld mogen komen ná 37 weken. en andere vrouwen die ook graag een tweeling willen. Ik hoop dat jullie dit mogen meemaken, uiteraard zonder veel complicaties. Ik wil trouwens niet verwend overkomen, misschien komt dat zo over voor de dames die moeilijk zwanger kunnen raken..ik voel me echt gezegend met mijn 2 jongens..maar dit is gewoon een verlangen en het houdt me zoveel bezig dat ik hier gewoon over moest schrijven... *sorry voor de vele spelfouten, zit op het werk te typen*
Het is heel erg leuk hoor een tweeling, maar een tweeling zwangerschap is zwaar. Nu was deze nog een fractie zwaarder vanwege dat er dus iets mis was. En moest ik al vanaf 20 weken rust houden. Ik was ook ontzettend blij dat ik het heb vol kunnen houden tot 36.3 weken. Oh en hier was het een spontane verassing 😉
Ik heb een tweeling (ow sorry) hihi..maar het is echt best zwaar hoor soms, en onze mannen zijn echt heel makkelijk. Ben zelf nu 28 en onze mannen zijn nu 18 maanden. Ben dmv IVF zwanger geraakt waarbij maar 1 eitje is teruggeplaatst. (een eiige tweeling dus) Eerste maanden vond ik erg zwaar met voeden/slaapjes enz. Nu gaat het allemaal vanzelf en zijn ze al een stuk zelfstandiger. Mijn zwangerschap daarintegen was verre van leuk. Lag met 24 weken in het ziekenhuis in Veldhoven (moeder&kind) met een dreigende vroeggeboorte. Gelukkig met 27 weken stabiel en ik mocht weer naar huis. Uiteindelijk hebben ze mij ingeleid met 36 weken dmv weeen opwekkers en zijn ze natuurlijk geboren met 36,1. Wat een wonder! Uberhaubt zwanger kunnen worden was bij ons niet vanzelf sprekend dus dan is dit helemaal de "kers op de taart"
Ik ben zwanger geweest van een tweeling. (Tussen m'n twee jongens in.) Helaas ging het mis. Ik zag het nèt iets eerder op de echo dan mijn man, vlak voordat de verloskundige het hardop zei. Dus ik kon echt zijn reactie zien. Haha. Ik vond het het gelijk super, al had ik ook veel vragen (Passen er nog wel twee maxicosi's naast de kindestoel op de achterbank? Waar laten we een grotere box?) Vooral praktisch van aard. Mijn man had even een half uurtje nodig om bij te komen, maar was daarna ook enthousiast. Al had hij nog meer vragen (We hebben nog maar 1 slaapkamer over... Kunnen ze daar samen slapen of moeten we op termijn verhuizen? Hoe gaan er ooit drie kinderfietsen in onze schuur bij passen? We moeten verhuizen.) Mijn enige punt van zorg was hoe het voor onze oudste zou zijn. Van enig kind naar ineens twee baby's erbij in huis... Dat wordt inleveren qua aandacht! Hoewel ik veel verdiet heb gehad toen de zwangerschap mis ging, heb ik later wel eens gedacht dat het voor hem wel beter was. Toen ik later opnieuw zwanger werd, wist ik niet goed of ik nu moest hopen op weer een tweeling of een eenling. Het was dus één kindje. En het is goed zo. Al vraag ik me als ik een eeneiige tweeling zie, nog vaak af hoe dat geweest zou zijn...
Hier inmiddels 35 weken zwanger van een tweeling en ik ervaar deze hele zwangerschap haast geen ongemakken. Ben echt door deze zwangerschap heen gefietst! En dat terwijl ik ook nog een peuter van bijna 3 heb rondlopen. Mijn 1e zwangerschap was vreselijk en had verwacht dat deze nog erger zou zijn, maar viel dus 100% mee! Loop iedere dag zo'n 2 à 3 km om mijn boodschapjes te doen en ook dat gaat me nog steeds goed af. Ben in de avond wat meer vermoeid en veel last van harde buiken, maar mag verder absoluut niet klagen! Het is dus echt niet zo dat je vanaf een x aantal weken alleen nog maar op bed ligt, iedere zwangerschap is anders... Hier ook meer de praktische dingen waar ik me zorgen om maakte... Kinderstoelen in auto en ruimte thuis, maar dat komt ook allemaal wel goed. En hoe gaat grote zus er straks mee om dat ze een klein broertje en zusje heeft ineens. Nu is ze super enthousiast, maar hoe zal het gaan als ze er werkelijk zijn? En hoe ga ik het allemaal ervaren straks met 2 baby's en een peuter? Een man die 80 uur per week werkt en alle familie die verder weg woont, zal best pittig zijn! Laat het allemaal maar op me afkomen! Was echt wel schrikken toen we hoorden dat het er 2 waren, 1 was makkelijker geweest! Maar nu aan het idee gewend en ze zijn super welkom en we kunnen niet wachten tot ze er zijn!
O wauw Iloon09, wat fijn om een positief bericht te lezen En bijzonder dat deze zwangerschap zelfs makkelijker is dan de eerste, zelfs met een peutertje in huis. IK ben stiekem een beetje jaloers op jou aangezien jij een tweeling krijgt en het goed gaat haha. Heeel veel succes toegewenst met de bevalling en de tijd daarna. Dat je maar ook hulp zal krijgen van andere mensen in jouw nabije omgeving en dat jouw dochtertje haar broertje en zusje zal accepteren zonder jaloezie.. wauw wat ontzettend spannend
Ik heb een vriendin met een tweeling. Zij heeft de helft van de zwangerschap in het ziekenhuis gelegen, ze zijn uiteindelijk met 34 weken geboren en waren beide huilbaby's.. Hier was dus meer het gevoel 'als het maar geen tweeling is' aanwezig toen ik de eerste keer zwanger werd. Maar toen het mis ging, snapte ik niet meer dat dat mijn angst was geweest.. Ik zei toen tegen mijn vriend: al was het een vierling geweest, dan had ik ze tenminste nog gehad. Bij de tweede zwangerschap was er geen verlangen maar ook echt totaal geen angst voor een tweeling. Ik was zo blij met een goede zwangerschap, een meerling was net zo welkom geweest!
Dank je wel voor je lieve bericht! Zo zie je inderdaad dat het ook anders kan! Hopelijk komt voor jou je wens nog uit!!!