Eerste x keizersnede, nu weer?

Ik heb hetzelfde meegemaakt als jou. Ik krijg nu een geplande keizersnede. Ik zou ook niet eens meer een normale bevalling aandurven, gelukkig zei mijn gyn dit ook. Als je een keizersnede wilt kan je dat aangeven lijkt me? Zeker met je vorige bevalling

 

Ik had mijn tweede bevalling zoals jij het omschreef. Mijn eerste was een primaire spoedks. Na de tweede ks duurde het herstel veel langer. Maar ik ben blij dat ik het iig op de natuurlijke manier geprobeerd heb

 

Oja bv mocht ik niet geven dus dat leverde geen problemen op. De oudste zag ik na 12 uur en de jongste na 3 uur. Beide keren een ks onder algehele narcose

 

Je kunt evt ook afspreken dat je het tot 41 weken natuurlijk probeert als het uit zichzelf begint en dat je anders met 41 WK een keizersnede krijgt.
En dat je dus in geen geval ingeleid wil worden.
Zoiets een optie voor je?

 

Ja dat kan ik me voorstellen als ik je verhaal zo lees. En evt afspreken dat je het een maximale tijd probeert en als het niet vlot gaat dat dan alsnog wordt over gegaan op KS?

 

Mijn eerste was een pittige bevalling van 19 uur. 2de is gepland net ks gehaald ivm stuit etc.
Ondanks de pittige bevalling zou de 3 ook natuurlijk komen als t aan mij ligt.

Niet omdat ks is tegen gevallen of veel pijn deed, nee, om de beleving van t bare n en t emotioneel en lichamelijk klaar zijn voor de baby. Vond t zo raar... Ineens was hij er, en was mijn buik leeg...

 

mijn eerste bevalling was een geplande ks omdat de beeb in stuit lag en ik een stuitbevalling niet aan durfde, de 2de was het plan natuurlijk te bevallen, na 24 uur weeen gehad te hebben bleef ik hangen op 8cm en moest ik alsnog een ks doen...dit dus nooit meer...ben nu weer zwanger en heb gelijk aangeven een ks te willen, was ook overgens niet meer mogelijk een natuurlijke bevalling te doen hoor..kans is nml dan een stuk groter ivm litteken weefsel van de ks dat je dan na al die moeite alsnog een ks moet...

Wel hoop ik deze keer te bevallen met een natuurlijke keizersnede, wat ik bij de vorige 2 niet gehad heb..

Succes met de keuze die je gaat maken en geniet nog lekker van je zwangerschap

 

Ik heb deze vraag/ dit dilemma ook, bij mij is er alleen nog niet gesproken met de vk over de bevalling. Is wellicht ook nog wat te vroeg. Vorige keer ivm zwangerschapsvergiftiging bij 37 weken ingeleid, drama want de hartslag van de baby viel weg dus een spoedkeizersnede. Ik was heel erg tegen het inleiden en heb gesmeekt om een geplande keizersnede maar die kreeg ik destijds niet. Wel fijn dat ze achteraf kwamen vertellen dat het aan een zijden draadje hing en dat mijn gevoel het goed had...

Ik heb wel gelezen dat als je 2 ks hebt gehad je daarna sowieso nooit meer natuurlijk kunt bevallen. Ik weet ook niet of ik het aan durf om een natuurlijke bevalling 'mee te maken', een soort angst over wat er allemaal mis kan gaan. En ik vond het herstel van de ks reuze meevallen, de pijn was de eerste dagen met de morfine prima te verbijten.

 

Mijn eerste bevalling was ook een spoedkeizersnede. Om een lang verhaal kort te maken: ook heel traumatisch, zowel mijn zoon als ik lagen behoorlijk in de kreukels en het herstel duurde heel lang.

Bij mijn 2e zwangerschap was ik ook heel bang voor de bevalling (alhoewel ik ook wel weer dacht; erger dan de eerste keer kan het niet meer worden). Juist omdat ik zelf mocht kiezen tussen een keizersnede en een natuurlijke bevalling werd ik erg onrustig. Ik vond het onmenselijke keuze en heb tot het einde getwijfeld.

Bij 37 weken heb ik de knoop doorgehakt voor een geplande keizersnede. De verwachting was dat mijn tweede kindje ook weer groot zou zijn en de kans dat het zou uitlopen op een spoedkeizersnede schatte de gynaecoloog op 65%. Dat wilde ik nooit meer meemaken dus hebben we een datum geprikt voor een geplande ks bij 38,5 week. Wel hadden we de afspraak dat als de weeën eerder zouden beginnen ik het wel zou proberen op de natuurlijke weg, maar laagdrempelig naar een ks kon overstappen.

Tot het moment dat ik me 's ochtends voor de geplande ks moest melden heb ik nog gehoopt dat de weeën begonnen. Het voelde zo onnatuurlijk om de geboorte van je eigen kind zo te plannen.

Maar de weeën begonnen niet en ik kreeg dus de geplande ks. Vanaf het moment dat mijn dochter boven het doek gehouden werd dacht ik: 'Jeeeee, wat is ze dik! Dat had nooit gepast'. Ik was zó blij met mijn keuze. Mijn dochtertje huilde gelijk en was super alert.

Toen mijn dochtertje bij me werd gelegd en we weer naar de afdeling reden, kon ik alleen nog maar denken: 'Dit is zó goed, alles is perfect, ik heb de juiste keuze gemaakt'. Vanaf dat moment begon het grote genieten, ben ik op een roze wolk gaan zitten en er de eerste tijd niet meer vanaf gekomen. Niemand die mij dit nog af kon pakken.

Het herstel ging ook zo goed dat ik de laatste dagen de kraamhulp al de deur uitkeek. Bij mijn oudste hing de kraamtijd aan elkaar van ellende en deze keer was het juist één groot feest. Ik zou dus absoluut weer gaan voor een geplande keizersnede!