Heey allemaal! Ik kom even klagen hoor.. benneigenlijk ook heel erg benieuwd of ik hierin de enige ben.. ik ben nu ruim 35 weken zwanger en ben echt aan het aftellen. Het is allemaal al zwaar, maar ik kan van bepaalde dingen zekker nog genieten. Ik heb gewoon mijn eigen bedrijfje en vind het heerlijk om nog (wel minder) te werken en om leuke dingen te doen met mijn man. Maar ik heb dus echt geen zin meer in vrienden en vriendinnen. Het is namelijk elke keer hetzelfde verhaal over de zwangerschap/baby OF juist het tegenovergestelde; dat ik van alles voor ze moet doen en ze totaal geen rekening houden met mijn zwangerschap. Ik heb het al druk genoeg met het huishoudrn/werk/man en voorbereidingen voor de baby, laat me met rust denk ik dan! Dus eigenlijk ben ik echt een beetje in mijn eigen wereld en houd ik iedereen op afstand. Ben ik hierin de enige? Ik hoop eigenlijk in alle rust me gewoon voor te bereiden op de komst van ons meisje, samen met mijn man, en zeg ik tegen de rest dat ze me even met rust moeten laten. Maarja.. dat is dan ook weer zo hard he.. zucht!
Zeer herkenbaar wil even helemaal met rust gelaten woeden dus je bent echt niet de enige! Het is niet hard je zit in de laatste weken en kunt gewoon aangeven dat je rust nodig hebt nu dat is heel normaal hoor. Gewoon even voor jezelf en je baby kiezen is niks mis mee het is niet niks allemaal en horen vrienden te respecteren
Hier heb ik al een paar weken last van. Best schandalig eigenlijk, maar ik kan sowieso erg op mezelf zijn. Afgelopen vrijdag een trouwfeest gegeven dus iedereen gezien, en nu hoop ik er tot de bevalling dus vanaf te zijn
Heel herkenbaar, ik heb er ook last van. Gister nog uitgenodigd voor een etentje bij m'n schoonouders de redt van de fam kwam ook. Vriendelijk voor bedankt, m'n partner begreep het gelukkig. Maar als die drukte om me heen trek ik echt niet meer.
Ik moet het ook echt niet meer hebben. Zit nu het liefst de hele dag alleen. Hoop verjaardagsfeestjes gehad en zodra ik wsit dat er meer san 10 mensen zouden zijn, heb ik afgezegd en ben op een rustiger moment langs gegaan.
Hier pas 20 weken en ik begin de baby/zwangerschapspraatjes nu al zat te worden 😁. Ontwijk soms echt mensen om het er even niet over te hoeven hebben. Laat staan straks op het einde. Hou gewoon niet zo van aandacht en over mezelf praten.
Bij de afgelopen zwangerschap ook gehad, laatste weken was ik echt op mezelf had zelfs vaak geen zin in bepaalde app gesprekken oid. Waren maar heel weinig mensen waar ik geduld voor had. Erna gelukkig gewoon uitgelegd waarom ik vaak niet reageerde of niet wilde afspreken🙈
Oh hier ook. Voel me echt een kluizenaartje en ik vind het heerlijk. Zit het liefst alleen thuis met mn man en kan echt enorm balen/chagrijnig worden van bezoek. Laat mij maar lekker met rust ja..
Hahah ik ben geloof ik echt een uitzondering... Heb hier namelijk (zelfs nu op 40 weken) totaal geen last van! Ik vind het heerlijk om nog lekker bij m'n schoonouders op bezoek te gaan, daar te eten, m'n eigen ouders of zusje op bezoen te krijgen, gezellig! Dat vult voor mij juist de lege, saaie wachtdagen op als m'n vriend aan het werk is en ik in m'n uppie zit te niksen. Vind het juist jammer dat ik het vaak allemaal niet zo goed meer volhoud, omdat ik dan snel moe ben of het me te veel word waardoor ik gesprekken niet meer kan volgen enzo.. Maar ik begrijp je wel hoor! Heb het al heel vaak gehoord dus ik denk dat het een fase is die erbij hoort! Succes!
Jep hier ook wel. Zit het liefste alleen maar met vriendlief op de bank! Geen behoefte aan vriendinnen of andere mensen. Al heb ik wel een goede band met mijn ouders en zus. En dat vind ik ook nog wel fijn als die even komen. Maar geen andere mensen pfoeee. Geen puf en zin in.
Dit heb ik nu al 🙈 Wordt mijn 2e en ben mezelf aan het voorbereiden want krijg het druk zat en dat is ook allemaal weer nieuw en komt erbij dat ik me niet lekker voel en elke dag wel wat heb en soms ook niet en dan wil ik idd zelf genieten en niet hoeven te doen wat andere willen😄
Ik ben bijna 33 weken en heb hier ook langzaamaan last van! Ik wil vooral gewoon thuis een beetje aanklooien en doen waar ik zelf zin in heb! Geen zin in verplicht bezoek en andere dingen die mijn dag verstoren. Zelfs werken beschouw ik als een vervelende onderbreking van mijn dag
Wisselt hier af... Vind het erg leuk om dingen te doen met familie en dochter en vriend, ben nog druk met allerlei poetsklussen, schilders over de vloer, maar er zijn ook dagen dat ik alleen maar zit te haken en thee drink.
Ik heb er nu al last van. Normaal gezien vinden we het erg gezellig om naar vrienden/familie te gaan of uit te nodigen, maar nu hebben we al 2 weken na elkaar afspraken afgezegd... Ik heb er gewoon ècht geen zin in. Wil lekker in ons eigen nestje, gezellig met man en hond een filmpje kijken en dutjes doen. Gelukkig begrijpt mijn man dat helemaal en doet hij lekker mee. Het zullen drukke maanden/jaren worden binnenkort, dus waarom jezelf niet gewoon die rust van het zalige niets doen gewoon gunnen.
Hier ook hoor. Ik trek me het liefste terug in huis. Heb totaal geen behoefte om tussen de rest van de moeders op het schoolplein te staan, ltelefoontjes te beantwoorden met vragen als 'trek je het nog? Gaat het goed met je? Etc. Ik heb nu verlof en ben echt blij dat ik nergens meer heen moet. En als iemand dat niet begrijpt kan me dat niet eens zoveel schelen
Ik ben morgen precies 32 weken maar vind elke afspraak al te veel. Dus herkenbaar. Nu wacht ik op een telefonisch gesprek met kraamzorg en heb daar al geen zin in.... Nog ff allebei
Hahaha ooh wat erg he! Nou gelukkig ben ik hier niet de enige in dan. Jullie hebben me wel aan het lachen gemaakt moet ik zeggen, wat hebben we het eigenlijk zwaar he. Heerlijk dat we nu inderdaad gewoon kunnen zeggen xat je ergens geen zin in hebt zonder dat je vreemd wordt aangekeken. Ik heb vandaag een bericht gestuurd dat ik gewoon even niks kan hebben en dat ik wel weer wat laat horen als daar verandering in komt. Best erg haha, maar wel fijn om duidelijk te zijn! Ook al blijven sommige gewoon door praten.. zucht..
Haha, dit is volgens mij echt een natuurlijk iets! Je focus ligt die laatste weken helemaal op de baby en alle voorbereidingen! Ik heb vorige en deze week heel veel bezoekjes ingepland staan, omdat ik bang was voor verveling, maar kijk stiekem ook wel uit naar wat rustigere weken. Mag iedereen weer langskomen als de beeb er is
Hebben jullie hiervan ook last naar de partner toe? De zwangerschapshormonen zeg maar waardoor je snel boos en geïrriteerd raakt aan hem?
Ja Maar ik moet zeggen; hij is er alleen in het weekend, dus op zich valt het mee. Maar ik kan me ongelofelijk ergeren aan bepaalde dingen (die hij niet eens anders doet dan anders). En normaal gesproken zeg ik gewoon tegen hem wat ik van hem verwacht. Bijv dat hij uit zichzelf de sfofzuiger pakt, de was in de machine gooit, even dweilt als hij alleen thuis is etc. Maar nu zeg ik gewoon niks en zit aan het eind van de middag letterlijk te zuchten en te steunen. 'Is er iets?' NEE! Om vervolgens na een uur toch enorm tekeer te gaan. Ik zeg wel gelijk al dat mijn hormonen me dwars zitten. Ik doe dit normaal gesproken namelijk nooit😁