Hoi! Wij zitten met een dilemma. Onze dreumes van 1,5 heeft veel last van driftbuien. We vinden het daarom moeilijk om soms streng voor haar te zijn, we weten immers waar het op uit loopt: een driftbui. Voorbeeld: we zitten te eten en madam wil zelf eten. Haar yoghurt lukt nog niet goed wat tot gevolg heeft dat ze haar bordje op z'n kant houd, waardoor alle yoghurt eruit loopt. Kom ik ook maar in de buurt met m'n hand dan gilt ze heel hard, echt heel hard. Als ik dan weer los laat eet ze verder en doet ze het na een paar minuten weer. Als we het bordje afpakken en d'r lepel om te laten weten dat het niet mag, wordt ze hysterisch. Gillen en overstrekken en niet meer te kalmeren. We krijgen haar dan moeite uit d'r stoel. Hoe pakken we dit het beste aan? We willen niet dat ze denkt dat ze alles voor elkaar krijgt met gillen, maar hoe we ook handelen het eindigt in een mega driftbui. Ik vind het ook vervelend voor onze buren, omdat het elke avond weer een strijd is. Iemand tips?
In het geval van de yoghurt zou ik nog even volhouden. Dus blijven herhalen en voordoen dat het bakje op de tafel moet blijven staan. Oordopjes bij de hand In andere situaties zou ik even kijken hoe belangrijk dit voor jou is. Ik zou zeker niet van alles een probleem maken/verbieden. Dit geeft blijkbaar zoveel frustratie. Succes!
Hier ook puzzelen met een driftkop. Ik vind yoghurt in een bekertje wel een goed idee trouwens. Hier geen problemen meer met eten omdat we zo organiseren dat ze niets te mopperen heeft. Eten gaat bijna altijd direct op haar blad zodat ze niet met het bord gaat "spelen" kwark of griekse yoghurt is dikker dan gewone yoghurt en valt minder makkelijk uit het bakje. En hier mogen we helpen als we er meteen mee beginnen en niet als ze de eerste happen zelf mocht doen. Haar lege bord staat startklaar zodat, als ze geen honger meer heeft, ze het eten op haar bordje kan leggen ipv op de grond laten vallen. Succes!
Eigenlijk zou ik zo'n kleintje nooit zelf zoiets als yogurt laten eten. Dat kan gewoon niet anders dan een knoeifeest worden en als je daar niet op zit te wachten kun je het beter uitstellen tot ze ouder is . Ik denk dat ik haar nu een paar dagen even geen yogurt meer zou geven in de hoop het patroon een beetje te doorbreken. Wanneer ik haar, na een weekje ofzo, wel weer yogurt zou geven zou ik het in een ander bakje met een heel andere lepel doen (andere vorm en kleur bijvoorbeeld) en haar vanaf hap 1 gelijk zelf helpen. Dit zou ik ook heel duidelijk verbaal en non-verbaal communiceren (bijvoorbeeld aankondigen, mama gaat je helpen/ hier kotm een hap en heel duidelijk laten zien wat je doet). Wil ze dan zelf de lepel pakken, dan zou ik heel lief en aardig, maar ook heel resoluut, iets zeggen van "nee, mama doet het". Dit zou ik vooral heel vaak herhalen (als ze het blijft proberen), altijd op dezelfde toon en daarmee duidelijk laten zien dat woede uitbarsting 0 effect hebben. Wordt ze te wild dan zou ik even iets anders gaan doen, maar wel valkbij haar blijven en laten zien dat je snapt dat ze boos is. Geef haar zo nu en dan een aai over haar bolletje en laat haar maar lekker even uitrazen. Het kost even wat tijd en energie, maar zodra je dreumes gaat merken dat woede uitbarstigen geen effect hebben is de kans groot dat ze ze minder gaat vertonen. Helemaal verdwijnen doen ze voorlopig waarschijnlijk niet, omdat ze niet alleen strategisch zijn (mama laten doen wat ik wil), maar ook gewoon een uiting van gevoel.
Absoluut en 100% mee eens. Wij doen het precies zo en we doen het al een jaar en ik moet echt zeggen dat het werkt. Al heel snel. En natuurlijk probeert hij het soms nog, maar dan lachen we samen even om zijn ondeugendheid, want hij weet heel goed dat als mama wat zegt, mama het ook doet. Dus miepen en piepen heeft geen zin. Driftbuien duren hier ook niet zo lang gelukkig, en die zijn er eigenlijk alleen omdat hij iets wil wat hij nog niet kan. Dat proberen we dan en als het niet lukt, doen we het net als Bolkje aangeeft. Nieuwe dag, nieuwe kansen, maar eerst doet mama het een poosje voor. Consequent zijn is heel lastig, maar het helpt echt met de driftbuien.
Tja ja enige tip: Laat haar zelf eten want in die leeftijd kan dat gewoon goed. En vies etc dat hoort bij. Corrigeer haar met worden, beloon positief goed gedrag en corrigeer zoals: doe maar ietd dichtbij, voorzichtig anders wordt het vies etc. Ik heb dochter die erg zelfstandig is dus dat gedrag vertoonde ze met 1 jaar al en ik vond nooit probleem van; ok wil je zelf? Prima. Ze kleed zich nu volledig aan en uit en wil nooit hulp. Als ik help gaat ze krijsen etc. Ze wilde nooit hand vasthouden lopend. Maar ik bied haar keuzes: ik vraag elke keer Ga je dat zelf doen of moet ik helpen? Antwoord is 99%- zelf' Ok doe maar dan en als je hulp nodig heb hoor ik het. Als ik handje wil of wil toch dat ik iets doe vraag ik eerst altijd: zal ik/mag ik ..?? Ik weet niet dat sommige zeggen 1.5 jaar kan geen yogurt zelf eten? Vind ik bizaar want dochter at dat gewoon net als soep of pap zelf met lepel met zeker 1.3-1.5 jaar net als drinken uit glas. Het gaat om dat je kind het zelf leert en dat hoort bij vies en omgooien etc. Koop tafelkleed, sillybillyd met mouw, doe yogurt niet in originele bakje maar in kommetje en lepeltje.
precies! zo komt hier wel eens een driftbui als ik dr luier wil(moet) verschonen. Jammer dan. "zolang jij nog niet al je plasjes op een potje of de wc kan doen moet dit. Daar hoef je niet boos om te worden". Als ze dingen uit de supermarktschappen trekt "nee dit hebben wij niet nodig, wel hebben we een pak melk nodig. Waar staat de melk?". Mijn aanpak is consequent zijn, uileggen en afleiden.
En griekse yoghurt? Dat is een stuk dikker, lepelt makkelijker en blijft ook beter in een bakje zitten als een kindje het schuin houdt. Mijn jongste eet het ook en ja, ze zit om de dag onder de yoghurt; precies op badderdag Op de andere dag krijgt ze wat fruit als toetje. Nu reageer ik heel specifiek om dit yoghurt-probleem, maar deze tip geldt voor alles. Maak het jezelf makkelijk; een kindje van 1,5 wil over het algemeen zelf eten, geef dan iets waar dat mee kan als je geen geknoei wil. En zo ook bij andere dingen. Verder; boos zijn hoort erbij! Je kan niet álles uit de weg gaan, dingen als verschonen, tandenpoetsen etc, tja, dat moet gewoon. Maak 't zo leuk mogelijk, maar wordt ze toch boos? Dat mag. Het is ook gewoon niet leuk als je lekker aan het spelen bent en je moet ineens op je rug liggen voor een schone luier. Dus geef bij dat soort dingen ook de ruimte voor die boosheid etc, je kan gewoon rustig benoemen dat ze heel boos is en dat verschonen bv niet leuk is, dat je dat begrijpt.
Aan dit soort dingen besteed ik geen aandacht. Ik ruim het op en zeg dat de yoghurt in het bakje hoort. Na 6 maanden is het eindelijk gestopt, ze is nu 20 maanden. Ben er nooit boos om geworden.
Nou... mijn dochter is 17 maanden en eet altijd zelf haar yoghurt en brinta en eigenlijk alles. En dat gaat prima. Ze heeft het altijd al zelf gedaan. En idd dat wordt een knoeifeest, maar is dat erg? Ze leren ervan! Ik kan alles wegpoetsen na het eten en ze kan in bad. Ik heb altijd zo'n kliederschortje bij haar aangedaan. De ene keer gaat het beter dan de andere keer, maar in principe kan ze nu met 17 maanden best goed haar eigen pap eten. Uiteraard niet zonder knoeien maar dat komt wel. Ik ben toch echt voor bezig laten. Het is een fase. Zelf leren eten en je eten ontdekken is hartstikke leuk en zelluf doen is dan nog leuker. zo gauw het op de grond werd gesmeten stopten wij ermee, maar verder lieten we ze lekker bezig