Nee, ik heb niet de behoefte om een dag echt anders te zijn. Aan de andere kant, ligt het wel aan de dag hoe ik er uit zie haha Zoals nu; net thuis van mijn werk, gewoon een trui, skinny, sportschoenen, haar in knot en geen make up Maar als ik smorgens niet hoef te werken, dan maak ik er wat meer werk van. Verder zal ik vooral in de zomermaanden als ordinair gezien worden, draag het liefste tanktops en ik heb een halve sleeve. Ik ben wat dat betreft heel anders als mijn familie, allemaal erg braaf qua doen en laten. Maar niemand die mij hierdoor links laat liggen.
Haha, leuk onderwerp! Ik vind het zelf het leukst om altijd wel een sexy accent te leggen, maar dan wel weer op ander gebied te matigen. Dus (tenzij het bloedheet is), korte (mini)rok combineren met lange mouwen en iets minder strak, en geen hakken, of langere rok met strakker topje en afhankelijk van de combinatie met hogere hakken of laarzen. Nagels en overboord met make-up is niet mijn ding, haren verfen doe ik pas als ik echt grijs wordt. Maar, met tamelijk lange, slanke en bruine hardloop-benen draag ik bijna iedere dag wel graag een kort rokje
nee niet herkenbaar ik b en wie ik ben, en doe wat ik wil daar ben ik tenslotte volwassen voor, moet er niet aan denken dat ik bij alles wat ik wil en doe moet gaan nadenken wat "de rest" daar wel niet van moet denken, dan leef je naar mijn idee maar half en nooit voor de volle 100% dus doe waar je zin in heb, leef zoals jij dat wilt je leeft tenslotte maar 1 keer
Neuh, zou wel een keertje een dagje gewoon eens willen zeggen wat ik denk. Het toppunt van eerlijkheid zijn en dat eens flink brengen zonder bang te zijn om op andermans tere zieltjes te trappen.
Ik zou best een keer 1 dagje enorm opgetut willen worden, maar dan dus echt fout he Niet omdat ik stiekem zo door het leven wil, maar gewoon voor de lol En dan mijn zus ook natuurlijk, daarna samen over straat Misschien leuk idee voor carnaval Maar in diezelfde strekking; een dag helemaal - en echt goed! - verkleed als man lijkt me ook leuk Met kleinere dingen heb ik het wel gehad; wilde op m'n 18de/19de graag een lippiercing, maar toch niet gedaan vanwege de buitenwereld. Vond het toen wel jammer dat het niet 'kon', maar nu geen spijt van dat ik het niet tóch gedaan heb. Ik vind dat overigens nog steeds niet per se ordinair.
Nee. Ik denk dat ik mij daar op dat moment niet prettig bij zou voelen. Ik ben ook streng opgevoed, waarbij alles volgens een bepaalt beeld moest. Daarna moest ik juist echt ademruimte hebben en me afzetten om me eerst mijzelf weer te voelen en daarna heb ik een beetje een middenweg gevonden en voel ik me lekker met mezelf. Wel als een Luna Lovegood-buitenbeentje uiteraard, maar wel mezelf. Ik zou niet echt iets kunnen verzinnen dat ik echt anders zou doen. Ja, misschien weer een keertje felblauwe kleurspoeling door mijn haar voor een paar weken gewoon omdat ik dat mooi vind; maar that's it Dat vind ik dan weer niet perse ordinair, maar excentriek.
Wat ik dan wel weer eens zou willen, is mijn haar in een opvallende kleur. Zou willen dat ik dit had gedurfd toen ik jonger was, maar toen had ik het lef er echt niet voor. En om het nou ineens te doen..... Maar ik vind het zo mooi om te zien!
Bij ons waren tattoo's not Done.. En ik ken dat gevoel dus heb ik er in de laatste paar maanden twee laten zetten en de derde zit ook al in de planning 😆
Nee ik ben al vreselijk ordinair😂. Tattoos, piercings, fel gekleurd haar.. Niet het 'modepopje' maar de andere kant ordinair.. Maar ik vind het soms ook leuk om 'bekakt' te gaan☺️
Qua kleding zou ik juist wat meer tijd en aandacht willen geven, maar in de ochtend denk ik dan "nah toch maar spijkerbroek en trui". Qua "ordinair" zijn, zou ik me wel eens veel minder zorgen willen maken om wat andere van mij vinden. Eerder mijn emotie tonen, niet altijd maar de vriendelijke en aardige vrouw/vriendin/buurvrouw
Ehmm nee.... Ik doe gewoon wat ik mooi/leuk vind en sta er eigenlijk nooit zo bij stil of het ordinair is of niet.... Qua innerlijk zo ik wel een een dagje het tegenovergestelde willen zijn. Ik ben sociaal , TE sociaal (bestaat dat?), en dat is soms best vermoeiend Dag in, dag uit luister ik naar de ellende van iedereen, wordt ik in vertrouwen genomen en staan mensen onzinnig tegen me aan te kletsen over de meest idiote onderwerpen.... Ik zou soms weleens "aso" willen reageren en willen zeggen dat ze hun eigen shit maar eens moeten oplossen.... ik had psych moeten worden, dan had ik er tenminste betaald voor gekregen
Ik ga soms heerlijk "ordinair" in m'n adidas sportbroek de hele dag regelmatig de hond uitlaten En m'n zoontje dan in een bijpassend adidas broekje Lekker aso op z'n comfi de winkel in echt een schijt aan wat anderen denken dag!
Wat jij ordinair vind hoeft een ander niet ordinair te vinden. Ik vind tattoos en piercings niet ordinair, wel brutaal gedrag en slonzig over straat lopen qua kleding. Ik baalde laatst al dat met een oude broek (ik was aan het behangen) de kinderen op haalde van school. Het liefst heb ik een wat nettere kleding, rokjes met een mooie blouse, vestje, pullover. Maar over het algemeen gewoon basic, ik ga nu wel steeds vaker wat mooiere kleding kopen. Maar ik besteed het liever aan de kinderen.
Mja, in het dagelijks leven hoeft het niet voor mij, maarrrrr Wij hebben hier 1x pj een soort carnaval en ik doe altijd mee aan de optocht. Dit jaar was ik een supersexy agente met kort jurkje en netkousen en heb ik de helft van de mannelijke bevolking "versierd" Dansend op mr policemen ...... uiteraard weet iedereen hier ook wel dat het puur een rol is die je speelt, dus dat ik normaal absoluut niet zo ben. Heb overigens wel héél veel leuke reacties gehad de weken daarna. Van mensen die me herkenden, collega's etc Dus ja, zo af en toe vind ik het blijkbaar best leuk!
volgens mij is ordinair iets wat in je persoonlijkheid zit en niet in je kledij..... ordinair vind ik geen rekening houden met andere mensen voornamelijk... in de zin van luidruchtig over straat, mannen versieren voor drankjes... etc etc.... Ik heb flink wat tattoos.. maar een zachte persoonlijkheid.. maar ik kan veel mensen opnoemen die er "netter" uitzien maar dat dat ook puur een beeld voor de buitenwereld is.. Uiteindelijk zul je gewoon wat dieper moeten kijken naar iemand door de crocs of tattoos heen. (vind crocs niet ordinair, maar absoluut geen flatteuze schoenen, ook zacht uitgedrukt hihihi)
Ja tuurlijk.... en soms vind ik het leuk daarmee te spelen ook.. vooral als mensen een beetje oppervlakkig zijn. laatst... zit met mijn man in een restaurant.. en ook hij heeft 2 armen vol met tattoos.. ( let op: we runnen 2 bedrijven, hebben personeel etc etc, niet ter verdediging, maar just saying voor de mensen die aannames doen over anderen die er zo uitzien.. zegt dus niets) Laat ik zeggen dat we ons de luxe kunnen permiteren, we gaan dus ook vaak gezellig even uit eten, maar ook in tenten waar het vooral draait om de air en de plek waar je bent.. Maar goed, zit dus lijnrecht naast ons een iets ouder stel, zeg rond 65.. Zien er ook zakelijk uit, heel netjes.. en de beste man kan zijn ogen maar niet van mijn armen afhouden.. maar echt tot aan het irriante aan toe en met zijn vrouw schaamteloos over mijn tattoos praat.. en die blik van.. WAT zit er nu naast ons.. best veroordelend dus... waarop mijn man zijn mouwen opstroopt en zegt.. Wat, mogen criminelen niet in een luxe restaurant eten? Ik zie de man slikken en durfde geen seconde zijn hoofd meer om te draaien... Dat is dan de aanpak van mijn man... ik moest er wel om lachen.. Maar dan de hamvraag... was dat ordinair.. Of is het niet best ordinair dat we niet eens rustig kunnen tafelen omdat ik een sleeve heb....?! (had overigens gewoon een blouse aan met korte mouwen onder een blazer die k dus even uit had gedaan zag er dus niet ENG uit ofzo.. al leek die man daar anders over te denken).