Ik zou ook doorzetten. Mijn ervaring met eigen peuters en later kleuters (ook als juf) is dat het meestal snel over is zodra papa of mama weg is. Dit kan je natuurlijk blijven checken bij de leidsters. Als je kindje blijft huilen, is het een ander verhaal. Meestal voelen kinderen haarfijn aan dat papa of mama zelf moeite krijgen met het afscheid en daar reageren ze op. Dus misschien dat je dochtertje daarom ook bij de go nu begint tegen te sputteren. Ze zijn vaak echt nog slimmer dan je denkt Toen ik voor de klas stond, merkte ik echt dat hoe langer ouders bleven hangen en meegingen in het verdriet van hun kind, hoe moeilijker het afscheid. Als je het afscheid kort en duidelijk houdt, is het meestal echt over zodra je weg bent. En dit ging ook wel op bij mijn eigen peuters, die me uitprobeerden en opeens gingen huilen op het kdv. Maar uiteindelijk ken je je kind zelf het beste! Succes!
Zoontje heeft een hele lange wenperiode gehad wat bestond uit huilen bij het afscheid nemen en niet praten terwijl hij dat heel goed kon. Wij hebben wel doorgezet omdat hij enig kind is en ik tbm ben en hij dus weinig in contact met leeftijdsgenootjes kwam. Ik ben blij doorgezet te hebben, krijg vandaag de dag niet eens meer een kus bij het weggaan Nu zie ik ook weer kinderen die aan de been van papa of mama hangen en hartverscheurend gaan huilen als papa/mama weg gaat. Komt gewoon veel voor maar als ze na het afscheid nemen rustig wordt zou ik wel doorzetten.
o ja, dat had ik ook nog niet duidelijk verteld: bij het afscheid huilt ze niet! We zwaaien vrolijk naar elkaar. Ze gaat dus huilen nadat ik weg ben. De eerste keer was dat geloof ik pas na een half uur en heeft tijdje geduurd (niet superhard ofzo). Tweede keer was het meteen nadat ik weg was en heeft zeker kwartier geduurd. Tweede keer ging ze ook niet vrolijk spelen na huilen maar beetje rustig erbij zitten.
PSZ is niet perse nodig om de stap naar school te kunnen maken. Het begin is school is even wat lastiger voor kinderen die geen PSZ kennen, maar dat verschil trekt ook heel snel weg. PSZ is dus, ook zonder verplichting, echt geen must. Leuk als een kind het zelf graag wil/eraan toe is, maar de overstap naar school kan ook echt zonder PSZ. Oudste heeft hier op PSZ gezeten, tweede en derde niet, jongste gaat nu weer wel. De twee middelsten wilden niet, bleven liever thuis/bij gastouder en dat was prima. Die moesten de begintijd op school dus even kennismaken met het schoolse van de kring, je vinger opsteken, enz. Nouja, dat is met een paar dagen bekeken en daarna kon ik weinig verschil merken met de oudste, die wel naar PSZ was geweest.
Ik zou het met de leidsters bespreken, die kunnen waarschijnlijk goed inschatten hoe ze ervoor staat. Mijn jongste had ook een kindje in de groep die er altijd moeite mee had, maandenlang. Zijn moeder was er vrij nuchter onder, dat vond ik heel knap! Leidster adviseerde om door te zetten. Uiteindelijk werd dat jongetje vriendjes met mijn zoon en toen ging het goed. Nu gaat mijn jongste naar school maar het andere jongetje is er nu zodanig overheen dat hij het nu prima zonder hem kan
Het klinkt niet als echt super moeilijk. Wel dat ze het lastig heeft. Ik vermoed dat als je het door zet ze voor de herfstvakantie misschien fluitend aan je hand naar de peuterspeelzaal wilt. Noem ook leuke dingen op die ze daar gaan doen straks sinterklaas kerst dat soort dingen en vraag of ze een tekening voor je kan maken . Dat soort dingetje.s. Heb zelf als peuter juf stage gelopen. De meeste deden dat zo in het begin. Een keer is er een kindje er van af gegaan omdat het bleef huilen de meesten gingen een paar weken, Gezellig mee draaien. Het was toen nog niet zo schools als nu het peuterspeelzaal gebeuren. Meer vrij spelen en af en toe in de kring meestal niet. Maar praat wel over 24 jaar geleden.
Hier heeft het zowel bij dochter als bij zoon een week of 6-7 (2x per week) geduurd voor het huilen over was. Het was echt iedere keer drama! Huilen, aan mijn benen hangen, tot kokhalzen aan toe (en het zweet brak mij aan alle kanten uit). En ineens was het over.. Zoon gaat nu 4 dagdelen, en is juist op donderdag helemaal beteuterd omdat hij dan niet naar school mag. (Psz zit hier bij de basisschool in)
Onze dochter van 2 jaar 3 maanden heeft ook zo n periode gehad op het Kdv, ging na een paar weken weer over vooral positief blijven praten over de peuterspeelzaal 😃
Mijn dochter gaat nu een jaar naar de psz en ik heb er veel nieuwe kindjes zien starten, hier gaan de kindjes allemaal 4 ochtenden en dat went daardoor wel wat sneller dan 1 ochtend. Vaak is het écht gewoon een kwestie van wennen, maar zodra ze een beetje de 'regeltjes' kennen, weten ze waar ze aan toe zijn en is het geen probleem meer. Ik vind voor haar de psz wel echt belangrijk, niet zozeer als voorbereiding op school, maar vooral vanwege het sociale contact met andere kinderen, het even weg zijn van mij en van thuis. Zij heeft er ook echt veel plezier in, dat scheelt natuurlijk. Ik zou het iig echt nog even een kans geven!
Ik zou vooral goed naar je kind kijken. Wat zegt je gevoel je? Als jij het gevoel hebt dat ze het niet leuk vind en je ziet dat dit ook effect heeft op andere aspecten in haar dagelijkse leven dan zou het misschien beter zijn om het nog even uit te stellen. Je kan haar dan regelmatig vertellen over de psz en wat voor leuke dingen daar allemaal te doen zijn. Wie weet is ze met een half jaartje wel super enthousiast en kan je haar met een gerust hart bij de psz achterlaten
Om je kind snel door die fase te laten komen en goed te laten wennen aan de psz is 1 ochtend eigenlijk te weinig. Er zit gewoon veel te veel tijd tussen. 2 of zelfs 3 ochtenden (tijdelijk) is beter. Misschien is dat te regelen? Als ze gewend zijn is het zo leuk... de thema's die ze doen. Ze hebben hier net 'Post' achter de rug en nu beginnen ze met 'boodschappen doen'. Bij post kwam er een postbode, hebben ze zelf brievenbussen en een postkantoor gemaakt en hebben ze brieven verstuurd. Nu gaan ze met boodschappen doen ook naar de supermarkt en zo.
Hier ook zo. Hij was 2 die week geworden jong, maar ivm spraak hem erheen gedaan. Eerste 4/5 keer huilen, knuffel en speen mee voor veiligheid te bieden. Daarna ging het steeds beter. Leidsters belde ook altijd en ik mocht ook altijd even bellen. Nu na 6 weken vakantie nergens last van, speelde meteen en hij vind het super! Even doorbijten...heel moeilijk in het begin maar als ik nu kijk zou ik het zo weer doen.
Kun je iets van thuis mee geven? Mijn dochter had veel moeite bij het kdv. Ze mag nu elke keer een knuffel uitzoeken van thuis en neemt haar foto album mee zodat ze die alleen of met andere door kan nemen. Simpel plastic album van de Hema met foto's van de familie, zichzelf, huisdieren en het kdv+leidsters.(wel even dichtplakken anders vallen de foto's er uit) Sinds we dit doen zagen we met 2 weken direct verschil. Nu vraagt ze bijna elke dag wanneer ze er weer heen mag.
pfff..lastig en herkenbaar. Hier is dochter er net af, omdat het dus idd niet ging. Maar zelf weet ik niet zo goed wat ik er mee moet. Alles wat ik aandroeg hadden leidsters wel een reactie op. En dat terwijl ik zoveel vertrouwen had in de leidsters. Begrijp me niet verkeerd, ik wil absoluut niet dat psz een trauma wordt voor mijn moppie,het moet vooral iets leuks zijn, maar ik kwam met bijv maar een uurtje brengen, of eerder ophalen, knuffeltje mee ed. Maar ze zeiden alleen, ms is ze te jong nu, gaat ze alleen met knuffeltje in hoek spelen straks, dan huilt ze uurtje minder???? En o ja, sint en kerst e.d worden straks niks als ze het nu al zo lastig vind?? Dat vind ik wel erg vaag. Ik zei nu zit ze weer 24 uur bij mij. Lastig hoor. In Januari gaat ze weer, dan is ze 3jr2mnd. Alle psz vallen onder 1 organisatie dus overstappen naar andere plaats in omgeving is lastig. Heb ik al naar gekeken, maar kan kennelijk niet. Op zich wel een goed gevoel bij de leidsters alleen vond ik het zelf te snel besloten. Net voor zomervakantie begonnen, na zomervakantie(6 weken dus niet geweest) en bij de tweede keer in de eerste week dat al besluiten. Ook niet gebeld dat ze steeds aan het huilen was. Of dat ik haar dus eerder moest ophalen. Ze huilde beide keren niet toen ik wegging. Ik vermoed wel heel snel daarna. Maar zelf zegt ze dat ze ook wel speelde, maar dat ze mamma zo mist (toen ik vroeg waarom ze steeds huilde). Ik had haar ook verteld dat mamma in haar hartje altijd bij haar is (ook al ziet ze me niet) en dat ik haar altijd weer kom ophalen. Dochterlief zat wel thuis van tevoren al steeds, ik wil niet naar school. Dus nu kreeg ze ook nog eens haar zin. Ze begrijpt enorm veel en zegt ook alles, maar ik baalde hier wel van. Ze zit daar juist om los te leren zijn van mij en met andere kindjes in een groep te leren zijn,delen ed. Wij zijn een gezin met zijn twee. En nu, nu ze niet meer gaat mist ze het een soort van...... Lastig dilemma. Straks in Januari heeft ze nog 10 maanden de tijd voor ze naar school zal gaan. Dus dat moet lang genoeg zijn.
Hier bij alledrie de "ik wil niet-fase".gehad. Vooral oudste dochter kon er wat van... Echt...het gaat over. En dan hebben ze het weer naar de zin. Even doorzetten dus
Ik zou het ook doorzetten. Als je er zelf erg mee zit, zou je het een half jaartje kunnen opschorten tot ze drie is. Dan kan ze nog een jaar lang naar de psz en is ze toch al wel weer wat groter. Wel dikke kans dat ze dan tegen die tijd denkt: he, als ik ga huilen hoef ik niet, lekker makkelijk. Maar ik denk dat ze nu gewoon even moet wennen en dan gaat het over een tijdje vanzelf goed. Misschien kun je er 2x per week van maken, dan went ze sneller? Mijn kinderen gingen altijd al naar het kdv en hebben allemaal tot de laatste dag voor ze naar school gingen tranen met tuiten gehuild bij het afscheid. Alleen met mijn jongste gaat het de laatste tijd iets beter. Hij huilt niet, maar zit beteuterd bij de juf op schoot. Wat ik al een hele vooruitgang vind, haha.
Zou het geen 2x per week kunnen? Dan zit er niet steeds zo'n tijd tussen. Onze zoon moest ook erg wennen en heeft ook best een poos geduurd. Ene keer was het huilen, andere keer niet. Na 4 maanden was dat er helemaal niet meer. Nu kijkt hij amper op of om als ik vertel dat ik wegga en hem straks weer kom halen.