Omdat ik merk dat het met vier jonge kids erg belangrijk is om structuur, duidelijkheid, rust, etc. te creeeren binnen het gezin wil ik graag wat "huisregels" opstellen. Ik ben heel benieuwd naar welke (stilzwijgende) regels er binnen jullie gezin gelden. Bijv. je eigen bordje opruimen, elkaar geen pijn doen, opruimen, etc...
Oh heb je even? - Eigen bordje op aanrecht zetten - Je eet alles, al is het maar een beetje, maar alles wordt geproefd en je krijgt niet iets anders, wanneer je het niet lust - Eerst opruimen, voordat je iets nieuws pakt om mee te spelen - Wanneer dochter vervelend is met naar bed gaan of niet wil luisteren, geen verhaaltje - Je komt niet naar beneden, doe je dat wel, moet je de volgende dag eerder naar bed - Eten doen we aan tafel, je mag pas van tafel, wanneer alle kinderen klaar zijn met eten - Oudste heeft ook al kleine taakjes in huis (die ze heel leuk vindt hoor, ik ben geen slavendrijver haha) - Tot 7 uur blijf je in bed liggen (jongste snapt dit natuurlijk nog niet, maar we doen ons best) - Kloppen voordat je in onze slaapkamer komt - Eerst vragen of je het speelgoed van de ander mag gebruiken - Samen spelen, samen delen - Geen filmpje kijken voor half 6. (soms mogen ze op vriends computer of mijn laptop een disney film ofzo kijken, maar dat willen we niet overdag hebben) - Elke dag even naar buiten, wat voor weer het ook is
- eten doen we aan tafel. Oudste zoon moet vragen of hij van tafel mag en dat mag pas als iedereen is uitgegeten. - de oudste moet vragen of de tv of ipad aan mag - helpen met opruimen (dat geldt voor speelgoed, afwas, kleren) - na een ruzie maken we het altijd goed door even te praten en te knuffelen - elkaar uit laten praten - van al het eten in ieder geval 1 hapje proey En algemene omgangsvormen: elkaar helpen, geen gemene dingen zeggen etc.
Onze huisregels zijn; -Schoenen en jas uit en netjes opbergen waar deze horen. -Zelf je bord en beker naar de keuken brengen. -Zelf je speelgoed en/of kamer opruimen. -Helpen met kleine huishoudelijke klusjes (zoon wordt volgende maand vijf en hij helpt met de tafel dekken en/of afruimen en op dit moment omdat ik niet meer kan bukken door bekkenklachten en de laatste week van de zwangerschap laadt hij ook de onderste lade van de vaatwasser uit en haalt de wasmachine leeg) -Bij grote mond en/of stout zijn time out op bed. -Filmpje/spelletje alleen in overleg en niet te hard en te lang. -Elke dag even naar buiten. -Er wordt niet elke dag gesnoept. -Elke dag fruit en/of rauwkost. -Eten wat de pot schaft. -Elke dag in bad of douchen. -Elke dag schone kleren aan. -Twee keer per dag tanden poetsen met de timer aan dus echt twee minuten. -Tussen 7 en half 8 naar bed. (Man heeft sinds een paar maanden een nieuwe baan en is pas rond 7 uur thuis, dus ik zorg dat zoon dan helemaal klaar is maar nog wel even een half uurtje heeft met papa) -Handen wassen na het plassen en de grote boodschap. -Niet stampen op de grond (wonen in een appartement). Vast nog wel meer maar kan er nu zo een twee drie niet op komen. Sommige dingen (zoals de hygiënische kwesties) zullen voor veel heel normaal zijn maar ik ken genoeg mensen om ons heen die deze kwesties niet zo heel nauw nemen en wij vinden dit wel heel belangrijk dus hebben dit ingesteld als regels.
Voor de kids: - Zelf je jas aan -en uitdoen + ophangen. Idem voor schoenen. - Eten doen we aan tafel. Kinderen mogen wel eerder van tafel als ze klaar zijn. Wij zitten zelf graag wat langer in rust - Geen geweld (slaan, schoppen, knijpen e.d.) Voor ons: - Altijd geduldig reageren - Niet schreeuwen - Ook aan tafel eten - Alles achter je aan opruimen - Bij een kort lontje, reflectie en zelf even time out nemen, dit communiceren we ook naar de kinderen. - irritaties meteen uitspreken en oplossen. - Elke dag meerdere momenerten nemen met echte aandacht voor de kinderen: lezen, stoeien, springen, dansen, zingen, bouwen etc. Wanneer de kinderen ouder worden, komt daar meer verantwoordelijkheid bij. Nu zijn ze 3 en 1, en leven we vooral voor en zorgt de rustige sfeer in huis ervoor dat er weinig regels nodig zijn. Ik moet wel zeggen dat wij zelf heel bewust opvoeden wat veel vruchten afwerpt (mindfull ouderschap).
Ze zijn nog wat jong. Maar de regels die al gelden of gaan gelden; - we eten aan tafel en je blijft zitten tot iedereen klaar is. - eet je je bordje niet leeg krijg je geen toetje. Je mag iets niet lekker vinden, maar je moet het wel proeven. - stil zijn als volwassenen met elkaar praten/bellen. - niet piepen. Daar heb ik een hekel aan en piepen doen we hier op de gang. - luister je niet, 2 waarschuwingen. Daarna de gang op of naar huis. - speelgoed opruimen. - bordje naar de keuken brengen (nu nog niet )
-tijdens eten aan tafel blijven zitten - speelgoed opruimen - 2x per dag je tandenpoetsen. - oudste kleren zelf in de was gooien -oudste bed openleggen.(vergeten een x is neit erg dat doe ik dat) -speelgoed word voor het eten allemaal opgeruimd -geen geweld -niet luisteren is naar de gang, nog een brutale mond? naar haar kamer op haar bed zitten. - Jas zelf ophangen en schooltas leegmaken en op haar kamer leggen.
- schoenen uit in huis -jas en tas ophangen/opruimen - bordje na het eten op de aanrecht -aan tafel eten - niet met volle mond praten geen handen onder het hoofd tijdens het eten - deuren dicht achter je gat ( bv van het toilet) -kleding die vies is zelf in de wasmand -als je klaar bent met het ene eerst opruimen voor je iets anders pakt -als grote mensen praten houden kinderen hun mond - nieuw eten word geproefd
Oh wat een reacties al. Leuk! Ik ga ze dadelijk eens verzamelen. Ik zie heel veel dingen terugkomen die ik inderdaad heel belangrijk vind.
Hmm dit is wat me nu even te binnen schiet: - Niet slaan, ook al ben je boos. - Niet stampen op de trap. - Eten is om op te eten, niet om mee te spelen. - Drinken geknoeid doordat je niet oplet of loopt te stoeien? Zelf doek pakken en opruimen. - Jas en schoenen berg je zelf op wanneer je thuis komt. - Wanneer dochter 's avonds naar bed is gebracht mag ze niet meer opstaan tot het ochtend is. Wanneer ze moet plassen roept ze voorlopig even. Vast wel nog meer maar daar kom ik nu even niet op. ..
Gooien met eten betekent dat je geen eten meer krijgt die maaltijd Eten wat de pot schaft Einde van de dag speelgoed opruimen Niet slaan Voor onszelf: Geen telefoon/iPad aan tafel en eigenlijk sowieso zo min mogelijk zolang zoon wakker is Zorgen dat we vaak genoeg naar buiten gaan
Net even begonnen met het opstellen van regels rondom het eten... -Voor het eten naar het toilet gaan -Handen wassen -Netjes op de stoel zitten -Wachten met eten tot iedereen aan tafel zit -Met bestek eten -Geen (gekke) geluiden maken onder het eten -Met de mond dicht eten -Aan tafel blijven zitten tot iedereen klaar is met eten -Je eigen bord afruimen Vergeet ik nog iets of is dit juist te veel?
O jeetje, ik ben vreselijk gestructureerd (werk cluster 4 VSO, met ernstige gedragsstoornissen en psychische stoornissen) maar poe, wat een regels allemaal! Ik gebruik zo min mogelijk het woord: moet, maar vraag of ze iets willen doen of zeg: ik zie dat... Ik benader (zoveel mogelijk) positief. Verder ben ik erg duidelijk in wat ik verwacht. Eten doen we ook aan tafel. Speelgoed ruimen we op, voordat we weg gaan of naar bed gaan. Slaan/schoppen etc doen we niet. Met structuur bedoel ik meer de dagelijkse routine, elke dag hetzelfde (aantal basispunten natuurlijk dan), maar jeetje zoveel regels, nee dat heb ik niet. En wat ik erg belangrijk vind is beleefdheid! Dat is wel een harde regel
Met dagelijkse routine bedoel ik idd iets als dit, maar dan zonder het regels te noemen, elke dag hetzelfde van ze verwachten en zelf dus ook doen, maar ik zou het wel positief brengen en als dit veel verandering ineens is, het in delen invoeren.
Het probleem is nu dat ik continu moet waarschuwen en corrigeren en ik inderdaad misschien heel naief had verwacht dat deze dingen vanzelfsprekend zouden zijn... Nu moeten ze om de beurt plassen, of zitten ze ondersteboven op de stoel, etc... Ik meende zelf al dat ik het vrij positief heb benoemd en het woordje 'niet' nauwelijks heb gebruikt.
De meeste zaken zijn bij ons ook geen uitgesproken regels. Inderdaad: zelf het goede voorbeeld geven, dat is essentieel. Ik wijs mijn vriend er ook echt op als hij aan tafel z'n telefoon pakt. Aan tafel hebben we aandacht voor elkaar, geen televisie aan op de achtergrond en ook geen ipads/telefoons.
Hier maar één kindje, dus dat is vast anders. Maar onze regels zijn, we hebben respect voor onzelf, de ander en onze omgeving. Verder zijn er eigenlijk weinig regels, alles is bespreekbaar.
Tja, dat hou je toch met kinderen Heb ik nog maar een tip en dat is complimenteren als ze het uitzicht zichzelf doen. En echt, herhaling, herhaling, herhaling, totdat ze er gek van worden en het uiteindelijk ook 'gewoon' uit zichzelf gaan doen. Ik ben de jongste van vijf, wij hadden ook een vaste routine thuis. Mijn moeder was heel erg consequent, dus wat ik de ene dag niet mocht, mocht de volgende dag ook niet... (Bv te laat thuiskomen! Deden we ook niet vaak, want de consequentie was - een week niet buiten, -een maand niet uit, -doordeweeks 's avonds thuis)
Hier maar 1 kindje, maar wij hebben wel een duidelijke routine. Dl (2) doet momenteel eigenlijk in alles gewoon mee met onze routine. Ze helpt b.v. heel graag mee met alles, en is vreselijk opruimerig. vrij makkelijk. Ze ruimt zelfs onze spullen op Ze is alleen soms beetje moeilijk met eten. En dan is klieren met eten = eten weg (tot ze aangeeft weer te willen eten) Klaar met eten = je mag van tafel, maar papa en mama eten graag rustig door.
Lijkt erg op hoe het bij ons gaat. De gewone dingen proberen we te benadrukken en voor te doen in de veronderstelling dat het gewoonten worden. Verder nog wel: Met mes en vork eten, althans even proberen Eigen tas leegmaken en spullen opruimen en de tas en schoenen en jas opruimen Was in de wasmand (in de buurt van de wasmand keur ik ook goed ) Strafhoek hebben we (niet meer). Werkte hier totaal niet. Zeker de slaapkamer hebben we nooit als strafplaats gebruikt, op bed gaan is fijn en dat willen we graag zo houden. Vooral jezelf goed onder de loep nemen af en toe werkt bij ons goed. T zijn echt spiegeltjes, die kinderen van ons. Als ze onhandelbaar lijken, ligt dat bijna altijd aan ons gedrag.