Ik paste vroeger op mijn buurmeisjes, en mocht toen ik een vriendje had die ik alleen in de wekenden zag ook meenemen. Het begon eigenlijk dat hij er al was toen ze belde of ik alsjeblieft op kon passen want ze moest onverwachts naar haar werk voor een halve dienst. Vanwege teveel zieken. Overigens kende zij hem toen wel al. Overigens heb ik het nooit in min hoofd gehaald om op haar huis "bezig" te zijn.
Wij hebben al heel wat jaartjes oppas nodig gehad. Altijd een meisje gehad dat we goed kennen. Meestal een meisje bij ons uit de kerk. Zeker in de periode dat de kinderen nog klein waren en al vroeg op bed liggen vonden wij het voor de oppas gezellig als ze een vriendin meebracht. Ze vertelden/vroegen dat altijd van te voren. Onze kinderen kwamen/komen zelden uit bed, dus kan zo'n avond voor een oppas lang en saai zijn. Wij vonden het gezellig voor de oppas, maar gingen dan niet dubbel uitbetalen.
Ik snap dat dat gezellig is, maar een oppas, wie dan ook, is er om op mijn kinderen te passen. Oppassen kan idd saai zijn, maar dat weet je van te voren. oppassen is werk in principe, en daar horen verantwoordelijkheden bij.
Ja hoor, zolang ik oppas en vriendje/vriendinnetje goed ken vind ik dat geen enkel probleem! Deed het zelf vroeger ook wel eens en mijn oppaskids vonden dat juist fantastisch (1 extra om mee te spelen ) oh en echt noooooit daar in huis gerommeld hoor!! Kwam niet eens in me op hahahaha Ze had wel beter eerst een paar keer alleen kunnen oppassen ipv meteen vragen, maar ach, enthousiasme van de jeugd
Ik heb vroeger ook heel vaak mijn vriend meegenomen. Ik zag hem alleen in de weekenden en dat was voor mij gezelliger. De kinderen vonden het vaak ook juist leuk, iemand om mee te stoeien! Ik denk dat als het niet had gemogen ik vaker "nee, ik kan vanavond niet oppassen" zou hebben gezegd. Omdat ik anders mijn vriend meteen 2 weken niet zou hebben gezien. Het oppasmeisje neemt ook haar vriend af en toe mee. Voor haar is het gezelliger en het voelt voor mij juist veiliger. Als er iets gebeurd zijn er 2 om te handelen, kunnen ze overleggen, of eentje zelfs hulp halen terwijl de andere bij de kinderen is. Maar wij wonen ook redelijk afgelegen, vind het ook wel prettig dat er een jongen open doet mocht er aangebeld worden (van mij hoeven ze niet open te doen maar toch). Ik heb liever dat ze haar vriendje mee neemt en daardoor ook wilt blijven komen. Ik heb een groter probleem als ze regelmatig niet kan omdat ze tijd met haar vriendje wilt doorbrengen. Nu wonen ze bijna samen en vindt haar moeder haar te braaf. Dus ik maak me geen zorgen. En ik weet ook liever dat het vriendje erbij is dan dat het straks stiekem gebeurd.....