Met 13 weken de eerste keer en toen even een paar weken niet en met 18 weken non stop. Ik denk omdat ik gewoon nog werkte in de verpleging. Eigenlijk had ik na de eerste flinke bloeding moeten stoppen maar als je alles van te voren weet. Ik zal eens kijken of de link van mijn topic van toen nog bestaat.
http://www.zwangerschapspagina.nl/prematuur/430443-vroegtijdig-gebroken-vliezen-22-wkn-zwangerschap.html
Hoi vervelend hoor voor je. Heb zelf ook een placenta praevia gehad lag ook aan de rugzijde heb er enorm van gebaald wilde zo graag normaal bevallen.' Gelukkig ' pas met 37 weken de eerste bloeding en een uur later was onze zoon er met een spoed keizersnede. Uiteindelijk gaat het om het eind resultaat en is onze zoon gezond. Heb verder een prima zwangerschap gehad en was doordat ik wist dat het waarschijnlijk een keizersnede zou worden ook goed voorbereid en niet meer teleurgesteld na de bevalling. Het komt zoals het komt en daar moet je je bij neerleggen is mijn ervaring. Veel succes hoop dat je een goede zwangerschap hebt en je placenta alsnog omhoog groeit wat natuurlijk ook geen garantie is op een normale bevalling je kindje kan ook in stuit gaan liggen.
Ik plaats hier toch nog even iets. Na die ene bloeding heb ik geen bloeding meer gehad. Wel een enorme groeipijn, mijn buik is als een gek bezig geweest. Maar moet natuurlijk niet te vroeg juichen. Wel bijzonder nieuws. Ik had gisteren mijn 20 weken echo en daar leek de placenta al ver opgeschoven te zijn. De placenta ligt volgens de echoscopist nog maar een deel over mijn baarmoedermond heen. Ze zei dat je het veel beter kunt zien met een inwendige echo, maar zou het? Dat mijn placenta eventjes in een weekje tijd besluit om centimeters op te schuiven, terwijl die nog achterligt ook?! Dat zou echt geweldig zijn. Stiekem droom ik al van een natuurlijke bevalling.
Ja, je kunt het beter zien met een inwendige echo, omdat het hoofdje van het kindje in de weg kan zitten. Was bij ons althans wel zo.
Bij een vriendin van mij lag de placenta tot.... 35 weken denk ik? voor de uitgang. In de laatste weken groeide het ding ineens in rap tempo helemaal omhoog en ze is alsnog normaal kunnen bevallen Hoop dat-ie bij jou eerder omhoog groeit, want het was best wel spannend....
Hi dames, @Evelyn, He dat lijkt me inderdaad maar eng, als je zo in spanning zit in week 35 nog. Fijn dat alles toch nog goed gekomen is. Mij lijkt een natuurlijke bevalling zo fijn, (nouja, op die pijn na natuurlijk), maar het is vele malen beter voor je kindje. @Stiertje, ik juich ook nog niet te vroeg, ik wacht het gewoon rustig af en vraag volgende week bij de gynaecoloog om een inwendige echo. De gynaecoloog zei dat ze hoopt dat de placenta tegen de 28 weken voldoende opgeschoven is, dus ik wil graag weten wat ze hiervan vindt. Mocht het niet het geval zijn dan zouden wij bij week 28 een keizersnede inplannen. Vooral omdat mij nadrukkelijk is verteld dat de kans erg klein is en ik me maar beter op een keizersnede kan voorbereiden, ben ik benieuwd. En Frannie, ja mijn buik groeit opeens flink. Als ik nu lig dan is het duidelijk een bobbel. Is de kleine erg druk dan zie je dit ook al. Dat is dan denk ik weer het voordeel van een placenta aan de achterkant. En dit terwijl dat opdondertje in mijn buik kleiner is dan gemiddeld. Maar stiekem hoop ik echt op een natuurlijke bevalling. Het is gezonder, je herstelt er sneller van, het is beter voor de baby, o.a. voor de ontwikkeling van de longen. En het idee dat ik mijn kleine na de bevalling op mijn borst kan leggen.. De kleine meteen kan vasthouden en knuffelen. Dat zou toch geweldig zijn. Ik wil dat moment echt niet missen.
Wij neigen juist steeds meer naar een geplande keizersnede. Redenen: 1. Vorige keer keizersnede, dus nu risico op littekenscheuring 2. Laagliggende placenta, dus risico op bloeding tijdens natuurlijke bevalling. Ik heb dus 2 risico's. Ik had zelf nog wel een natuurlijke bevalling willen proberen, maar mijn vriend is er echt een beetje bang voor. Dit komt vooral door de spoedkeizersnee waarmee onze dochter ter wereld is gekomen. Wij waren toen heel erg bang om haar te verliezen. Dit kwam een paar dagen geleden in alle hevigheid weer naar boven, toen ik minder leven voelde en naar het ziekenhuis moest voor een hartfilmpje. Toen dacht ik: haal haar er maar uit. Het is goed zo. Maandag gaan we de knoop doorhakken samen methode gynaecoloog.
@stiertje, dat is toch hartstikke begrijpelijk. Na wat jij hebt meegemaakt zou ik er net zo over denken. Neem maar het zekere voor het onzekere, je wilt niet weer door al die ellende. succes met het maken van de keuze en geniet straks van je nieuwste aanwinst ! Xx
Stiertje, nu toch een vraagje. Ik zie dat je endometriose hebt. Mag ik je vragen welke gevolgen dit heeft gehad? Werd het daardoor moeilijk om zwanger te worden? Of heb je er ook hinder van ondervonden tijdens je zwangerschap? Ik wil je absoluut niet overvallen met een pijnlijke vraag of iets. Dus voel je vrij de vraag te negeren.
Er is net een Facebookgroep opgericht: placenta previa en accreta/Nederlands ik kan de link niet gekopieerd krijgen
Hoop, helemaal geen pijnlijke vraag hoor. Ik heb tijdens de zwangerschap helemaal geen last gehad van de endo. Maar ik denk dat het wel heeft meegespeeld in het feit dat ik niet spontaan zwanger werd. Wij zijn dus 2x via de MMM zwanger geworden: 1x ivf, 1x icsi. Tijdens deze twee behandelingen niets gedaan tegen de endo (geen lucrin ofzo). Tijdens een eerdere behandeling ironisch genoeg wel (3 mnd lucrin vooraf), maar toen werd ik niet zwanger. Bij het oriënterend fertiliteitsonderzoek is bij mij de endo volledig over het hoofd gezien. Wij werden naar huis gestuurd met de mededeling: er is niets met jullie aan de hand. Bij latere iui-behandelingen kreeg ik bij stimulatie telkens een cyste bij de eierstok. Pas bij behandeling 4 ging er bij iemand een lichtje branden en lieten ze een specialist meekijken. Diagnose: redelijk ernstige endo. Advies: iui meteen afbreken, kijkoperatie, daarna lucrin en ivf. Na 1 mislukte behandeling zijn we uitgeweken naar Düsseldorf. Dit vanwege de meer patiëntgerichte aanpak (maar dus niet speciaal vanwege de endo). Als je nog meer wilt weten, vraag maar hoor. Geen probleem.
@frannie, thnx! Ik ga eens zoeken. @stiertje, zo'n beetje alle vrouwen in mijn familie hebben endometriose. Ik hoor inderdaad dat door de wildgroei en verklevingen de kans op zwangerschap kleiner wordt. Fijn dat het bij jou gelukt is! Het is je zo gegund. Thnx voor je toelichting 😊