Ik had het vermoeden dat we hier weer een buikslaper zouden hebben. Vannacht voor het eerst op zijn buik laten slapen. Nu zat er 5u tussen 2 voedingen. Het was na ruim een uur wakker worden bij ons op bed verder komen slapen en dan na 3u een voeding...
Zo, vandaag dag 4. Word langzaamaan mn bed uit gewerkt door de kleine. Ze schuift steeds een beetje mee. Na de voeding van 6 uur mag ze nog even uirtje in het grote bed. Vannacht heeft ze heerlijk doorgeslapen, niet van 3 tot 6 met een ontroostbasr kind gezeten.Wel 2 nacht voedingen gehad, maar omdat het zo goed op gang is, sliepen we na een ahlf uurtje al weer. Op dr rug slaapt ze niet a nachts. Moet dr echt op dr zij leggen. Dit is geen probleem toch? Vraag het straks nog aan de kraamzorg. Eventjes een wiegje regelen. Vind het zelf toch niet prettig dat ze aan de andere kant vd gang ligt. Verder gaat alles voortreffelijk. Mochten gister al naar buiten. 3 minuutjes was genoeg. Papa heeft met trots de tuin laten zien aan een slapende dochter Temperatuur houd ze eigenlijk van begin af aan al goed constant. Gebruiken nog wel dekentje als we merken dat ze het koud krijgt.
Voor degene die willen : http://www.zwangerschapspagina.nl/de-mamas/593886-september-2015-mamas.html#post19062861 Staat wel september. Maar alnonze augustus mama's mogen ook meekletsen! Tenslotte wel fijn om dan bekende usernames te zien.
Gefeliciteerd alle nieuwe mama's. Ik ben hier even niet geweest maar zal nu ook hier het verhaal even zetten. Op 18 September is S.teve geboren. Voor 17 September stonden wij er op voor een inleiding, maar dat hebben we niet meer gehaald. In de nacht van de 16e op de 17e begonnen bij mij de weeën en 's ochtends om 7.00 braken mijn vliezen spontaan. Rond 9.00 heb ik naar de VK gebeld en omdat hij goed was ingedaald mocht ik over 2 uurtjes terug bellen. Rond 11 uur nog een keer gebeld, de weeën waren heftiger en dus moest ik me rond 12.00 melden in het ZH voor de CTG. Gelijk maar alles mee genomen en dat was maar goed ook, ik mocht ik afwachting blijven en werd rond 16.00 naar mijn suite gebracht. Gelukkig was die al gereserveerd want ze hadden kamers te weinig waardoor er ook een aantal bevallingen op de gewone (kleine) kamers waren. Mijn ontsluiting was nog maar 3 cm en omdat dat te weinig was voor de tijd die ik al bezig was werd ik rond 18.00 a 18.30 aan alle apparatuur gelegd en werd er een infuus met opwekkers aangezet. Deze werd maar opgevoerd en mijn ontsluiting vorderde niet echt, rond 21.00 zat die op 4 cm en was de pijn inmiddels niet meer te doen door de hevigheid van de opgewekte weeën. Gevolg werd dus toch een ruggenprik. Die is rond 21.30 gezet maar werkte niet en doordat de pijn alleen maar erger werd moest hij overnieuw. Rond 23.00 werd de 2e ruggenprik gezet, die dus ook weer niet werkte. De ontsluiting was inmiddels wel gevorderd naar 7 cm. De pieken van de weeën die waren al even niet meer meetbaar op het scherm, volgens de verloskundige waren ze te hevig doordat ze de opwekkers telkens op moesten voeren. Rond 1.00 had ik persweeën die ik amper nog kon tegen houden en de VK die wilde kijken hoever de ontsluiting was en ondanks dat die 7 cm was of ik evt toch kon persen. Dit voelde voor haar niet goed en dus werd de Gyn erbij gehaald. Rond 1.30 gaf zij aan dat het hem niet ging worden. Ik was uitgeput, de weeën waren te hevig, de ontsluiting bleef steken op 7 cm, de persweeën waren niet tegen te houden en m'n baarmoedermond werd terug hard. Het werd een spoedkeizersnede. Iedereen werd opgeroepen en ik werd gelijk klaargemaakt, rond 2.30 werd ik het O.K. binnen gereden. Daar gaf de Anesthesist aan dat het geen 3e ruggenprik ging worden omdat de kans groot is dat die ook niet aan zou slaan en dat het volledige narcose werd. Niet veel later was ik weg en toen ik terug op de klok kon kijken was het 3.30. Om 2.41 heeft de Gyn de snee gemaakt en om 2.43 was onze zoon er. Hij is kerngezond, 51 cm en exact 4 kilo. Ik was net 5 minuten wakker toen m'n man en de verpleegkundige met onze zoon aan kwam lopen, gelijk bij mij gelegd en zo mochten we samen terug naar de suite. De gyn kwam na haar dienst gelijk langs, het was gelukkig ook mijn eigen gyn. Maar onze kleine man was een sterrenkijker, lag met z'n hoofd ook nog eens niet goed voor de uitgang en had dus nooit gewoon geboren kunnen worden. Voor mij was dat een hele opluchting en zorgde er ook voor dat ik vrede had met de keizersnede. Ik heb alles gehad, ik heb de helse pijnen door staan, alles geprobeerd en ook al hadden we verder geprobeerd..... het had nooit gelukt en toch een keizersnede geworden. Ook met de volledige narcose heb ik volledig vrede, dat was op dat moment de beste en juiste beslissing. Na 3 dagen ziekenhuis mocht ik naar huis, als ik er klaar voor was mocht ik gaan anders mocht ik ook nog blijven. Ik was een beetje op de been en wilde niks liever dan naar huis, ook al had ik super lieve verpleegsters in het ziekenhuis. Thuis was na een uurtje de kraamverzorgster er en die hebben we tot afgelopen zaterdag gehad, door de keizersnede kregen we extra uren wat ook echt wel lekker was. Nu hebben we onze draai gevonden met z'n 3en, slaapt onze kleine man 's nachts lekker door sinds de 5e nacht en ben ik weer redelijk op de been ook al is het rustig aan en voorzichtig met de wond. We zijn nu heerlijk aan het genieten ondanks dat ik af en toe nog emo ben door alles... ik heb het 1e uur van onze kleine gemist en dat is moeilijk maar ondanks dat heb ik er wel vrede mee hoe alles gegaan is en ben ik blij dat we een gezond mannetje hebben en hij er niks aan over heeft gehouden.
Wow. Respect voor jou meid. Wat een heftige dag heb je meegemaakt. Gefeliciteerd met je zoontje! Geniet maar lekker van m.