mijn dochtertje zegt dat ze 'bijna' altijd alleen speelt in de pauze. ze kan 1x opnoemen dat met een ander meisje gespeeld heeft. nu was dit vorig jaar in groep 2 ook al.. met de kindjes in haar klas had ze gewoon niets.. dus speelde ze buiten met de kindjes uit de andere groep 2. nu is ze over naar groep 3, maar die vriendinnetjes zitten allemaal nog in groep 2. ik heb het er vorig jaar ook wel eens over gehad, maar de juffen zeiden dat het niet zo was en dat ze wel samen speelde en nu ook weer.. de juf heeft nog niets gemerkt en zegt dat ze altijd vrolijk is en leuk speelt maar thuis weet ze nooit meer wat ze die dag heeft gedaan op school.. en zegt ze ze heeft met niemand gespeeld.. ik heb haar een beetje uitgevraagd en er komt uit dat ze er wel verdrietig om is.. de kindjes zeggen geen stomme dingen tegen haar (dus pesten is het niet) maar ze weet gewoon niet waarom ze niet met haar spelen (of mijn dochtertje met hun.. want het werkt beide kanten op toch?) maar wat dan? .. wat kan ik hieraan doen? ze moet toch wel met haar klasgenootjes spelen op school.. ik ga morgen nog eens naar de juf.. omdat ik eigenlijk eens een paar dagen stiekem wil gaan kijken zonder dat mn dochtertje het weet.. zou dat mogen? want dan weet ik wel of het waar is of niet, hoe ze zelf doet op het schoolplein en hoe de andere doen.
Moeilijk hoor, zeker als ze aangeeft er verdrietig om te zijn. Ik zou gewoon vragen of je stiekem mag komen kijken.
Je kunt toch gewoon op een paar dagen langsrijden als je weet dat je dochter pauze heeft? Dan zie je het zo. Ik zou het niet gaan vragen, dan wordt het meteen zo groot. Misschien herinnert ze zich alleen de momenten dat ze alleen speelt, dat ze net te laat is met anderen vragen of zo, dat is ook nog een optie. Mijn dochter heeft de neiging om alleen negatieve dingen te onthouden, die moet ik expliciet op leuke dingen wijzen, anders kan ze na een dag pretpark met een ijsje en patatjes rustig zeggen dat ze die dag op haar knie gevallen is en dat ze nu een schaafwond heeft en met geen woord over de leuke dingen reppen.
Ik denk dat het vast mag Maar hier ook altijd een meisje dat volgens de juf leuk mee deed en vriendjes met iedereen was. Puntje bij paaltje doet ze inderdaad wel mee... Maar heeft ze gewoon geen klik met de kinderen uit haar klas en is ze dus WEL eenzaam. Wat je er aan doet? Tja... Andere leuke vriendinnen zoeken waar ze evt buiten school mee kan spelen.. Veel verder komen wij ook niet. Je kunt dr niet verplichten een klik te hebben met dr klasgenootjes.
ja, ik denk dat het hier ook zo is... gelukkig heeft ze genoeg vriendinnetjes en vriendjes die aan de deur komen om haar op te halen en te spelen.. maarja... ze is toch bijna de helft van dr leven tot een jaar of 11 op de basisschool.. ik vind het gewoon zo zielig dat ze daar misschien dit jaar (of nooit) een goeie of beste vriendinnetje krijgt wat ik wel had vroeger. mij lijkt dat best erg
Hoi Bootsje, Het lijkt wel alsof je mijn verhaal verteld...Hier precies hetzelfde namelijk. Ik voel me er ook rot onder en heb ook een gesprekje met de juf gevraagd...mijn dochter zit ook in groep 3. Haar beste vriendinnetje van groep 1 en 2 is voor de zomervakantie van school gegaan.Ze zegt dat ze haar niet mist, alleen tijdens het overblijven...ze zegt ook dat ze bijna altijd alleen speelt...volgens de juf (heb ik gevraagd) speelt ze wel met andere kinderen maar neem aan dat de juf haar niet elke pauze in de gaten houdt toch? Gelukkig heeft ze wel vriendinnetjes in andere groepen 3 maar ze zegt dat ze daar ook niet mee mag spelen?!? Vaak heeft ze s morgens pijn in haar buik en zegt ze dat ze zich niet lekker voelt en thuis wilt blijven...ook na school komt ze regelmatig niet 'happy'terug. Hoop dat ze snel ook een echt vriendinnetje krijgt in de klas zodat ze weer wat gelukkiger is...echt zo verdrietig deze situatie!! Ik zou ook wel graag een paar keer stiekem willen kijken maar weet zeker dat ze me dan ziet... Hoe ga jij het nu aanpakken? groetjes
Mijn dochter zegt sinds dit schooljaar ook dat ze altijd alleen speelt. Vorig jaar speelde ze wel regelmatig samen met anderen, maar kregen we ook al vaak te horen dat ze het niet leuk vond en allerlei negatieve situaties werden door haar verteld. Nu weet ik van de juf dat ze inderdaad soms niet mee (mag?) speelt (spelen) en dus alleen bezig is of met oudere kindjes. De juf vermelde dat dit volgens haar vooral komt omdat mijn dochter zo druk kan zijn en niet, net zoals de andere kindjes, in de buurt woont. Blijkbaar spelen veel klasgenootjes ook buiten school met elkaar en vormen ze daardoor hechte groepjes. Wij proberen de leuke dingen te benadrukken voor haar en zijn bezig met haar omtrent haar druk zijn (dit is niet alleen omdat het haar op school 'beperkt', ook in veel andere situaties is het soms niet meer houdbaar). Dochter zit op dansen en zwemles en ondanks dat ze daar wel contact maakt met de andere kinderen, valt het toch op dat ze een beetje uit de boot valt.
observeer het eens een paar dagen stiekem, vanuit je auto als dat kan juffen zeggen al gauw dat het wel oke is, maar ik ken een collega die zat als kind altijd alleen en de juf heeft dat nooit gemerkt
Of ga een keer bellen op school met een activiteit. Dan kun je goed voelen wat de sfeer is op school en hoe je kind in de groep is.
Hier geldt een iedereen mag altijd meedoen beleid maar dat gebeurd in de praktijk helemaal niet. Regelmatig hoor ik van andere moeders dat kinderen niet altijd mee mogen spelen. Mijn meisje stapt veel zelf op kinderen af en vertelde dan vaak te horen dat ze niet mee mocht doen. Maar inmiddels hoor ik elke dag dezelfde namen voorbij komen met wie ze gespeeld heeft. Juf komt volgende week op huisbezoek dat is gebruikelijk (mag maar hoeft niet) en dan hoop ik zulke dingen ook te horen.
Wow herkenbaar jouw verhaal. Mijn dochter is een paar dagen geleden 6 geworden en zit in groep 3. Ze heeft ook nog geen echt vriendje/vriendinnetje. Ze heeft zich altijd kunnen optrekken aan haar oudere zus (1 jaar ouder) tijdens de pauze spelen ze samen en is het niet nodig om met kinderen uit haar klas te spelen. Mijn dochter is heel onzeker en verlegen. Het liefst zou ze onzichtbaar zijn in de klas volgens mij. Juffen vinden haar verlegen maar niet extreem of vreemd. Z komt goed mee en ze gedraagt zich goed dan vinden ze het al snel goed. Dochter gaat graag naar school maar is heel anders op school als thuis. Ook knarst ze op haar tanden en bijt ze op haar nagels door de spanning. In groep 1 en 2 ook al eens aangekaart maar juf zag geen probleem en had alleen maar meer tijd nodig. Ik ga nu weer eens met de juf afspreken om het erover te hebben om te kijken hoe we haar hiermee kunnen helpen.
Ja klopt, maar die nemen dan meer een 'zorgende rol' op. De ouders kindjes waar ik het over heb zijn 9 à 10 jaar en behandelen haar dan als hun kleine zus. Iets wat ik, maar vooral mijn man niet echt gezond vind.
Ik heb dat met mijn oudste dochter ook gehad in de kleuterklas. Ik heb toen wel de juf aangesproken dat mijn dochter dat aangaf. In mijn geval heeft de juf hier wel actie op ondernomen. Zij deed dat door aan de kinderen te vragen " wie wil met ... Spelen? Zo heeft ze dat een paar keer gedaan. Ook met projectjes begeleiden ze haar groepje zelf om het te stimuleren en dat is toen allemaal goedgekomen met haar.