Hey dames, Het leek wel een sprookje pas enkele dagen getrouwd en daar stond ik nadat wij een jaar geprobeerd hadden met een positieve knal test! Alle symtomen waren vrijwel direct aanwezig, onwijs moe, ik hield niks binnen, en mijn humeur ging op en af. Helaas kregen wij de termijn echo pas met 10 weken en 1 dag, dit was uit eindelijk een fout door de praktijk gezien ik vorig jaar een miskraam met 5 weken heb gehad. Uiteraard wou ik ook niet zolang wachten dus had een echo geboekt met 8 weken en 1 dag, daar zagen we ons wondertje het termijn klopte precies, het hartje ging tekeer en alles zag er perfect uit! Ik vroeg nog aan de echoscopiste hoeveel kans er was dat het nu nog mis zou kunnen gaan en ze zei dat daar nog maar 3% kans op was. Wij begonnen te genieten, langzaam begonnen we te kijken naar de baby uitzet vele van onze vrienden en familie hadden we het al verteld. Dinsdag had ik de termijn echo pas om 20:00u, het liep ook nog eens een half uur uit. De hele middag had ik rond gesnuffeld om te kijken voor een leuk idee hoe wij dit nieuws de wereld in konden brengen op Facebook. Eenmaal aan de beurt kreeg ik 3 keer te horen 'jongens, ik zie geen hartje!' Het eerste wat ik dacht was dan boek ik wel weer bij een ander waar ze dat wel kunnen zien en toen drong het langzaam binnen. Ons kindje is gestopt met 8 weken en 4 dagen. Ik heb nergens last van gehad, sommige symtomen waren wel wat verminderd maar ik dacht dat dit helemaal oke was. Geen buikkrampen, geen bloedverlies helemaal niks! Gister ochtend was ik gelijk door gestuurd naar de gynaecoloog en daar werd het bevestigd, je zag al een mooi ontwikkeld kindje op de echo maar helaas geen beweging! Ik kreeg 3 opties de natuur zijn gang gaan, medicatie of curettage. Ik zei doe maar 1 van de eerste 2 opties want curettage is mij veelte traumatisch. Ik heb dus wel de medicijnen mee gekregen maar hier ben ik ook wat angstig over! Gister avond wou ik de eerste pil slikken, hier zat geen bijsluiter bij en ik slik absoluut niet zomaar zo'n pil in dus we hadden de bijsluiter via het internet gedownload en hadden beide al snel het gevoel dat we nog wel even gingen wachten met het slikken van deze pil. Nu willen wij dus eerst aan kijken wat moeder natuur doet, we stellen wel een termijn mocht het te lang duren en dan gebruiken we alsnog de medicatie. Nu ben ik benieuwd naar mensen die hier ervaring mee hebben? Hoe lang duurde het op de natuurlijke manier?
Oh nee! Wat verdrietig! Jeetje dat verwacht je niet na een goede echo met 8 weken en n paar dgn... Ikzelf heb toen ik een missed abortion had gekozen voor tabletten. Wat namelijk wel eigenaardig was, was dat ik ergere symptomen kreeg toen het hartje was gestopt (achteraf gezien) was ineens nog veel misselijker en beroerder. Vandaar dat ik er ook gelijk vanaf wilde toen we er achter kwamen en de tabletten wilde slikken. Ik wilde niet nog 1 dag misselijk zijn voor niets. De tabletten deden redelijk zijn werk maar dat duurde en duurde (Het was niet allemaal weg) daarna toch n curretage gehad. Achteraf vond ik dat fijn want ik kon meteen verder en was schoon van binnen. Wat ik hier gelezen heb van anderen is dat het toch wel even kan duren voordat het op gang komt, het varieert van n paar dagen tot een paar weken. Heel veel sterkte!
Dankje! Oh dat lijkt me inderdaad vervelend als dan juist de symptomen toe nemen. Bij mij was het dus andersom ik was 24 uur per dag misselijk, hield niks binnen etc. Dag nadat het kindje gestopt is voelde ik mij weer helemaal in orde ik dacht zelf dat het kwam door mijn eetpatroon en de vele kleine versnapering over een dag. Niet dus! Ik hoop zo dat ik uit eindelijk niet gecuretteerd hoef te worden.
Nee snap ik! Hoeft vaak ook helemaal niet hoor. Maar ik had ook voor n natuurlijke miskraam willen kiezen maar ik was gewoon te ziek. Er zullen vast wat vrouwen hun ervaringen vrtellen over het natuurlijk verloop van hun miskraam. Nogmaald heel veel sterkte!
Wat heftig en moeilijk voor jullie. Heel veel sterkte. Ik heb mijn miskraam destijds afgewacht en het duurde 4 weken voordat het kindje mijn lichaam verliet. Het was moeilijk dat dit zo lang duurde, maar achteraf ben ik toch erg 'blij' dat ik het op deze manier gedaan heb en tijd had om afscheid te nemen.
Wat verdrietig Bij mijn missed abortion heb ik wel gekozen voor een curettage, maar ons kindje is bij 10 weken gestopt met leven en met 11 weken kwamen we erachter (na 3 goede echo's). De gyn zei dat het nog lang kon duren voordat de natuur wat zou doen, omdat het toch al een weekje dood in me zat en ik geen bloedverlies niks had. Ik mocht uiteraard zelf kiezen, maar zij stuurde toch een beetje richting curettage omdat het toch al 3 cm groot was en de kans dan groter zou zijn dat er wat achter zou blijven en ik alsnog de curettage moest krijgen. Zelf vond ik het ook geen prettig idee om heel lang met een overleden kindje rond te lopen (vooral omdat ik daarvoor al een doodgeboren kindje heb gekregen....). De curettage zelf viel mij echt enorm mee. Ok, dat ze iets weghaalden wat ik onwijs graag had willen houden vond ik heel erg, maar het idee dat het in de wc zou vallen stond me ook niet aan. Heb na de curettage maar 1 dag licht bloedverlies gehad en na 5 weken werd ik weer ongesteld (ik heb sowieso een lange cyclus). Maar wat je ook kiest, heel veel sterkte meis!!
Oh, mijn tweede miskraam is trouwens wel uit zichzelf gekomen, maar dat kindje is gestopt met groeien met 6 weken (wel nog net een kloppend hartje gezien) dus was wel een stuk kleiner. Ik verloor al bloed toen ik naar de gyn ging om te kijken of het nog wel goed ging en toen bleek bij de echo het hartje niet meer te kloppen. 's Avonds ben ik het al verloren, maar ik had toen wel al een week licht bruinverlies en diezelfde dag al de hele dag flink bloedverlies met stolsels. Dus ik ging er al vanuit dat het snel zou gaan. Langer dan een week wilde ik niet wachten, dan was ik voor een curettage gegaan denk ik.
Ow meis wat vreselijk verdrietig, allereerst een hele dikke knuffel. Bij ons is het hartje ook gestopt met 8+4 weken. Dit kwam een week later tijdens de echo aan het licht. We zijn naar huis gegaan nadat we besloten hebben een week te wachten. na die week hadden we weer een afspraak bij de gyn. Zij heeft toen weer gekeken en alles in mijn baarmoeder zag er nog helemaal netjes uit. Kortom, mijn lijf had in die week niet geregistreerd dat het hartje er twee weken eerder mee gestopt was en dat leek ook niet snel te gebeuren. We hebben toen mifegyne en misoprosol meegekregen. Omdat mijn zoontje die week jarig was heb ik tot het einde van die week gewacht met het slikken van de mifegyne. In die tijd is de miskraam helaas niet vanzelf op gang gekomen. Ik geloof dat het slikken van de mifegyne één van de moeilijkste dingen is geweest die heb gedaan, maar op dat moment kon ik ook niet meer door in de wetenschap dat er een overleden kindje in mijn buik zat. Toen ik 1,5 dag later 's ochtends de misoprosol heb ingenomen kwam de boel wel redelijk snel op gang. Binnen vijf uur had ik de complete vruchtzak in handen. Ondanks dat ik het een vrij pijnlijke ervaring vond omdat ik op een gegeven moment echt wel weeën begon te krijgen had ik het niet anders willen doen en wilde ik emotioneel niet langer wachten. Ik kan je dus niet uit ervaring vertellen hoe lang het duurde voordat de miskraam vanzelf op gang komt, maar misschien geeft het wel een beetje een beeld wat de medicijnen doen. Heel veel sterkte met alles!
Ik heb vorig jaar een MA gehad maar na 3 weken afwachten werd ik gek van alle zwangerschaps symptomen te voelen terwijl ik op de miskraam aan het wachten was. Toen besloten om toch maar de tabletten te gebruiken. Uiteindelijk pas bij 12 weken afgekomen. Sterkte meid, ontzettend verdrietig. Maar houd moed! Ik was na 3 maanden opnieuw zwanger en nu is mijn dochtertje alweer bijna 5 maanden!
Oh nee smurf! Sterkte Ik heb de medicatie gehad, olk aonder nijsluiter. De eerste pul donderdags in ochtend ingenomen en die dag begon er wat bloedinkjes te komen, ochtend er na de 4 andere tabletten en na 1,5 uur was er menstruatie pijn 2x zo erg als een normale menstruatie Ik begon meer stolsels te verliezen en na 6 uur het vruchtje met placenta. Daarna nam alles af en was al na 2 dagen dat bloeden gestopt was. Na 11 dagen echo en die was schoon... Ik heb 1,5 wk afgewacht tot de tabletten maar er gebeurde gewoon niks Ook was ik terug weer misselijk etc... En wilde gewoon verder kunnen zonder te moeten wachten.
Heel veel sterkte ik weet helaas hoe het voelt. Hier ook na twee goede echo's met 10 weken een stil kindje in mijn buik, overleden bij 9 weken. Ik had voor die tijd al wel licht bloedverlies en ben het kindje 2 dagen na mijn echo verloren, dus helemaal natuurlijk. Ik kan je geen advies geven hoe te handelen als het niet vanuit zichzelf komt. Ik heb het vanzelf loskomen wel als "fijn" ervaren, zo ver dat kan. Onwijs veel sterkte, het doet zo een pijn! (mentaal)
Pfff meid wat een heftig en verdrietig nieuws ik ken je angsten ik ging bij toeval met 10 weken zwangerschap voor een echo van mijn galblaas toen hij ook nog even bij de baby wou kijken en geen leven zag toen een uur later bij de gyn bevestigt dat het kindje overleden was bij 8 weken en 2 dagen een dag later gecurateerd en 4 weken later na controle ik bleek alweer opnieuw zwanger inmiddels 17 weken Meid neen alle tijd dit verdriet te verwerken en geef de moed niet op ❤ heel veel sterkte
Ik heb dit meegemaakt bij mijn eerste zwangerschap. Dolgelukkig waren we, inmiddels de 12 weken gepasseerd. Mijn man wilde voor de echo al om taart om daarna de ouders op de hoogte te brengen. Ik zei dat we dat daarna beter konden doen. Bij de echoscopiste bleek dat het vruchtje met 8 weken gestopt was met groeien. Dat was zo'n ontzettende klap in ons gezicht.. Al ruim 4 weken zonder buikkramp, zonder bloedverlies. Ik zei tegen de echoscopiste dat het voelde alsof mijn lichaam mij voor de gek had gehouden. Ik voelde me zwanger maar was dit niet meer! Maar ik was nog wel degelijk zwanger zei ze. Mijn lichaam had niet door dat het niet goed zat. Mijn baarmoeder was ook doorgegroeid tot ruim 12 weken. De symptomen bleven daarom ook aanwezig. Die middag kon ik bij de gynaecoloog terecht, deze heeft nog een echo gemaakt. Hij gaf me de foto mee, wat ik erg attent vond. Hij adviseerde mij de miskraam op te wekken. Als mijn lichaam het nu nog niet door had konden we misschien nog wel weken wachten. Ik vond het opwekken wel heel heftig en heb veel pijn gehad. Het was toch een soort bevalling (weet ik nu, heb gelukkig 2 gezonde kids gekregen daarna). Mijn verloskundige zei later dat ik haar gerust had mogen bellen tijdens de miskraam. Dat wist ik op dat moment niet, maar weet dat ze je daar ook bij kunnen begeleiden. Ik kan wel positief eindigen door te zeggen dat ik na de miskraam maar 1 keer ongesteld ben geweest en daarna zwanger was. Dit blijft je altijd bij en ook nu ben ik na een goede echo met ruim 8 weken niet zeker. Je staat er niet meer zo onbevangen in. Heel veel sterkte de komende tijd. Mocht je nog iets willen weten dan hoor ik het graag.
Wat moeilijk meid, wat een klap in je gezicht ! Ik heb een keer een curetage gehad, bij 7,5 weken. Vruchtje was net gestopt met groeien. De arts had liever een curetage omdat hij hij de kans op bloedingen te hoog vond op die termijn. Dat vond ik lichamelijk heel makkelijk, geestelijk heel moeilijk. Je gaat zwanger de ok in en komt er "leeg" weer uit. De tweede keer had ik de pillen. Vruchtje was toen zo'n 6 weken, geconstateerd op 7,5 weken. Ik heb er nog tot 9 weken mee rondgelopen (1,5 week dus) omdat ik naar het buitenland moest voor mijn werk. Op het laatst had ik al af en toe een bruine veeg, maar het leek nog erg vast te zitten. Uiteindelijk ook de mifegyne en misoprostol gekregen. Mijn advies: neem beide! Niet alleen de misoprostol pillen. Dat helpt volgens mij echt tegen de krampen. Het bereid je lichaam voor. Ik heb er geen enkele kramp gehad. Ook niet zoveel bloedverlies. Misschien ook omdat mijn lichaam toch al 1,5 week had kunnen wennen. Dus even wachten is misschien ook geen slecht idee ! Helemaal afwachten...waarom niet? Maar het kan soms lang duren. Dat moet je dus wel vol kunnen houden. Hoe dan ook, sterkte meid !
Ik had alleen vagina pillen. Ik wist niet dat er ook nog andere waren. Maar ik had echt een bevalling, dus dat zal zeker het verschil kunnen zijn tussen de extra pillen.
Hey meiden, Wat vervelend dat er meer mensen dit hebben moeten doorstaan. Maar toch fijn om jullie verhalen te lezen. Ik weet zo snel niet de namen van de medicijnen die ik mee gekregen heb maar moet eerst een tablet slikken en 36 uur daarna ook vaginale medicijnen. Mocht het nog niet door gezet zijn voor 24 oktober dan gaan we daar mee beginnen. Morgen is mijn man jarig en vrijdag ik zelf tevens hebben we dan nog een huwelijks cadeau en gaan we dat weekend weg. Ik voel inmiddels wel menstruatiepijn en veegde net al wat bruine afscheiding af dus denk dat het nu wel snel kan gaan.