Ik zit met een vraag. Onze baby slaapt vanaf 2 weken al op ons. Eerst sliep hij in de cosleeper maar na 2 weken was hij er helemaal vanaf en wil hij nergens anders meer slapen dan op iemand. Zelf inslaap vallen doet hij ook niet, alleen aan de borst. Ik vind het allemaal niet zo'n probleem, dat komt vanzelf maar het slapen op ons vind ik soms best spannend ivm alle verhalen en wiegendood. Hij slaapt soms op zijn rug dan maar meestal op zijn buik, dan is hij compleet zen en slaapt hij eindelijk langer dan 5 minuten. Overdag zijn we nu aan het oefenen met wegleggen, op buik of rug. Rug wil niet, buik gaat super goed en slaapt hij gewoon verder. Snachts is het nu nog een ander verhaal en wordt hij onrustig totdat hij op ons ligt. Zijn er meer mensen die met de baby op hun hebben geslapen. Kan het? is het veilig? waar kan je op letten? De deken ligt niet over hem heen, hij heeft dan een slaapzakje aan of alleen een pyjama. We gaan gewoon door met oefenen maar tot die tijd moeten we allemaal slapen en dit lijkt de enige manier : )
Hoi Boompje, Ik ben een buikslaap-survivor, en jijzelf warschijnlijk ook In "onze" tijd werd juist geadviseerd om op de buik te slapen, rugslapen zou gevaarlijk zijn.... Ons zoontje had ook een voorkeur voor buikslapen en vanaf het moment dat hij draaide was er sowieso geen houden meer aan. Ik begrijp dus heel goed dat het spannend is! Ik begrijp dat jullie kindje bij jullie op de kamer slaapt? Dat is al heel belangrijk, uit onderzoek is gebleken dat dit een van de belangrijkste zaken is om wiegendood te voorkomen.
Ja maar overlever of niet van die periode het is naturilik niet dat daardoor het allemaal wel kan. Het aantal wiegendood is wel echt drastische naar beneden gegaan door de maatregelen die nu gelden, tenminste oa Hij slaap idd bij ons op de kamer, dat miet op wel als hij op mijn buik ligt 😉 en we hebben een cosleeper, echt ideaal de eerste weken maar daarna heeft hij alleen nog maar op de buik gelegen
Ons zoontje is ook een echte buikslaper. Hij ligt ook vaak op z'n zij. Ik heb er niet zo'n moeite mee, eerlijk gezegd. Ook snachts ligt hij vaak op z'n buik. Hij is nu 7 weken. Hij draait zelf z'n hoofd snachts van links naar rechts, en kan hem op de camera zien. Hij slaapt zo erg fijn, op z'n rug slaapt hij super onrustig met z'n armen. Ik zou doen wat voor jou goed voelt.
Beste Boompje, Je maakt je terecht zorgen of het slapen op de buik op één van de ouders wel veilig is. Het slapen in buikligging is een risico voor wiegendood, zoals je zelf al aangeeft. Zodra baby's zelf kunnen omdraaien van rug naar buik en weer terug, is het veilig om ze zelf hun slaaphouding te laten bepalen. En dan het slapen op de borst/buik van de ouders...het voornaamste risico is het per ongeluk omrollen van de ouder zelf. Je denkt misschien dat je dat niet doet, maar als je erg vermoeid bent, kan dat toch gebeuren. Een ander risico is het feit dat een menselijk lichaam niet vlak en stevig is, zoals een matrasje wel is. En we adviseren niet voor niets een vlak, stevig matras. De reden hierachter is dat een baby op een zachte, hobbelige ondergrond met zijn gezichtje kan wegzakken en niet goed kan ademhalen. We raden je aan om advies en begeleiding te vragen bij een deskundige/consultatiebureau om jullie kindje zo snel mogelijk in zijn eigen bedje te krijgen. Groet, Angela VeiligheidNL
De meeste kinderen op de wereld slapen bij/op hun moeder. Ik denk dat als je veiligheidsmaatregelen in acht neemt en borstvoeding geeft, je prima met je baby kunt samen slapen. Baby's horen dicht bij hun moeder.. niet in een bedje apart. Gewoon op je zij liggen en je kindje onder je oksel laten slapen, eigen dekentje of slaapzak en zorgen dat hij niet onder je deken terecht kan komen. Ik heb de afgelopen 5 jaar gemerkt hoe sterk mijn instinct was wat veiligheid betreft en ook een evt baby nummer 3 slaapt weer heerlijk op (en naast) mij.
Wat ik doe is: Ik leg op mijn kussen de voedingskussen. Daar lig ik in met mijn armen op de voedingskussen. Zelf iets met lange mouwen aan, kindje in pyama en slaapzak. Dit is mijn tweede kindje. Ben nog nooit omgerold ( is onmogelijk met mijn armen op de voedingskussen). Er zijn wel een aantal regels voor veilig samen slapen ( geen medicijnen, niet roken en het liefst bv geven ivm de hormonen). En anders wat bloembloem zegt. Zo lig ik al jaren
Dat laatste stukje vind ik echt overdreven hoor. Jullie uitleg is helder en duidelijk, maar het advies staat er wel heel belerend.
Van een CB valt niet veel verstandig advies op het gebied van co-sleepen te verwachten. Als je kind alleen op een mens wil slapen, zorg dan voor de veiligheid dat kind op de minst vermoeide ouder ligt. Maak verder gewoon je bed kindveilig. Vervang je dekbed door een gewoon laken en deken, verwijder alle extra kussens. Leg kind niet tussen jullie in, maar in de cosleeper, of aan de kant van de cosleeper. Laat de ouder met kind op de buik ook aan de kant van de cosleeper slapen, zodat kind als het echt diep in slaap is, voorzichtig naar matras geschoven kan worden. En luister vooral niet naar het CB, want gemiddeld gesproken snappen ze daar compleet niets van samenslapen of borstvoeding.
ah moederwensje, dat is het ook en ik begrijp uit je naam dat je het ook graag zou willen. hoop voor je dat je het ook een keer mag meemaken. Zelf heb ik er ook lang op moeten wachten dus hoop van harte dat je het ook mag meemaken. Naast ons in het bed slapen is geen optie, hij slaapt op zijn buik ook al zoiets haha. Het CB reageerde er niet heel spannend op. Goh zeiden ze we zouden het niet adviseren maar als het werkt dan werkt het. Top CB hebben wij En ja het is veiliger in eigen bed dus dat doen we ook, maar alleen als hij er zelf aantoe is. Dat is nu meestal het eerste deel van de nacht en overdag zijn middagslaapje. Het komt dus vanzelf want dit was eerst ook al niet zo. Zo breiden we langzaam uit. Meestal al slapend doorgeschoven van moederbuik naar co-sleeper of kinderwagen bak, maar sinds een paar dagen kan hij ook een beetje wakker worden weggelegd. Speen of vinger is dan vaak wel nog even nodig. En dan slaapt hij meestal heerlijk verder. Op zijn buik...haha dat wel.. maar we hebben wel een aerosleep in de wandelwagen en co-sleeper, misschien niet 100% dekkend maar beter iets dan niets. Later als hij naar zijn eigen bed gaat zal hij ook nog wel op zijn buik liggen en daar hebben we een purflo matras voor. Ik maak me dus eigenlijk niet zoveel zorgen meer, als je maar zorgt dat je alles zo veilig mogelijk doet kan het best werken. Doordat hij zolang op mijn buik heeft geslapen ken ik hem een stuk beter, heb ik elk zuchtje en wiebeltje leren kennen en wist ik goed wanneer hij een krampje, windje of boertje had wat dwarszat. Het heeft dus ook voordelen : ) Ik ben nog steeds voor eigen bed/ cosleeper, helemaal nu hij iets wiebeliger wordt nu hij wat ouder wordt. Maar het advies van veilig slapen ging mij ook wat te ver. Sorry veilig slapen
Oeps belerend is het laatste wat we willen zijn, zo was het niet bedoeld Wat we wél willen, is ouders adviseren over het veilig laten slapen van hun kinderen. Dat doen we op basis van tientallen jaren onderzoek en ervaring. Uiteraard is het altijd aan ouders zelf om de keuzes te maken die het beste bij hun kindje passen. Voor Boompje: we zijn blij om te horen dat het slapen in elk geval beter gaat! Groet, Angela VeiligheidNL
Ik heb sowieso het idee dat er weer wat makkelijker gedaan wordt over buikslapen... Bij mijn dochters was het echt not done... Maar mijn zoon is nu 10 weken en ik had het erover op het cb dat hij ivm reflux alleen op zijn buik wil slapen... Vonden ze prima...
Vraagje: Volgens dit onderzoek van het CBS http://www.cbs.nl/NR/rdonlyres/24BCC390-DC80-4A5B-9890-71F670F66153/0/2005k3b15p057art.pdf Zijn van de kinderen die in de periode 1990-2004 overleden aan wiegedood, 20% overleden terwijl ze bij één of meerdere ouders in bed lagen. De overige 80% ovreleed in eigen bed of box of ziekenhuisbedje. Bij een groot aantal van die 20% was er sprake van een rokende ouder, spleet tussen de matrassen of een te warm dekbed. Als je deze risicofactoren weghaald (en dus de adviezen rondom veilig samen slapen aanhoudt!), kan je toch bijna niet ander dan concluderen dan dat het samen slapen met je baby minstens zo veilig is als dat je baby alleen slaapt! Mits je je natuurlijk aan de richtlijnen houdt....
Beste Elsss, Nog even terugkomend op jouw reactie: uit het genoemde onderzoek blijkt inderdaad dat 20% van de kinderen die overleden is aan wiegendood bij de ouders in bed sliep. Om dit percentage in perspectief te kunnen plaatsen zou je moeten weten hoeveel ouders in Nederland samen slapen met hun baby. In april 2013 is er een onderzoek gedaan onder ouders naar verzorgingsfactoren op het gebied van slapen van hun baby. (Tiende peiling veilig slapen, L'Hoir et al., 2013) en daaruit blijkt dat slecht 1,9% van de ouders samen in één bed slaapt met hun baby. Bijna 93% van de ouders laat hun baby slapen in een eigen wieg of ledikant, al dan niet bij de ouders op de kamer. De overige 5% slaapt af en toe samen met hun baby in één bed. Nu je weet dat er dus maar een erg klein percentage samen slaapt met hun baby, krijgt de 20% van het totaal aantal wiegendoodbaby's een andere betekenis, dat is dus in verhouding erg veel. Mocht je nog vragen hebben, laat het ons weten! Groet, Annet VeiligheidNL
Jason heeft de eerste 4 maanden bovenop mij en op zijn papa geslapen omdat dat de enige manier was om hem in slaap te krijgen. Wij voelden ons er prettig bij, en ik denk dat je gewoon moet doen waar jij je goed bij voelt.
Wow, goed bericht dit. Is soms zo lastig een onderzoekt te interpreteren Leek mij trouwens altijd een hele natuurlijke slaap methode, maar niet met de slaap gewoonten die wij tegenwoordig hebben.
Waar ik wel heel benmeiuwd naar ben is hoe het dan te verklaren is dat in Japan, waar vrijwel alle baby's bij hun ouders slapen!, vrijwel de laagste wiegendoodcijfers ter wereld heeft ( bron: http://www.ispid.org/fileadmin/user_upload/textfiles/articles/CPR17_Hauck_SIDS_Trends.pdf) Bovendien vermoed ik dat die 1,9 procent samen-slapers alleen degenen zijn die áltijd samen slapen en dat de kinderen die een paar keer per week bij hun ouders slapen hierin niet meegenomen zijn... (maar dit is een vermoeden!)