Regelmatig hebben mijn kids (2 zitten op school) activiteiten op school. Er wordt dat ook regelmatig om hulp gevraagd van de ouders. Ik zelf werk 4 dagen en mijn man werkt onregelmatig dus hij kan niet. Ik voel mij vaak schuldig dat ik niet kan helpen op school. Naast mijn werk heb ik een zieke vader en moeder waar ik soms ook vrij voor moet nemen. Daarnaast ook vrije dagen sparen voor zieke kids en vakantieopvang. Vind het soms lastig om het te balanceren. Hoe doen jullie dit? Vaak zijn de activiteiten ook om 10 uur bijv of om 1 uur. Daarnaast moet ik nog een kind van 21 maanden meezeulen.
Tsja, ik ga altijd van het standpunt uit dat iedereen doet wat hij kan. Ik help ook niet structureel. maar vind het wel belangrijk dat ik ook de juffrouw en de kals leer kennen. dus ik probeer wel eens mee te gaan met een activiteit en speelgoed voor de vakantie mee naar huis nemen om te poetsen kan natuurlijk ook. Waarom kan je man niet? juist met onregelmatig werk kun je vaak dingen combineren. Maar herken de spagaat wel. Hier slechts 1 kind maar wel met al jaren veel ziekenhuisbeoek etc en mantelzorger voor demente vader.
Als je niet kan dan kun je niet. En als je man ook niet kan omdat de activiteiten, net de dagen/uren zijn dat hij aan het werk is, dan houdt het ook op, simpel. Zelf word ik ook vaak gevraagd, vind het ook leuk. Maar ook zoals jij, wanneer ik kan. De school weet ook wel dat er werkende ouders zijn. En op onze school zijn er vaste hulpouders, zijn ouders die altijd kunnen en graag meehelpen omdat ze de tijd/mogelijkheid ervoor hebben.
Als je niet kan, dan kan je niet. Ik heb me dit jaar geëngageerd voor het oudercomité, zodat ik toch wat meer betrokken ben. En ik probeer ook te helpen met het schoolfeest, de carwash etc. Kunnen ze van ons gezin toch niet zeggen dat we niets doen
ik doe ook wat ik kan.. bv soms rijden als het uitkomt of een keer schoonmaken. maar meegaan op schoolreis ofzo is aan mij ook echt niet besteed.
Als je niet kunt, dan kun je niet. Maar misschien kun je op school vragen pf er andere dingen zijn waarbij je kunt helpen die je op avond of thuis kunt doen als het jou past? (Schoonmaken, luizenzakken repareren, handdoeken wassen, boodschappen, etc)
Je kan niet meer doen dan je kan, voel je dus niet schuldig. En als je wel graag iets wil doen, dan zou ik inderdaad vragen wat je in je eigen tijd kunt doen of iets wat 's avonds is. Ik ben bv. website ouder, dat doe ik in mijn eigen tijd. En bv. het kerstdiner en het boekenb is hier 's avonds en dan hebben ze ook hulpouders nodig. Ik denk dat de meeste scholen wel dat soort dingen hebben. Maar bedenk je dat je ook nog wat energie over moet houden, je kunt nu eenmaal niet alles doen.
Ik heb geen ervaring, ik ben zelf juist heel actief op school (maar ik werk niet). Wat niet kan, dat kan niet, dat is duidelijk. Maar ik zou toch een paar keer per jaar proberen mee te doen, op je vrije dag of in de avond. Zonder de hulp van ouders kan er gewoon een heleboel niet, en als je leuke activiteiten voor je kind wil, is die inzet dus eigenlijk wel nodig
Hier vragen ze ook vaak ouderhulp. Voor de 'vaste' activiteiten is er aan het begin van het schooljaar een formulier uitgegaan waarop ouders konden aangeven bij welke activiteiten ze beschikbaar zijn. Er wordt tussendoor ook nog wel eens iet georganiseerd, dat is soms wel lastig om te regelen. Maar over het algemeen lukt het wel, al zijn het vaak dezelfde mensen. Mijn jongste gaat naar de speelzaal, dus als hij daar is help ik op de school van mijn oudste bij activiteiten.
Als je overdag niet kunt, dan houdt het op, kun je niets aan doen. Vaak zijn er 's avonds ook wel hulpouders nodig, eindejaarsschoonmaak, schoolfeest, kerstdiner, Sinterklaasversiering ophangen of de kerstversiering. Met schoonmaken kun je hier ook dingen/speelgoed mee naar huis krijgen en thuis schoonmaken, na het weekend lever je ze dan weer in. Overigens nemen ouders ook regelmatig jongere broertjes en zusjes mee met uitstapjes enzo of om te helpen, is meestal geen probleem. Hebben wij ook wel eens gedaan.
Als juf zeg ik: als je niet kunt, kun je niet. Zelf sta ik voor de klas en help ik ook nooit mee bij mijn eigen dochter, omdat ik zelf aan het werk ben. Mocht je een keer 's avonds kunnen helpen bij een avond of schoonmaken ofzo, zou je dat kunnen doen. Op die manier doe je toch iets. Er zijn vaak genoeg ouders die wel willen helpen bij bepaalde dingen.
ik herken het. Ik zou ook graag meer doen dan ik kan. Vaak wordt hier ook kort van te voren gevraagd dan kan ik het al helemaal niet meer regelen. Neem wel altijd de poppenkleertjes enzo mee om te wassen en heb ook echt wel eens geholpen. Vaak zijn dat dan de dingen die s`avonds zijn. ( klaslokaal poetsen heb ik vorig jaar gedaan ) maar ben ook wel eens meegegaan naar de sportdag om te helpen. Echter zeg 70% van de keren kan ik niet. Baal daar ook best van. Overigens heb ik er van de week wel iets van gezegd iets heel anders, maar de kinderen moesten een liedje zingen en dansje doen voor de kinderboekenweek op het schoolplein onwijs leuk. Of alle ouders kwamen kijken... Vind ik echt heel leuk MAAR dat horen we dan maandag en het ging over woensdag. Het was pas om kwart voor 9 afgelopen terwijl ze normaal om 8.15u startten ja dat krijg ik dus niet meer geregeld en dan voel ik me echt een slechte moeder als ik daar net voor het begint het schoolplein afren om nog net op tijd op mijn afspraak te zijn...
Mijn man is er doordeweeks niet en normaal werk ik 3 dagen per week. Overdag lukt het eigenlijk nooit om te helpen. In de avond probeer ik oppas te regelen als er schoongemaakt moet worden of de kleding voor de koningswagen wordt gemaakt. Schoolreisjes zijn hier begin van het jaar al bekend dus voor die dag vraag ik wel vrij. Ik offer me wel op voor een uitje met 22 kinderen
Mijn dochter gaat volgend jaar pas naar school, maar ik weet niet of ik wel bij dit soort dingen wil helpen... Schoonmaken? Daar hebben ze toch mensen voor? Luizenzakken repareren?? No way! Krijg gelijk jeuk. (En ik kan niet naaien ), schoolreisje met veel te veel kleine kinderen, uhm, ik sla over. Kerstdiner zou ik wel over na willen denken. Ik sta zelf voor de klas, ik heb ietwat bijzondere 16/17 jarigen. Maar hebben ze echt zoveel vrijwilligers nodig op een basisschool, ik vind dat wel wat raar eigenlijk, voorleesmoeder of kijkochtend ofzo dat snap ik wel, maar verder ben ik wel verbaasd. Wij (cluster 4/ZMOK) vragen nooit hulp aan ouders.
Ik doe wat ik kan. Ik heb me opgegeven voor de spelletjesochtend elke maand. Eindejaarsschoonmaak van speelgoed is hier standaard iedere ouder krijgt wat mee. Daarnaast zit ik dit jaar voor het eerst in de communiewerkgroep, zijn geen ouders voor te vinden. Ruim de helft van groep 4 doet de eerste communie en als er geen ouders voor te vinden waren moesten ze dit jaar stoppen met alle activiteiten. Dat vind ik erg hoor, dat ouders wél willen dat hun kind leuke dingen doen en het blijkbaar belangrijk vinden dat hun kind communie gaat doen, maar daar dan zelf totaal geen tijd willen investeren. Geen tijd is geen tijd, dat snap ik, maar ik werk ook en heb een gezin met 3 kinderen. Als je echt wil, kun je soms meer dan je denkt.
Wij hebben de basisschool van onze kinderen oa ook uitgekozen omdat er zoveel "extra" dingen worden gedaan (projecten, musicals, culturele uitstapjes). Eeerlijk gezegd baal ik weleens van ouders die altijd maar zeggen dat ze geen tijd hebben. Hulp van ouders is nu eenmaal onmisbaar om dit soort dingen te kunnen doen. Ook ik werk 22 uur en heb 4 kids, maar probeer vaak wat te regelen om mee te kunnen helpen. Schoonmaken, schoolreisje, niveaulezen , er is zoveel te doen. er is vast wel iets waarbij je je nuttig kunt maken. Bovendien (en dat vind ik het allerbelangrijkst!) vinden mijn kids het geweldig als hun mama er is om mee te helpen of mee te gaan op schoolreisje. Je ziet ze zo ook eens in de groep en blijft betrokken bij de school.
Ja hoor, heel vaak zijn er vrijwilligers nodig. Uitje naar het bos, schoolreisje, kunstactiviteiten, museumbezoek, luizenmoeders, schoonmaakavonden, knipsels inplakken, boeken kaften, voorlezen, helpen met sinterklaas, pepernoten bakken, eindfeest en dan ben ik er vast nog een paar vergeten Als het even kan, dan help ik mee. Mijn kids vinden dat erg leuk en je hebt meer contact met de leraar. Dat vind ik erg belangrijk.
Ik sta voor de klas. Er zijn inderdaad schoonmakers om de school schoon te maken, maar als die de tussen (januari) en eindschoonmaak doen kost dat een beste klap geld. Dus dan bijvoorbeeld geen sportdag dat jaar..? En als ouders niet mee willen op schoolreisje, dan dus geen schoolreisje. We hebben echt ouders nodig die helpen, anders kan de school niet draaien. Ouders verwachten altijd dat er allerlei activiteiten gedaan worden, maar dat kan niet zonder hen. Ik heb een bovenbouwgroep, als elke ouder daar 1x per jaar wil helpen (keertje fietsen naar gym, schoonmaakavond) is het al prima! Bij de onderbouw is het misschien iets vaker.. Als je niet kan, kan je niet. Ik vind het altijd wel jammer als ouders niet op de 10 minutengesprekken komen ed. Dat gaat echt over je eigen kind, dat is het moment om interesse te tonen.
Zo hadden wij op maandagavond in de mail dat ze als heks of tovenaar mochten komen op woensdag en ik en ml werken ma tm do.... toen voelde ik me ook een slechte moeder...!
Dat misschien ook es - met verschillende ouders - communiceren naar de juf en de school? Zoiets weten ze toch op voorhand en kunnen ze dus toch rustig een week vooraf al melden? Als niemand klaagt, gaan ze hun gedrag alleen wel niet aanpassen. Ik heb overigens nooit geweten dat ouders op school kwamen helpen. Op schoolreizen gingen soms stagiaires mee. En voor de rest moest de juf haar klas vooral zelf in toom houden. De enige moment dat ik ouders op school zag meehelpen (aan de bar), was met de opendeurdag. En dan betrof het altijd mensen van 't oudercomité. Eindejaarsschoonmaak deden wij als kinderen zelf. Standaard de voorlaatste of laatste dag van 't schooljaar. Ik had het overigens zelf behoorlijk irritant gevonden als mijn moeder op school continu op mijn vingers kwam kijken. School was van mij, niet van haar. (Ze heeft 1 keer geholpen met een opendeurdag en dat vond ik al irri genoeg als 10-jarige.)