Oke, dat kan natuurlijk ook. Maar zoals jij het doet overkomen heb ik m'n moeder verteld dat ze haar datum maar moest verzetten... Dat was niet zo, heb het gevraagd of het precies dat jaar moest zijn. Ze vonden het al 10 jaar niet "belangrijk" genoeg... En daar heeft ze idd toegegeven dat het niet perse dat jaar hoefde te zijn... Maar wat ik al zei. Voor ons heeft praten de oplossing geboden. Misschien voor TS ook wel. Succes TS, hoop dat jullie eruit komen!
Sorry, maar ik vind je na je OP zelf een beetje egoïstisch overkomen. Ze is niet jouw type, jij vindt haar egocentrisch, jij bent teleurgesteld. En wat maakt het uit dat ze nog niets samen hebben meegemaakt? Hoe vaak lezen we hier wel niet dat we tegen elkaar zeggen: als het goed voelt, dan voelt het goed. Dan maakt het aantal jaar dat je samen bent ook niets uit. En dat lijkt nu ineens niet mee te tellen? Sta er gewoon boven, duik de huwelijksblaadjes in, ga lekker taarten proeven en probeer het naast je neer te leggen. Wie weet krijgen jullie wel een beter contact nu je iets gemeen hebt.
Ehm, ik zou me vooral niet druk maken om zijn keuzes en gewoon gaan genieten van 2 hele leuke gebeurtenissen die je in het verschiet hebt. Wat maakt het uit dat voor jou gaat trouwen? Het maakt jouw bruiloft echt niets minder bijzonder.
Hoe lang ze bij elkaar zijn zou mij niet zo vreselijk veel uitmaken. Want al zijn ze 10 jaar bij elkaar, dan vind je haar waarschijnlijk nog steeds niet echt leuk En in Amerika is het volgens mij heel normaal dat je na een jaar wel aan trouwen gaat denken haha Maar....ik begrijp wel heel goed dat je het niet tof vind dat ze vóór jou gaan trouwen. Wisten ze al van jouw datum af? Want dan vind ik het 'not done' dat je nog even snel voor je zus gaat trouwen, dan hadden ze minstens 3-6 maanden later kunnen gaan trouwen (sowieso pas ná jullie). Dan is bij jou een beetje het nieuwtje er vanaf en kan de familie zich weer gaan focussen op de bruiloft van je broer. 2 maanden er tussen is gewoon te weinig vind ik. Misschien toch gewoon bespreken met je broer? (en dat je je shcoonzus dan niet zo leuk vind zou ik dan maar achterwege laten, daar kan je toch niet veel aan veranderen)
Waarom moet je na iemand gaan trouwen dan? Het is toch geen wedstrijd? Het ene huwelijk heeft toch niets met het andere huwelijk te maken? En wat betreft niks mee hebben gemaakt of te kort samen zijn: mijn man en ik wonen vanaf dag 1 samen. Letterlijk. We hebben elkaar online ontmoet, ik haalde hem een paar maanden later op van schiphol (hij woonde aan de andere kant van de wereld) en hij woonde vanaf toen bij mij. Inmiddels een hoop meegemaakt samen en ondanks alles al 10,5 jaar gelukkig samen. Against all odds Maar het lijkt me verschrikkelijk als je toekomstige schoonzus en schoonmoeder zo over je praten achter je rug om. Dat lijkt me een heel slechte start voor hun leven samen. Niet eerlijk, of wel?
Ik snap het wel. Tis toch iets heel speciaals dat trouwen en als er dan in je directe omgeving iemand hetzelfde gaat doen dan moet je dat delen en ben jij niet meer de enige. En dan zijn ze ook nog pas net samen en is dat meisje ook nog eens niet zo leuk. Ik ben overigens wel iemand die vindt dat de lengte van je relatie er toe doet. Het eerste half jaar ben je verliefd en dan zie je je relatie niet echt heel erg realistisch. En bovendien heb je meestal ook nog niet veel meegemaakt samen en weet je ook niet echt hoe je partner reageert in sommige situaties. Een keer samen op vakantie gaan vind ik persoonlijk ook erg belangrijk, dan zit je zo op elkaars lip dat vind ik dan altijd een goede relatietest.
Ik snap dit nooit helemaal, bedoel er zit toch twee maanden tussen. En hoogstwaarschijnlijk zal hun dag heel anders worden als die van jou. Bij ons stond de datum ook al vast en ineens kwam mijn broer op de proppen dat ze ook gingen trouwen. En jawel nog even vlak voor ons. Maar hun zijn in het buitenland getrouwd Rn hebben directe familie meegenomen op vakantie. Wij vonden het alleen maar leuk en waren blij voor hun, en geloof mij mijn schoonzus vind ik verre van aardig! Vind haar ook heel egoïstisch maar dat is een ander verhaal maar heel simpel mijn broer is met haar getrouwd en ikke niet... Wij hebben genoten van onze dag en zij van die van hun. En wij hadden allemaal zoiets van op de een andere manier wilden we het niet vieren. Wij niet in het buitenland en hun niet zoals wij dat hebben gedaan. Bij ons zat er nog geen half jaar tussen. Gewoon loslaten...
Ik ben zelf getrouwd hoor, en had absoluut niet dat gevoel dat de rest van de wereld om mij moest draaien. Trouwen is iets tussen mijn man en mij, en niet iets waardoor ik voor iedereen die ik ken in de punt van belangstelling moet staan. Krijg bij dit soort berichten altijd een flashback naar dat 'travelers' programma: 'dat ene dag in haar leven dat alles om haar draait'. Dat moet je echt nodig hebben denk ik. Ik vond het belangrijk dat mijn vriend mijn man werd, wat de rest van de wereld deed kon me gestolen worden.
Ts komt bij mij vooral erg jaloers over. Op andermans geluk? Op het feit dat de andere twee geen jaren nodig hadden om te bedenken of ze wel met elkaar wilden trouwen? Op de romantiek? Whoe knows. . Daar naast wens ik dat meisje inderdaad heel veel sterkte met zulke schoonfamilie. Nu snap ik waar al die topics vandaan komen. .
Heb niet alles gelezen. Maar zie wat gemene en verdraaide reacties. Dus bij deze; TS, ik begrijp je wel! Het heeft niks te maken met iemand anders zn geluk niet gunnen. Maar het is allemaal iets te onhandig gepland zo
Nee? Het is een vreselijk mens, ze zijn pas een jaar samen, hebben niks meegemaakt, ik vind haar niet goed voor mijn broer, mijn moeder mag haar niet, ik ga wel optrekken met mijn andere schoonzussen enz enz Klinkt echt als iemand zn geluk gunnen...
Dit dus. En het enige wat ik dacht verder na het lezen van de openingspost is 'wat is nou je probleem?' Jullie hebben meer recht op een bruiloft omdat jullie meer hebben meegemaakt? Wat een complete onzin zeg! Als je het zo zou bekijken kan je andersom ook zeggen dat hun meer recht hebben omdat je broer niet zo ellendig lang gewacht heeft zijn vriendin te vragen... dat klinkt ook niet netjes toch? Wees gewoon blij voor hem! Hun bruiloft gaat over hun, die van jullie gaat over jullie. Geniet er gewoon van.
Dit zijn mi inderdaad opmerkingen van TS die allemaal niet relevant zijn voor het hele verhaal. Het is toch gewoon puur een gevoelskwestie? Ik kan me qua gevoel wel iets voorstellen. Als je er nou al heeel lang naar uitkijkt en dan eindelijk gevraagd wordt en dan komt je broertje op de proppen dat hij "nog ff snel" (zo voelt het wsl) voor jou gaat trouwen, dat het niet zo leuk voelt. Nou ben ik 6 jaar later dan mn broer getrouwd en ik heb dat hele de mooiste dag van mijn leven idee niet zo bij een huwelijk (moest gewoon een leuke dag worden). Dus zelf allemaal geen last van
Ik ben niet voor het trouwen maar vind het toch heel egoistisch om net hun trouwdag 2 maanden voor die van jou te plannen. Wisten ze jullie datum al? Maar ach, probeer het te vergeten want het anders komt er ruzie van en dat is toch wel het laatste wat je zou willen.
Toen mijn man en ik 1 jaar samen waren hadden wij samen al van alles meegemaakt om te weten of wij een goede relatie hadden of niet. Dus de lengte van de relatie zegt soms niet zoveel. Leven en laten leven als zij gelukkig met elkaar zijn dan is het toch prima.
Ik denk dat TS nog het meeste moeite heeft met het feit dat ze bang is dat haar aanstaande schoonzus niet de juiste is voor haar broer. En door die slechte band vind ze het gevoel niet fijn dat zij nog net even eerder trouwen dan zijzelf. Ik snap niet dat ze daar zo'n moeite mee heeft. Jouw dag blijft jouw dag hoor. Wat maakt het nu uit dat een ander een paar maanden voor jullie trouwen? (BTW: Ik ben ook getrouwd hoor.) Jij hebt je datum gepland. Maar hoe lang duurt het nog? Ik lees nog al eens dat dat nog meer als een jaar duurt. Misschien vonden ze het gewoon te lang duren om dan pas ruim na jou te trouwen. Er met je broer over praten? Dat is denk ik best moeilijk, want ga jij hem vertellen dat jij zijn a.s. vrouw niet mag? Lijkt me niet goed voor de relatie met je broer. Laat het los en probeer (mede door het gemeenschappelijke wat je nu hebt) toch een relatie met je schoonzus op te bouwen. Zij is de keus van je broer. Daar zal jij het mee moeten doen. Geniet van de voorbereidingen voor je huwelijk!