Ik zit er even helemaal doorheen. Mijn baby van 7 weken slaapt overdag niet, en huilt alleen maar. Alles heb ik geprobeerd, draagdoek, reiswieg, wiegje, ledikantje, op mij, bij mij. Ze slaapt gewoon niet en is daardoor continue oververmoeid, ze gaapt namelijk wel continue. Prima als ze weinig slaap nodig heeft maar dan zou ze tevreden wakker moeten zijn en mijn dochter huilt alleen maar. Ik volg alle leefregels voor reflux ( heb het vermoeden dat ze daar erg last van heeft) probeer volgens het boek van 'baby in een droomritme' het ritme te volgen maar omdat ze niet slaapt overdag is er gewoon geen ritme. Er is iets met haar, dat gevoel heb ik heel sterk ik weet alleen niet wat. Donderdag gaan we naar de kinderarts en hopelijk komt daar meer uit. Ze krijgt flesvoeding en ook daarin ben ik erg onzeker, het lijkt wel alsof ze de hele dag door wil drinken maar omdat ze zoveel huilt herken ik de verschillende huiltjes nog niet. 's nachts slaapt ze redelijk, de ene keer soms 7 uur achter elkaar, de andere keer komt ze na een paar uur al en wil ze alleen maar drinken ( althans, dat is de enige manier om haar stil te krijgen) ik geef haar niet te veel, zit wel aan de bovengrens maar ben niet aan het overvoeden volgens mij. Ik ben nu zover dat ik haar gewoon laat huilen ( hoor haar door de babyfoon huilen terwijl ik dit typ), voel me er zo slecht bij maar iets anders helpt ook niet, als ik haar bij me neem huilt ze evengoed! Ik hoor om me heen allemaal verhalen van baby's die niet zoveel huilen en wel gewoon slapen waar ik dus nog onzekerder van word. Ik ben gewoon even op zoek naar herkenning, zijn er meer moeders met een baby die alleen maar huilt en niet slaapt?? Word er zo moedeloos van, soms vraag ik me af of het ooit beter wordt en dat er zo echt helemaal niets aan is, zit er gewoon helemaal doorheen en ben zo bang dat ik iets fout doe waardoor ze zoveel huilt. Ik weet niet zo goed wat ik met dit stuk hoop te bereiken, ervaringen van andere moeders zal prettig zijn om te weten dat ik niet de enige ben...
Hier had ik dat ook bij zoon. Alle mensen die kon huilen wel 12 uur achter elkaar en nooit was iets goed! Ik heb ook weleens laten huilen want bij mij was niet goed,zonder mij was niet goed... Niets was goed! Bij ons bleek hij KMA, reflux, geen kokhalsreflex,obstipatie en KISS te hebben (en nog heel veel meer) Uiteindelijk overgestapt naar pepti met 7 maanden pas want de KA geloofde mij niet, en met 11 maanden naar een osteopaat gegaan en daar bleek hij door de moeizame bevalling KISS te hebben. Wat ik wil aangeven luister naar je moedergevoel! Meestal is die erg sterk! Nu huilt zoon eigenlijk nooit meer (behalve om zijn zin te krijgen ) Ik wens je heel veel sterkte want een huilbaby is toch wel 1 van de ergste dingen die er is en nog steeds als ik een baby heel erg hoor huilen krijg ik kippenvel en de rillingen.
Wat vervelend dat je je zo naar voelt en geen raad meer weet. Het kan natuurlijk van alles zijn. Maar wat mij destijds gezegd is is dat baby's rond de 6e week (kan dus eerder of later zijn) op hun hoogtepunt zitten wat betreft krampjes. Kan het niet zoiets zijn? Je moet echt niet gaan kijken naar hoe andere baby's het doen, daar wordt je alleen maar onzeker van als die ander baby het 'beter' doet. Iedere baby doet de dingen op zijn of haar tempo en dus ook jou meisje. Hoop dat de kinderarts je iets duidelijkheid kan geven. Ook al contact gehad met consultatie bureau? Ik kon gewoon mail met ze en dan kreeg ik allerlei tips als ik het even niet meer wist.
Wat vervelend. Kan goed reflux zijn, als ik het zo hoor. Bereid je goed voor op je bezoek bij de kinderarts. Neem een huilsessie op met je gsm, zodat je dit kan tonen. Je zal altijd zien dat je kindje net daar rustig in slaap valt. En hou een dagboekje bij. Wanneer huilt zij, wanneer slaapt ze. wanneer drinkt ze en hoeveel... Dat is heel nuttig voor je kinderarts om alles te evalueren. Laat je vooral niet afschepen. En ja. Ik herken dit. Meer mama's op dit forum zullen het herkennen. Maar het komt uiteindelijk wel goed. Kan de papa wat overnemen? Iemand anders? En ook: natuurlijk helpt het als je je kindje bij jou neemt. Misschien blijft ze huilen omdat de pijn er nog steeds is, maar jij hebt toch ook liever dat iemand je troost als je pijn hebt?
het vele willen drinken is ook een symptoom voor reflux Dik je de voeding al in? Geef je niet te grote flessen? Hou je haar minimaal 20 minuten omhoog na de voeding en heb je alles schuin gezet waar ze in/op ligt? En kijk gelijk even hoe de KA tegenover medicatie voor reflux staat. Het idee van een ritme moet je echt loslaten, of je kindje wel of geen rustige baby is, een ritme is met deze leeftijd vaak ver te zoeken. Laat dat even los en richt je op de oorzaak. Buiten dat zou ik je kindje wel gewoon bij je nemen als ze huilt, ze huilt liever veilig bij jou dan helemaal alleen Ik hoop voor je dat het snel beter word
Dank je wel, het is idd erg zwaar. Reflux heb ik heel erg vermoeden van, ze ruikt erg zuur, geeft uren na de voeding nog zuur op en slikt heel veel weer in. Boeren zijn ook altijd 'nat' komt altijd iets mee, ook lang na de voeding. Volg ip wel alle leefregels na. Wil ook kma uitsluiten, mijn man heeft het als baby gehad, even als meer dan de helft van zijn neven en nichten en ook de kinderen van mijn broer en zus hebben dit (gehad) ze heeft alleen niet echt de lichamelijke verschijnselen zoals exceem, rode ogen etc. Heb tevens het idee dat ze erg veel moeite heeft met ontlasting, ze perst heel veel, wordt dan helemaal rood maar er komt niets. Ze heeft wel één keer per dag, soms een dag niet ontlasting en dan ook gewoon zacht dus ook dit lijkt in orde. Zo zijn er zoveel dingen waarvan ik soms het idee heb dat haar plaagt, maar dat de symptomen net niet erg genoeg lijken waardoor ik weer begin te twijfelen. Ik ben al bij een osteopaat geweest en die kon niets vinden. Het gekke is dat ze op het aankleedkussen ook vaak op haar best is.. De voedingen gaan goed, ze begint erg gulzig aan de fles ( omdat ze vaak krijst en als ik dan de fles geef drinkt ze alsof ze de hele dag nog niets gehad heeft) en wordt dan langzaam aan rustiger, heel af en toe drinkt ze onrustig maar verder vaak gewoon rustig en doet er 20 min over. Soms is ze na de fles erg tevreden en lacht ze en kan ze zelfs een paar minuten in de box spelen. Ook hier weer mijn twijfel, als er echt iets was dan zou ze na de fles niet zo tevreden zijn. Maar soms is het ook huilen na de fles en heeft ze duidelijk ergens last van. Het is het dus allemaal net niet en dat maakt het zo ingewikkeld! Gister was een dag dat ze dus ineens wel 2 X achter elkaar de slaap kon vatten en dat ik haar wakker moest maken voor de voeding. Ook dan denk ik, zie je wel, je stelt je aan, er is niets aan de hand. Maar die dagen zijn zeldzaam, komen bijna nooit voor en het lijkt ook steeds erger te worden. Pff, ik weet het echt niet meer. Het is mijn eerste dus weet ook niet hoe het 'hoort' te zijn, miss is dit het wel, is het nou eenmaal zo met een baby en stel ik me dus idd aan maar mijn gevoel blijft knagen..
Heb je geprobeerd in te bakeren? Mijn dochter sliep ook niet, toen ik haar inbakerde en in haar eigen kamertje liet slapen ging ze gelijk goed slapen.
Misschien heb je niks aan mijn reactie erg bemoedigend is hij ook niet maar wel herkenning. En het ligt niet aan jou. Mijn eerste was super makkelijk.. slapen eten spelen. Sliep met 6 weken door enz. Een baby volgens het boekje. Toen kwam de tweede mijn god wat was dat zwaar. Alleen maar huilen , niet zelf in slaap vallen alleen op ons slapen ook 's nachts. En die heb ik ook wel eens laten huilen gewoon pure wanhoop... en het maakte toch niks uit bij mij huilde hij ook.. Met een jaar werd het overdag beter maar tot 2.5 jaar waren de nachten drama... Nu de derde is er weer een volgens het boekje. Dus echt alle drie mijn kinderen alle 3 hetzelfde gedaan maar toch zat er een tussen waarbij het niet lukte. Dus twijfel niet aan jezelf en je mag het best zwaar vinden want dat is het ook!
Naar een goede osteopaat! Ik geloofde er ook niet in maar na 7 weken ook radeloos van een continue krijsend kind. Na 3 behandelingen had ik een super vrolijk mannetje! Rond 6/7 weken hebben veel baby's een huilpiek maar als dat niey minder word of je denkt dat er meer is moet je verder gaan kijken
Het ligt niet aan jou hoor! Je stelt je wcht niet aan! Wbt kma.. Reflux kan ook een symptoom zijn vab kma, en die buikkrampen ook... Is toch de moeite dus om kma uit te sluiten Laat je bij de KA niet wegsturen met " alle baby's huilen nou eenmaal" Vertrouw op je moeder gevoel die is 99,9% goed
Ik herken ook wat uit je verhaal.. Hier slaapt hij (10 wkn) steeds slaapjes van ong half uur tot Max 45 min, drna wakker, huilen(soms zelfs met ogen dicht) en dat gehuil gaat 9 van de 10 x niet over tot ik hem oppak en in slaap wieg (hij vecht eerst nog 5 min krijsend en zichzelf strekkend tegen z'n slaap). Hij is doodmoe maar kan gewoon niet doorslapen, terwijl hij s nacht wel 3-5 uurtjes aan 1 stuk slaapt. Ik was t vandaag ook goed zat die korte slaapjes, huilend van moeheid. Hij wordt wel vaak rustig bij mij (lees slaapt zo 1,5 uur), maar wordt direct wakker als ik hem neerleg. Draagzak vindt hij niks (huilt) Kzit er ook wel doorheen. Heb nog een dreumes van 2 jr die constant aan me hangt. M'n schouders/rug zijn elke dag verstijfd. Dat laten huilen heb ik vandaag ff gedaan, maar ik raak er enorm gestresst door (laat staan hij) en dan ga ik met tegenzin toch toegeven omdat ik niet egoïstisch wil zijn. Bij mijn partner wordt hij trouwens niet rustig in z'n armen. Hij wil echt alleen mij en dit zo'n 4 x per dag (slaapjes afmaken in m'n armen). Hij begint nu echt zwaar te worden. Moet ook nog eens binnenkort gaan werken, maar zit er nu zo doorheen dat ik ook nog eens huilbuien krijg als ik aan werken denk. M'n dochter sliep echt 1,5-2,5 uur per x en was dan zo uitgerust en vrolijk, dus dit is echt wennen voor mij.
Hier ook herkenning. 2x een huilbaby, oudste kiss, reflux en kea. Jongste reflux, kea en uiteindelijk soja allergie. Waar denk jij dat ze meer last van heeft, de reflux of mogelijke kea? Heb je al gekeken of indikken werkt? (Liever tammi dan nutriton) Ben je al bij je ha geweest?
- voeden vaste tijden dus elk 3 uur - inbakeren - osteopaat Poept ze goed? Anders probiotica. Is wat je zelf kan doen. Herken wel. Oudste: huilbaby (reflux mindere mate, kiss, onrust (inbakeren), hooggevoellig (vaste ritme). Jongste: huilbaby)))) Maar dus we zoeken nu uit waarom. Bij 2wk osteopaat geweest maar ze zat nog in haar gevoel van de baarmoeder. Gaan volgende week. Inbakeren vandaag begonnen overdah schijnt helpen tot nu toe. Donderdag kinderarts ivm verkoudheid en huilen (wellicht kma/kea maar zelf weet ik niet). Jongste dus ook continu huilen onrustig slapen ook in kinderwagen krijsen niets helpt, handen, dragen etc. Verkouden(neus,hoest,niest) va geboorte, goede ontlasting, rode vlekjes gezicht bij drinken, onrustig drinken. Oogt voor de rest gezond en groeit goed Edit: er is wel verschil tussen huilbaby die huilt van vermoeiedheid en huilbaby van pijn. Baby die slaapt op je maar bij leggen in bed meteen wakker en niet wil heeft geen pijn meestaal: hier pas je 3r toe en inbakeren. Baby die niet te troosten is en ook op borst niet ligt, knijpt, krijst, krast je, overstreekt, moe maar toch niet slaapt op je zelfs heeft iets of krampjes of allergie of reflux etc. Je merkt het echt wel verschil zelf.
Och meid ik herken het van toen mijn dochtertje een baby was. Je voelt je zo machteloos dan.. We zijn haar al vrij snel in gaan bakeren omdat ze zo onrustig was. Dat hielp voor het slapen echt super! Maar als ze wakker was huilde ze alsnog 9 van de 10 keer alleen maar. Moet ik er wel bij zeggen dat ze vanaf het begin al moeilijk kon poepen en veel last had van krampjes. Ze lag altijd met de vuistjes gebald, heel zielig. We hebben de eerste maanden van haar leventje heeeel veel met haar rondgelopen op de arm, want alleen zo was ze echt even rustig. Veel geprobeerd om het poepen beter te laten gaan, maar niets hielp. Uiteindelijk is ze eroverheen gegroeid, ik denk dat ze rond de 4/5 maanden was dat ze rustiger werd. Waar ik in ieder geval zeker van ben is dat een baby nooit zomaar huilt. Er is iets waar ze last van heeft. Wat iemand al zei, een osteopaat kan je altijd proberen. Schijnt bij veel baby's geholpen te hebben. Ik wil je heel veel sterkte wensen want ik weet hoe je je voelt!
Ook hier veel herkenning en mijn zoontje had KMA. Snachts ging het vaak wel "goed" maar overdag was echt een drama hij krijste alles bij elkaar en sliep heel weinig. Hij kon uren achter elkaar huilen en het enige wat wij deden was met hem rondlopen ookal hielp dat niet. Dit was ook mijn eerste en wat werd ik er onzeker door. Die roze wolk waar iedereen het over had die had ik niet die van mij was gitzwart. Ik wist dat er wat was en heb echt zowat met me vuist op tafel moeten slaan om eindelijk eens gehoord te worden. Ik had een dagboek bijgehouden en video's gemaakt want het enige zichtbare was uitslag in zijn gezicht en met de video's kon de kinderarts zien en horen wat een pijn mijn zoontje had. verwijt jezelf niks je doet het heel goed en volg je moederhart! Ik weet hoe zwaar het is maar echt waar het wordt ooit beter!
Ts Hoe gaat het? Als kma in familie zit kans groot dat die ook kma heeft. Gewoon naar ha gaan en ka erna. Inbakeren en vaste tijden voeden (fv indien). We zijn net van ka en krijgen koemelkvrije voeding van alles wat ik opnoemde vond ze alleen het huilen, familiegeschidenis en rode uitslag aanwijzingen op kma. De rest als onrust, bewegelijk, verkouden was niet directe aanwijzing.
Meid, hier ook héél veel herkenning! Ik heb ook zelf ervaren hoe ongelooflijk zwaar dat kan zijn! Onze zoon huilde ook héél veel. Had ook vermoeden van reflux. Proefmedicatie omeprazol gehad, hielp niks. Ben ook gaan inbakeren, dat hielp. Maar wat echt de doorslag heeft gegeven is de osteopaat! Ik geloofde er helemaal niet in, vond het maar zweverig, maar ik was wanhopig en wilde alles proberen. Na 1 behandeling was hij al een stuk rustiger en daarna nog maar 2 behandelingen nodig gehad. Maar wat een wereld van verschil, het was een heel ander kindje geworden wat eindelijk rust in z'n lijfje had! Onze dochter had ook alle signalen van reflux. Continue willen drinken, nauwelijks slapen, veel huilen, ook heel erg na het spugen of wanneer ze het terugslikte. Met 4 weken ook weer proefmedicatie Omeprazol gehad en dat werkte! Na een week of 3 waren alle klachten verdwenen en slaapt ze tot op de dag van vandaag ingebakerd van voeding tot voeding. Na een fles is ze 1,5 tot 2 uur wakker en gaat dan slapen tot de volgende fles. Als ze wakker is, is ze vrolijk, blij en tevreden. Sinds 3 weken bij wijze van proef gestopt met de medicatie en het gaat nog steeds goed. Het aller belangrijkste is dat je gevoel volgt. Jij hebt het gevoel (of weet!) dat jouw kindje iets mankeert. Laat je niet te makkelijk afwimpelen en kom op voor je kindje. Laat je niet afschepen met "baby's huilen nou eenmaal"
Hier ook een zoon met reflux. De eerste weken was er niks aan de hand, ik denk met een week of 4 begon het krijsen. Het was niet eens meer huilen te noemen, maar echt krijsen van de pijn. Van het cb het advies gehad om voeding in te dikken. Maar ik had al een afspraak gemaakt bij de huisarts, en die heeft ranitidine voorgeschreven. Paar dagen later geen een keer meer gekrijst en zoon weer helemaal de tevreden baby (behalve dan als ie honger had ). Sluit inderdaad eerst kma uit, zeker als dat zoveel voorkomt in de familie. Mocht daar geen sprake van zijn, vraag om medicijnen. Ik weet dat er ook mensen zijn die vinden dat je bij zo'n kleintje geen medicijnen moet geven, maar als het reflux is brand dat zuur natuurlijk als een gek in haar keeltje. En op de lange duur kan het zelfs schade aanrichten aan de slokdarm (maar dan praat je over echt langere tijd, dus schrik niet gelijk ). En als de kinderarts het niet wilt voorschrijven, dan ga je naar je eigen huisarts.
Ik herken het ook van mijn jongste. Hij heeft reflux. Vanaf dat hij maagzuurremmers krijgt is het een heel ander kind geworden. Wandelen in de kinderwagen heeft hij noot gewild ook al hadden we het matrasje schuin gemaakt. Maar hij kon toen wel mee in de auto in de maxi cosi. Voordat hijmedicijnen kreeg was dat krijsen. Vanaf dat hij 5 maand was de kinderwagen omgebouwd en nu kunnen we ook wandelen. Er ging een wereld voor ons open. Nu is hij 6 maand en zo blij ventje. En wat betreft het huilen. Ik snap dat je er door heen zit. En modeloos word en het heel zwaar is. Bedenk je dat ze er niks aan kan doen. En vermoedelijk pijn heeft en ook al word ze niet stil ze wel graag getroost word en weet dat ze er niet alleen voir staat.