Ik ga nooit uitspreken naar haar of naar mijn broertje hoe ik er over denk, echt niet. We doen allemaal heel normaal tegen elkaar hoor, maar een vriendin zal het nooit worden. Ik vind het gewoon heel jammer dat dit nu allemaal plaats moet vinden net nu wij onze huwelijksplannen kenbaar hebben gemaakt. Maar goed, de meningen zijn duidelijk verdeeld. Wat ik er van vind is nu eenmaal zo, maar ik ga er verder niets mee doen. Het was wel fijn dat hier even weg te schrijven, ongeacht de verschillende reacties.
Ik begrijp je heel goed. Toen ik ging trouwen hebben mijn ouders de voortuin en al opgeknapt, allemaal speciaal voor die dag. En precies dat soort dingen zijn anders nu. En geloof me ik gun mn broertje alle geluk vd wereld, en als hij ooit gaat trouwen sta ik zo trots als een pauw vooraan. Een vriendin van me ging ook plotseling 2 maanden voor ons trouwen. Ik vond het andersom ook jammer, dat ik minder betrokken was bij haar voorbereidingen. Leuker is toch om samen overal naar toe te leven, de ene keer naar de grote dag van de en keer daarop andersom. Dat je je aankomende schoonzus niet als grote vriendin ziet staat daar volgens mij los van. En ik vind het raar dat iedereen daar meteen een mening over heeft, wij weten niet hoe het er aan toe gaat
Maar 2 maanden is toch best een tijdje? Bij 2 weken snap ik je wel, maar 12 augustus voelt voor mij als heeeeel lang geleden.
Uhm er zit 2 maanden dus 8 weken tussen! Wat maakt het uit?! Als je verder geen band hebt met je schoonzus, dan hoef je haar geklets over haar trouwerij niet aan te horen. En als je bang bent dat andere de bruiloft gaan vergelijken, who cares als jij maar de dag van je leven hebt gehad. Daar draait het toch uiteindelijk om?
Vraag me eigenlijk af hoe je erover had gedacht als ze 2 maanden na jullie zouden gaan trouwen? Ik heb een beetje het gevoel dat daar alle frustratie vandaan komt...? Verder zeg je dat je broer pas 1 jaar met haar samen is en dat hij haar nog niet goed genoeg kent om al te gaan trouwen, maar zelf ken je haar wel goed genoeg om te weten dat het nooit een vriendin zal worden Apart. Ze is pas 21, wat nog best jong is, wie weet veranderd ze de aankomende jaren en wordt ze minder "egocentrisch". Misschien is het wel een hartstikke leuke meid als je haar beter leert kennen...
Maar als het jou puur gaat om dat ze nog geen jaar samen zijn, waarom betrek je je eigen huwelijk er dan bij? Mijn broer heeft nu 1,5 jaar een relatie, hij leerde haar kennen toen ik 20 weken zwanger was, toen mijn zoontje 2 maanden oud was vertelde hij dat hij papa zou worden. Hun relatie voelde/voelt zo goed en met de roze wolk van ons kind erbij zijn ook zij ervoor gegaan. Ze zeggen toch dat dit soort dingen besmettelijk zijn: baby's/trouwen. Ja mijn kind was niet lang de kleinste/nieuwste/interessantste en ja het kan zijn dat mijn broer met de tijd uit elkaar zal liggen met zijn vriendin, maar het kan ook zijn dat zij voor altijd samen blijven en ik uit elkaar zal gaan, dus dat mijn kinderen gescheiden ouders hebben. De duur van de relatie hoeft niks te zeggen over de overlevingstijd van de relatie. Hun kinderwens/zwangerschap heb ik nooit in een adem gezien met mijn zwangerschap/kind, terwijl mijn kindje misschien wel de laatste druppel was voor hun om er ook voor te gaan. Probeer het los te zien! Dit soort zaken zijn geen wedstrijd.
Gefeliciteerd! Trouwen is altijd bijzonder en hoe leuk het is bepaal je zelf Maak er gewoon een leuke dag van, zowel zijn dag als jouw dag!
Hoe lang duurt het allemaal nog dan? Gaan jullie volgend jaar zomer trouwen? ( of heb ik er overheen gelezen?)
Dit! En los daarvan: je loopt bij alle mensen in de huwelijksleeftijd een kans dat ze ook 'ineens' bedenken dat ze gaan trouwen. Je kunt moeilijk een heel jaar claimen als jouw troywjaar. Draai het eens om. Vanuit je broers perspectief en dat van zijn aanstaande is het misschien wel juist heel raar om pas na zoveel tijd, als je alle kans hebt gehad om te trouwen, een datum te prikken. Maar gaan zij daarover? Nee!
waar baseer je dit op dan? waarom zou een man van 28! niet wijs genoeg zijn? mag je pas nadat je 30 geworden bent.. of na 5 jaar een relatie, zeggen ik ben wijs genoeg om mijn vriendin ten huwelijk te vragen?
ik snap het wel. ik zou het ook niet leuk vinden en als ik zoiets zou hebben dat het vanaf mij kant naar een ander zou gebeuren dan zou ik stiekem trouwen. niets zeggen. zoiezo vind ik dat trouwen geen groot iets moet zijn ik trouw me vent uit liefde en niet omdat ik zin heb ik een mega feest. dus zou het zoiezo klein houden maar toch! ik zeg dit niet om het goed te praten maar ik zeg dit ook niet als aanval. ik snap je gevoel maar inderdaad laat het los het is je broer en zonder jullie ruzie is er al genoeg elende in de wereld! ps niet getrouwd
Om eerlijk te zijn, ik snap er helemaal niets van (en ja ik ben getrouwd). Een trouwdag is een mooie dag, maar ook niets meer dan dat en dat hele niet delen gedoe (zeker wanneer er 2 maanden tussem zit) vind ik gewoon heel erg kinderachtig en egoïstisch. Je broer moet gelukkig zijn met je vriendin en daar heb jij verder niet veel mee te maken. En weetje wat mooie dingen nog mooier maakt in mijn ervaring? Ze delen met anderen die je lief hebt. Een trouwjurk uitzoeken samen met zus/moeder/schoonzus is toch super.
Je zou serieus stiekem trouwen als iemand in je omgeving toevallig in dezelfde jaar/seizoen gevraagd wordt of gaat trouwen?
Sorry maar ik vind je echt zuur overkomen. Wat maakt het uit dat ze 2 maanden!!! eerder trouwen? Het komt op mij over dat je haar niet zo mag omdat je vind dat ze je huwlijk dwarsbomen. En ik zou niet weten waarom, jullie dag staat toch los van hun? Ik vind het echt raar dat hier mensen zijn die vinden dat je een half jaar kan claimen waarin alleen jij zou mogen trouwen. 2 maanden terug zat ik nog in turkije maar voor mijn gevoel is dat al een eeuwigheid geleden
Als ik dit zo lees ben ik nog steeds zo blij dat wij stiekem getrouwd zijn, gewoon op vakantie gaan en terug komen met een ring om mijn vinger Dat je het niet eens bent met de keuze van partner van je broer is heel jammer. Dat jij het te snel vind om na een jaar te trouwen is heel jammer. Dat jij haar egoïstisch vind is heel jammer. Dat jou moeder er ook zo over denkt is heel jammer. Maar dat zijn dingen waar jullie niets aan kunnen veranderen. Je broer is blij met zijn keuze, je broer wil na een jaar trouwen en je broer vind haar niet egoïstisch. Het enige wat je kunt doen is klaar staan als blijkt dat het inderdaad niet goed gaat (en dan niet zeggen dat zei ik toch) Concentreer je op je eigen bruiloft, strijk een keer over je hart en vraag haar ook mee naar iets (en niet alleen de leuke schoonzussen)
Duur van de relatie zegt niet zoveel... Wij zijn getrouwd toen we acht maanden samen waren. Dit is alweer zeven jaar geleden en nog steeds dolgelukkig! Verder snap ik het dat het niet leuk is dat hij iets eerder dan jou trouwt, maar ik zou me er heel snel overheen zetten en lekker genieten van de voorbereidingen