Pff.. Ik werk in het onderwijs. Opzich leuk, maar ik twijfel erg om te wisselen van baan. Veel gedoe op de school waar ik werk. Ik probeer dat van me af te zetten. Mn werk te doen en prima, maar steeds word ik erin betrokken en tussenin gezet enz enz. Nu kan ik simpel denken ik ga een andere school zoeken, maar goed, overal is wel wat. Hier heb ik nu mijn plek, vaste aanstelling en een oke team. Je weet nooit waar je komt. En ook zo'n vast contract zegt tegenwoordig niks meer.. Met een pabo-diploma kan je niet veel anders.. en toch bekruipt mij steeds vaker het gevoel of het onderwijs wel iets voor mij is. Ik sta nu zo'n 8 jaar voor de klas, op deze school. Het begint me nu allemaal erg tegen te staan. De wereld is zoveel groter, maar durf ik zo'n stap wel te nemen...?
Heel herkenbaar. Sta ook voor de klas (13 jaar inmiddels) en vraag me ook vaak af wat ik nog meer zou kunnen doen met dit diploma.
Wil je het zoeken in een andere baan? Of bijvoorbeeld in een studie waarmee je je breder kunt oriënteren en solliciteren straks. Ik ben nu zelf de Master Pedagogiek aan het doen. Daar kan je als leerkracht ook aan deelnemen. En je kan aanspraak maken op een lerarenbeurs. Dan krijg je de uren en kosten vergoed. En je baas kan iemand aannemen om je te vervangen, want die krijgt daar ook een vergoeding voor. Een heel luxe regeling. En dat Masterdiploma is universitair niveau. De opleiding zelf is een HBO-master in deeltijd. Je kunt er daarna veel kanten mee op. Ook richting hulpverlening of andere type onderwijs of management of.....