Hoi Dames, Ik ga vanmiddag bellen voor een afspraak voor de 1ste echo.. Zondag, maandag, dinsdag en vandaag positief getest! En na 10 jaar eindelijk die positieve test in handen.. Nou zijn wij dus helemaal bezig geweest in de MMM en zouden we gaan voor onze 1ste ICSI.. Maar dit werd een escape IUI. En die is goed gelukt. Wij hebben onze dochter alles verteld. Alles uitgelegd, laten zien.. ze is verder niet bij de onderzoeken geweest.. Maar filmpjes en foto's op internet is allemaal bekeken.. Nu weet ze dus ook dat ik positief heb getest. En ze was net als ons helemaal blij. Wij hebben haar ook uitgelegd dat de kans bestaat dat het niks is of dat het misschien mis kan gaan.. Echo foto's laten zien. Ze wil graag mee naar de eerste echo. Heb haar uitgelegd dat het misschien ook wel niks is. Leeg vruchtzakje of geen kloppend hartje. Ze wou nog steeds graag mee en zegt zelf dat ze als dat gebeurt best verdrietig zou zijn, met gelijk de vraag er achteraan "dan gaan jullie toch wel verder proberen" De reden dat ik het verteld heb is, ze krijgt alles mee... hoort dan de helft en heeft al de doemscenario's in haar hoofd.. Dat wou ik voor zijn. Dus wat zouden jullie doen? Ze is 10, moeilijk voor de gek te houden (haar ooms doen zo hun best) en overal op de hoogte (later bij biologie scoort ze een 10) Ga vanmiddag sowieso vragen wat hun voor regel hanteren
Bij ons echobureau mocht het tot een bepaalde leeftijd niet, geloof ik. Zelf zou ik mijn dochter op welke leeftijd dan ook niet meenemen naar de eerste echo en naar de 20 weken echo. Dat zijn echt medische echo's en ze kunnen dus best 'iets' zien. Natuurlijk is háár verdriet even groot als ze het thuis van jullie hoort, maar ik zou zelf echt intens verdrietig zijn als ik na zo'n traject als dat van jullie slecht nieuws te horen kreeg en daar zou ik mijn kind niet mee willen confronteren. Ik zou bij goed nieuws een afspraak maken voor een pretecho kort daarna en dán je dochter meenemen. Gefeliciteerd, trouwens! Ik zal voor jullie duimen dat alles goed is!
Gefeliciteerd! Wat de voorgaande posters ook al zeiden, natuurlijk hoop je dat het goed zit, maar kun je je dochter opvangen als het niet goed zit? Als je je dochter meeneemt, zou ik nog een 'achterwacht' meenemen, je moeder/schoonmoeder/vriendin/etc. Mocht het dan eventueel nodig zijn, dan kunnen jullie je zonder je zorgen te maken over je dochter volledig focussen op het medische gesprek en wordt je dochter wel goed opgevangen.
M'n dochters (3 jaar en 16 maanden) gaan met elke echo mee. Enige waar ze niet mee mogen is de 20 weken echo. Hier zwanger dmv ivf, maar elke echo in zkh dus mee en idem met echo bureaus . Wel even benadrukken dat dit komt doordat ik alleenstaand ben en niet altijd opvang heb. Maar zie in ons zkh vaak kindjes meegaan. Ieder zijn keuze natuurlijk.
Wanneer heb je je eerste echo? Kan zijn dat de eerste echo inwendig gemaakt wordt, kun je even navragen als je de afspraak maakt. Verder zou ik doen waar jullie je prettig bij voelen!
Dat is mooi, maar ik laat m'n kids niet zomaar bij wildvreemden achter, dat zijn ze voor hun natuurlijk . En al zeker niet in een ziekenhuis, zeker niet na alle opnames van m'n oudste. Bovendien betrek ik m'n kindjes er erg graag bij. Als het niet goed zou zitten, dan had ik ze ook prima kunnen opvangen. Bij het pretecho bureau waar ik kom zijn ze niet anders gewend dan dat er broertjes/zusjes meekomen, zijn hele speelruimtes waar de kindjes evt kunnen spelen, maar mee naar binnen mag altijd, vinden ze ook erg leuk . Ieder zijn ding hierin
5 november hebben we 1ste echo.. we mogen haar mee nemen, had ik al nagevraagd.. dit is in het ziekenhuis.. we hebben haar al voorbereid dat het ook niet goed kan zijn.. wel vruchtje, geen vruchtje, wel vruchtje geen hartslag.. ALS ze erbij is dan gaat ze bij mijn man staan. We hebben eigenlijk alles ook uitgelegd.. Maar ze hoop natuurlijk dat het hartstikke goed is.. Ik weet nog niet of ze mee gaat maar vanuit ziekenhuis was het geen probleem ook omdat ze alles mee heeft gekregen.. Weet wat icsi is weet wat iui is.. weet hoe de (inwendige) echo gaat.. weet hoe het kan dat we het via deze manier hebben gedaan.. We zijn hier redelijk nuchter in en zij ook.. ik ga er nog eens goed overnadenken we hebben nog even
Volg hierin vooral je gevoel. Zeker omdat jullie haar hebben betrokken in het hele proces, zou ik dat persoonlijk nu ook doen. Ze js gelukkig oud en wijs genoeg het te snappen . M'n kindjes waren zelfs mee naar de tp. Kon ook niet anders en zaten aan m'n hoofdeinde zodat ze de rest niet zagen, maar ik betrek ze er graag bij gezien m'n situatie. Ze hoeven natuurlijk niet volop in m'n kijkdoos te kijken etc, haha. Hier hielden de verpleegkundigen de meiden bezig, maar ze waren er toch bij .
Ik ga sowieso geen achterwacht meenemen.. Als ze mee gaat dan met ons drietjes.. Want ze heeft als het niet goed zit ook haar vragen en kan ze gelijk aan ons stellen. Dan heeft ze niks aan die achterwacht want die weet net zoveel als zij doet dan..
Onze 3,5 jarige ging wel mee naar de eerste echo en 20 weken echo, onze middelste (1,5) ging ook mee naar de termijn en 20 weken echo. Is hier nooit een probleem geweest. Als het voor jullie alledrie goed voelt en ze inderdaad ook voorbereid is op eventueel slecht niets, waarom niet? Zelf had ik denk ik nog niet van de zwangerschap verteld om teleurstelling of verdriet te voorkomen. Maar als ze het al weet, waarom niet als het voor jullie ok is? Jullie kennen haar het beste
Ik denk dat 10 jaar toch echt een leeftijd is waarop je alles goed kunt uitleggen, ook als het eventueel niet goed zou zijn, ik vond het juist mooi dat jou dochter zo betrokken is bij alles, dat ze ook bij de echo hoort te zijn, ze geeft zeld ook aan het aan te kunnen en is eerlijk over haar gevoel. Ik zeg lekker meenemen hopelijk met mooie echofotos weer naar huis,.
Als je dochter niet op school zit op dat moment zou in haar mee nemen hoor. Hier betrekken wij onze dochter ook overal bij. Het is ook een beetje haar "zwangerschap". Op je dochters leeftijd gaat ze tijdens een echo ook niet meer klieren. Dus gewoon doen.
Ik zou haar ook gewoon meenemen. Met 10 jaar is ze zo oud dat ze het hoe dan ook genoeg van zou meekrijgen als het mis is zou zijn, ook al ze niet mee zou gaan. Daarnaast hoort verdriet en dood, hoe moeilijk ook, ook bij het leven. Ik vind dat je niet overdreven moeilijk moet doen om een kind hiervoor af te schermen, zolang je als ouder zelf altijd maar wel in staat bent om je kind te steunen. Maar goed, genoeg negativiteit! Gelukkig is de kans het grootst dat het gewoon goed zit en is het waarschijnlijk een hele mooie en bijzondere ervaring voor je dochter om bij het moment te zijn dat jullie je nieuwe kindje voor het eerst zullen zien. Met deze leeftijd is ze natuurlijk oud genoeg om alles helemaal te begrijpen en te beleven. Ik zou haar dus gewoon meenemen, als jullie daar behoefte aan hebben! ps. ik heb zelf mn oudste dochter van toen 2,5 bijna altijd (noodgedwongen) meegenomen naar elke echo. Het was bij mij gewoon niet anders en de eerste echo deed ik bijvoorbeeld alleen met haar en zonder mn partner, die toen in het buitenland zat. Hoewel mn dochter natuurlijk nog erg jong was, vond ze het zichtbaar leuk en bijzonder om er zo bij betrokken te zijn.
Vanmorgen voor ze naar school ging, kwam weer de vraag "mamm weet je al of ik mee mag??" Dus uitgelegd dat ik het nog niet wist omdat het ook niet leuk nieuws kan zijn. Ja zegt ze "ja dan hoor ik het van iemand anders ipv jullie!!"
Vind het erg mooi om te lezen hoe goed jullie haar voorbereiden en bij het proces betrekken! Normaal gesproken zou ik echt geroepen "nee" geroepen hebben. In jullie geval is ze zo goed voorbereid en echt "klein" is ze natuurlijk niet meer. Dus in dit geval: waarom niet? Succes met het maken van de juiste keuze!
Als ik jou was zou ik een lijstje maken voor jezelf met de voor en tegens waarom wel en waarom vooral niet, maar zoals ik lees heb je echt een heel wijs meisje die heel goed weet hoe de wereld werkt, met leuke en minder leuke dingen (dit laatste gaan we uiteraard niet van uit) maar wel ontzettend mooi om te zien hoe jij (jullie) haar er ook bij betrekken, maar ook heel mooi om te zien hoe je dochter probeert mee te genieten met de komst van haar broertje of zusje (ik denk dat zij de leukste zus ooit wordt hoe dan ook)
Mijn dochter was 9 jaar toen ik voor de tweede x zwanger werd. Ik heb haar expres niet meegenomen naar de eerste echo omdat wij eerst zelf wilde zien of er uberhaupt wel een kloppend hartje was. Ik denk dat zo'n echo toch een stuk emotioneler (bij een verdrietige uitslag) is dan je vooraf inschat. Maar elk kind is weer anders. Als jij denkt dat jouw dochter het aankan dan doe je het toch gewoon?