Nou hier toch doorgestuurd door de huisarts. Binnen 2 week krijgen we een brief van accare en daar gaan ze hem inderzoeken.wat een opluchting!! Kleine man op t moment veel aan het veranderen... Nog steeds wel druk maar al 2 dagen niet meer op de grote tafel geklommen!jippiii Maar een soort "tic" ervoor terug hihi Handjes en vingertjes trekken en een soort brul schreeuwen? (Wraaar)vanuit zn keel.hij doet het niet de hele dag door gelukkig. Hopelijk kunnen we snel bij accare terecht en krijgen we snel de juiste hulp en begeleiding.
Goed nieuws! Reken er wel op dat er een paar maanden overheen gaan voor ze met een diagnose komen en dan pas met hulp. Het is een laaaange rit. Maar mij hielp het al heel veel te weten wat er aan de hand was. Dan wist ik tenminste dat het niet aan mij lag en dat hij niet gewoon een ettertje was en er ook niks aan kon doen
Ohh zo voel ik dus ook.ben enorm opgelucht en kan nu veel beter met hem omgaan!gaat elke dag ietsie beter gelukkig. Nu ben k er alleen gister achter gekomen dat we weer zwanger zijn van ons 3e wonder.we waren al een half jaar aan het proberen.heb namelijk anderhalf jaar in voorstadium baarmoederhalskanker gezeten.en de gyn zij dat als we nog een kinderwens hadden er voor moesten gaan want zou het terug komen moet waarschijnlijk alles eruit.dus we zijn ook meteen "aan de slag" gegaan.we hadden toen ook nog geen vermoeden dat de kleine man een vorm van autisme heeft. Dat besef kwam pas echt deze maand aan en hadden dus deze maand besloten om (eerst) niet meer voor een 3e te gaan. Dacht dus op tijd gestopt te zijn want ik temperatuur elke dag. Toch zwanger geworden van 4 dagen voor ei. Nu voel ik me heel dubbel.natuurlijk zijn we hartstikke blij maar ben ook best bang.door de zorgen voor onze kleine man en het wat als de volgende ook een vorm van autisme zou krijgen.niet dat dat uit zou maken want ik hou van al mijn kindjes en dit kindje is echt heeeel erg welkom!! We zullen zien wat de toekomst brengt
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Maar ik kan me goed voorstellen dat het wel dubbel voelt nu... Maar het is zoals het is en je vindt je weg daar wel weer in, wat de toekomst ook gaat brengen! Fijn dat er wel een doorverwijzing nu ligt. Het is wel een traject van veel wachten , in mijn ervaring duurt het ook maanden voordat je daadwerkelijk hulp krijgt die je nodig hebt. Maar zoals je zegt, het besef dat het niet aan jou ligt maakt het makkelijker te verdragen. (ik heb maandenlang gedacht dat ik volledig ongeschikt was voor het moederschap omdat ik geen grip op hem had, niets wilde lukken en alles alleen maar drama was. Was zo opgelucht toen kinderpsycholoog zei dat het niet aan mij lag! Sterker nog, door mijn kwaliteiten als opvoeder had ik al meer bereikt met hem dan te verwachten was) Veel sterkte (en geduld... dat ga je helaas hard nodig hebben)
Dankjewel!ben er ook wel heel gelukkig mee hoor maar idd dubbel. Zie dat jij ook 3 kinderen hebt..zijn er bij jou meerdere met een vorm van autisme? Ja precies wat je zegt.voelde me op een gegeven moment echt een beetje een slechte moeder en snapte maar niet waarom hij zich zo gedroeg. Nu ik het begrijp en duidelijker ben is hij ook veel rustiger (tot er bezoek komt) en wij zelf ook gelukkig En de tips die ik hier heb gekregen en gelezen werken ook goed! Het zal idd een lange zware weg worden maar dat is hij zeker waard.alle kindertjes zijn wonderen en ben al dankbaar dat ik ze mag krijgen.
Nee, gelukkig niet , vind het al pittig genoeg zo. Mijn middelste was al geboren voordat duidelijk werd dat er met oudste iets was, maar de jongste hebben we heel diep over na moeten denken . Klinisch geneticus schatte de kans op herhaling redelijk klein, dus wij hebben de 'gok' gewaagd. Inmiddels is jongste 2,5 jaar en durf ik wel te zeggen dat er niets mis is met haar , maar ik vond het wel spannend in het begin. Kon niet echt ontspannen kijken naar haar ontwikkeling en ben toch bang geweest .
Ohh ja ik vind t ook erg spannend hoor! Was eingelijk van plan om deze ronde weer met de pil zou beginnen maar blijkbaar heeft het zo moeten zijn! Wij hebben nu ook 2 kinderen alleen de vader van mn oudste(bijna 8) leeft niet meer dus verschillende vaders.met mijn huidige man heb k dus een zoontje van 2 en half die dus een vorm van autisme heeft.ook zijn wel al een kindje(zoon)kwijtgeraakt met 24 weken..heel veel handicaps en gestopt met groeien ..en 3 miskramen met 5/6 weekjes allemaal.was dus al een beetje angstig maar nu nog erger. Zou ik ook kunnen laten testen hoeveel kas dit kindje heeft?? En hoe doen ze dat als ik vragen mag?
Ik heb 2 kids met autisme. Beide een andere vorm. Jongste heeft zeker een syndroom ( welke is nog onbekend ) en oudste waarschijnlijk spier of stofwisselingsziekte. Mijn man heeft ( zo blijkt nu ) ook een vorm van autisme en bij mij dachten ze het vroeger dat ik autisme had maar toen was er heel weinig bekend over meisjes met autisme dus niet verder onderzocht. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om een kind zonder autisme te hebben. Onze jongste heeft een ergere vorm van autisme dan de oudste. Hoewel dat heel vreemd is om te meten want de jongste is wat dat betreft socialer dan de oudste Als jouw kindje autisme heeft door een of ander syndroom dan kan de klinisch geneticus wel een kansberekening maken of je volgend kindje ook er kans op heeft. Als het niet door een syndroom komt dan gaat ze kijken of er vaker autisme voorkomt in je familie aan beide kanten. Aan de hand daarvan kan ze ook een kansberekening maken. Aangezien je veel miskramen hebt gehad en een kindje verloren met 24 weken door vele handicapt heb je een grotere kans dat dit kindje ook wat mankeert. Maar het hoeft niet!! Misschien is het ook geslacht gebonden en als je een meisje krijgt dat zij alleen draagster is en zelf geen symptomen heeft. Onzekere tijden dus. Sterkte!!
Wij weten nog niet precies wat hij heeft..doordat hij ook medice problemen had(lijmoren en te strak tongriempje) wisten we niet of zijn gedrag daarvan kwam of toch iets ander.nu is dat allebij verholpen en merken dus dat het toch wat anders is. Verwachten binnen 2 week een doorverwijzing naar accare en dan gaat de zoektocht naar diagnose pas beginnen. Mijn man zn halfbroertje(andere moeder) heeft autisme(asperger) Maar dat zit aan haar kant van de familie en heeft dus geen bloedband met mijn man. Ze zegt wel dat ze bepaalde "gedragstrekjes" in haar man en mijn man herkend.maar ik vind van niet.mijn man is wel koppig en wil wel altijd zijn zin enzo maarja dat heb ik ook wel..maargoed het kan wel zo zijn dat mijn man en zn vader iets hebben maar dan zou het zo licht zijn dat je het echt niet merkt. Toen ons zoontje van 24 was overleden hebben ze volgens mij wel ons dna nagekeken maar daar was niks raar in te vinden. Ben zelf ook wel bang dat er weer "iets" mis is gezien ons verleden..maar dan nog is het kindje hartstikke welkom!! Stiekum hoop ik ook wel op een meisje na 3 keer in verwachting van een jongen.maar een jongen is net zo welkom Mijn oudste zoon(bijna8) (andere vader) is overigens niks mee..gezonde slimme jongen.dus dan zou de theorie dat t bij vader wegkomt wel op kunnen gaan
Mijn oudste herken ik hier ook veel in. Toen hij klein was, merkte je er nog niet zo veel van, hij praatte pas met 2,5 jaar. Hij was wel, druk, ondernemend, geobsedeerd door deuren en liep veel weg. Dat is nu een stuk minder gelukkig, ik kan hem nu gewoon mee naar de winkels nemen. Maar hoe ouder hij wordt hoe meer er gaat opvallen. -Praten zonder intonatie (dat robotachtige) -Moeilijk tot geen hulp vragen en als je het aanbied wordt hij boos -Veel met zijn armen bewegen -Woordgrapjes en sarcasme snapt hij niet, hij neemt alles heel letterlijk. -Kan niet goed tegen harde geluiden. -Eet niet goed, kan sommige smaken/structuren niet goed hebben. -Heeft veel behoefte aan volgordes, maar als dat er niet is, is het geen wereldramp. Hij moet dan wel even de tijd krijgen om alles voor zichzelf op een rij te zetten. -Hij luistert erg slecht en dingen die je net nog zei onthoud hij ook niet, maar gebeurtenissen die een jaar geleden afspeelden weet hij nog. -Geen goed tijdsbesef. Als we volgende week een verjaardag hebben vertelt hij er morgen over alsof het 3 dagen geleden gebeurd is. Maar daarentegen vertoont hij ook heel duidelijk gedrag dat niet kenmerkend voor autisme is. Heel sociaal en beleefd. Knuffelig, soms zelfs iets te klef Oogcontact (niet altijd, maar meestal wel) Vind samenspelen nog best moeilijk, maar hij probeert het wel. Heel betrokken met alles en iedereen (we noemen hem niet voor niets opoeted ) en hij is heel behulpzaam. Via de psz zijn we doorverwezen naar een MOC, waar ze gerichter kijken op afwijkend gedrag. Hij kwam in een klasje van max 6 kinderen. Ook kreeg hij daar tijdens de dagbehandelingen onderzoeken door psychologe, fysiotherapeut en logopedie (dat is voor elk kind daar) Zij hebben na een half jaar een sterk vermoeden uitgesproken van een vorm van autisme. Officiele diagnose hebben we (geloof ik) niet maar ze adviseerden ons wel om hem naar SBO te sturen. In overleg met de juffen op zijn "gewone" school hebben wij besloten dit (nog) niet te doen en hem nog zeker een jaar te laten kleuteren op zijn gewone school. Mocht het echt niet goed gaan dan kunnen we de overstap maken. Zijn gewone school is regulier daltononderwijs dat zich op zelfstandigheid richt. Het mooie van deze school is dat ze een systeem hanteren die veel voor onze oudste kan betekenen. Zo maken ze gebruik van pictogrammen, hebben ze de kleuterklas in verschillende hoeken ingedeeld en hebben ze in elke klas een speciale kanjertraining die zich richt op sociale omgang en gedrag. Tot nu toe doet hij het hartstikke goed en heeft hij het er prima naar zijn zin!
Hallo dames .. Hier vandaag even in een dip! Ga me steeds meer zorgen maken om onze zoon. Hij fladdert nog veel bij enthausiasme en verveling,maar nu is er weer wat anders bij gekomen..zn handjes/vingertjes strekken/verkrampen..hetbduurt maar 2 of 3 seconden maar gaat het steeds vaker doen.ga me dus steeds meer zorgen maken Wel merken we dat hij iets beter gaat luisteren,en trekt steeds meer naar zn speelgoed toe en wil vaak boekjes lezen.hij wijst t aan en ik moet zeggen wat het is.als ik hem vraag wat het is zegt hij alleen huuu. We merken wel dat hij sinds 3 week geleden zn tongriempje is geknipt hij wel meer klanken maakt maar zn woordenschat is zo laag. Kie Ka Die Kaar(klaar) Baw(bal) Kietelkietel(als we moeten kriebelen) En begint met papa en mama(meestal paa off ma) Hij wil sinds kort ook blokjes bouwen(toren bouwen/afbreken) En daar mag ik hem ook wel bij helpen. Hij begint ook steeds meer te wijzen als hij iets wil.. Spelen wil hij met iedereen maar totaal geen grens en word heel hyper.wel maakt hij steeds meer oogcontact Daarintegen doet hij echt helemaal niks na...geen gebaren geen lichaamsdelen ..helemaal niks doet hij na..dus eingelijk een enorme ontwikkelingsachterstand?? Vind steeds meer teken dat ie toch een wat "ergere vorm " heeft Lees me gek op internet en hoe meer ik lees hoe meer ik me zorgen ga maken en steeds meer angst krijg voor de nieuwe baby. Vind het nu al zooo zwaar en de hele tijd spookt in mijn hoofd.....wat als deze baby ook autisme heeft..kan ik dat wel aan?is het wel eerlijk voor onze andere 2 zoons?? Gelukkig is hij voor de rest een heel vrolijk en op zijn manier heel sociaal..daar ben ik zo ontzettend blij mee!! Ik zal we heel negatief klinken op t moment maar soms heb ik ff een dag dat ik het even niet meer weet en de zorgen om de toekomst zo groot zijn
Je mag best in een dip zitten. En dat je negatief klinkt zou ik eerder bezorgd noemen.. Het is ook niet niks om in een situatie te zitten, waar je gewoon geen grip op hebt. Zo graag willen helpen, maar het komt niet van de grond. Echt logisch dat je jezelf zo voelt, mag ook! Sterkte.
Hoi Ik weet dat ik makkelijk praten heb maar niet teveel zorgen maken. Je komt nu in een traject. Als ik alle symptomen ga opzoeken heeft mijn zoon ook een erge vorm. Maar hij kan ook gewoon heerlijk spelen. Probeer ook de dingen te blijven zien die wel goed zijn en gaan. Het is logisch dat je duidelijkheid wil. Een trage spraakontwikkeling ia normaal bij autisme maar het is geen garantie dat het dan om een erge vorm gaat. Ik heb zelf twee kinderen en de tweede heeft gelukkig geen autisme. Probeer je zelf niet gek te maken en laat je niet gek maken Door alle hormonen. Succes en sterkte, er komt genoeg op je af nu.
Mijn oudste zou een erge vorm hebben maar met wat aanpassingen gaat het echt prima. Wij/hij hebben wel de mazzel dat zijn iq hoog is waarmee hij een hoop kan opvangen. Maar ik vind er serieus ook voordelen aan zitten. Want zijn oog voor detail is geweldig en zijn geheugen fenomenaal. Dat gebruik ik weleens bewust en hij is daar ook trots op. Hij weet dat hij autisme heeft en wij benadrukken dat dat geen nadeel is, maar net wat anders dan anders. Meer zorgen ja, maar met goede begeleiding kom je echt heel ver
Maanden? Dat vind ik wel rot om te horen! Hier kon ik 1,5 week na doorverwijzing terecht bij Ggz, binnen 4 weken alle onderzoeken en week erop uitslag, week daarop startte de begeleiding. Dus dat was nog geen 2 maanden. Bij de jongste ging het nog sneller.
probeer het echt een beetje los te laten. Kids met autisme hebben ook heel vaak periodes dat het slechter met hun gaat en dat ze dus veel autistischer overkomen. En dan weer gevolgd door hele goede periodes. Onze jongste werd toen hij nog geen 2 jaar was gediagnotiseerd met de ergste vorm van autisme. iq geschat op beneden de 50. Ze dachten dat hij nooit ging praten, nooit geen contact met hem konden krijgen etc etc. Hoe autistisch hij toen was..... niemand had ook maar een klein beetje hoop dat hij ooit vooruit zou gaan. Maar hij ging vooruit!! Met 3,5 jaar begon hij met praten. Ja, is nog steeds moeilijk maar hij kan het!! Tot zijn 4de jaar wilde hij NIKS met ons te maken hebben. Het kon hem niet schelen of we er waren of niet. Hij wilde niet aangeraakt worden door ons, wilde totaal geen contact ( we mochten vaak niet eens tegen hem praten )en sloeg zijn hoofd dagelijks zo hard tegen de muur totdat hij bloedde. Nu is hij ruim 5 jaar en is graag bij ons. Wil graag bij ons zijn, zoekt troost bij ons en speelt met ons. Zoekt ook contact met andere mensen en maakt zelfs oogcontact. In een paar jaar tijd is hij met sprongen vooruit gegaan en blijkt hij super slim te zijn wat betreft getallen. Hij kan praten, maakt zinnen, na 3 jaar op een dagcentrum voor gehandicapte kinderen gezeten te hebben nu naar een zmlk school en als alles goed gaat kan ie volgend jaar zelfs naar een sbo. Sinds een aantal maanden is hij zelfs overdag zindelijk!!!! Dus geef de moed niet op!! Zelfs als je kind de diagnose klassiek autisme krijgt dan nog gaat ie zich ontwikkelen en kan hij jou en iedereen om hem heen versteld laten staan!
Laat je ajb niet gek maken door al die kenmerken die je op internet leest. Zo heb ik mezelf ook eens autisme "aangepraat" En dat was toevallig ook nog eens in een periode dat ik in een putje zat omdat mijn moeder kort daarvoor overleed. Onze oudste is in een paar maanden tijd dat hij op school (en MOC) heeft gezeten zo ontzettend positief veranderd, je herkent hem niet meer terug. Ze zijn nog zo jong en ontwikkelen zich in deze levensfase heel veel.