Mijn eerste zwangerschap verliep geheel kwaaltjes vrij. En deze ook. Tot afgelopen week. Mijn buik heeft een groeispurt gehad, ik ben continu benauwd/kortademig, de buik zit giga in de weg en is net zo groot als bij 32 weken zwanger vd eerste. En nu ben ik nog maar 21 weken zwanger, de buik zal nog veel meer gaan groeien maar voor mijn gevoel staat de buik nu al op knappen. Hij voelt strak, alsof er geen ruimte meer is. En natuurlijk is die er wel maar het voelt zo vol. En dan nog 20 weken te gaan. Nu gaat het opzich Nog wel maar krijg wel een beetje angst voor de komende tijd, het zal er vast niet beter op worden. .... Hoe hebben jullie dit ervaren?
Ik ken het gevoel. Eerste zwangerschap niet bepaald vlekkeloos verlopen (bi en een grote buik), maar vind hey deze keer zoveel zwaarder. Ten eerste een klein ventje die mij de hele dag op eist, van 6 tot 14 weken kotsmisselijk geweest en ook nog een verhuizing en 2,5 maand bij mijn schoonouders gewoond. Eenmaal verhuisd begin ik lichamelijk wat achteruit te gaan, bi en een zere, gespannen en volle buik, maar verder voel ik me ook niet al te tof. Mijn man verwacht nogal veel van mij en ik ben niet in staat daar schijt aan te hebben zoals ik dat normaal heb. Dit zorgt nog weleens voor wrijving. Soms ben ik bang dat ik helemaal uitgeput ben tegen de tijd dat de baby komt. Ja, ik vind het echt wel pittig, zeker zwaarder dan de vorige keer. Bij mij helpt het om soms even op een rijtje te zetten wat er nog moet gebeuren. Ook voldoende rust nemen kan helpen, de wanhoop neemt bij mij toe gelijk met de vermoeidheid. Het komt vast allemaal goed, maar het is hard werken.
Mijn eerste zwangerschap was vlekkeloos geen kwaaltjes. De tweede was echt hel. Mijn zoontje trok me helemaal leeg qua voedingsstoffen, voelde me lamlendig, misselijk, ik had enorme verzuurde spieren etc etc. En hij bleef ook nog tot 41.5 zitten! Ik was het zooo zat. Vooral met mijn kleine meid kon ik bijna niks doen, dat vond ik nog t ergste. Dus helaas hier was t ook echt uitzitten., terwijl ik zo graag wilde genieten van mijn laatste zwangerschap Nu heb er een heerlijk ventje bij en ben ik het bijna allemaal weer vergeten
Ik had rond die periode ook het gevoel dat het zo vol zat. Later is dat gelukkig weer weggegaan. Nu minder benauwd alleen als ik mn veters moet strikken
Ik ben ook 21 weken zwanger van de 2e nu (6maart uitgeteld). Ja je buik groeit sneller en alles doet wat meer pijn dan de eerste keer. Mijn zoontje is 14 maanden nu dus heb ze erg kort op elkaar. Hierdoor ook in behandeling voor m'n bekken die niet helemaal meewerken. Maaaaaar aan de andere kant vind ik het allemaal zo enorm snel gaan. De weken zijn voorbij gevlogen. Bij de eerste was je zo bewust met alles bezig en nu gaat alles gewoon een beetje door. Heb je dat niet? Ook ik ben het soms even beu en een enorme baalweek of weken.. maar gelukkig komt en gaat dat gevoel. Ik hoop voor jou ook. Als je ooit van je af wil kletsen ofzo mag je me altijd aanspreken
Haha, ik had dat met 30 weken. Ik liep zo te zuchten en te steunen en mn moeder zei "je moet nog 10 weken zo!". Ja bedankt mam... Ik moet zeggen, het is hier op en neer gegaan. En zo gaat t nog steeds. Dagen/weken dat t goed gaat en dagen dat ik denk: kom dr maar uit! Succes
Heel herkenbaar. Hier ook al heel snel een dikke buik, overal pijn en benauwd. Bij mij is het de hele zwangerschap niet beter geworden. Bekkenklachten alleen maar erger. Benauwdheid is wel wat minder geworden na de 32 weken.
Ik ben vandaag 22 weken en heb dezelfde klachten met ook harde buiken. Kind die helemaal onderin mijn baarmoeder ligt en dus veel in mijn blaas trapt. Verloskundige raade mij vandaag aan om thuis te blijven. Ik heb het gevoel dat ik alle klachten van alle twee de zwangerschapen nu in een heb.