Dingen die niet mogen of kunnen op je 15e zijn toch ook gewoon uit te leggen? En 'omdat het in de wet staat' is ook een uitleg die een 15-jarige prima kan begrijpen. Er is overigens een groot verschil tussen uitleggen en overleggen! Als iets niet mag leg ik uit waarom niet, maar dan valt er niks te overleggen hoor. In andere situaties weer wel. Ik besloot vanmiddag zeer ondemocratisch dat we na het middageten hoe dan ook eerst naar buiten gingen. Omdat we nog niet buiten waren geweest, het mooi weer was en het gezond is was mijn uitleg. Vervolgens ging ik wel overleggen wat we buiten gingen doen. Oftewel dochter mocht kiezen uit lopen of zelf fietsen (ik ging lopen met de jongste in de wandelwagen) en of we richting bos gingen of richting geitjes. Maar ik ben met je eens dat je kinderen ook moet leren zich soms zonder weerstand te voegen naar iets. Je baas waardeert het later ook niet wanneer je met hem in discussie gaat over een beslissing op managementniveau En oom agent gaat ook niet met je overleggen welke straf passend zou zijn bij je overtreding. Soms legt hij misschien nog uit waarom je geen 20 km te hard mocht rijden, maar de boete krijg je ook.
Ik heb niet alle reacties gelezen. Maar dat ordenen en vergelijken herken ik ook wel bij mijn eigen dochter. Het is ook jonge kinderen eigen om de wereld om zich heen te proberen te ordenen. Je moet jezelf misschien afvragen of het haar erg (en jullie uiteraard ook) in de weg zit? Tegen grenzen aanlopen is ook goed. Daar leren ze van. Mijn dochter is een pittige dame als iets niet gaat of mag zoals zij het wil. Maar consequent blijven is het toverwoord. Mocht je kind een ontwikkelingsvoorsprong hebben dan is het sowieso zaak om het goed te blijven volgen. Voor deze kinderen kan de start op een basisschool later moeilijk zijn. Dus laat zij daar andere dingen zien dan thuis, dan is het goed om met de leerkracht in gesprek te gaan. Maar wat ik lees hoe ze het doet op de psz en kdv zien zij geen reden tot zorgen, of wel?
Helemaal mee eens, met de aanvulling dat duidelijke grenzen heel belangrijk zijn voor de ontwikkeling van het kind zelf.
Ik heb niet alles gelezen en snapte eerst ook niks van je openingspost. Maar het gaat dus om wat autistische/dwangmatige dingetjes van je dochter. Ik vind het herkenbaar bij mijn dochter. Ik zeg voor de gein wel eens: ze is een autist, met als de moeder. Ze is het niet en ik ook niet, maar elke mens heeft wel overlappende eigenschappen. Ik zou het eerst eens een beetje afremmen/niet in mee gaan voor een poosje. Kijken wat ze daarmee doet. En dan ook uitleg erbij geven. Als ik mijn dochter helemaal haar gang laat gaan moet alles op dezelfde manier, met dezelfde handelingen en liefst elke keer een stapje meer of verder. Dus daar zet ik soms een rem op.
Het klinkt dwangmatig. Als je het in lichte mate neemt herken ik het gedrag wel, maar niet zo erg als bij jou. Kinderen zijn sowieso allemaal gehecht aan regelmaat en alles steeds hetzelfde.