@lunap: ik heb het ook wel vaker gehad maar dan even een lichte kramp en dan weer weg. Niet zo'n continue zeurend gevoel. Heb dat wel eerder gehad na zo'n onrustige avond en toen werd ik opgenomen. Vandaar dat ik wat twijfel. Super! Weer een mijlpaal gehaald! Niet te hard dansen he, de uk moet nog even binnen blijven . @ukkie: ik weet dus niet meer goed wat ze mij hebben geadviseerd tav die buikpijn. Beetje suf. Maar op een gegeven moment hoor je zoveel dat je het niet allemaal meer onthoudt. Ik ga zo eerst m'n bedje maar eens uit en kijken hoe de boel zich houdt na het douchen en ontbijten. Als ik weer last krijg bel ik idd eerst voor ik weer die indocid neem. Ik heb morgen ochtend een afspraak met mijn eigen gyn dus overleg het het liefst met hem. Denk dat hij voor zal stellen om dan voortaan de adalat te proberen, maar daar zit dan dus iedere keer een paar uur opname aan vast. Controles en afspraken gaan wij samen heen. Mijn man wil me idd niet zelf laten rijden ( ook al is het maar 10 min), en hij wil gewoon weten wat er besproken wordt. Zijn werk is gelukkig heel coulant hierin. Als er spoed is en ik kan zelf nog rijden dan rijd ik er zelf heen, en als het echt niet anders kan vraag ik m'n schoonouders. De laatste zijn nogal snel in de stress dus zit er niet zo op te wachten als het niet echt nodig is. Qua gemeenschap, dat missen wij ook enorm, maar gelukkig kunnen we het allebei wel even 'parkeren'. Ik heb vaak door de buikpijn ook geen puf om het op een andere manier gezellig te maken dus het is even wat het is. Ik maak het volgend jaar wel goed met hem . Gelukkig is mijn man niet van suiker en snapt hij het allemaal heel goed. Hij zegt zelfs dat zijn behoeftes door alle stress en onrust ook tot het nulpunt gedaald zijn dus dat scheelt
ja, nouja hij heeft al zoveel vrij genomen de afgelopen weken... hij werkt in het middelbaar onderwijs en zijn teamleiders enzo zijn makkelijk hoor maarja, straks als die kleine er is en t is te vroeg, zal hij ook nog wel wat vrij moeten nemen... En stel ik krijg weer last bel ik hem en komtie naar huis, daar is geen twijfel over, maar voor de geplande afspraken wordt t wel een beetje veel bij elkaar... Ja soms moet ik mezelf echt inhouden. en t is pas 3 weken.... ik kan me voorstellen dat jij helemaal gek wordt. Tuurlijk doen we dat wel weer voor die kleine uk maar pfft.. Juist met al deze stress en ellende zou t zo fijn zijn!
@ukkie wat fijn dat je weer lekker thuis bent. Ik heb ervaring met striae op het einde van mijn vorige zwangerschap was ik net een tijger haha ik groeide zelfs zo hard dat sommige stukjes een beetje begonnen te bloedden smeren hielp hier niet. Het trekt wel weer weg je ziet er bij mij bijna niks meer van het wordt wit. Ben benieuwd of ik het nu nog krijg want volgens mij kan ik niet verder 'scheuren'. Ondanks dat smeren hier niet hielp is het wel belangrijk om te doen om de jeuk enz tegen te gaan. Kwa ziekenhuis bezoeken ga ik altijd gewoon zelf met de auto het is hier om de hoek. Het maakt volgens mij niet veel uit of je nou rijdt of er naast zit. Wij hebben hier ook van die 'hulpjes' bij de ingang van het ziekenhuis die je evt komen halen met een rolstoel bij de auto en je naar de afdeling brengen waar je moet zijn. Hebben ze niet zoiets bij jullie? Is in jou situatie wel fijn! @madelien ik heb ook al m'n hele zwangerschap menstruatiepijn. Hier ook sommige dagen wel dan weer dagen niet. Als ik het heb is het ook een continu aanwezige pijn. Het kan ook opeens weer weg zijn of juist lang aanhouden. Heeft denk ik met de groei te maken en je banden. Had het de vorige zwangerschap ook regelmatig. @unap jeej wat goed dat je al zover gekomen bent! Op naar de 35 weken. Hier vandaag 26 weken. Toch weer een mijlpaal. Ben vanmorgen even naar de peuterspeelzaal geweest waar mijn dochtertje zit. Kost me toch wel veel energie pff! Hele lichaam doet gelijk zeer niet eens m'n buik maar m'n bekken. Ondanks alle onrust doet ze het super volgens de juffen. Deze mama is helemaal trots. Nog eventjes dan is ze alweer 3. Het gaat zo snel!
@ourmiracle, Ja ik begin ook langzaam te veranderen in een tijger ja. Ik hoop indd maar dat t straks een beetje wegtrekt, op mn kont ook vind ik echt erg! Ik ben zo bang zo een flubberkontje over te houden :') Nouja ik heb bed/bankrust met toiletfaciliteiten. Douchen zorgt al voor harde buiken en dan moet ik echt bijkomen daarna, als ik mn rust dan niet neem zet t door. t is toch 15/20 min rijden, parkeren en dan 5 min lopen naar de ingang en dan nog 5 min naar de poli... das gewoon echt te veel. Ik mag gewoon niks meer dan op de bank zitten. is zo frustrerend, k voel me verder prima eigenlijk maar ik mag gewoon helemaal niks meer! das ook de voorwaarde die ik kreeg waarop ik naar huis mocht; rust,rust,rust. En na 3 ziekenhuisopnames ben ik best wel bereid om me daar maar heel streng aan te houden.... Vandaag overigens 31 weken zwanger, nog 1 week en ik kan in ieder geval hier in t ziekenhuis bevallen!!
Even ego: Oh bah ben net over de magische grens en buik is vandaag zo onrustig ( p en af harde buiken) heb echt even de schik.. Natuurlijk is 34 weken mooi termijn maar nu ik zo dichtbij ben wil ik zo graag nog 37 aantikken! Plus met dit termijn wordt er niks meer geremd dus zet het door dan is pech en gaan met die banaan... Hopelijk zakt het af
Ooh bah wat spannend! Ellendig is dat zeg, wellicht hoort het er gewoonbij maar met je ervaring is t natuurlijk helemaal onzeker.... Kan je niet een ctg krijgen oid zodat je weet wat er speelt?
wat spannend zeg hier ook al sins vorige week slijmprop verloren en al sins vorige week dinsdag bloedverlies waar ze niks m,ee kunnen ze zeggen het is nu wachten op de bevalling wand het gaat niet lang meer duren ook 2 cm ontsluiting en nu ook al sins zaterdag de hele dagen harde buiken die pijn doen
Goed, het zijn oefenen weeën dus ze doen gelukkig nog niet veel behalve dat het vermoeiend en pijnlijk is Maar even tanden op elkaar en nog paar weekjes ! Hoe is ie met jullie?
*Doet de 24 weken dans* Hier nog steeds aan de utrogestan om alles rustig te houden. Ook 2 halve dagen fysiek aanwezig op het werk, rest thuiswerken op eigen tempo. Met de onderdruk gaat het op en af. Zoeken naar een evenwicht tussen beweging en rust! Heb de blog van avia gelezen met tranen in de ogen. 23 weken is echt nog een grijze zone, en het suckt dat ze met die termijn niet kunnen/mogen ingrijpen. Dat is deels ook de reden waarom ik me een beetje distantieer van dit forum, uit vrees om in een negatieve gedachtegang te blijven steken... Elke persoon is anders, geen zwangerschap is te vergelijken. Ik zal nog meelezen achter de schermen als ik me goed genoeg voel, maar ik zal iets minder actief zijn. Vertrouwen hebben in m'n lichaam is het enige wat ik nu kan doen!
@ Lunap, fijn zeg! Nog steeds onder controle allemaal?? @ ladyLien, ja snap ik wel. Ik heb ook een tijdje niet veel bekeken hier, terwijl er toen nog niks aan de hand was ( of ik wist t iig nog niet) maar je wordt er soms zo bang en onzeker van!! Hier is t redelijk rustig. Lekker thuis in ieder geval en ik hou me heel rustig... HEEL moeilijk maargoed, beter dan WEER naar t ziekenhuis. Gistermiddag wel daar even geweest voor een CTG, ik voelde geen leven voor uuuren en uuuren en normaal met en beetje duwen en plagen krijg ik wel een schop of een duw maar nu gebeurde er niks... Gelukkig was alles goed, al reageerde die kleine qua bewegingen ook niet op t Ctg, doettie normaal heel sterk. Op de echo bleek hij/zij wel lekker bezig te zijn maar waarsch net zo te liggen dt ik het even niet voel..?? Gelukkig stuitert t inmiddels weer aardig rond in mn buik dus weer helemaal gerust gesteld. Zo een fijn ziekenhuis hier, elke keer weer wordt op mn hart gedrukt bij enige twijfel te bellen en dat is een heel fijn gevoel! Ik voel me toch snel bezwaard. Nog even volhouden tot iig a.s. dinsdag, dn ben ik 32 weken en hoef ik niet meer naar t academisch ziekenhuis over
Fijn om te lezen dat iedereen nog zwanger is! Hier vandaag bij de gyn geweest. Afgelopen twee weken niet extra naar het ziekenhuis hoeven gaan omdat alles zo goed gaat. De controle was ook weer prima. Beide meisjes doen het erg goed en mama is ook weer goed gekeurd Ik mag van de gyn ook weer wat meer bewegen dus lekker even naar buiten of met de auto op bezoek etc. Zolang ik maar goed naar mijn lichaam blijf luisteren. Geen platte rust meer dus maar wel rust. Dit betekend helaas dat ik nog steeds niet voor onze dochter kan zorgen. Maar ben wel blij dat de gyn en ik op een lijn zitten. Het voelt voor mijzelf ook goed om weer iets meer te doen zolang ik goed naar mijn lijf luister. Heb wel soms harde buiken ( niet veel) maar dat is ook niet verontrustend met ruim 26 weken zwangerschap van een tweeling. Liefs!
Boijna 32 weken Ukkie, wat fijn! Elke week en dag is er weer 1! Ourmiracle wast fijn dat de controle goed was! Momenteel lig ik aan de ctg, had weer rasr gevoel in onderbuik en bovenbenen, nu word het menstruatieachtig dus even extra controle.
Goed nieuws allemaal! Bamjolan: hopelijk is het ctg goed Wij hebben afgelopen woensdag een goed gesprek met de gyn gehad. Ik mag de indocid niet meer slikken vanaf de 28 wk omdat de risico's voor de kleine dan te groot worden. Dus heb voorgesteld om het nu al niet meer te nemen omdat ik me steeds zo rot voel als ik het slik. De gyn durfde dit wel aan omdat m'n cervix steeds zo stabiel blijft. Moet natuurlijk wel gelijk bellen bij pijn of zo. Het is wel vermoeiend nu, gister bijvoorbeeld van begin van de avond af aan elke 4 min harde buiken. Zonder pauzes, gewoon continue aanwezig. Ben om 22.00 uitgeput gaan slapen. Vannacht is het niet erger geworden gelukkig. Ukje is nu wel heel rustig, dus die zal er ook wel wat van mee krijgen.
Ik hoop dat je kleintje nog even blijft zitten! Hier was alles goed, baarmoederhals was nu 27mm ipv 24mm!!! Super dus! Nu weer thuis, nog wel last van buik maar alles was goed dus toch maar naast me neerleggen.
Hallo allemaal! @ Madelein, hoe ging t t weekend, zonder de medicijnen?? Hoe is het bij de rest, baby nog on board?? Hier wel alleen is het alweer het hele weekend onrustig en rommelig. Zaterdag nog de hele dag in het ziekenhuis geweest, wel wat pieken op t Ctg maar niet hoger dan 45 dus niet heel erg en baarmoedermond blijft stabiel. Mocht dus weer naar huis gelukkig, moet alleen vanmiddag alweer naar de poli toe. Vind ik eigenlijk wel fijn, want buik blijft onrustig. Ik merk wel dat het in 4 weken tijd steeds wat erger is geworden. Nu zit ik af en toe echt weg te puffen, heb t dan benauwd, mn rug gaat krampen, harde buik, menstruatiepijn. Best wel vervelend want wanneer gaat t nou doorzetten?? Als iemand dat nou maar kon vertellen he?
Herkenbaar hoor ukkie, hier ook veel last van voorweeën. Telkens die spanning van wel of niet doorzetten. Kunnen ze niet adalat geven? Hier wordt volgende week de cerclage verwijderd wat ik wel super vind want knijp hem wel met alle harde buiken die ik nu heb, als de dood om er doorheen te scheuren. Vandag 35 weken! Wat gaat het opeens hard en blijf het bijzonder vinden dat nog steeds zwanger ben! Meiden de is dus echt nog hoop
@lunap: wat spannend!!! Wie had dat durven denken idd! Super! @ukkie: wat naar dat het onrustig blijft bij je. Weet helaas hoeveel energie het kost... Hier helaas ook nog steeds onrustig. Zaterdag uiteindelijk maar zh gebeld omdat ik toen voor de derde dag achtereen elke 5 min harde buiken had. Af en toe zat er 10-15 min tussen maar het bleef door gaan. Ctg was indrukwekkend volgens de artsen, zal een foto ervan hier neer zetten. Inmiddels worden het oefen weeen genoemd, zit zijn geen gewone harde buiken meer. Ze worden ook pijnlijker, gisteravond een paar die echt fors pijn deden, maar dat zette gelukkig njet door. Maar het blijft dus niks doen op m'n cervix dus mocht wel weer naar huis gelukkig. maar heb wel gezegd dat ik dit op deze manier niet nog 10 weken volhou ( mocht ze zo lang blijven zitten). Dat snapten ze goed gelukkig. Het kost zoveel energie de hele dag door die weeen. Enige voordeel is dat ik wel goed slaap want ga compleet gebroken naar bed elke avond. Ik heb voorgesteld om toch die proluton te gaan proberen, in het kader van baat het niet dan schaadt het vele malen minder dan de indocid. Indocid wil ik niet meer. Verder woensdag overleg of ik op dit soort momenten adalat kan krijgen. Om even rust te krijgen en op adem te kunnen komen. Daar had mijn eigen gyn het over vorige week alleen er moet dan een duidelijk plan komen. Kortom wij blijven ook lekker rommelen
Ik kom toch even piepen en iets van me afschrijven. Gisteravond snel opeenvolgende harde buiken en toch op controle gegaan naar het ziekenhuis. De ctg zag er op zich wel ok uit (met een paar kleine piekjes), maar uit de inwendige controle bleek dat m'n baarmoederhals ernstig verweekt is... Direct moeten blijven en uiteindelijk nog een suppo indocid gekregen. Nu 25 weken, en hier mogen ze pas vanaf 26 weken echte wee-remmers en longrijpers geven. Vandaag ging al iets beter, maar de rugpijn en harde buiken komen tegen de avond wel terug. Dus platte rust is het enige wat ik nu kan doen. Hopelijk mag ik snel naar huis om daar verder te rusten! Nu begrijp ik echt wat jullie voelen! Angst, machteloosheid, wantrouwen in je eigen lichaam, etc.
Hoi allemaal, Ik heb bewust een hele tijd niks van mij laten horen en heb erg weinig op het forum gezeten. Dit puur omdat ik anders het idee had dat ik constant met mijn zwangerschap bezig was en de dagen nóg langer duurden voor mijn gevoel. Maar er is goed nieuws! ik heb vandaag de 37 weken mijlpaal gehaald!!!! Vanaf week 29 zit ik al thuis en heb ik halve bedrust (niet meer dan 1 Kg tillen, geen huishoudelijke taken verrichten etcetc). Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik mij daar niet altijd aan gehouden heb; ik heb bijvoorbeeld nog steeds de was zelf gedaan en gekookt. Mijn baarmoederhals was met 29 weken nog maar tussen de 0.8 en 0.9 cm en ik heb een pessarium gekregen welke er morgen uitgehaald gaat worden (spannend!!!!!). Hopelijk hoor ik morgen dat ik ook weer wat meer mag doen (ik zou zoooo graag nog 1x op mijn paard willen rijden, maar daar is mijn vriend het niet mee eens ) Er is dus nog hoop meiden! Het is zwaar, saai en absoluut niet leuk, maar jullie moeten allemaal gewoon minimaal 37 zwanger blijven!