Mijn vriendun is 5 weken geleden dmv een keizersnede bevallen. Nu is alles natuurlijk nieuw bij een eerste kindje en dus vraagt ze mij veel om advies. Vind ik helemaal niet erg. Maar...... Hun kindje is al vanaf week 2 flink verkouden. Drinkt niet goed en is met tijden erg onrustig. Nu gaan ze al sinds zijn geboorte erg veel weg. Winkelen, boodschappen doen. Eten bij familie en op verjaardagen. Als ze samen weg gaan dan laten ze de kleine bij iemand anders. Ze gaan savonds op verjaardagen en dan blijft de kleine bij oma. Dan moet hij dus rond 23.00 uur nig door de kou naar huis. Ook toen hij behoorlijk verkouden was. Op dagen dat hij onrustig is appt ze me constant met de vraag wat ze moet doen. Ik heb nu gister tegen haar gezegt dat ze hem meer rust moeten gunnen en hem de kans geven om beter te worden. Hij heeft zijn thuis en zijn papa en mama nodig. Ze zei, ja maar dat doen we toch ook! Ik vind dat zulke kleintjes niet heen en weer genomen moeten worden. Ze hebben rust nodig om te wennen. Nu appt ze me net dat ze bij haar schoonouders is met de kleine en dat haar vriend haar daar rond 23.00 uur komt ophalen. Moet die kleine straks weer in de kou naar huis. Ben ik hier nou zo'n pierleut in? Hoe hebben jullie dit gedaan toen jullie kindjes net geboren waren?
5 weken is wel heel erg klein om een kindje heen en weer te slepen. Vooral als het kindje aangeeft er last van te hebben. Het zou mijn keuze niet zijn
Toen ze 5 weken oud waren gingen wij nog niet zoveel weg met de kleine. Had ik zelf ook geen zin in haha Wel een boodschapje doen of in de middag een paar uur naar opa en oma, maar verder lagen ze gewoon lekker thuis te slapen. Nu zat ik over kou niet zo in, ze zijn geboren in januari en oktober, dus was ook koud. Maar daar is op te kleden. Wel vind ik het belangrijk dat die kleintjes voldoende rust en regelmaat hebben, het is al heftig genoeg voor ze al die indrukken die ze op doen. Dat merkte ik wel heel erg aan ze, een drukke dag stond garant voor een onrustige nacht
Ik kan alleen voor mezelf spreken en mijn dochter had wat dat betreft nooit ergens last van.. Ik sleepte haar ook overal mee heen.. Dus aan mij heb je niks haha
Wij zijn daar misschien wel heel ouderwets in maar wij vinden de eerste hechtings periode erg belangrijk. Tot mijn verlof voorbij was is de kleine of bij mij of bij mijn man geweest. Geen haar op mijn hoofd die eraan dacht om zo'n kleintje bij een ander achter te laten. Zelf ben ik in die periode 2 keer alleen weggeweest. Maar toen waren ze dus bij mijn man. Ik vind het veel te veel onrust voor zo'n kleintje om telkens weg te sjouwen en gedumpt te worden bij een ander. Ken ook kindjes die met 2/3 weken al uit logeren werden gedaan omdat papa en mama zo moe waren Ieder zijn eigen ding maar dat vind ik gewoon sneu. Niet mijn stijl. Ben het dus met jou eens.
Wij hebben onze dochter nooit veel heen en weer gesleept, doen dat nu nog niet. Wel samen boodschappen doen, maar gewoon op normale tijden. Ik denk dat ze pas een jaar was voordat oma een avondje mocht komen oppassen haha. Haar 's avonds meenemen ergens naar toe deden we zeker niet, wij wilden haar gewoon op tijd in haar eigen bedje hebben. En nog steeds. Ik vind dat persoonlijk heel belangrijk.
Misschien zijn er hier wel wat boekjes over. Regelmaat blablablabla. In iedergeval een boekje waar in staat wat je beter wel en niet kunt doen bij onrustige baby's.
Iedereen is hierin anders, ik breng mijn kind ook savonds niet naar een oppas, ben veel liever zelf bij de kleine, toevallig ook 5 weken oud. Maar door weer en wind naar buiten doen wij ook, hier kun je prima op kleden, extra dekentje, lekker warm pakje. Wel knap dat die vriendin daar allemaal zin in heeft, ik heb ook een keizersnede gehad maar heb echt nog niet altijd voldoende energie en kracht om overal heen te gaan en alles te kunnen doen. Misschien kun je haar subtiel over de 3 R-en blijven vertellen als ze haar klaagzang bij jou doet, dat het voor haar kindje misschien fijn is als het minder prikkels krijgt. En erbij vertellen dat prikkels ook wandelen in de wagen is, en steeds verandering van omgeving. Misschien bij voldoende herhaling snapt ze het... Meer kun je niet doen.
Het zou mijn keuze ook niet zijn om elke keer te slepen met zo'n kleine baby (ik kon 5 weken na de bevalling overigens net naar de supermarkt lopen hihi). Ik ben erg van de 3 R-en. Over het algemeen liggen de kinderen in hun eigen bed. Logeren ben ik echt een ei in. Onze dochter is alleen uit logeren geweest toen haar broertje werd geboren. Zoon mag vanaf dat hij 2 jaar is uit logeren. Ik merk dat hij nu echt wat meer kan communiceren, dus dan vind ik dat het kan. Ik zou bijvoorbeeld wel tegen een vriendin kunnen zeggen dat ze wat meer ritme en regelmaat zou kunnen invoeren. Dan kan ze na een paar weken kijken of de baby minder onrustig is. Verkouden kan natuurlijk gewoon, heersen zoveel virusjes, al blijft het wel erg vervelend voor zo'n kleintje.
De kou vind ik ook niet erg. Wij gaan ook door weer en wind. Maar niet om 11 uur in de avond als het niet hoeft. Dan liggen mijn kinderen lekker warm in hun bedjes
Hier een baby gehad die slecht tegen prikkels kon rrr bood echt een uitweg al is het soms vermoeiend en moet je veel dingen laten .. Ze werd hier een stuk rustiger van en wij een stuk vrolijker. . Even weg kan maar wel in het ritme van je kind .. vaste slaapplek en vaste rituelen waren hier echt een must voor een vrolijke baby
Ik zie dit ook in mijn omgeving gebeuren: verwende ouders die geen verantwoordelijkheidsgevoel lijken te hebben. De kleinste baby's gaan al uit logeren om de meest slappe redenen (festival, moe, vakantie..). En de baby heeft daar absoluut niks aan! Maar misschien dat jouw vriendin zo onzeker is dat ze haar kindje daarom veel meenemt of wegbrengt? Of heeft ze een beginnende depressie? Zelf ben ik zo'n moeder die voornamelijk veel rust en regelmaat zoekt. Voelde mij die eerste maanden als een beschermende moeder beer en lag de eerste weken voornamelijk op bed te genieten van mijn spruit... Zou er zeker een opmerking over maken!
Dat zie ik hier dus ook vaak! En dan werkt iemand bijvoorbeeld vier dagen, volgt opleiding, heel erg druk. Wat ik niet fout keur hoor! Echt niet, ik vind dat je er zelf ook nog bent en niet alleen moeder zijn. Maar als je dan ook nog elk weekend je kinderen wegbrengt omdat jij zo nodig moet stappen! Dan kan ik dat echt niet begrijpen. Mijn kinderen logeren amper bij iemand anders. Vind ik niet nodig. Het zou mijn keuze dus ook niet zijn. Maar als het kindje er verder geen last van heeft... Maar dat is dus wel het geval.
Het lijkt wel alsof de ouders direct het we-kunnen-nog-steeds-weg padje ingeslagen zijn zonder eerst de tijd te nemen om het kindje te leren kennen. Dat zou ook het vele vragen verklaren. Ik zou gewoon eerlijk zeggen dat je denkt dat het misschien toch te veel is voor de kleine en dat ze uitstapjes het beste kan tussen de middag kan doen en ze die het liefst kort houdt.
Mijn eerste reactie is er een van waar bemoei je. Je me e, Mijn tweede reactie omdat je vriendin zo onzeker overkomt.. dit zijn de eerste signalen dat een moeder niet goed in haar veel zit. Praat daar over hoe ze zich voeld. Mijn zoon is ook overal met mee gegaan zo jong. Ook ks met drie weken zelfs mijn huwelijks dag. Ook mee feest avond. Kou kan je kindje goed op kleden maar. Hier over praten kan geen kwaad, maar veroordeel niet! Kan zijn dat ze er anders overdenken. Dat mag. Maar praat met moeder over die onzekerheid. Waak er voor om te veroordelen. Zeker als ze misschien een beginnende pnd heeft. Dan is veroordelen. Zeer schadelijk. Ook ik belde vaak mijn moeder met zoon. Die heeft mijn geholpen van de regen in de drup. Moest het ook alleen doen bel niet zo vaak weet het ook niet. Deed mij zo pijn. Echt pijn. Bleek wel ziek... pnd etc c etc. Ben veroordeeld tot op het bot. Ik zelf ging dood vanbinnen. Waarom geniet je niet van je kindje. Ging er aan kapot. Dus niet veroordelen. Subtiele hintjes advis dat wel.
S avonds ging ik hier ook niet weg, maar eerlijk.. vanaf twee weken moest ik de jongste wel overal mee naar toe slepen, die sliep overdag nooit in haar bedje.
Ik ben persoonlijk best wel van de rust en regelmaat, vind om 23 uur naar bed echt belachelijk. Maargoed, ik denk dat de moeder het nog enorm belangrijk vind om zichzelf te laten zien en overal heen te gaan. Beetje last van the fear of missing out? Je bent ouders geworden je kunt nu eenmaal niet meer alles doen en dat hoeft toch ook niet? Ik ben wel een moeder die de kinderen heus wel eens bij oma laat slapen, mijn moeder past 2 dagen op en dan vind ze het fijn als ze daar ook slapen op die dag. Prima, op die dag gaan wij dus samen dingen doen. Hoeven we dat rest van de week niet meer
TS is helemaal niet aan het veroordelen! Integendeel ze wil gewoon helpen. Wat ik heel knap vind. Ik vind ook dat jouw vriendin niet alles doet in het belang van het kind. Ze doet haar kind geen kwaad dat niet maar ook niet goed! Zo een kleintje heeft behoefte aan een regelmaat met stabiliteit en warmte geen gesleur van links naar rechts. Begrijp die ouders/schonouders trouwens niet dat ze er niets van zeggen als ze daar zit tot 23 uur. Maar ja ieder zijn mening. En als het kind aanhoudend verkouden blijft sorry maar dat vind ik gewoon nalatig van de ouders! Hun prioriteiten liggen duidelijk ergens anders!
Hier met de oudste met 10 dagen meegenomen naar een verjaardag nou dat was eens en nooit weer! De hele avond een overstuur jochie gehad en we hebben dit dan ook niet meer gedaan. Wel met 5 weken oud wezen logeren bij opa en oma. Zoon had ontzettend veel last van alle babykwalen die je je maar kon bedenken en wij sliepen hooguit 2 uur per nacht. Toen mijn man zich bijna tegen de vangrail kapot reed door slaapgebrek hebben we hem een nachtje naar mijn ouders gedaan (kleine kanttekening mijn moeder is kinderverpleegkundige op de high care dus die vertrouwen wij volledig!) daar sliep hij ook voor het eerst een hele nacht door (verandering van omgeving) Dochter nu bijna 7 maanden oud is nog nergens gaan logeren wederom mag zij dit alleen bij mijn ouders nu nog en meenemen naar iemand een hele avond doen we ook niet. Het laatste wat ze in haar bed ligt is 20:00 uur als we nog anderhalfuur terug moeten rijden. Tja ik zou toch heel voorzichtig een gesprek aangaan met haar en geef haar anders een boek cadeau (baby in een droomritme of die van Ria Blom) met de woorden aan dit boek heb ik zelf heel veel gehad