ja snap ik heel goed dat je daardoor meer rust hebt! maar waarom wel op de kinderen van je zwager en jou kinderen niet? vind ik heel cru overkomen tegenover jou kinderen😓
Mijn moeder is helaas overleden, zij en mijn stiefvader deden alles met ze. Gingen ook mee op vakantie namen ze mee uit eten, dagje weg enz. Nu mijn moeder er niet meer is en mijn stiefvader een nieuwe vrouw heeft, zien wij mijn stiefvader niet meer. Hij heeft een nieuw gezin. Mijn vader zien ze niet vaak, maar daar gaan ze wel eens logeren om de beurt. Dan gaat hij met ze winkelen, filmpjes kijken, langs mijn opa enz. Mijn schoonouders doen er eigenlijk niks mee. We zien ze regelmatig en de kinderen logeren er ook wel eens. Maar dan blijft het wel bij boekjes lezen enz. Maar ja mijn schoonouders zijn dan ook al 80+ dus kunnen niet heel veel meer met ze doen.
Omdat mijn zwager gevraagd heeft of ze op kon passen terwijl zij werken. Was tijdelijk, maar ze heeft het wel gedaan. Op onze kids hoeft ze niet op te passen want die opvang is geregeld. Verder is ze altijd moe en ziek en zwak om iets met ons te ondernemen. En ik las op FB dus wel allemaal berichten over dat ze ging zwemmen, wandelen en van alles en leuke dingen doen. Daar had ze dus wel tijd voor.
Mijn ouders zijn ook erg druk met hun eigen leven helaas. Toen mijn dochter klein was paste mijn moeder wel op, toen ze ziek was is dit gestopt. Inmiddels zijn we een paar jaar verder en zien we ze ongeveer 1x per maand, terwijl we vlak bij elkaar wonen. Maar te druk met etentjes en feestjes. Met mijn dochter hebben ze een redelijke band, met mijn zoontje niet. Maar ze doen ook totaal geen moeite om hem te leren kennen. Dit doet me enorm veel verdriet en ik snap het ook echt niet. Toch zeg ik er niks van, dat leidt alleen maar tot ruzie en veranderd toch niet. Accepteren is denk ik de enige optie
Mijn schoonouders doen eigenlijk nooit wat met hun kleinkinderen. Maar dat deden ze met hun eigen kinderen ook niet echt veel. Zijn ze niet gewend denk ik van huis uit. Vroeger stoorde ik me er aan maar nu niet meer. Heb me er bij neergelegd. Al moest ik wel eens op mijn tong bijten als m'n schoonmoeder klaagde dat de kleinkinderen niet graag bij haar kwamen. Mijn ouders doen soms wel dingen met de kleinkinderen. Maar ze passen ook 1 dag in de week op dus dat snap ik wel.
Mijn ouders zijn ook niet zo ondernemend, al gaan mijn moeder, ikzelf en de kids wel regelmatig gezellg naar de stad. Mijn schoonmoeder is wel heel ondernemend, lichamelijk ook wat beter. Maar wel kleine uitstapjes zoals naar de eendjes, rondje fietsen, naar het bos, boodschappen doen etc? Dit doet ze altijd als ze oppast, ongeveer een halve of een hele dag per week.
Mijn schoonouders wonen wat verder weg dus meestal gaan we er met zijn allen heen of komen zij hier. Mijn ouders (vooral mijn vader) hechten veel waarde aan hun vrije tijd maar ze werken beide ook iets van 50 uur in de week dus dat snap ik heel goed! Op vrijdag ga ik met de kids naar mijn moeder en doen we leuke dingen en om de week op zondagmiddag ook.
Nou mijn schoonouders niks. Wonen wat verder weg, maar die zullen nooit eens met hem wat leuks doen. Hebben niks met kinderen volgens mij. Behalve showen met foto's. Jammer, maar die hoop hebben we al opgegeven. Als er wordt gebeld gaat het ook altijd maar 2 minuten over zoon en dan de 'verplichte' vragen en daarna altijd weer over werk. Zucht. Mijn kant is wel helemaal gek op zoon. Maar daar werd al duidelijk aangegeven niet zo veel met kleine kinderen te hebben en dat het pas echt leuk wordt als ze goed kunnen praten en zelfstandig zijn. No worries, die indruk was al achtergebleven van toen ik zelf nog een kind was. Knuffelen en boekje lezen is prima. Handje vasthouden als wij naar de dierentuin gaan, bos of kinderboerderij ook. Maar uit zichzelf ergens naartoe gaan met onze zoon is er niet bij. Misschien over een paar jaar. Moet er wel bij zeggen dat mijn vader echt wel gek is met zoon, maar echt initiatief tonen is er gewoon niet. Ik denk dat hij ook echt niet weet wat je met een kleintje kan doen. Jammer, maar wij denken maar zo: Wij hebben gekozen voor onze zoon en zij niet. Geen verplichtingen. Zij lopen mooie herinneringen mis, wij niet.
O ja, zo herkenbaar, mijn ouders hebben die neiging ook. 3 vinden ze eigenlijk teveel. Ze passen wel 1 middag per week op de oudste 2 na school en in de vakanties af een toe een dagje weg, maar zelden met 3 tegelijk. Mijn schoonouders zien we eens per 3 maanden oid. Verder horen we nooit wat van ze, bellen ool niet even naar de kindjes wanneer ze iets belangrijks hebben gedaan. Zien we elkaar dan eens, doen ze net alsof ze super opa en oma zijn. Zelfs een stukje wandelen is al teveel moeite.
Niks. Geen flauw idee wat mijn schoonouders doen. In ieder geval niks met hun kleinkinderen. Mijn moeder is overleden en die had wel veel gedaan. Mijn pa ziet dat in z'n eentje niet zitten. Maar als ze even aan de deur komen, krijgen ze wel een snoepje.
Mijn moeder is al wat ouder en slecht ter been, dus die doet geen uitstapjes met de kinderen. Wel gaan mijn jongens er 1 x in de 2 weken een middag heen als ik werk, dat vinden ze gezellig en mijn moeder doet dan haar best om het gezellig en leuk te maken met ze. Mijn schoonouders zijn wat jonger maar hebben het ook erg druk met hun vrijwilligerswerk enz.. Dus echt uitstapjes doen ze niet. De band is wel goed overigens, ook hier zijn mijn jongens 1 x in de 2 weken een middag. Dat vinden ze geweldig. Ik vind het prima zo. Iedereen heeft recht op een eigen leven, zoals het nu gaat is de band goed en dat is uiteindelijk het belangrijkste.
Ik denk dat je op moet houden met vergelijken en accepteren hoe de situatie is. Je kinderen weten niet beter en wanneer er bij bezoekjes leuk met je kinderen wordt gedaan is dat toch ook prima. Mijn moeder past een dag in de week op en is helemaal weg van haar kleindochter. Ze leest haar voor en gaat blokje met haar om of even naar de speeltuin.We gaan ook af en toe met zijn drieën even winkelen en koffie drinken. Mijn vader is niet zo ondernemend en doet weinig tot niets met mijn dochter. Haar andere grootouders zien haar eens in de veertien dagen een ochtend. Zij doen spelletjes met haar of gaan een blokje om, even ballen in de tuin. Hier dus ook geen grote uitstapjes. Soms steekt het mij wel dat mijn vader niet een gezellige opa is die met mijn dochter een blokje om gaat. Je ziet soms opa's trots achter de kinderwagen of op de fiets met kleinkind voorop. Maar het is niet anders. Ik begrijp je wel, maar misschien moet je het gewoon loslaten. Ik vind dat grootouders hun eigen invulling mogen geven aan het grootouderschap. Net zoals jij vrij bent om het ouderschap in te vullen.
Onze kinderen zien hun grootouders helaas veel te weinig door de reisafstand. Mijn schoonouders leven niet meer. Wanneer mijn ouders de kinderen zien, dan proberen ze altijd wel leuke dingen met ze te doen. Als we als gezin bij hen zijn of zij bij ons, dan is het vooral spelletjes doen of wandelen naar de speeltuin etc. Gaan ze logeren dan wordt er gevist, geknutseld en worden er leuke uitjes georganiseerd.
Vervelend dat deze droom van je niet uitkomt op deze manier. De opa's en oma's van mijn kinderen zijn wel erg betrokken. In de schoolvakanties gaan onze oudste kinderen vaak een paar nachtjes logeren bij mijn schoonouders. Dan gaan ze vaak wel dagjes uit naar pretparken of dierentuinen of zelfs naar een hotel. Vinden ze allemaal geweldig. Mijn vader gaat met onze jongens op 'mannenweekend', een paar keer per jaar. Gaan ze met z'n drieën met de camper weg. 's Avonds gaan ze dan patat halen en een wandeling in het donker maken met zaklampen en de volgende dag naar een speeltuin. Niet heel bijzonder dus, maar ze vinden het helemaal het einde. Onze ouders passen niet voor vast op, dus het zijn incidentele uitstapjes, maar ze genieten er allemaal van. Inderdaad, echt een gemis voor je eigen ouders/schoonouders dat ze zichzelf dat ontzeggen, maar sommige mensen zijn gewoon niet zo. Mijn schoonvader heeft ook weinig interesse, maar mijn schoonmoeder maakt dat goed voor 2, haha.
Ik kan daar ook jaloers op zijn hoe sommige opa's en oma's omgaan met hun kleinkinderen. Mijn jongens zijn 1x in de week bij mijn moeder. Ze haalt ze uit school en ze blijven dan een aantal uur bij haar. Maar ze gaat meestal niets met ze doen en dat vind ik wel erg jammer. Mijn moeder was namelijk met mijn veel jongere neefje en nichtje wel heel actief (kinderen van haar zus) wel heel actief. Vaak naar pretparken en op stap. Maar nadat ze ziek is geweest (bestralingen) is dit helemaal weg. Ze heeft nergens meer zin in. Mijn vader doet ook niet veel met de kinderen. Soms Lego bouwen of met autootjes maar de keren zijn op 1 hand te tellen. Mijn schoonmoeder al helemaal niet. Wil ook niet op ze passen en we zien ze meestal 1x per maand (maar dan zijn we eigenlijk al teveel want het is zuchten, kreunen en steunen als we er zijn of zij bij ons). Mijn schoonvader daarin tegen vind het geweldig om met de jongens te bouwen, spelen en eropuit te gaan )kwam ook vaak zelf langs bij ons om met de jongens te spelen of erop uit te gaan). Maar hij heeft laatst een herseninfarct gehad en dit gaat nu niet meer. Al zou hij het wel willen, hij moet eerst revalideren en zorgen dat hij zelf weer dingen kan doen.
Oma past 1x in de week een ochtendje op, en verder.. mm ik ben er eigenlijk altijd bij; stukje fietsen o.i.d. Laatst een middagje met oma (en met mij ) naar een dierenpark geweest.
Mijn schoonmoeder past iedere week een dagje op. Tenzij dochter heel duidelijk aangeeft dat ze daar die dag niet zo veel zin in heeft . Maar meestal is het feest, dan gaan ze wandelen, boodschappen doen en krijgt ze lekkers dat ze hier niet krijgt... Mijn ouders vinden het niet erg om op te passen, maar ze kunnen praktisch nooit. Ik voel ook dat er vaker tijd en zin is voor mijn nichtje dan voor mijn dochter. Ook omdat die er vaak is, maar toch... Hoe leuk is het dan als hun eerste kleinkind komt spelen. Opa/mijn schoonvader is vrij recentelijk aan een 'nieuw' leven begonnen. Heeft nog niet zo heel lang een relatie... Altijd een beetje ongemakkelijk geweest, maar als we daar nu zijn, dan is het wel op schouders dragen, beetje winkelen, dansen door het huis etc.
Mijn ouders doen super veel. Ze zorgen 2 dgn per week voor hem en zijn altijd op pad. Altijd wel even naar de speeltuin. Ook vaak kinderboerderij, dierentuin, ballorig/monkey town etc. Ze hebben super veel aandacht voor hem en hij is ook erg gesteld op ze. Bij mijn schoonouders is hij 1 dag per week. Daarmee gaat hij ook naar de speeltuin en eendjes voeren. Zij zijn echter niet van de "echte" uitjes. Maar ze doen binnenshuis ook veel leuke dingen met hem. Hier dus helemaal niets te klagen.