Bij mijn twee vorige bevallingen heb ik mijn stuit gebroken, een helse pijn waarbij ik maanden lang niet normaal zonder pijn heb kunnen zitten, fietsen etc. Daarnaast veel moeite gehad met borstvoeding omdat ik alleen maar liggend kon voeden. Nu na ruim drie jaar heb ik alleen nog pijn wanneer ik erg lang moet zitten en heb nog steeds een speciaal fietszadel en wigvormig kussen voor op m'n werk. Inmiddels ben ik bijna 34 weken zwanger. De kans dat mijn stuit dit keer weer breekt is groot. Met de gynaecoloog is de optie keizersnee inmiddels besproken omdat het herstel van een keizersnee zeer waarschijnlijk minder lang zal duren dan wanneer ik mijn stuit weer zal breken. Ik vind de keuze echter erg lastig! Ik onderschat een keizersnee zeker niet! Ik vind het jammer dat je dan een groot litteken op je buik hebt, van verschillende mensen gehoord dat je buikspieren nooit meer helemaal de oude worden omdat ze worden doorgesneden. Daarnaast vond ik het moment na de geboorte van mijn andere kinderen enorm speciaal, dat ze op mijn buik in mijn armen lagen en dat ik daar samen met mijn man van kon genieten. Bij een keizersnee wordt de baby eruit gehaald, komt als het goed is even bij je te liggen en wordt dan samen met je man weggevoerd en zelf blijf je achter om te worden gehecht en daarna om bij te komen op de verkoeverkamer... Pas na een paar uur kom je dan weer bij elkaar... Of heb ik hier een heel negatief beeld van? Al met al, kom ik er gewoon niet echt uit, mijn verstand zegt wel dat ik voor een keizersnee zou moeten gaan, maar mijn gevoel wil nog zo graag natuurlijk bevallen ook al moet ik niet aan denken aan de pijn van weer een gebroken stuit... De gynaecoloog heeft niet een uitgesproken mening en laat t vooral aan mezelf om een keuze te maken, maar ik kom er niet uit! Heeft iemand in eenzelfde soort situatie gezeten, of heb je een keizersnee gehad en is dit juist erg mee of tegen gevallen? Heel graag ervaringen/reacties zodat ik uiteindelijk toch een goede keuze kan maken!
Oeh dat lijkt me erg pijnlijk, je stuitje breken. Hoe is dat gekomen dan als ik vraagden mag? Tegenwoordig doen ze toch ook gentle sectio? Doen ze dst niet bij jou in het ziekenhuis? Succes met je keuze maken!
Wat naar zeg! Ik weet er helaas alles van, bij mijn eerste heb ik tijdens de bevalling ook mijn stuitje gebroken. Ik was daarom ook erg bang voor mijn 2de bevalling maar gek genoeg is er toen niks gebeurd! Stuitje niet gebroken. Het hoeft dus niet nog een keer te gebeuren maar goed ik snap je twijfel bij jou is het immers al 2 keer gebeurd. Ik hoop dat je de juiste beslissing voor jezelf kan maken!
Dit dus. Als ze het inderdaad niet doen bij jou in het ziekenhuis, zou je nog een overstap kunnen overwegen. Hier meer info en een actuele lijst met ziekenhuizen: Natuurlijke keizersnede - gentle sectio
Mijn inziens kijk je er inderdaad erg negatief tegen aan Bij de eerste "spoed"ks gehad omdat het niet vlotte. Was geen echte haast bij nog hoor, kwam neit op kwartiertje aan zeg maar. Mijn litteken zie je niet, ja als ik bloot ben, maar niet met onderbroek/zwembroek etc., zit in het haargebied Vind hem zelf ook niet groot. Buikspieren: ik merk er niks van dat ze slapper zouden zijn, maar ik doe er ook geen moeite voor Nadat D er uit was even gezien, toen werd hij gecontroleerd maar onder het hechten mocht mijn man hem vasthouden terwijl hij naast mn hoofd zat. Op de verkoever lag D naast mij in bed. Op de controle na in de OK is hij niet bij me weggeweest Het herstel is mij ook reuze meegevallen. Als ik nu zou moeten kiezen tussen gebroken stuit of ks dan ging ik voor de ks
Even een paar dingen ontkrachten.. Ze snijden Niet de buikspieren door... Vroeger wel tegenwoordig niet meer. Tevens doen heel veel ziekenhuizen zeker bij geplande keizersnedes aan gentle sectios. Dan blijft de kleine continu bij en op jou.. Mocht jij om wat voor redenen dan ook de kleine niet bij je kunnen houden gaat de kleine huid op huid bij de vader. Een keizersnede is niet te onderschatten maar als ik vergelijk dat ik bij de laatste met verkeerd geplaatste hechting maar 3 maanden herstel nodig had waarbij ik de laatste maand alleen niet goed via mn linkerkant kon opstaan of gaan zitten maar verder alles kon. Dan is het voor jou misschien wel de betere keuze
Ik heb een spoedkeizersnede gehad en dan is het inderdaad zo dat je vaak alleen op de verkoeverkamer bent. Ik heb me ook ingelezen in gentle sectio, dat kan vaak wel bij een geplande keizersnede, je kindje blijft dan gewoon bij je en je kunt hem ook meteen aanleggen. Het litteken zit onderop mn buik, niet zichtbaar in bikini en zo'n 10 cm breed, nu jaren later valt het echt bijna niet meer op. Mijn buikspieren zijn helemaal goedgekomen, gewoon weer mn sixpack terug getraind. Je moet wel langer wachten voordat je mag beginnen met sporten maar dat lijkt me bij een gebroken stuit nog veel langer duren. Een keizersnede is natuurlijk een operatie waar je niet te licht over mag denken maar als ik het tegenover een gebroken stuit zou zetten, was mijn keuze duidelijk.