mijn zoon nieuwe dingen leren doe ik niet zo vaak. ik vond het alleen zeer opvallend wat hij maakte. en de juf heeft geen tijd met mij te praten echt 6 keer gevraagd... op een gegeven moment vind ik dat ik echt iets moet doen voordat het te laat is. ze laten hem dus nog steeds onzin laten doen, en de pagina's vol...heel even was het verminderd. maar weer terug naar hetzelfde. het zou zonde zijn dat wij thuis zoveel kennis hebben en daarmee niets doen voor zoons gezondheid omdat er een juf is die haar eigen werk niet zo goed snapt. we gaan zeker problemen krijgen met deze juf die echt niet wil ons erbij te betrekken. en geen tijd heeft om zoontje te leren kennen. met 5 jaar gr4 vind zij vast onzin. daarin ook gelijk krijgen vind zij waarschijnlijk ook belangrijk.
Maar is hij nu in sociale of emotionele opzichten jonger dan zijn leeftijdsgenoten? Of merk je geen verschil? In dat laatste geval zou ik me niet zo'n zorgen maken.
Precies. De som klopt inderdaad niet. Mijn dochter vond dit soort dingen ook vreselijk. Het voelde voor haar alsof ze gepest werd. Ze benoemde ook regelmatig 'de juf weet toch dat ik het weet, waarom vraagt ze dingen die ik al lang weet'. Dat irriteerde haar enorm.
o-o oeps dat is mijn fout. 7x2 was het natuurlijk. mijn fout. hij moest 7 keer 2 + schrijven dus en dan pas 14. zoals je het ziet dat ik het ook niet zo leuk vind om het op te schrijven. dus fout maken...
ja dat bedoelde ik, ik schreef het andersom. heel stom. 7x2 moest het zijn. het is alsof de juf twijfelt of hij het weet. 2x7, 7x2 dat het 14 is. en dan nog 100 oefeningen...
Mijn dochter heeft al moeite met die twijfel, voor haar zou 1 keer het goede antwoord voldoende moeten zijn. Maar nee hoor dan moet het idd nog zo'n 100 keer... Dat voelt voor haar gewoon als onnodig. En dan is het lastig om zo iets te blijven doen en betrokken te blijven.
Hoi belize, dat is lang geleden! Ooit deelden we een topic over helmpjes.. Nu dus over versneld de bs doen. Je zei ook al altijd dat hij sneller was dan de rest. Hier dus ook een mannetje die groep 2 heeft overgeslagen. Zit wel pas in groep 3, maar was zo toe aan leren ipv kleuteren. Hij is nooit een echte kleuter/ peuter geweest. Hij doet nu al de kindjes iets voor in de klas zei de juf. Dat is natuurlijk nog geen lange termijn succes, maar wel heel spannend voor ons. Hij bloeit op, komt voor het eerst met verhalen thuis. Voelt zich ook serieus genomen en straalt... Wij als ouder hebben lang gewacht om deze keuze dan toch te maken, in begin groep 1 scoorde hij cito 2 al foutloos. We wilden hem toch eerst laten kleuteren. En even laten wennen aan het schoolse. We hopen dat hij in deze groep blijft passen, tever vooruit zou teveel gedoe zijn bij het voortgezet onderwijs. Dus voor nu hopen dat hij zijn draai vindt en het ook leuk blijft op school.
Als een kind 100x een som moet maken die hij/zij al kent, gaat er iets fout bij het compacten...? Tenzij het doel automatiseren is en een kind dat niet niet (voldoende) beheerst dan natuurlijk. Als je het idee hebt dat het niet goed werkt, dan zou ik in gesprek gaan met de leerkracht/ib'er....eindeloze, onnodige herhaling werkt niet. En als er een duidelijke reden is waarom het wel moet, dan kan de leerkracht dat aan het kind uitleggen. Soms moeten dingen, ook al heb je er geen zin zin in, maar dat is een stuk makkelijker als je weet waarom. Zo werkt het hier tenminste. Welkom, Elegance!
ik heb echt zoveel keer gezegd dat ik een gesprek wil hebben. maar zij hebben geen tijd. ze overleggen met de HB adviseur. dat is dan de tijd dat ze als extra voor mijn zoon hebben denk ik dan. volle agendas is de reden. sommige dagen zijn er kruisjes in het boekje en hij mag dus minder opdrachten maken. maar 1 van de juffen zet geen kruisjes. Adviseur zou haar vertellen dat het moest. maar nog niks gezien. het is slordigheid dat er geen kruisjes zijn. verrijking en compacten zijn nog niet goed geregeld. ze hebben tijd nodig en hebben volle agendas.
Ja, hij is echt jonger dan zijn klasgenoten. Hij word ook snel heel boos. Hij kan zijn emoties moeilijk onder controle houden. Hij ontploft echt. Nu had hij ook een meester die de klas niet zo goed onder controle had. Sinds de herfstvakantie is die meester weg en heeft hij een andere juf, maar dat is pas een week, dus het is even aankijken hoe het gaat. Bij zijn andere juf gaat het beter, maar die zit er ook bovenop. Deze week ging het wel goed, trouwens.
maar zoon weigert nog niet om naar school te gaan. en doet het steeds beter op schoolplein. hij komt 2-3 keer per week wel vrolijk naar buiten bij het op halen en speelt gezellig verder met andere kinderen. ik zie ook dat de juffen het druk hebben. er zijn echt veel ouders die echt veel te praten hebben met de juffen(een van de juffen komt niet eens meer naar buiten omdat de ouders zo op de juffen wachten) ik durf dan niet zo om dingen te eisen. maar ik zie dat de andere ouders dat wel doen. veel stress. maar die hebben dus wel echt problemen volgens mij. ik heb wel vertrouwen in hun werk. elk jaar begin is echt rommelig bij deze school. maar ze zetten het wel recht langzammerhand. mijn zoon is ook rommelig in dezer maanden. maar als het nog steeds zo gaat in januari, dan ga ik wel anders doen. vroeger wilde hij het beste zijn. maar sinds we zijn faalangst hadden aangepakt heeft hij dat niet meer. hij bepaalt zijn inzet. nu wilde hij de tafels eens goed te leren.(omdat het handiger is hahaha) -hij kende de tafels wel vorig jaar, nu twijfelt hij steeds- gisteren oefende hij de tafels. hij heeft dus wel nog interesse.
belize, anders een keertje aanschuiven bij een overleg met de adviseur? Dan kost het ze geen extra tijd. Bluesky, maar je emoties niet onder controle hebben, hoeft niet samen te gaanet emotioneel jong, toch? Heel veel hb'ers hebben sterke emoties. En ze worden vaak geconfronteerd met gedrag wat zij niet 'snappen', wat dan voor frustraties zorgt. Bv. kleuters die een afspraak maken met een andere kleuter om morgen te gaan spelen, de andere kleuter vergeet dat en spreekt met een ander kind af, terwijl voor het hb kind 'afspraak is afspraak' geldt. Zo'n situatie levert dan boosheid en verdriet op en het kind wordt dan als e'emotioneel jong' gezien, terwijl het dan juist eigenlijk op dat gebied ook voorloopt. En als je dan ook nog eens sterkere emoties hebt, dan wordt het helemaal lastig.
mee eens. adviseur van mijn zoon zei ook zoiets. dat is juist omdat zij daarin ook voor lopen. zij volgen veel meer, snappen meer en dat levert extra gevoelens op om te verwerken. als een slim kind boos is en je vraagt waarom hij boos is dan komt een wel een lang verhaal! omdat oplopen tot die uiting zo lang is verwerken is ook moeilijker. er gebeurt van alles totdat het kind eindelijk boos reageert. en als troost, ik heb geen ouder tegengekomen die het erg leuk en relaxt vindt dat het kindje naar middelbaar onderwijs gaat. ook als het kind 12 is. lijkt me ook echt moeilijk hoor. als er genoeg kinderen zijn dan maken zij een klas met jonge kinderen. dit jaar in onze stad is er geen jong vvo klas hoorde ik van iemand maar wel wat extras voor de individuele kinderen geregeld. (nieke: ja over 2 weken komt wel een gesprek, met ib er, adviseur en een van de juffen samen met ons. dan gaan ze ons vertellen wat zij gedaan hebben en hoe zoontje doet, tot die tijd weten we heel weinig. het is ook bedoeld om ons toe te lichten)
Ja, misschien hebben jullie gelijk en maak ik me druk om niks. Maar die boosheid, dat letterlijk ontploffen, daar moeten we wel iets mee. Hij wèèt ook wel dat hij zo niet moet reageren, maar het ook doèn is een ander verhaal. En als het dan bij boos zijn blijft, is het allemaal niet zo erg, maar hij word fysiek en dat vind ik gewoon niet goed. Hij gaat zo snel van ogenschijnlijk rustig naar slaan, schoppen, duwen en 1x heeft hij zelfs gebeten, dat er geen houden aan is. Thuis heeft hij er niet zo'n last van omdat hij de ruimte heeft om weg te lopen uit de situatie. Op school heeft hij dat in principe ook, is de afspraak. Hij mag even de klas/gymles/ wat dan ook uit lopen als hij voelt dat het mis gaat. En dat werkt op zich goed, totdat degene door wie hij boos word hem achterna gaat. Bijvoorbeeld op het schoolplein. Jelle loopt weg uit de situatie omdat hij voelt dat het misgaat, maar dat andere kind komt toch nog even achter hem aan. De afspraak is dat Jelle dan naar de juf gaat, maar voordat hij daar is, word zijn reactie uitgelokt, zoals hij dat zelf zegt. En dat gebeurt regelmatig als de juf even niet kijkt, de andere kinderen hebben dat ook wel in de gaten. Vorig jaar ging het, na een wat lastige start, erg goed in de klas, maar dit jaar is de samenstelling weer veranderd (vorig jaar in een combi 5/6, nu in een groep 6) en de kinderen die vorig jaar niet in zijn groep zaten, proberen hem uit, zogezegd. De juf doet wat ze kan, en het gaat gelukkig nu al een stuk beter. (en ook sneller beter dan vorig jaar) Emotioneel jong herken ik ook wel een beetje, al lijkt dat nu ook ineens sprongen vooruit te maken. Ik zie nu niet meer dat hartverscheurend krijsen als er iets mis gaat. Echt van dat peuter/kleuter gedrag had hij tot voor kort nog.
wat denk je van kick boxen of boxen leren? of een andere vecht sport? zo leer je hoe je om gaat met het gevoel en agressie, die van de ander maar vooral ook je eigen gevoelens. het is ook zo een leuke wereld vechtsport wereld. hij kan het wel heel leuk vinden. met die rode handschoenen enzovoort.
Kickboksen/boksen vind ik zelf niet zo'n fijne sport en dat is hier ook niet in de buurt, we wonen wat dat betreft nogal ongelukkig, alles is minstens 10 km rijden. Ik wilde begin volgend jaar eens gaan kijken naar judo of iets dergelijks. Dat kan wel in het volgende dorp, dus dat scheelt wel. Hij heeft vanaf vandaag tot de kerstvakantie op maandag na school Mad Science en op vrijdag heeft hij muziekles. Met een keer afspreken met een vriendje is dat voor nu even genoeg, ik merk namelijk dat het erger word als hij het druk heeft. Ze moeten hier ook nog, heel ouderwets, tot half 4 naar school, dus na school blijft er ook niet veel tijd over. Daarnaast heeft hij ook nog een zusje wat op dansles en zwemles zit, dus ik taxi al genoeg iedere week... Vanaf volgend jaar, na de carnavalsvakantie, gaat Jelle 1x in de week naar een plusklasje. Dat is een hele ochtend op een andere school, en ik denk dat hij dat ook wel leuk gaat vinden. School is dit jaar voor het eerst begonnen met een plusgroep 6, voorheen was dit alleen voor groep 7 en 8. Hij zit dan, als het goed is, ook met een aantal leeftijdsgenootjes, aangezien daar meer kinderen terecht komen die versneld hebben.
met bozen en kick boxen gaat hij straks horen wanneer hij slaat dat het goed is, of hoe hij het moet beter doen. het disciplineert de agressieve lichamlijke reacties. hij is 8,5 jaar wat jij aangeeft, mad science, muziekles zijn allemaal intellectuele bezigheden. vergeet zijn lichaam niet. en een team sport op deze leeftijd is ook niet helemaal gek. ze krijgen daarvan juist meer energie. en de geest krijgt juist wat rust als het lijf aan het werk is. mijn zoon deed een jaar judo, om te leren op te komen voor zichzelf en daar hadden zij ook dus kinderen die juist heel dominant waren. die leerden ook zich te gedragen. het deed mijn zoontje wel heel veel goeds die judo. dus judo is wel super goed voor kinderen. wat voor muziek les heeft hij? ook zingen?
ik zag wat sommige ouders doen met die lessen. ze ruilen de kids en elk ouder neemt een kindje mee naar een les. en andersom. maar dan moet je wel mensen hebben die toevallig dat doen.