Hallo, fijn dat jullie mijn bevallingsverhaal willen lezen. Ik hoop dat het een niet al te onsamenhangend verhaal is geworden. Ik ben erg slecht in schrijven, maar wil het toch van me afschrijven. Vrijdag 25 september Vandaag hebben we een liggingsecho bij de verloskundige. Meneer ligt er goed voor, dus met het hoofdje omlaag. C. controleert nog even mijn gewicht en bloeddruk. Bloeddruk is te hoog. 90 onderdruk. Ze overlegt met W. Ik word naar het toilet gestuurd met een bekertje om mijn urine in op te vangen. Deze test zij maar het wijst niks uit. Weer overleg en ik word doorgestuurd naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis word mijn urine weer getest. Deze blijkt niet schoon genoeg en er wordt dus een katheter geplaatst om zo schoon mogelijke urine op te vangen. Hierin worden minimale eiwitten aangetroffen. Bloeddruk wordt weer gecontroleerd en is nog wat hoger als bij de verloskundige. Hier wordt overlegd en ik mag naar huis als ik beloof de volgende dag terug te komen. Zaterdag 26 september Vandaag weer controle van de bloeddruk in het ziekenhuis. Bloeddruk is nog steeds te hoog, maar niet hoog genoeg voor opname. Ik mag naar huis en moet maandag terug komen. Maandag 28 september Vandaag weer terug naar het ziekenhuis voor controle van mijn bloeddruk. Onderdruk is nu 100 en ik word opgenomen. Ik moet ook 24 uur urine opvangen. Dinsdag 29 september Onderdruk is 95 en er worden te weinig eiwitten in mijn urine gevonden. Ik mag weer naar huis. Moet vrijdag terug komen. Vrijdag 2 oktober Bloeddruk is weer te hoog. Ik word weer opgenomen en moet weer urine opsparen. Er wordt gevraagd of ze me mogen toucheren. Hier ga ik mee akkoord en er wordt 1 cm ontsluiting geconstateerd. Zaterdag 3 oktober Onderdruk is weer gezakt naar 95. Urine is opgespaard en wordt later op de dag gecontroleerd. Hier worden weer te weinig eiwitten in aangetroffen maar er wordt besloten mij nog een dag op te nemen. Zondag 4 oktober Gynaecoloog is langsgeweest en ik mag weer naar huis. Moet dinsdag terug komen op controle. Dinsdag 6 oktober Afspraak bij M. Baby wordt groot geschat. Zou goed 9,5 pond kunnen zijn bij 40 weken. Hier schrik ik van en M. heeft het over de bevalling inleiden. W. besluit mijn moeder te bellen en na even overleggen ga ik ermee akkoord om de bevalling in te leiden. Morgen moet ik terug komen om de bevalling in te leiden. Woensdag 7 oktober Ballon is geplaatst. Ik heb wat krampen. Ballon valt er s'middags uit. Heb nu 1-2 cm ontsluiting. Er wordt een nieuwe ballon geplaatst. Deze valt er al snel uit. Donderdag 8 oktober Ik word weer getoucherd en heb 2 cm ontsluiting. Heb af en toe best gemene krampen. Baby's hoofdje kunnen ze bijna niet bij dus hij is nog steeds niet ingedaald. Ik krijg gel ingebracht. Krampen worden toch wel pijnlijk. Ik mag in bad. Ze vinden het niet verstandig om nu te beginnen met een oxytocineinfuus dus dat wordt morgen. S'avonds mocht ik nog een keer in bad. Ik krijg nog een waaknaald. Ik krijg een pethedineinjectie om lekker te slapen. Hiervan raak ik steeds in paniek als ik mijn ogen dichtdoe. Heb de zuster er nog bij geroepen en is weer weggegaan nadat ik weer rustig was. Ik ga weer liggen en doe mijn ogen dicht, ik raak weer in paniek. W. geapped, K. geapped. K. belt me maar die druk ik weg. Ik lig niet alleen in de kamer. K. zegt dat ik mijn voeten af moet zetten tegen de bedrand. Dit helpt en ik val al snel in slaap. Vrijdag 9 oktober Ik wordt getoucheerd en heb 3 cm ontsluiting. Hoofdje zit nog steeds hoog. Mijn vliezen worden gebroken en ze laten het hoofdje langzaam zakken. Er loopt heel veel vruchtwater weg. Ze moeten hier later ook nog dweilen, zoveel vruchtwater. Infuus wordt gestart. Ik ga naar beneden voor een epiduraal. Valt me erg mee. Ik kom weer boven en verkondig dat dit hemels is, om die weeen bijna niet meer te voelen. Infuus start op 30 ml/uur. Hoofdje is nu mooi gezakt. Infuus wordt op 45 ml/uur gezet. Infuus wordt naar 60 ml/uur gezet. Ik moet op mijn linkerzij gaan liggen. Ik wordt weer getoucherd en heb 4 cm ontsluiting. Hoofdje zit in het bekken. Ik wordt weer getoucheerd en heb nu 5 cm ontsluiting. Infuus wordt verhoogd naar 75 ml/uur. Infuus wordt verhoogd naar 90 ml/uur. Mijn epiduraal wordt verhoogd van 6 naar 7 ml/uur. Infuus wordt verhoogd naar 105 ml/uur. Baby reageert hier heel heftig op. Hartslag valt compleet weg om vervolgens terug te komen maar blijft erg laag. Ik begin te huilen. Even later zie ik Dr.S. de verloskamer binnen komen en ik voel de bui al hangen. Ze vertelt me dat dit een keizersnede wordt. Ik begin harder te huilen en ben best ontroostbaar. Infuus wordt afgekoppeld en alle bedrading wordt losgehaald. Ik wordt naar beneden gereden, de lift in. Ik moet mijn sieraden af doen. Deze geef ik aan W. Voor de OK ruimte moet ik alleen verder. Ik moet op een ander bed, 1 of ander smal plankje. Dit gaat best moeilijk daar ik van onderen half verdoofd ben. Er wordt aan me gevraagd of ik allergieen heb en allergisch ben voor jodium. Ik krijg een haarnetje op. Ik wordt een volgende deur doorgereden en daar zie ik zo'n OK lamp. Mijn epiduraal wordt nog getest maar deze werkt niet optimaal en ik moet dus onder algehele narcose. W. mag dus niet meer de OK in. Ik voel me erg alleen desondanks er veel mensen in de OK bezig zijn. Ik lig helemaal te trillen van de zenuwen. De anesthesist komt achter me zitten en houd me een zuurstofmasker voor. Deze vind ik erg irritant en druk ik steeds weg. Hij vertelt me rustig te ademen en stelt me gerust dat alles goed komt. Ik moet mijn armen naast me neerleggen op een plankje. Het laatste wat ik weet is dat ik wit licht zag dat naar links weg viel. Het volgende moment denk ik 'mijn buik doet zeer'. Ik hoor mensen praten en dan weet ik het weer. Het eerste wat ik vraag is 'waar is mijn baby?' Ik heb nog altijd mijn ogen dicht, ik krijg ze nog niet open. Iemand komt naar me toe en vertelt me dat alles goed is met A. Hij is gezond en doet het goed. Ze is hem gaan halen en ze legt hem bij me. Ik vind het nog altijd onwerkelijk, maar ben zielsgelukkig. Na ongeveer een kwartier wordt ik weer naar boven gebracht. Als ik uit de lift kom feliciteerd een stel mij. Ik kom op de kamer en daar zitten W. en mijn moeder. Ik heb pijn en krijg nog een infuus met paracetamol. Zaterdag 10 oktober Ik ben uit bed gekomen en heb een paar passen gezet naar een stoel. Alles gaat erg moeizaam en het frustreerd me dat ik niet eens fatsoenlijk voor mijn kind kan zorgen. Zondag 11 oktober Mijn katheter wordt verwijderd en als ik weer kan plassen mag ik naar huis. Plassen doe ik al vrij snel. Ik besluit nog een dag te blijven daar mijn schoonouders bij ons thuis zitten en mijn schoonvader me al steeds pijn bezorgd door me te laten lachen. Maandag 12 oktober We mogen lekker naar huis. Kraamzorg is ook snel aanwezig. Is een aardige vrouw. A. wordt weer gewogen en blijkt 10% te zijn afgevallen. Zijn temperatuur kan hij ook niet zelf op peil houden. De kraamverzorgster belt de verloskundige met wat te doen. M. komt langs om zijn bloedsuiker te meten, dit is echter gewoon goed. A. is erg veel afgevallen omdat hij borstvoeding kreeg maar niet goed aanhapte en dus niks binnen heeft gekregen. In het ziekenhuis nog wel een tepelhoedje gekregen maar dit mocht ook niet baten. Ziekenhuis meldt dat A. regelmatig bijvoeding heeft gehad, wat dus absoluut niet waar is. Hij heeft 2 maal 25 cc flesvoeding gehad. Ze hadden me gewoon moeten laten kolven. De verloskundige heeft dan ook een klacht ingediend bij het hoofd van de afdeling in het ziekenhuis. Nu gaat alles goed. Wond geneest mooi. A. is een heerlijk mannetje wat goed eet en graag bij papa en mama zit. Dinsdag wordt hij weer gewogen op het consultatiebureau en ik ben benieuwd wat mijn bolle toet nu weegt. A. werd geschat op minstens 4 kilo. Dit was gelukkig niet het geval. Hij woog 3420 gram bij de geboorte. Ik wijt deze slechte schatting maar aan de enorme hoeveelheid vruchtwater. In eerste instantie wilde ik thuis bevallen in bad, maar aangezien ik last kreeg van hoge bloeddruk ging dit niet door. Achteraf ben ik erg blij dat ik niet thuis bevallen ben aangezien dit er dan slecht uit had gezien voor A. Was nog nooit geopereerd... De keizersnede is me wel 100% meegevallen.
Zo wat een bevalling!! Met hoeveel weken ben je uiteindelijk bevallen? Gelukkig gaat het nu goed met jullie mannetje nu lekker van hem gaan genieten!!
Ja zeg dat wel. Was ook nooit geopereerd, en dan meteen een keizersnede... Ik ben uiteindelijk met 38w3d bevallen. Genieten doen we zeker
heftig meis maar wat heb je het mooi geschreven hoop dat het je helpt in de verwerking, fijn dat de keizersnede je mee is gevallen en natuurlijk dat jullie zoon het hartstikke goed doet daar heb je het allemaal voor gedaan gefeliciteerddd en een heerlijke kraamtijd gewenst
Gelukkig wel een mooi termijn om te bevallen. Wel fijn dat je hier je verhaal van je af kon schrijven, kan me voorstellen dat het eng is als je nog nooit geopereerd bent
Dankjewel! Ja ik heb het voor mezelf opgeschreven om het te verwerken inderdaad en toen had ik het idee om het hier te plaatsen. Ik wens je nog een fijne zwangerschap