Het klinkt heel mooi, het geluk van je kinderen boven dat van jezelf stellen. Ik denk alleen dat wanneer je zelf niet gelukkig bent, je kinderen dit ook merken en er de gevolgen van dragen en dus ook niet gelukkig zijn. Werk dus vooral ook aan je eigen geluk zou ik zeggen, waarbij je uiteraard wel zoveel mogelijk rekening houdt met je kinderen.
mee eens. 1. de eerste echte liefde is meestal de meest heftige en passionele relatie die je hebt. Jeugd, hormonen en je hele wereld draait puur om die passie. De afleidingen van 'het echte leven' heb je dan nog weinig of niet. Ik heb ook nog steeds knikkende knieën als ik mijn eerste liefde tegenkom, dat was heel bijzonder en en dat blijft in mijn hart gesloten. 2. Jij bent op een onnatuurlijke wijze uit die relatie 'gerukt', en ik lees dat je het eigenlijk nooit hebt kunnen afsluiten. Je was nog hevig verliefd toen het over was, en bent eigenlijk vanuit die 'bevroren stand' verder gegaan. Je zocht naar iemand waarmee je verder kon gaan met die sterke gevoelens, zonder de kans te kunnen geven om met een nieuwe relatie volledig opnieuw te beginnen. 3. Stel dat je destijds gewoon bij je ex bent gebleven, ondanks zijn situatie en slechte omstandigheden, mogelijke criminaliteit. Ik denk dat jij dan na verloop van tijd zelf heel teleurgesteld zou zijn geweest in hem, en dat je gevoelens van nature waren veranderd. Dan zou de breuk heel anders hebben uitgezien en had jij wel de kans gehad om het af te sluiten. Eigenlijk klinkt je die relatie als een spannende film. Jullie hebben veel pieken beleefd samen, zoveel positief als negatief. Dat houdt de gevoelens en de passie heel heftig. Maar wees eerlijk voor jezelf voor de periode dat dit [hopelijk] verandert. Dat jullie samen verder gaan, en samen zware verantwoordelijkheid moeten dragen over 2 jonge kinderen uit een gebroken gezin. En als die spanning wegebt en hij 'gewoon' wordt voor je, kan hij je dan nog steeds voldoende bieden van datgene wat je zoekt?
Ok. Even kort een reactie die wat hard zal overkomen. Mijn advies: wat er ook gebeurt in je huidige relatie ga nooit terug naar je ex. Hij heeft niet het beste voor met jou en je twee kids. Hij probeert jouw relatie stuk te krijgen door te zeggen dat hij je terug wil. Hij heeft geen respect voor jou en je relatie en ook niet voor je tweede zoontje. Als je wel voor hem gaat ben je je ouders kwijt, je huidige man en je huidige vrienden ook (die gaan voor je man kiezen). Jouw hele basis en die van je kinderen is dan weg.
ik ben het vooral eens met de reactive van Mahna Mahna! goed geschreven! daarnaast vraag ik me wel af.....als zijn gedrag tot een straatverbod heeft kunnen leiden dan wil ik ten eerste niet weten wat hij allemaal geflikt heeft of waar hij zich mee bezig hield, maar tegelijkertijd vraag ik me af hoe groot jouw oogkleppen waren dat jij blijkbaar dat gevaar niet zag en waarvoor jouw ouders jou en je kindje hebben moeten beschermen? of hij veranderd is....geen idee, dat zal de tijd uit moeten wijzen ben ik bang.. ga in therapie met je huidige man, ontdek wat er nu echt aan de hand is qua gevoelens voor hem. is het puur die afsluiting die je nooit zelf gekozen hebt met je ex, waardoor je je huidige man niet volledig toe kan laten in je hart, of speelt er inderdaad meer? of wellicht geen relatietherapie meteen, maar ga zelf in gesprek hierover. maar speel wel open kaart naar je man. zou ook zeker niet zomaar terug gaan naar je ex.
Ik loop met 3 vragen rond omtrent claims die van verschillende kanten worden gemaakt, en ik hoop dat iemand hier misschien een antwoord heeft... Om een eindeloos Lange post te avoiden zal ik de details even achterwege laten. Mijn vragen zijn de volgende: 1. Is het mogelijk om op een strafblad/justitiele documentatie terug te zien of er 10 jaar geleden een contact-/straat-/omgangsverbod is afgegeven? Zo nee, iemand enig idee welke weg er dan bewandeld kan worden om dit boven water te krijgen? 2. Kunnen ouders, zonder medeweten van het kind (toen 21) een contactverbod laten uitvaardigen tegen haar ex? Op dat moment is het kind wel labiel, suïcide poging, en heeft ex een strafblad met oa geweldsdelicten en gevangenisstraffen. 3. Ouders hebben contacten bij politie. Is het mogelijk dat er op die manier een onofficieel contactverbod is afgegeven? In feite dus om bang te maken? Deze agente heeft namelijk ook informatie uit zijn strafblad aan ouders verschaft zonder zijn toezegging. Ik hoop dat er iemand een antwoord weet op deze vragen. Er wordt momenteel namelijk een vies spel gespeeld over de rug van een kind. Met leugens aan alle kanten. Alvast bedankt!
Wil je nou zeggen dat de politie corrupt is om jouw ouders te helpen? Ik denk dat je iets meer info moet geven dan dit. Een contactverbod kan alleen door een officier van justitie of een rechter worden opgelegd. Uitspraken hierover zijn openbaar maar dan heb je een parketnummer nodig. Je kunt niet zo het parket gaan opbellen en een geboortedatum van de verdachte door gaan geven zo werkt het niet.
Corrupt vind ik een groot woord. Maar er is inderdaad toegegeven dat er in files is gekeken die niet openbaar toegankelijk zijn. Wat voor een informatie heb je nog meer nodig? Wil er niet teveel over uitwijden...
Contact opnemen met het openbaar ministerie? Daar kunnen ze je misschien beter informeren. Of contact met een advocaat opnemen? Die "weten de weg" en kunnen je vertellen wat wel en/of niet mogelijk is. P.s.: als jij denkt dat er al enige sprake is van corruptie zou ik sowieso al contact opnemen met een advocaat. Vrees alleen dat dit heel moeilijk is aan te tonen. En als je er dan echt werk van wil maken, bedenk dan dat het je waarschijnlijk een heleboel geld gaat kosten.
Die persoon zelf kan inzage krijgen in zijn (straf) dossier bij justitie. Overigens naar mijn weten krijgt desbetreffende persoon bij een contactverbod wel bericht van waarbij ook de gevolgen staan bij overtreding. Bij onbekende woon/verblijfplaats komt dit in de krant dat het op te vragen is wat er in de uitspraak staat. Betreffende 2, volgens mij kan dit alleen wanneer er door een psychiater is aangegeven dat de 21-jarige niet in staat is om zelf beslissingen te maken. Maar misschien ook als ze aantoonbaar afhankelijk is van haar ouders/verzorgers.
10 jaar geleden kon je gewoon via de politie een contact verbod krijgen, inmiddels is dit veranderd en moet dit via de rechter.
21 is toch geen kind meer? Lijkt me niet dat ouders dat zonder toestemming kunnen doen, je moet zelf zulke papieren tekenen tenzij er inderdaad aangetoont is dat ze haar eigen keuzes niet kan maken.. En met de informatie die jij geeft, zouden ze daar wel goede reden voor gehad hebben dus dan zou het inderdaad wel kunnen. Maar dat is dan niet perse achter haar rug om, ze was zelf niet capabel de beste keuzes te maken. Maar als het 10 jaar geleden is, dan kan ze deze toch zelf ongedaan maken? Of begrijp ik iets verkeerd?
Ben het wel met bovenstaande eens eigenlijk. 1 je ouders trekkn je niet weg bij iemand omdat hij zo geweldig en lief is voor je. 2 je ouders regelen niet voor niks een contact verbod. ( wat zelfs 10 jr geleden niet zomaar uitgegeven werd helaas! )
Met 21 woord dat niet zo maar gedaan. Daar voor moet je naar de rechter en hebben ouders aantoonbare stukken nodig van bijvoorbeeld een arts dat je wils onbekwaam bent. En daar gelden zeer zware regels voor want zo iets gebeurt niet zo maar. Zwaar psychische gestoord of middelmatig zwakbegaafd. Want zelfs op je 18 de ben je officieel volwassen er gaat een heel traject aan voor af.
Heeft je vorige vriend het kind erkent? Wanneer er een straat/contactverbod wordt toegekend is dit voor een bepaalde periode. Is er een kind in het spel wordt het al lastiger want de vader moet wel de mogelijkheid hebben op een omgangsregeling met het kind. Ik geloof zijn verhaal daarover daarom niet. Of je ouders dit zonder je toestemming hebben kunnen regelen lijkt mij heel vreemd. Tenzij je echt dik minderjarig was, en dan bedoel ik 12 of 13. Anders moet jij toch ook toestemming geven ook al ben je nog minderjarig.