Ik zou maximaal part-time doen. 3 kids zonder hulp van familie in de buurt vind ik erg pittig. Ik werk 24 uur per week en ook 3 kids. Vind het meer dan genoeg en vind het belangrijk om veel thuis te zijn bij de kinderen. Groot huis, sparen etc vind ik minder belangrijk op dit moment. Jullie redden het nu ook op het salaris van alleen je man? Dan is jouw extra part time salaris toch al helemaal mooi genomen.
Ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien is dit al genoemd. Het is niet helemaal in lijn van je vraag.. maar misschien is dit een mooi moment om een werkgever te zoeken die je ook opleidingen wil bieden. Dan kun je misschien uiteindelijk alsnog parttime werken maar wel met wat meer inkomen. Nogmaals.. weet niet of je het wil.. maar zo kun je een positieve draai aan je ontslag geven.
Dit. En het gaat niet om hoeveel tijd je spendeert met je kinderen, maar hoe kwalitatief die tijd is. Enkele uren na het werk samen spelen, huiswerk maken, etc. is even kwalitatief als 5 uren thuis zijn maar maar 2 uurtjes met je kind echt bezig zijn. Ik kom om 18u thuis en van 18u tot 20u ben ik met beide kindjes bezig. Samen eten, samen spelen of tekenen, in bad gaan, etc. Huishoudtaken doe ik na hun bedtijd. Opruimen en afwassen ook. Koken doen we hier 's ochtends of helpt mijn moeder. Tijd met je kinderen is natuurlijk goud waard maar het hangt er ook vanaf hoe je die tijd indeelt. Sparen lijkt materialistisch maar is wel belangrijk. Je kind is er ook niet gelukkiger op met een mama die veel thuis is maar geen dansles kan betalen dan met een mama die wat minder thuis is maar wel dansles kan betalen.
Ga je zelf dan ook al om zes uur van huis? Anders zou je 's ochtends de kleine zolang bij je kunnen houden tot je weg gaat en kan je man nog even in bed blijven.
Als je dit vaak genoeg tegen jezelf zegt, zal je het vast gaan geloven! Het gaat weldegelijk om de hoeveelheid tijd die je met je kind spendeert en het is juist ook belangrijk om ze op vroege leeftijd te laten helpen met huishoudelijke taken. Ik schrik er ook echt van als ouders dit met volle overtuigen zeggen, helemaal omdat het tegendeel is bewezen.. Zo ook jouw voorbeeld met jouw kinderen, dat klinkt voor mij meer als een beetje oppassen dan de rol van een ouder, om eerlijk te zijn. Het klinkt tevens als de tijdverdeling die ik met mijn katten heb: eten geven, samen spelen, borstelen, aaien op schoot en een beetje kletsen tot ze hun plekje in de mand gaan opzoeken. Het is juist belangrijk om kinderen te laten inzien dat geld niet gelukkig maakt, dat je ze elk moment van de dag een aaitje of knuffel kan geven, laat zien dat jij er voor ze bent, dat ze altijd op je kunnen vertrouwen etc etc etc.... En ik zou het juist heel ernstig vinden als mijn kind gelukkiger zou zijn met een moeder die werkt voor dansles dan een moeder die thuis is zonder dansles, want wat heb je je kind dan in hemelsnaam geleerd? Mijn moeder was thuis bij mij, terwijl mijn vader echt geen topbaan had. Ik ben in een klein huis opgegroeid, kon niet alles doen wat ik wilde, kreeg ook niet alles wat ik wilde, en kreeg taken in de huishouding, maar ben hier echt niet minder om geworden en mijn moeder uiteindelijk ook niet. Ik ben altijd dankbaar geweest dat mijn moeder er altijd voor mij was en heb nooit gewild dat zij zou gaan werken zodat ik wel aan die extra pleziertjes zou komen. Ik heb juist veel geleerd dankzij mijn thuissituatie. Als ik iets niet kan betalen, raak ik niet meteen over mijn toeren als een verwend nest, maar heb geduld om te sparen en kan heel goed sparen omdat ik niet materialistisch ben. En mijn moeder heeft inmiddels een opleiding gevolgd, een leuke baan gevonden en hebben nu zoveel spaargeld dat ze een vakantiehuisje in Italie hebben gekocht. En dan alle andere ellende: kinderen die oververmoeid zijn door lange dagen, overprikkeld zijn, vaak ziek, depressieve pubers... Als je echt kritisch opzoek gaat naar gevolgen van (full time) werken voor kinderen, als je je ogen echt opend, is de keuze makkelijk gemaakt. In een groot huis wonen of vele mooie spulletjes hebben is echt niet meer waard dan de tijd die je nu met je kinderen kan doorbrengen hoor! Ze zijn maar een keer klein, je kan het maar een keer goed doen. Deze tijd met je kinderen komt nooit meer terug, de kans om hard te werken, te sparen, een groot huis kopen wel. Excuus voor mijn misschien wat directe mening, maar ik vind dat ouders van nu ontzettend egoistisch zijn, geen verantwoording meer kennen en zijn gehersenspoeld door de overheid die natuurlijk wil dat iedereen zoveel mogelijk gaat werken!
Precies. De ouders van een vriendin van mij hebben altijd hard gewerkt. Ze zijn inmiddels gescheiden, die moeder woont in een gigantisch landhuis (zelf ontworpen), met een binnenzwembad, tennisbaan en 11 parkeerplekken voor de deur. Alleen staan die parkeerplekken altijd leeg en heeft ze niemand om mee te tennissen, want ze heeft niemand meer. Haar twee oudste kinderen komen nooit. Mijn vriendin gaat alleen langs als ze iets nodig heeft en is zelf thuis bij haar kinderen omdat ze niet op haar moeder wil lijken. Ondertussen zit die moeder geheel alleen in dat grote huis met spijt.
Wauw. Sorry hoor maar wat een onzin. Ik heb nog nooit zo'n lange tekst gelezen met zo'n waardeloze tekst. Dit is jouw mening en jij brengt het alsof dit is hoe het is en dat al het andere niet goed is. Elk kind is anders, dus die onderzoeken waar jij het over hebt die neem ik niet zo serieus. Ik werk fulltime en mijn zoontje is meer dan gelukkig. Gister nog een voortgangsgesprek gehad op het kinderdagverblijf en ze zien zelden een kind wat zo ongelooflijk vrolijk is als mijn zoontje. En dat ik fulltime werk, betekend toch zeker niet dat ik mijn zoontje mij niet kan vertrouwen en dat ik hem niet het gevoel geef dat ik er voor hem ben?
Oh en daarbij, ik vind het juist belangrijk dat mijn zoontje leert dat geld wel belangrijk is. Mijn zoon gaat straks op voetbal of een andere sport omdat IK daar keihard voor heb gewerkt zodat ik dit voor hem kan betalen. Niet omdat het uit de lucht komt vallen. En mijn vader werkte ook altijd onwijs veel maar ik heb een onwijs hechte band bent hem en zie hem ook wekelijks. En ondanks dat hij zelfs savonds en in het weekend soms aan het werk was, weet ik heeeeel erg goed dat hij er ALTIJD voor mij was wanneer ik hem nodig had en dit is nu ik uit huis ben nog steeds zo. Dus dat voorbeeld met de ouders van je vriendin, dat zal echt niet alleen maar komen omdat ze zo hard werkten.
Eens met Brinta! Met dat soort opmerkingen zoals die van WinterBird, haal je het bloed onder mn nagels vandaan! Dan kan ik ook wel beginnen over dat kinderen met moeder die altijd thuis is, minder sociaal zijn en meer moeten wennen aan ineens op school zitten. Ook lekker ongefundeerd dus. Ieder doet het op zn eigen manier, en ik schrik net zo hard van jouw overtuiging om te roepen wat je schrijft! Mijn kind is echt niet minder gehecht of er anderzijds 'slechter' aan toe dan die van jou, omdat ze 2 dagen naar het kdv gaat.
Ja ik word ook echt heel boos om zulke reacties. Ik heb er een hekel aan als er steeds discussies ontstaan in een topic maar nu kon ik mij echt even niet inhouden hoor. Waarom mensen zo kwetsen met zo'n lap tekst? Er zijn ook mensen die er niet voor kiezen om fulltime te werken maar die gewoon geen andere opties hebben. Die worden door mensen als WinterBird ook maar gelijk afgeslacht. En voor de moeders die bewust kiezen om fulltime te werken, ook prima! Ik ga er van uit dat elke moeder en elke vader keuzes in zijn leven maakt waar zij zich goed bij voelen. Zoveel mensen, zoveel gedachtes en zoveel verschillende meningen. Daarom heb ik ook respect voor moeders die fulltime werken en moeders die bewust fulltime thuisblijfmoeder zijn. Ik verwacht dan ook van die bewuste fulltime thuisblijfmoeders wel een beetje respect terug naar moeders die andere keuzes maken.
Ben het ook echt niet eens met winterbird. En ik werk niet fulltime en mijn kinderen zijn nooit meer dan 2 dagen naar de opvang geweest. Maar het beeld dat je schetst, hoe kan je dan in godsnaam je kinderen met 4 jaar naar school laten gaan? Dan moeten ze elke dag en dan kunnen ze ook niet altijd maar een aai over de bol krijgen. Wat op een kdv trouwens wel gebeurt, want daar heb je lieve leidsters en daar hechten ze zich ook aan. Ik vind 4 of 5 dagen kdv wel wat veel, maar soms kan het anders en als je een goed kdv hebt met lieve juffen en thuis de juiste aandacht aan je kind besteedt, komt het echt wel goed. En ik vind dingen als dansles, turnen enzo wel heel belangrijk. Als het echt niet kan, dan kan het niet, maar het is zo goed voor hun ontwikkeling. Ik ben vroeger trouwens heel erg verwend maar ben absoluut niet materialistisch. En onze kinderen ook niet, zijn blij met weinig terwijl ze wel veel krijgen wat ze willen, maar ze willen gewoon ook niet zo veel
Ik ben ook onwijs verwend geweest in mijn jeugd en ben ook absoluut niet materialistisch. En dat sparen wat "wij" volgens winterbird ook niet kunnen dat zit hier ook wel snor.
Wat een discussie weer Tsjonge jonge... Ik ben pas weer aan de slag gegaan voor 16 uur per week. Maar voordat ik aan die functie kon beginnen moest ik eerst 3 weken fulltime een training volgen. Ik vond het best pittig om opeens van fulltime thuis naar fulltime werken / training te gaan. En ook voor ons zoontje was de overgang wel erg groot, opeens 3 halve dagen opvang en halve dagen bij oma en opa. Maar nu werk ik 16 uur en dat heeft ook weer voor- en nadelen. Voordeel vind ik dat ik toch nog veel tijd heb met ons zoontje, maar een groot nadeel vind ik dat er heel veel dingen op het werk gebeuren als ik er niet ben. En dat mijn andere collega´s van de training veel meer ervaring opdoen dan ikzelf.... Waardoor je niet zo snel "vooruit gaat" als wanneer je fulltime werkt.
Ik kies er persoonlijk voor om meer thuis te zijn. Had weer genoeg kansen liggen op ZZP vlak maar uiteindelijk toch aan de kant gegooid. Die tijd komt wel weer als ze op school zitten. Dit betekent ook dat wij er bewust voor kiezen om een huis op 1 naam te kopen (ons huidige huis is ook op 1 salaris). Wat automatisch inhoudt dat we kleiner wonen dan onze vrienden of familie. Heel bewust en heel gelukkig. Overigens vind ik het wel belangrijk dat we hobby's en uitjes kunnen betalen, dat ze bv naar de psz kunnen etc. En vakantie vinden we belangrijk voor ons zelf. Ik ga ook weer aan de slag. Maar dus heel bewust niet als ZZP op dit moment omdat ik dan weet dat ik binnen de kortste keren fulltime werk. Niet nodig en dat komt wel weer. Nu eerst van mijn kleine kindjes genieten zoveel als het kan. Ik heb geen commentaar op de fulltime werkende moeder. Ik denk dat de meeste moeders doen wat nodig is.
Thnx voor de reacties Ik solliciteer momenteel op beide, ik ben altijd 'arm' opgevoed en wil dat echt niet voor mijn kids. Mijn man werkt onregelmatig dus is altijd een dagdeel thuis. Mijn sm kan een dag oppassen en sz ook. Dat scheelt al een hoop, en ik denk dat ze echt niet slechter worden van een kdv. De oudste ging er ook 5 dagdelen heen, die is hardstikke sociaal en heb ik gewoon een goede band mee. Ze vond het altijd leuk om naar de g.o. te gaan
Spannend! Hopelijk vind je snel iets leuks. Fijn dat je zoveel mensen hebt waar je op terug kunt vallen.
Ik ben na de geboorte van mijn dochter 3 dagen gaan werken, mijn vriend is naar 4 dagen gegaan, maar hij heeft dat gedaan zonder inlevering van uren (nu 4 x 9). Voor mij was het een bewuste keuze om de eerste tijd minder te gaan werken. Ik vind het fijn dat we de mogelijkheid hebben om veel tijd met mijn dochter door te brengen. We doen dit nu zonder KDV, mijn dochter gaat de 2 dagen dat we tegelijk werken een dag naar mijn ouders en een dag naar mijn schoonouders. Echter betekent het mindere werken (vooral van mijn kant dus), dat we inderdaad op geldgebied wel hebben moeten inleveren. We kunnen gelukkig nog wel doen wat we willen, maar ik merk wel dat het allemaal minder vanzelfsprekend is. Verhuizen is nu bv iets wat qua hypotheek niet heel makkelijk zal zijn, terwijl het wel een grote wens van me is. Voor nu is het prima, maar straks als mijn dochter naar (en eventuele een toekomstige broertje/ zusje) school is wel ik wel weer proberen om naar 4 dagen te gaan qua werk. Dat je toch even wat meer lucht hebt qua financien. Bij mij zal dus de keuze voornamelijk afhangen met wat je wilt en kunt qua financien. Hadden wij financieel niet de kans gehad om in werkuren terug te gaan, dan had ik meer blijven werken. Nu de kans er wel is, kies ik er dan wel voor om meer tijd thuis te zijn bij mijn dochter. Denk dat iedereen die keuze voor zichzelf moet maken als de mogelijkheid er is. Ik lees trouwens net dat je op beide mogelijkheden bezig bent met solliciteren, succes met je sollicitaties!