Bang voor (ernstige) complicaties tijdens bevalling. Is mijn angst reëel?

Als de kans 50/50 zou zijn dan zou bijna,iedereen hier op het forum met twee kinderen er al een moeten afgeven en dat is niet zo.

De kans dat het allemaal goed gaat met niet te veel complicaties is vele malen groter.

 

Ja, het gaat wel eens fout, maar het gaat ook zo onzettend vaak goed. Er worden zoveel mooie, gezonde baby'tjes geboren, elke dag weer.

Maar die zekerheid heb je van te voren natuurlijk niet, die kan niemand je ook geven. En dat maakt het spannend. Samen met het feit dat het je eerste kindje is en alles dus nieuw en spannend is. Je angstige gevoel is ook absoluut niet vreemd, ik denk dat heel veel vrouwen die wel in meer of mindere mate hebben ervaren, al is het maar een gedachte die één keer voorbij komt.
Maar jij hebt er zo te horen wat meer last van en dat is vooral voor jezelf heel vervelend. Zeker als je het idee hebt dat je geconfronteerd wordt met bijna alleen maar negatieve verhalen.
Probeer bij jezelf na te gaan wat je nodig hebt om weer in een stukje vertrouwen te komen, want daar gaat het om. Vertrouwen in jezelf, je lichaam en je kindje. Je hebt tot nu toe een gezonde zwangerschap, dus je lichaam heeft je al tot hier gebracht. Wat heb je nodig om weer in een gevoel van rust en vertrouwen te komen en dat je uit mag kijken naar de komst van jullie kindje? Geruststelling dmv positieve verhalen, het bespreken van je angsten met je verloskundige/gyn, oefeningen waarbij je je op een positieve manier op je kindje richt?

Gezien de medicatie die je gebruikt, ben je wellicht al wat bekend met angsten bij jezelf. Wat helpt jou op momenten dat de angst je gedachten lijken over te nemen?

 

Je angst is niet geheel irreëel, want ja er kunnen complicaties optreden bij een bevalling. Echter zijn lang niet alle complicaties heel ernstig! Dus je slaat idd een beetje door als je al zover vooruit denkt. Helemaal als er nu ook geen aanwijzingen zijn dat er een risico is op bepaalde complicaties.

Wat ik achteraf heel vervelend vond is dat de voorlichtingen over bevalling veel te standaard is.... Zo gaat het volgens het boekje. Ik denk dat veel bevallingen daarvan afwijken. De kans dat het echt heel erg misgaat is volgens mij echt heel klein.

Ik zou je zorgen zeker met je verloskundige bespreken. Als je angstig bent tijdens je bevalling kun je het juist tegenwerken, dan maak je het jezelf erg moeilijk.

Wel veel succes met de laatste loodjes!

 

Volgens mij is je angst niet echt reeel. Natuurlijk kunnen er altijd ernstige complicaties optreden, maar dat komt gelukkig heel weinig voor en als het gebeurt, betekent dat ook niet gelijk dat het sowieso slecht afloopt.

Ik herken je gevoel trouwens wel, hoor. Ik lees ook telkens slecht aflopende verhalen, maar houd mezelf dan voor dat alle goed aflopende verhalen niet langskomen, omdat het nu eenmaal het standaard verhaal is en dat is niet interessant om op te schrijven. Misschien wel handig om je angst met de verloskundige te bespreken. Ze kan je misschien wat geruststellen en het is ook goed als ze ervan weet. Veel succes!!

 

Realiseer je dat het voor tijdschriften, nieuwsberichten ed. niet interessant is om een gewone, complicatie loze bevalling te berichten. Daar zijn er zo veel van. Dat is geen nieuws. Zij zijn juist opzoek naar de uitzonderingen. De bevallingen waar het heel erg mis is gegaan, of die extreem zwaar waren, die maar net goed gingen of die juist zo snel gingen dat de vk niet optijd was.
Dit zijn dus de uitzonderingen.

Ook op fora hoor je in verhouding veel meer van dit soort verhalen, ook omdat een standaard verhaal en een standaard bevalling veel minder verwerking nodig heeft. Dit vertel je dus tijdens je kraam week aan de kraamverpleegkundige, al het bezoek en 10 keer aan je beste vriendin en dan heeft het een plekje gekregen.
Als je een bijzondere en uitzonderlijke bevalling gehad hebt, zoek je sneller naar lot genoten, wil je je verhaal wat vaker kwijt en zoek je mensen die snappen wat je mee hebt gemaakt.

Dus dat jij veel meer van dit soort verhalen voor je kiezen krijgt is niet gek.
Ja, het gaat wel eens mis, en ja het is ook wel eens kantje boord. Maar gelukkig worden 95 van de 100 kinderen zonder complicaties geboren. De overige 5 hebben iets meer zorg nodig, maar van deze 5 is maar een heel klein percentage waarbij het echt niet goed gaat. En ook dit komt niet zomaar uit het niets. Dan zijn er van te voren al signalen dat het goed gaat.

Tijdens mijn vorige twee zwangerschappen en in mijn omgeving inmiddels een hoop bevallingsverhalen gehoord. En er is er niet eentje verkeerd afgelopen. Wel zijn ze allemaal anders en uniek. De ene is met wat meer bloedverlies dan de andere, sommigen hebben niets en anderen hebben meer dan 20 hechtingen. Maar zonder uitzondering hebben ze allemaal een gezond kindje.

Ik zou zeggen: ga opzoek naar dit soort 'echte' verhalen. Dus niet op internet of in tijdschriften, maar juist in je omgeving. Ga op een zwangerschapscursus, of vraag of ze centering pregnancy bij jou in de buurt hebben. Succes.

 

Helaas worden de verhalen met slechte afloop breed uitgemeten. In de media maar ook door de omgeving, op Facebook en ook hier op zp zie ik vaak heftige bevallingen voorbij komen. Dat die mensen dat moeten en willen delen snap ik heel goed (en moet ook kunnen) maar het geeft wel een vertekend beeld. De meeste bevallingen gaan goed.
Het klinkt heel eng als er wordt gesproken over complicaties maar soms stelt het niet zoveel voor. Zo wilde ik graag thuis bevallen. Vliezen braken en toen bleek dat de baby in het vruchtwater had gepoept. Dan is de standaardprocedure dat je naar het ziekenhuis moet omdat het erop kàn wijzen dat de baby het niet zo fijn heeft of had.
Baby bleef het heel goed doen tijdens de bevalling en toen ze op mijn buik lag was de vk verbaasd dat ze zo helder was.
Zelf heb ik heel veel gehad aan het boek Veilig bevallen van Beatrijs Smulders, hierdoor kreeg ik meer vertrouwen in mijn eigen lijf.

Veel succes met de laatste loodjes!

 

Absoluut niet rieeel!!!!! Ik kan me voorstellen dat je hier ontzettend angstig van wordt.
Ik adviseer je om een cursus hypnobirthing te volgen. Er is vast een docent bij jou in de buurt , op de website van hypnobirthing Nederland kan je de docenten bij jou in de buurt vinden.
Met angst een bevalling ingaan is al een minpunt hopelijk kom je er overheen en mag je een prachtige comfortabele relaxte geboorte hebben.

 

dat zijn gelukkig meestal de uitzonderingen meestal gaat gewoon alles goed en heb je een gezond kindje in je armen. idd lees je alleen horrorverhalen. ik had zelf een vrij simpele bevalling en met alleen wat scheurtjes was het binnen paar uur gepiept. zoiets lees je zelden, dat is niet 'spannend' dan iemand die een horrorbevalling had

 

Ik snap je angst heel goed. Ik had het ook, ken ook iemand met een stillborn. Ergste nachtmerrie...
Maar meestal gaat n bevalling goed. En al ging mijn eigen bevalling niet helemaal goed, uiteindelijk hebben we een kerngezond meisje. Ikzelf herstel wel weer. We zijn in t ziekenhuis ook zo goed begeleid, voelde me daar ondanks complicaties wel heel veilig.

Je hebt nooit garanties, dus kan niet zeggen "alles komt goed", maar die kans is wel heel hoog.
Succes meid!

 

angst voor de bevalling is ook wel een beetje normaal, belangrijke factor is wel dat je die angst een plekje kunt geven, ik merk in jou verhaal dat de angst bij jou gaat overheersen en hier zou ik je willen aanraden dit toch met je verloskundige te bespreken, want als je heel angstig de bevalling in gaat is het gewoon niet fijn en zie je straks door de bomen het bos niet meer, bespreek je angst, kijk of er misschien nog een rustgevende curcus is voor jou.

Besef ook dat de verhalen die je leest overal, je die juist leest omdat ze niet zovaak voor komen, stel dat elk blaadje vol zou staan met perfecte bevallingen en happy ends probeer wat bij een ander gebeurt niet op jezelf te betrekken, maar blijf bij jouzelf, bij jouw onderzoeken, bij jouw echo's waren die allemaal goed, hoe verloopt je zwangerschap, dit zijn ook allemaal factoren die meespelen, maar angst speelt ook een factor in het tegenhouden van de bevalling dus pak je angst aan voor je bevalling en zorg dat je rustig en zelfverzekerd je bevalling in kan gaan.

 

Let op dat je angst voor de bevalling (onbekend terrein - maar je kunt je voorbereiden door cursus/met mensen over praat) apart houdt van angst voor complicaties bij de baby. Dat is echt van een andere orde dan moeilijke bevalling etc. Lees echt niet tijdens je zwangerschap de WIJ of Ouders voor nu; zo leuk is dat niet.

 

Ja, je slaat door .

Het merendeel van de bevallingen gaat gewoon goed. Het is spannend omdat je niet weet wat er gaat gebeuren, je verliest de controle over je lichaam. Maar je kan dit! Bespreek je angst met je verloskundige, schrijf een bevallingsplan en het belangrijkste... vertrouw op je lichaam!! Succes met de laatste loodjes en succes met de bevalling!

 

Die verhalen moet je ook zeker niet meer gaan lezen. Ik heb mezelf een verbod op gelegd destijds.
Zelf denk ik dat het goed is om reële verwachtingen te hebben. Tijdens de bevalling raak je een stukje controle kwijt over je eigen lichaam, je weet ook niet wat er gaat gebeuren. Je kan zelf niks doen tegen eventuele complicaties. Bedenk dat je in goede handen bent. Zo heb ik op zich een hele goede bevalling gehad. Helaas in het ziekenhuis (ik wilde thuis een badbevalling maar dat feestje ging niet door) maar verder ging alles goed. Ik zat op de baarkruk en direct nadat ze eruit was kreeg ik mijn baby in mijn armen. Nog geen 10 seconden later werd er dringend aan mij gevraagd of ik op bed wilde gaan liggen. Ik kreeg het op dat moment niet zo mee maar ik vloeide hevig. Volgens mijn man een heus bloedbad op de grond. Klinkt heel eng allemaal maar echt, het viel mee en er is adequaat gereageerd. Baby deed en doet het perfect en mama kreeg een ijzerkuurtje.
In een tijdschrift zou dit waarschijnlijk een soort horrorverhaal zijn. Na 2 nachtjes waren we weer thuis.

Bevallen is geen pretje maar tegelijkertijd is het heel mooi. Dat moment dat ik dat natte, warme lijfje in mijn armen kreeg, dat is waar je het voor doet.
De beste tip die ik je kan geven: laat het over je heen komen.

 

Als je angst reeal zou zijn zou er geen overbevolking zijn. Zelfs in minder ontwikkelde landen gaat het vaker goed dan fout!
Ik heb drie kids en drie heel uiteenlopende bevallingen mee gemaakt en ondanks dat de eerste best zwaar was en mijn derde een sterrenkijker ben ik toch zonder al te veel vomplicaties bevallen van drie gezonde kids.
juist een positieve instelling bespoedigd een bevalling. Ik weet dat het makkrlijk gezegd is maar probeer er onbevangen en positief in te gaan dan heb je alleen maar meer kans dat je een fijne bevalling zal hebben!
Succes!!!

 

Ik begrijp je angst goed en vind het niet terecht dat dit als irreëel wordt bestempeld. Zelf voelde ik die angst ook heel erg bij de eerste, ik vond het dus heel belangrijk om in een ziekenhuis te bevallen en voelde me daar veilig.

De complicatie die ik heb gehad schijnt in 1 van de 1000 bevallingen voor te komen, ik ken nog 2 anderen die het in de afgelopen 2 jaar hebben meegemaakt. Echter, we zijn alledrie zonder problemen hersteld. Ik heb nu een kans van 1/4 dat het weer gebeurt maar daar ben ik eigenlijk niet zo bang meer voor want ik heb er vertrouwen in dat ze ook nu weer op de juiste manier gaan reageren.

De enige raad die ik kan meegeven is om de angsten die je hebt te bespreken met je gyn/vk. Vertrouwen krijgen is wat mij betreft het sleutelwoord, jij alleen kan aangeven wat je nodig hebt om dat vertrouwen te krijgen, ga ernaar op zoek!

 

Dit ja!
Ik heb zelf absoluut geen volgens-t-boekje bevalling gehad en dit was ook absoluut niet wat ik me er bij had voorgesteld. Nee, het was niet leuk, maar wel heel bijzonder.
Ik heb uiteindelijk na heel veel weeën en ellende een keizersnede gehad. Beetje zonde, na al die ellende, maar ik had de ellende achteraf gezien niet willen missen. Ik vond het een heftige emotionele ervaring, maar dat zorgt meteen voor een sterke band met de baby.
En ik heb geleerd dat je je nog zo goed kunt voorbereiden, maar dat het zo maar heel anders kan lopen. Maar met de goede en liefdevolle begeleiding die ik kreeg in t ziekenhuis, heb ik me geen moment onveilig gevoeld.

Weet je al waar je gaat bevallen trouwens? Mocht dat in t ziekenhuis zijn, raad ik je aan je eens te laten rondleiden over de kraamafdeling. Ik was er al een paar keer geweest en vond de sfeer toen al heel prettig. Dat maakte ook dat ik me van te voren al veiliger voelde

 

Zooooo herkenbaar!! Ik heb hoe gek het ook klinkt bijna 9 maanden in 'angst' gezeten.. Dan voelde ik de baby weer minder bewegen, de dag erop was ik bang dat er weer iets anders mis was.. En ook wat jij zegt over de bevalling! Ik was daar zooo bang voor, dat er iets ergs ging gebeuren.. Uiteindelijk was het allemaal niet nodig en hoop ik dus ook echt met een tweede zwangerschap wel te kunnen genieten.. Hier ook puur door de verschrikkelijke verhalen over een dood geboren kindje voor of tijdens de bevalling.. Maar uiteindelijk worden er zoveel meer gezonde kindjes geboren en gaat alles gewoon goed tijdens de bevalling dus komt helemaal goed!

 

Hier ook zo een bevalling!
Idd dat is niet een bevalling waar je een topic voor opent om het te delen aangezien het vrij rustig en normaal verliep! Niet echt interessant om te lezen voor vreemden.
Vandaar dat je ook meestal de andere verhalen tegenkomt denk ik..
Ik was totaal niet bang en begon met de instelling wat er ook gebeurd ik ga dit volbrengen al moeten ze de baby eruit snijden dat kind komt er en ik ga het zien als is het maar 1 keer !
En het is me zooo mee gevallen dat k echt een minuut later met m'n benen nog in de steunen zei 'ohhh was dit het?! Dit doe ik zo nog 4 keer!'
(Haha had mezelf aardig wat moed in gepraat zoals je ziet aangezien ik ook zoveel van die nare verhalen hoorde en las!)